Meet & greet/shootout/luistersessie bij Audio Cube in Utrecht

[reMC]

Als je 't over OTA hebt: volgens mij is de mantel niet van teflon, ze klinkt in ieder geval niet naar teflon.

Hmm, zo ziet het er wel uit, dacht het wel hoor. Wat zou het anders moeten zijn? Het klinkt absoluut niet zo. Jammer trouwens dat we die niet nog even met de Tyr hebben vergeleken.... Wat mij betreft nog steeds de meest interessante interlink die 'gewoon' te koop is.

[Audiofiel]

Hmm, zo ziet het er wel uit, dacht het wel hoor. Wat zou het anders moeten zijn? Het klinkt absoluut niet zo.

Poly Vinyl Chloride (PVC), Poly Ethyleen (PE) of Poly Propyleen (PP) of een ander aardolie-derivaat?

[reMC]

Poly Vinyl Chloride (PVC), Poly Ethyleen (PE) of Poly Propyleen (PP) of een ander aardolie-derivaat?

Bedankt voor de opsomming van mogelijkheden

Zal het eens vragen.

[void]

Neutrale bekabeling kan de 'fouten' geintroduceerd door actieve componenten niet meer recht trekken, toch horen we vaak andere verhalen. Ergens wringt iets?

Wat er wringt is dat de meeste verhalen niet overeenstemmen met wat we horen, vertrouw je oren.

Ik praat liever niet over 'dichter bij het oorspronkelijke muzieksignaal komen zoals die is opgenomen' daar we nooit weten hoe het muzieksignaal nu daadwerkelijk op de bron staat en derhalve al niet in staat zijn om met absolute zekerheid te stellen dat dit wel en dat niet de oorspronkelijke opname is geweest. Maar het zoeken naar balans in de weergave is absoluut iets waarin een grote kern van waarheid in schuilt. Opvallend is echter te noemen dat elke luisteraar vaak naar andere dingen binnen die balans luisterd en vaak op een ander resultaat kan uitkomen. Niet fout of minder in balans maar gewoon anders, naar eigen filosofie. Het blijft toch een mooie hobby

Ja en nee, ik geloof toch dat je samen steeds verder kunt komen met het bepalen wat dichter bij het oorspronkelijke muzieksignaal ligt. Als je namelijk heel veel samen gaat luisteren en oordelen dan hoor je op een gegeven moment dat sommige componenten het vermogen hebben om meer uiteenlopende klanken en sferen weer te geven, andere componenten doen 't alleen goed op bepaalde punten, bij het beluisteren van verschillende opnames merk je dat zo'n component meer een eigen stempel op de opname drukt en dus minder dicht bij het origineel komt. En ook samen direct vergelijken met de klank van muziekinstrumenten die je in je kamer hebt of live hoort werkt verhelderend. Het is ook weer niet totaal subjectief.

Wat bedoel je met het tunen van de akoestiek? Meer of minder nagalmtijd om zodoende een bepaald effect te behalen in de weergave zoals je 'm waarneemt? Naar mijn idee stelt juist een goede akoestiek je beter in staat om duidelijker naar het component te luisteren. Dit wil je toch niet gaan tunen om een ander effect te behalen?

Je wilt niet zoveel reflecties dat het beeld rommelig wordt, maar je wilt genoeg reflecties om het beeld levendig te houden. Ik heb acoustiek altijd heel ingewikkeld gevonden maar Cees heeft me laten horen dat het zeer simpel is. Maak geluid (bijv. met je stem) op een plaats in de kamer en luister hoe het klinkt, een speaker doet hetzelfde op die plaats. Als je stem hoog en dunner klinkt dan normaal, of juist doffer dan normaal dan doet een speaker dat ook. Als je een muzikant daar neerzet heb je dezelfde balans. Je systeem kan nooit beter klinken dan acoustiek die je kamer zou hebben met live muziek (op de schaal na, ik neem aan dat sommigen geen symfonieorkest kwijt kunnen in hun kamer, daar hoor ik helaas ook bij). Als een stem aangenaam en rijk klinkt vanaf 'n plek dan zal een speaker daar ook aangenaam en rijk (divers) kunnen klinken. Dit is niet het hele verhaal maar wel de essentie.

Ziet de geleider ook nog steeds zo uit alsof 'ie nieuw is? Begrijp me niet verkeerd want ik vind de keuze voor natuurlijke materialen bij signaakabels ontzettend interessant. Katoen bv heeft niet enkel een laag dielectrische constante (idd niet de enige parameter zoals ik eerder ook al aangaf) maar kent ook een zeer mooie mechanische absorptie voor resonanties etc.

Weet ik niet. Als 't maar blijft klinken. Ik kan 't wel eens vragen of zelf bekijken.

Hoe wordt deze conclusie mbt een signaalgeleider uiteindelijk getrokken? Want als we praten over balans dan hebben we het, zoals al eerder geconcludeerd, over het gehele systeem.

Door de o.a. de diversiteit te beoordelen, door de contrasten tussen verschillende instrumenten en stemmen onderling steeds meer uit te diepen (zonder dat je individuele instrumenten zelf uit elkaar gaat trekken, integendeel: de instrumenten zelf worden daardoor juist steeds coherenter, echter, tastbaarder). Dat doe je dus niet zomaar even, dat heeft vele, vele jaren gekost. Dat geduld zou ik zelf nooit kunnen opbrengen. Mijn oren zijn trouwens ook niet zo goed dat ik dat zou kunnen.

[patrick_vdb]

Hoi,

Wat er wringt is dat de meeste verhalen niet overeenstemmen met wat we horen, vertrouw je oren

Ik doe niets anders

Ja en nee, ik geloof toch dat je samen steeds verder kunt komen met het bepalen wat dichter bij het oorspronkelijke muzieksignaal ligt. Als je namelijk heel veel samen gaat luisteren en oordelen dan hoor je op een gegeven moment dat sommige componenten het vermogen hebben om meer uiteenlopende klanken en sferen weer te geven, andere componenten doen 't alleen goed op bepaalde punten, bij het beluisteren van verschillende opnames merk je dat zo'n component meer een eigen stempel op de opname drukt en dus minder dicht bij het origineel komt. En ook samen direct vergelijken met de klank van muziekinstrumenten die je in je kamer hebt of live hoort werkt verhelderend. Het is ook weer niet totaal subjectief

Twee mensen kunnen elkaar inderdaad wegwijs maken, laten proeven wat er nog meer is etc. Maar daarin zit niet de essentie van mijn verhaaltje. Een paar posts terug heb ik het iets anders vertaald (over de twee personen die samen naar live muziek luisteren en een instrument toch anders ervaren waarbij niemand kan beweren dat het instrument niet natuurlijk klinkt). Alhoewel het een dooddoener is om alles op subjectiviteit te gooien, heeft het wel een redelijk flinke invloed op het uiteindelijke resultaat.

Je wilt niet zoveel reflecties dat het beeld rommelig wordt, maar je wilt genoeg reflecties om het beeld levendig te houden. Ik heb acoustiek altijd heel ingewikkeld gevonden maar Cees heeft me laten horen dat het zeer simpel is. Maak geluid (bijv. met je stem) op een plaats in de kamer en luister hoe het klinkt, een speaker doet hetzelfde op die plaats. Als je stem hoog en dunner klinkt dan normaal, of juist doffer dan normaal dan doet een speaker dat ook. Als je een muzikant daar neerzet heb je dezelfde balans. Je systeem kan nooit beter klinken dan acoustiek die je kamer zou hebben met live muziek (op de schaal na, ik neem aan dat sommigen geen symfonieorkest kwijt kunnen in hun kamer, daar hoor ik helaas ook bij). Als een stem aangenaam en rijk klinkt vanaf 'n plek dan zal een speaker daar ook aangenaam en rijk (divers) kunnen klinken. Dit is niet het hele verhaal maar wel de essentie

Al zou ik een geheel symfonieorkest kwijt kunnen, dan nog is het de vraag of ik het zou willen

Ik ben wel een beetje thuis in akoestiek, en weet dat het ontzettend belangrijk is om eem goed eindresultaat te behalen. Binnen de akoestiek is er, naar mijn mening, echter weinig ruimte voor persoonlijke invulling/smaak en juist dat is iets wat gebruikt zou kunnen om de weergave middels akoestiek te tunen. Een akoestische behandeling van de luisterruimte om de condities optimaal (of in ieder geval zo optimaal als mogelijk) te maken valt voor mij onder een basisregel. Vandaar dus ook mijn nieuwsgierigheid wat jij onder 'het tunen van de akoestiek' verstaat.

Door de o.a. de diversiteit te beoordelen, door de contrasten tussen verschillende instrumenten en stemmen onderling steeds meer uit te diepen (zonder dat je individuele instrumenten zelf uit elkaar gaat trekken, integendeel: de instrumenten zelf worden daardoor juist steeds coherenter, echter, tastbaarder). Dat doe je dus niet zomaar even, dat heeft vele, vele jaren gekost. Dat geduld zou ik zelf nooit kunnen opbrengen. Mijn oren zijn trouwens ook niet zo goed dat ik dat zou kunnen.

Hier kan ik weer een terugkoppeling maken naar mijn hypothese waarin het veranderen van een van de signaalgeleiders opeens voor opmerklijke verbeteringen zorgt terwijl de rest van de signaalgeleiders in het systeem van de oude orde blijft, maar wel tot meer in staat blijkt gezien de resultaten....Daar we luisteren naar het gehele systeem, is het gewoon erg moeilijk om specifiek iets toe te schrijven aan een bepaald aspect en daar algemene conclusies uit te trekken. Toch zien we dit hier gebeuren?

mvrg

Patrick

[reMC]

Hier kan ik weer een terugkoppeling maken naar mijn hypothese waarin het veranderen van een van de signaalgeleiders opeens voor opmerklijke verbeteringen zorgt terwijl de rest van de signaalgeleiders in het systeem van de oude orde blijft, maar wel tot meer in staat blijkt gezien de resultaten....Daar we luisteren naar het gehele systeem, is het gewoon erg moeilijk om specifiek iets toe te schrijven aan een bepaald aspect en daar algemene conclusies uit te trekken. Toch zien we dit hier gebeuren?

Dat is een erg moeilijke kwestie. Maar als je bij 30 verschillende sets door het wisselen van een kabels dezelfde verandering teweeg brengt, kan je denk ik toch wel stellen dat die eigenschap, in dit geval diversiteit, een van de kabel is?

Ik ben overigens ook van mening dat 'dunne kutkoperdraadjes' waar mensen het wel eens over hebben helemaal niet slecht hoeven te klinken. Vaak zelfs integendeel. Ook dit volgende is een dooddoener maar na de 30 sets kan je denk ik wel stellen dat de interlink waar we het over hebben gewoon meer uit die dunne draadjes (of wat dan ook) haalt dan andere kabels. Namelijk diversiteit. Dat neemt niet weg dat die dunne draadjes waarschijnlijk ook nog ver verbeterd kunnen worden door middel van het vervangen van hun isolatie. Dat is denk ik ook de reden waarom Audio-Cube zelf ELK component in het geheel wilt beheren. Dan heb je in dit geval alle draadjes zoals je ze hebben wil

[Audiofiel]

Dat is een erg moeilijke kwestie. Maar als je bij 30 verschillende sets door het wisselen van een kabels dezelfde verandering teweeg brengt, kan je denk ik toch wel stellen dat die eigenschap, in dit geval diversiteit, een van de kabel is?

Zeg je nu dat jij die kabel in 30 verschillende sets hebt gehoord of is dat een hypothetisch getal?

Dat neemt niet weg dat die dunne draadjes waarschijnlijk ook nog ver verbeterd kunnen worden door middel van het vervangen van hun isolatie. Dat is denk ik ook de reden waarom Audio-Cube zelf ELK component in het geheel wilt beheren. Dan heb je in dit geval alle draadjes zoals je ze hebben wil

Dat bevestigt de stelling alleen maar dat het gaat om de 'combinatie' en dat de ervaring van een bepaalde kabel in een gegeven set niet is te extrapoleren naar andere sets met nieuwe variabelen. Als je alle componenten laat 'modden' door een bepaalde partij (tot en met de interlinks), zal het geheel zonder twijfel een coherente handtekening van de maker opleveren. Of dat dan ook voor eenieder het 'Walhalla' zal zijn, is te betwijfelen. Immers, het al dan niet idolaat worden van die 'handtekening' is uiteindelijk een kwestie van smaak.

[reMC]

Zeg je nu dat jij die kabel in 30 verschillende sets hebt gehoord of is dat een hypothetisch getal?

Ik niet, ik moet het bij vijf houden of iets dergelijks. Hypotetisch dus maar Wilco heeft het wel in tientallen sets gehoord en hoorde steeds dezelfde eigenschappen.

Dat bevestigt de stelling alleen maar dat het gaat om de 'combinatie' en dat de ervaring van een bepaalde kabel in een gegeven set niet is te extrapoleren naar andere sets met nieuwe variabelen. Als je alle componenten laat 'modden' door een bepaalde partij (tot en met de interlinks), zal het geheel zonder twijfel een coherente handtekening van de maker opleveren. Of dat dan ook voor eenieder het 'Walhalla' zal zijn, is te betwijfelen. Immers, het al dan niet idolaat worden van die 'handtekening' is uiteindelijk een kwestie van smaak.

Het is al gezegd, maar het zal zeker niet een kabel voor iedereen zijn. Alsnog geldt dat ik denk dat die kabel op zijn manier meer uit de dunne koperdraadjes met plastic haalt. Dat hoeft inderdaad niet altijd een compleet mooier resultaat te zijn maar dus wel altijd meer diversiteit, dat ervaarde ik ook in elke vergelijking.

[Audiofiel]

Ik niet, ik moet het bij vijf houden of iets dergelijks. Hypotetisch dus maar Wilco heeft het wel in tientallen sets gehoord en hoorde steeds dezelfde eigenschappen.

Die tientallen sets maakte ik eerlijk gezegd niet op uit Wilco zijn opsomming. Daarom vroeg ik ook naar de specifieke (totale) sets waarop zijn ervaring met de Pel-kabel betrekking had en niet om een opsomming van merken.

Ik heb verschillende kabels van Pel op de meest uiteenlopende systemen/apparatuur gehoord, Sonus Faber, JM Reynaud, Quad, Avant Garde, Avalon, Audio Physic, Spectral, Krell, Naim, Pass, Plinius, Graaf, Unison Research, NAF, Jadis, Levinson, dCS, Aero Audio, Reimyo, CEC, Linn, Kuzma, etc, etc.

[reMC]

Die tientallen sets maakte ik eerlijk gezegd niet op uit Wilco zijn opsomming. Daarom vroeg ik ook naar de specifieke (totale) sets waarop zijn ervaring met de Pel-kabel betrekking had en niet om een opsomming van merken.

Voor mij zijn het er in ieder geval minimaal zeven, wil je ze weten?

0. Speaker, cd-speler, versterking
1. Tannoy, ML, Lavardin
2. Von Schweikert, Sony, 47labs
3. JM Reynaud, 47labs, 47labs
4. Audio Physic, 47labs, 47labs
5. Sonus Faber, CEC & Ack dAck, Lavardin
6. Quad, Quad, Quad
7. Harbeth, ? , Krell

[tiptop]

Geen WBT is de beste WBT.

Niet erg dat je dat vindt, maar waarom dan
Ik ben in ieder geval altijd in de veronderstelling geweest dat WBT een van DE merken was op connectorgebied.

Welke raad jij dan aan en waarom?

gr.
Fabian.

[Audiofiel]

Niet erg dat je dat vindt, maar waarom dan
Ik ben in ieder geval altijd in de veronderstelling geweest dat WBT een van DE merken was op connectorgebied.

Welke raad jij dan aan en waarom?

Ik raad met klem GEEN connector aan. Dat is de minst slechte verbinding.

[Joep]

Niet erg dat je dat vindt, maar waarom dan
Ik ben in ieder geval altijd in de veronderstelling geweest dat WBT een van DE merken was op connectorgebied.

Welke raad jij dan aan en waarom?

gr.
Fabian.

Ik raad met klem GEEN connector aan. Dat is de minst slechte verbinding.

Geen klem is het beste natuurlijk, maar weer zo onpraktisch voor de meesten. Maar als het kan, direct op de printplaat solderen!

Simpele pluggen met weinig metaal (waar dus ook weinig energie/muziek in gaat zitten) hebben mijn voorkeur. Meestal kun je er aan de speakerkant niet veel mee doen (als je niet handig bent met ombouwen zoals ik). Maar aan interlinks zou ik altijd Furutech of Eichmann Bullet nemen (respectievelijk 1e en 2e keus). Speakerkabel bij voorkeur kaal.


edit: typo

[Audiofiel]

Geen klem is het beste natuurlijk, maar weer zo onpraktisch voor de meesten. Maar als het kan, direct op de printplaat solderen!

Klemmen is beter dan solderen (in the end).

Simpele pluggen met weinig metaal (waar dus ook weinig energie/muziek in gaat zitten) hebben mijn voorkeur.

Veel of weinig metaal is niet het punt. Belangrijk is de soort metaal. Veel pluggen zijn gemaakt van 'harde' metalen die slechter geleiden, zoals nikkel. Leuk, zo'n laagje van een paar micron aan iets beter geleidend goud er op, maar het 'gros' van de electronen 'ziet' dan toch die slechtere metalen. Direct de luidsprekerkabel klemmen in de aansluiting is dan altijd beter. Vastsolderen op de printplaat van je versterker is wellicht beter, maar vrijwel onwerkbaar.

[Erik van Voorst (in memoriam)]

Vastsolderen op de printplaat van je versterker is wellicht beter, maar vrijwel onwerkbaar.

Als je niet audiophile nerveus/nieuwsgierig bent aangelegd...is het te doen....
.........overigens welke printplaat....  :P 

[Audiofiel]

Als je niet audiophile nerveus/nieuwsgierig bent aangelegd...is het te doen....
.........overigens welke printplaat....  :P 

Hardwired is the way!

[tiptop]

Klemmen is beter dan solderen (in the end).
Veel of weinig metaal is niet het punt. Belangrijk is de soort metaal. Veel pluggen zijn gemaakt van 'harde' metalen die slechter geleiden, zoals nikkel. Leuk, zo'n laagje van een paar micron aan iets beter geleidend goud er op, maar het 'gros' van de electronen 'ziet' dan toch die slechtere metalen. Direct de luidsprekerkabel klemmen in de aansluiting is dan altijd beter. Vastsolderen op de printplaat van je versterker is wellicht beter, maar vrijwel onwerkbaar.

Ik dacht dat WBT's van koper waren gemaakt met een laagje goud. (zelfs sommige duurdere types van zilver).
Enfin, mischien maar eens een paar Furtechs proberen. Ik heb nog een AudioNote AN-S kabel liggen met vreselijke VLS-tulpies erop (Die zijn dus wel van Nikkel ofzo).

Mijn luidsprekerkabel kan ik niets mee. Die zijn van NordOst met geconfectioneerde banaanstekers. (ook koper verguld)
(De netkabel van mijn multispeler is wel direct op de printplaat gemonteerd (Siltech))

gr.
Tiptop

[FrankB]

Nordost gebruikt volgens mij behoorlijk goede pluggen op hun kabels. De pluggen aan de speakerkabel zijn erg klein om inderdaad tot zo min mogelijk plug te komen. De pluggen aan de interlinks zijn de WBT Next-gen pluggen, die net zo goed zijn als de Eichmann (is ook tot stand gekomen in samenwerking met Eichmann) alleen minder fragiel.

[patrick_vdb]

Hi,

De pluggen aan de speakerkabel zijn erg klein om inderdaad tot zo min mogelijk plug te komen

Groot of klein.....het blijven pluggen

mvrg

Patrick

[patrick_vdb]

Hoi Remko,

Dat is een erg moeilijke kwestie. Maar als je bij 30 verschillende sets door het wisselen van een kabels dezelfde verandering teweeg brengt, kan je denk ik toch wel stellen dat die eigenschap, in dit geval diversiteit, een van de kabel is?

Als een bepaald component, actief of passief, in steeds wisselende opstellingen hetzelfde resultaat blijft geven dan heeft het duidelijk een bepaald effect. Echter mijn hypothese is er nog niet mee 'opgelost' want ook in al die wisselende opstellingen bleken de vaste waardes tot grotere dingen in staat als waar het hypothetisch toe in staat zou moeten zijn.

mvrg

Patrick

[reMC]

Wat trouwens weinigen zich realiseren is dat het muzieksignaal wordt overgebracht door het elektomagnetisch veld en niet door de elektonen in de geleider. De elektronen wekken dat veld op, maar hebben zelf niet de snelheid van de  informatieoverdracht, en hebben ook niet de energie die overgebracht wordt.

Maar die elektronen bevatten toch ook het muzieksignaal? Waar moet anders dat magnetisch veld vandaan komen? Zit het in beide? Maar de elektronen zijn niet 'snel' genoeg om het over te brengen en het magnetisch veld wel? Vooropgesteld dat ik je geloof, ik kan nergens een dergelijke bewering in een boek of op een site vinden, ik snap dan ook erg weinig van natuurkunde en kijk er vast over heen

Kan iemand mij dit uitleggen?

[garmtz]

Ik vind de opmerking van void nogal verwarrend...

Het zit zo: door een spanningsverschil aan te brengen tussen twee punten en er een geleider tussen te hangen, zal er stroom gaan lopen van de + naar de -. Overigens lopen de elektronen in de tegenovergestelde richting van de 'stroomrichting'. Je kunt inderdaad spreken van een elektromagnetisch veld in die geleider. Het op die manier zien is misschien inderdaad wel zuiverder dan als 'water door een slang'. Doordat er stroom loopt door de geleider, zal er ook een magnetisch veld ontstaan dat die stroom tegengaat: de inductie.

De snelheid van de voortplanting van het elektromagnetische veld door de kabel is ongeveer 75-99% van de lichtsnelheid. Echter, de DRIFT van de elektronen (hoe snel een elektron zich voortbeweegt door de geleider) is niet echt snel.

De elektronen hebben echter wel de energie. Stroomsterkte wordt namelijk uitgedrukt in Ampere en dat is een mate van aantal elektronen per seconde (wederom 'water door een slang'). Ook bepaald de hoeveelheid elektronen de sterkte van het elektromagnetische veld (logisch).

Even gegoogled: http://projects.gw.utwente.nl/pi/Examples/TransistorARNS/x.html

Leuke info. Niet heel fundamenteel, maar weet je gelijk hoe een transistor werkt...

[reMC]

Ik vind de opmerking van void nogal verwarrend...

Het zit zo: door een spanningsverschil aan te brengen tussen twee punten en er een geleider tussen te hangen, zal er stroom gaan lopen van de + naar de -. Overigens lopen de elektronen in de tegenovergestelde richting van de 'stroomrichting'. Je kunt inderdaad spreken van een elektromagnetisch veld in die geleider. Het op die manier zien is misschien inderdaad wel zuiverder dan als 'water door een slang'. Doordat er stroom loopt door de geleider, zal er ook een magnetisch veld ontstaan dat die stroom tegengaat: de inductie.

De snelheid van de voortplanting van het elektromagnetische veld door de kabel is ongeveer 75-99% van de lichtsnelheid. Echter, de DRIFT van de elektronen (hoe snel een elektron zich voortbeweegt door de geleider) is niet echt snel.

De elektronen hebben echter wel de energie. Stroomsterkte wordt namelijk uitgedrukt in Ampere en dat is een mate van aantal elektronen per seconde (wederom 'water door een slang'). Ook bepaald de hoeveelheid elektronen de sterkte van het elektromagnetische veld (logisch).

Even gegoogled: http://projects.gw.utwente.nl/pi/Examples/TransistorARNS/x.html

Leuke info. Niet heel fundamenteel, maar weet je gelijk hoe een transistor werkt...

Dank je, Garmt. Wat jij zegt over snelheid komt overeen met wat Void zegt maar dat van de energie niet. Het lijkt mij dat het toch van een van die twee komt? En niet dat het magnetisch veld de snelheid bepaald en de elektronen zelf de energie?

[garmtz]

Dank je, Garmt. Wat jij zegt over snelheid komt overeen met wat Void zegt maar dat van de energie niet. Het lijkt mij dat het toch van een van die twee komt? En niet dat het magnetisch veld de snelheid bepaald en de elektronen zelf de energie?

De transportsnelheid van het elektromagnetisch veld is vast en de snelheid van de elektronen-drift ook. Ongeacht getransporteerd vermogen dus. De ene kabel is wel 'sneller' dan de andere in de signaaltransport. Dit heeft te maken met de opbouw van de kabel. Echter is die snelheid dus onafhankelijk van vermogen, maar puur van de fysieke eigenschappen van de kabel. Die snelheid is ook nog frequentieafhankelijk. Hoe dikker de kabel, hoe meer verschillen in snelheid tussen hoog en laag (o.a. door skin-effect). Reden waarschijnlijk waarom de 47 Labs kabels zo dun zijn.

Het aantal elektronen per seconde bepaalt de energie. Niets anders!

[reMC]

De transportsnelheid van het elektromagnetisch veld is vast en de snelheid van de elektronen-drift ook. Ongeacht getransporteerd vermogen dus. De ene kabel is wel 'sneller' dan de andere in de signaaltransport. Dit heeft te maken met de opbouw van de kabel. Echter is die snelheid dus onafhankelijk van vermogen, maar puur van de fysieke eigenschappen van de kabel. Die snelheid is ook nog frequentieafhankelijk. Hoe dikker de kabel, hoe meer verschillen in snelheid tussen hoog en laag (o.a. door skin-effect). Reden waarschijnlijk waarom de 47 Labs kabels zo dun zijn.

Het aantal elektronen per seconde bepaalt de energie. Niets anders!

Okee...

Nu ben ik nog steeds benieuwd naar Void zijn iets uitgebreidere verhaal om zijn stukje heen. Cees had het me live al een beetje uitgelegd maar ik ben erg slecht in dat soort dingen onthouden