Aankoopadviezen stereoset, budget €7000. Luxe is vanaf morgen een vaste bewoner!

[erik s.]

de grote kast(en) splitsen en tegen de korte kanten van de kamer plaatsen is zeker ook geen optie?

[Bas Akkerman]

de grote kast(en) splitsen en tegen de korte kanten van de kamer plaatsen is zeker ook geen optie?

Dat was ook mijn oorspronkelijke plan, totdat mijn ouders in mijn afwezigheid die kastenwand hadden gemaakt. Lief, maar niet erg handig... Afhankelijkheid is soms niet erg fijn, maar ja.
Ik zit er nu sterk aan te denken om de computerwand aan de korte zijde met de blinde muur te plaatsen. Dan heb ik dus een L-vorm aan kastenwand.
Maar eerst ga ik akoestisch advies inwinnen bij SoundScapes, voordat er een hele verbouwing plaats gaat vinden die misschien niet nodig is.

[AbZ]

Gewoon lekker in je huiskamer installeren.  Meer ruimte, meer opties, meer plezier.
Waarom zou je een mooie set-up gaan verstoppen?  Beats me.

p.s.  tenzij je meer uren maakt in je werkkamer misschien... 
(maar heb je dan tijd/aandacht om te luisteren?)

[skyfox]

Is het niet een idee om, zodra je thuis gaat testen, ze zowel in de huiskamer te proberen als in de luisterkamer? En dan gewoon op basis van praktijkervaring (en evt.goedkeuring van je vrouw) een keuze te maken?

[Bas Akkerman]

Is het niet een idee om, zodra je thuis gaat testen, ze zowel in de huiskamer te proberen als in de luisterkamer? En dan gewoon op basis van praktijkervaring (en evt.goedkeuring van je vrouw) een keuze te maken?

Ga ik ook doen, dat lijkt me nog het handigste. Begin ik in de "vrije" opstelling en dan beluister ik het verschil in de kleinere ruimte; wat mis ik daar? Ik weet niet hoe lang winkels normaliter uitlenen, maar dat lijkt me toch wel te doen...

[Bas Akkerman]

De bank zo zetten is ook een optie, dan zijn er nog meer opties om de speakers te plaatsen. Mijn vrouw vond het ook wel een goed idee, quote "maar ligt er ook aan hoe ze eruit zien" . Van nu af aan dus ook de WAF meenemen
Ideeën???

[Softpower]

De bank zo zetten is ook een optie, dan zijn er nog meer opties om de speakers te plaatsen. Mijn vrouw vond het ook wel een goed idee, quote "maar ligt er ook aan hoe ze eruit zien" . Van nu af aan dus ook de WAF meenemen
Ideeën???

Welcome to The Wonderous World of WAF

[Bas Akkerman]

Weer even een kleine update; aanstaande zaterdag heb ik een luisterafspraak bij Rik Stoet in Den Haag.
In eerste instantie de Monitor Audio GX200 met Naim Uniti testen en van daaruit verder luisteren (bijvoorbeeld Cyrus).

[garmtz]

Hoi Bas... Ben door o.a. vakantie even helemaal 'uit' dit topic geweest, maar interessante ontwikkelingen en mooi verslag! Kan me wel vinden in je bevindingen en kan daar ook doorheenlezen... . Hiermee bedoel ik dat wat je hebt gehoord klopt, maar in jouw kleine luisterkamer tot totaal andere oplossingen kan gaan leiden. Aangezien ik ook in DH woon, kom ik anders graag even bij je langs om je luisterkamer en woonkamer te 'beoordelen'. Leuk om heel moeilijk te doen met meten etc., maar een heleboel is al af te leiden uit gewoon praten en luisteren in de verschillende ruimtes. Noem het ervaring... . Meten kan ik ook wel, maar kan altijd nog wel. Zeg het maar als het je wat lijkt.

[Bas Akkerman]

Dan is het een goede vakantie geweest
Je komt als geroepen, want als je in je bed ligt te woelen over mogelijkheden, dan is het misschien wel tijd om advies te vragen Ik wilde jullie al per pm/mail om advies vragen, dus ik neem je aanbod enorm graag aan! Ik hoor graag van je wanneer je langs zou kunnen komen.

[garmtz]

Dan is het een goede vakantie geweest
Je komt als geroepen, want als je in je bed ligt te woelen over mogelijkheden, dan is het misschien wel tijd om advies te vragen Ik wilde jullie al per pm/mail om advies vragen, dus ik neem je aanbod enorm graag aan! Ik hoor graag van je wanneer je langs zou kunnen komen.

Ik PM je wel even...

[skyfox]

Gisteren samen met Bas een luistersessie gehad bij Rik Stoet. Wat een mooie dag! Door te luisteren naar andere sets heb ik veel geleerd en ideeen gekregen over hoe ik mijn eigen set kan verbeteren. En nooit gedacht dat technisch luisteren zo vermoeiend kan zijn

Bas, bedankt dat ik erbij aanwezig mocht zijn en ik ga graag nog eens mee! En we kijken natuurlijk allemaal uit naar je nieuwe luisterverslag

[Bas Akkerman]

Je was me net voor. Het was inderdaad een leuke dag en zag op weg naar huis dat er op de markt ook het een en ander was gebeurd. Een squeezebox touch binnen een half uur verkocht (jammer!) en ook de Moon P5 heeft een nieuw baasje.

Technisch luisteren is inderdaad vermoeiend, maar wel onthullend! Het verslag hoop ik vandaag te plaatsen, anders morgenochtend op z'n laatst.

"Stay tuned" zeggen ze zo mooi

[S@m]

Technisch luisteren is inderdaad vermoeiend, maar wel onthullend! Het verslag hoop ik vandaag te plaatsen, anders morgenochtend op z'n laatst.

Bas, is het niet veel belangrijker om te luisteren of je meegesleept wordt in de muziek, kippenvel op je onderarmen en juist willen blijven zitten om het volgende nummer niet te missen?

Technisch luisteren is grappig, maar voor een set die je thuis gaat neerzetten overbodig lijkt me...

[Bas Akkerman]

Uiteindelijk wel uiteraard. Technisch luisteren staat voor mij ook niet het genieten van muziek in de weg. De sets die iets met mij deden, kwamen met gemak door dat technisch luisteren heen. Die maken het voor mij per definitie lastig om de aandacht bij het technisch luisteren te houde.

Voor mij is het echter heel belangrijk om te achterhalen waarom bepaalde kenmerken van een set iets met mij doen. Enerzijds om als basis te dienen; anders vind ik zoveel mooi en is het schier onmogelijk om te kiezen. Dan heb ik uiteindelijk 15 sets die ik "mooi" vind. Anderzijds om als leidraad te dienen; ter naslag voor later en om makkelijker te ontdekken waar mijn gewenste set aan moet voldoen.

Overigens is er voor mij een verschil tussen technisch en analytisch luisteren. Eerste is waarom ik iets hoor (filtering, faseverloop, kastvolume). Analytisch is wat ik hoor (instrumentgebruik, manier van afmixen, close-mic opname, definiering, plaatsing). Technisch luisteren doe ik alleen in deze fase. Als een set voor mij te analytisch is, leidt het mij teveel af van de muziek.

Uit een review van 6moons:
"It's when you start listening to music, not just the quality of sound, that the difference between the two models becomes more startling". Die gasten weten het allemaal zo goed te verwoorden!

[S@m]

Uit een review van 6moons:
"It's when you start listening to music, not just the quality of sound, that the difference between the two models becomes more startling". Die gasten weten het allemaal zo goed te verwoorden!

Lijdend aan een slecht geheugen....

Heb je al naar Lavardin of een mooie buizenversterker geluisterd..?

[skyfox]

Het verslag hoop ik vandaag te plaatsen, anders morgenochtend op z'n laatst.

"Stay tuned" zeggen ze zo mooi

En toen was het maandagmiddag 

Staying tuned! 

[Bas Akkerman]

Weer een luisterverslag, nu bij Rik Stoet dus lekker dichtbij. Deze keer op zaterdag, zodat medeforumlid skyfox ook aanwezig kon zijn. Ik was lang geleden al eens langs geweest bij Rik Stoet om destijds de Bronze versie van Monitor  Audio te horen. Een merk dat daar in overvloed is en ze meer als huismerk hebben geadopteerd.
You know the drill, de nummers kennen jullie, dus laat ik meteen van start gaan met de eerste combinatie.

a) Naim Uniti met Monitor Audio GX200 (€3000,-)
Zoals altijd mag Michael Jackson zijn kunstje vertonen met Billie Jean om allereerst een idee te krijgen van de PRAT. Die is ok, maar vind ik wat ingetogen. Spreiding is erg goed, vooral het breedtebeeld komt ruim voorbij de speakers. Zelfs iets daarachter en daarvoor komt het geluid en elk instrument heeft een mooi plaatsje in de ruimte. Dat is zeker ook te wijten aan het feit dat de luidsprekers geheel vrij staan in de ruimte met een minimale toe-in. De vingerknippen zijn goed te volgen, maar blijven wat achter in het geluidsbeeld. Het deuntje van de basgitaar is lekker, is wel vrij mellow en heeft niet het laatste woord in power. Ook zingt Michael staat wat achterin ten opzichte van andere instrumenten, hoewel ik dit vaker heb gehoord en vermoedelijk in de mix zit. Maar net als bij de basgitaar mag de stem wel iets meer zeggingskracht hebben. Als ik de volumeknop open zet, nou ja het schuifje op het touch screen van de iPod verschuif, wordt het allemaal wat scherper en scheller. Daardoor komt er meer nadruk op bijvoorbeeld de drumslagen en valt de bas en vooral het middengebied wat weg.
Het eerste dat me in Breathe opvalt is dat de hartslag wat lief overkomt. Ondanks dat het een vloerstaander betreft, mis ik wat druk en impact. De verstaanbaarheid van de eerste twee samples is ok, maar springt er niet uit. Ook weer die mooie spreiding, er is nu echt gelaagdheid in het geluidsbeeld. De sample van een man die lacht, komt mij altijd over als die van een krankzinnige, al zal dat ook wel te maken hebben met één van de thema's van het album. Dat gelach komt wel naar voren, maar mist impact en diepte in de nuancering, mist gekte. Daardoor komt het allemaal wat beschouwend over. Het aanzwengelen tot de golf is prima, door de terughoudend valt de golf als het ware alweer weg in de branding. De gitaren zijn mellow, missen net wat extra in het midhoog. Daardoor lijkt het alsof ze niet verder gaan en stoppen, terwijl ik weet dat ze verder doorlopen. Hese stemmen komen aardig overheen met die gitaren en zijn ijl. Er lijkt een deken te liggen op het midhoog, een gat haast, waardoor stemmen net wat te veel nuances missen en vrij vlak klinken. Overgaand in nummer 3 is er een drumsessie met hi-ats die mooi de overgang vormen tot dit deel van het album. Dat klinkt nu wat lief door een gebrek aan attack. De omroepstem die de luisteraar dan te horen krijgt is aardig te volgen, maar staat wel wat los van de drumsessie. Hier heb ik eerder meer synergie gehoord. De runner komt weer prachtig in beeld, wat een spreiding! Zijn stappen zijn wat droog en 1-dimensionaal, zodat ik wat informatie mis.
Ik kan meteen doorgaan met het roemen van de spreiding. Wow, wat is er een beeld bij Paole Conte. Links buiten de speakers, rechts evengoed, diepte. Zijn stem mag wat meer senioriteit hebben, nu lijkt hij door een zakdoek te zingen en er ontbreekt wat lucht omheen. De meeslepende viool valt wat weg, met name de onderste tonen, het blijft wat ingetogen. Bij de wat drukkere passages loopt het beeld wat dicht, het tinkeltje is goed scherp, het raspje mist wat nuancering. Ik had net al het gevoel, het uitklinken van instrumenten wordt vrij snel afgerond. In het vorige nummer merkte ik dat bij de hi-ats, nu bij de klankkast van de gitaar.
Brennens stem staat mooi in de ruimte, is vrij genuanceerd waar ik wel het meeslepende plezier wat mis. De contrabas speelt op tijd mee en heeft een aardige definiëring. Goed is te horen dat de linker gitaar met metalen snaren speelt, de rechter met nylon. Het uitklinken is nu beter te horen, vooral de nylon snaren. De fluit speelt aardig mee, mist zowel wat lucht bij het inblazen als het er weer uit gaan. De klankkast van de contrabas heeft wat meer lucht en kan wat groter afgebeeld worden. Als de jambe wordt bespeeld is de handpalm op het vel droog. Weer het beeld van een dekentje komt wat naar voren. Het droge van deze speaker met het droge van Naim is misschien niet de ideale match. Als het publiek zijn bewondering laat horen, is het goed te horen dat applaus uit verschillende handen bestaat. Droge handen, dat wel. Ook na deze publieke waardering loopt het geluidsbeeld wat dicht als alle muzikanten vol beginnen te spelen.
Het dichtlopen kan een grote uitdaging zijn bij Depeche Mode en dat gebeurt hier dan ook. Zeker als de bas zijn opwachting maakt. Piano is een lastig instrument, snaren, klankkast, verschillende dynamieksprongen die tezamen een piano vormen. Zoals eerder nuances vrij vlak worden afgebeeld bij stemmen is dat met de piano niet anders. Zelfde met gitaar en ook hier met stemmen waardoor die emotie missen. Nu valt me ook een "gaatje" tussen het laag en midlaag op waardoor stemmen wat hees overkomen. De stem van Dave staat erg mooi in het wat minder brede geluidsbeeld. Wanneer de meeslepende gitaarsolo begint te spelen ben ik als automatisme gewend het volume open te zetten. Dat gaat snel weer terug want het wordt te snel en hard, deels ook te wijten aan de matige opname.
Goodbye Strangers nog snel even. Ik mis wat aan nuances in de stemmen, als ook in de basgitaar en het fluiten later in het nummer. Je hoort haast de losse korreltjes in de sambabal. Over het algemeen is er meer nadruk op de hoge tonen dan de lage, het droge in de opname. Bij de 2e stem is dat niet erg, omdat die vrij hoog is en die klinkt dan ook lekker sneu. De speaker begint een beetje te vervelen en mede daardoor hoor ik niet eens dat de gitaarsolo begint waar ik normaliter niet kan wachten om mee te spelen.
Ten slotte Katie Melua, zodat ik "de smaak" van skyfox kan herkennen en wellicht een idee krijg hoe hij naar muziek luistert. Meteen duidelijk is dat Katie in Piece by Piece behoorlijk closemic zingt. Daardoor is het mij iets te up front en worden t- en s-klanken benadrukt. De lucht in haar stem is ok, maar het mag van mij iets losser in het geluidsbeeld staan. Dat geluidsbeeld beperkt zicht tot de speakers. Gebrek aan nuances wreekt zich nu bij de basgitaar en met name de viool. De eerste is vrij "bloemerig" en de viool is 1-dimensionaal. Bij het drummen wordt vooral het hout geraakt en dat is goed te horen, ook nu het hoge in het hout, niet de diepte.

Het is nog even goed te vermelden dat deze speakers nog niet helemaal ingespeeld waren. Dat kan natuurlijk nog wel wat schelen, zodat de "gaten" tussen de overgangen in laag, midden en hoog misschien later verdwijnen.

b) Naim Uniti in combinatie met Monitor Audio PL100 (€3400)
De volgende, mooie luidspreker maakt zijn opwachting. Weer valt me de mooie afwerking.
Allereerst valt me de PRAT bij de eerste drumslagen op. Lekker, wat beperkt in het laag, maar dat is logisch gezien de kastinhoud van een monitor. Door dat gebrek aan bas lijkt het ook allemaal wat feller en pittiger, t- en s-klanken zijn mij net iets te fel. Althans ik wijt het aan het gebrek aan bas die die felheid wat in evenwicht zou kunnen brengen. De basgitaar lijkt wat natter en mist de strakke droogheid die ik graag hoor. Wat verder meteen opvalt is dat deze speaker veel beter nuances laat horen, waardoor stemmen meer zeggingskracht krijgen en natuurlijker overkomen. Vingerknippen krijgen ook meer diepte, meer de klank van huid-op-huid. De synthesizer voegt nu echt iets toe door de nuancering en maakt het nummer meer als één geheel. Spreiding is wat minder breed bij deze speaker. Net tot aan de speaker, soms iets er een klein beetje buiten. De definitie in dat beeld is prima en de verschillende stemmen van Michael zijn makkelijker te onderscheiden. Paradoxaal is dat instrumenten en stemmen minder een losse plaats lijken te hebben en meer lijken samen te smelten. Kortom: er is meer synergie en daardoor meer betrokkenheid. Voor mij één van de belangrijkste zaken!
Het gebrek aan basweergave wreekt zicht bij de hartslag aan het begin van het tweede nummer van mijn luisterlijst. Die blijft wat plakken en komt minder overtuigend de kamer in. Ook sluit ik niet uit dat dit kan komen door een gebrek aan power van de versterker in de Naim Uniti. Wanneer de verschillende stemmen en het kasgerinkel te horen is, valt mij de synergie weer op. Wel als losse onderdelen te onderscheiden, maar ik beleef het als één geheel. De verstaanbaarheid van de samples heb ik echter beter gehoord. Iets anders dat me opvalt is een kraakje in de rechterspeaker dat later in de luistersessie nog een paar keer te horen is. Nu, maandagmiddag, heb ik even een mailtje gestuurd naar Rik Stoet, dat terzijde. De gitaar is prima mellow en kan wat mij betreft iets overtuigender. Ook nu weer de betere nuancering waardoor het verloop van het huilen in de gitaar beter te horen is. De stemmen zijn lekker ijl, maar komen wat tekort in pit en kracht. Hi-ats zijn nu ook makkelijker te volgen en geven de eerste paar nummers van deze cd net dat extra pakkende. Wanneer de runner voorbij komt, doet hij dat in een vrij plat, 1-dimensionaal vlak. Niet het rondje van links naar rechts en terug is te horen, hoewel het schuren van de broek wel beter te onderscheiden is.
Ik hoor de galm in de zaal waar Clannad speelt. De synergie tussen de muzikanten die plezier maken. Het zachtjes bespelen van de contrabas. Deze speaker laat prima horen wanneer een muziekstuk goed is opgenomen en biedt ook nog eens synergie! Daardoor is het soms lastig mijn aandacht te houden bij het noteren van wat ik hoor, maar om jullie niet af te schepen met een simpel "mooi" doe ik mijn best. Het plezier in de stem is te horen en lijkt wel wat ingetogen. Het beroeren van de snaren van de gitaar is goed te horen, zonder dat dit analytisch wordt. De jambe is wat vlak, mist echt de druk en het laag. Over het algemeen wordt het hoge, heldere meer benadrukt door deze speakers. Dat komt ook naar voren in bijvoorbeeld de weergave van de gitaren. De linker gitaar met metalen snaren worden met meer tonaliteit weergegeven en klinken ook langer uit dan de nylon snaren van de rechtergitaar. De lucht in de klankkast van de gitaren ontbreekt net als bij de inblazen van lucht bij de fluit. Wanneer het stuk wat rustiger wordt en er zelfs even een stilte lijkt te vallen, is goed te horen dat een gitaar nog zachtjes meespeelt. Daardoor blijft het spannend, naar mijn mening precies de bedoeling van de muzikanten. Het droge net als bij de vorige weergever valt ook weer op, van mij mag de jambe wat vetter klinken. Net zoals het klappen van het publiek.
Tonaliteit van de synthesizer is aardig goed in Goodbye Stranger. Er wordt niet meer op 1 toets gedrukt als het ware, maar een keyboard bespeelt. Ik wijt het missen van volheid in de stem van de zanger aan het gebrek aan bas. Sowieso lijkt er een "gat" te zitten in het allerlaagste dat deze speaker weergeeft en het middenlaag. Stemmen worden daardoor ongewenst wat scherper en bovenstaande leidt wat af van de muzikale boodschap. Grappig is te horen dat de stem van links naar rechts en weer terug gaat en zo de mix onthult. Hi-ats zijn prima te onderscheiden, maar missen net wat aan diepte, hoewel ze wel mooi uitklinken. De vingerknippen zijn nu wat vetter, genuanceerder dan de vorige keer. Wanneer een van de vertolkers begint te fluiten, trekt mij dit al wat meer in de muziek. Dat gaat mooi over in de flow naar gitaar en basgitaar. Toch begint de helderheid van deze speaker me wat te vermoeien. Ook heb ik het idee dat de speakers wat meer vermogen van de versterker vragen, waardoor ze nu naar "lucht aan het happen zijn". Ten slotte de gitaarsolo wat aan overtuigingskracht mist maar verder aardig wordt weergegeven.
Als laatste het nummer van Katie. Wederom de t- en s-klanken in de stem die me wat te scherp zijn. Diezelfde stem laat nu wel véél meer nuances en daarmee emotie horen, wat mij betreft hét zwaartepunt van dit nummer. Daardoor komt het droevige van dit nummer beter naar voren. De basgitaar die voor mijn smaak bij de vorige speaker iets te aanwezig was, wordt door het gebrek aan kastinhoud juist nu wat in toom gehouden. Weer te horen is het hout op hout en dat heeft nu meer diepte, klinkt natuurlijker. Weer die mooie synergie en de viool zorgt nu voor een mooie, huilende onderlaag.

c) CD5XS met SuperNait en Monitor Audio PL100
We blijven even bij Katie (want ik voel me onderhand schuldig dat Richard op en neer moet lopen om steeds de cd te wisselen) en eens zien wat meer vermogen én een andere DAC in combinatie met deze speaker doet. Het is meteen duidelijk dat de gitaar meer body heeft en nu is ook te horen dat de bespeler ervan even misgrijpt bij een snaar. Katie's stem kent nu nog meer nuances en daardoor is het verloop van de melodie (keelklanken, ademhalen, druk zetten op bepaalde tonen, trillingen in haar stem) beter te volgen. Het refrein en daarmee de impact van dit nummer wint aan kracht en overtuiging. Het spel van de basgitaar is mij nog iets te vet, maar over smaak valt te twisten. Voor mijn gevoel is Katie nu meer lijflijk aanwezig in de ruimte. De viool moet echt huilen en geeft dit nummer net wat extra gelaagdheid. Voor mijn gevoel mis ik nu wel wat scherpte, het klinkt wat omfloerst en dat is jammer.
Het rijtje andersom eens af, dus Supertramp gaat in de lade. Nog meer tonen zijn er te horen in de synthesizer. De stem wordt wat benadrukt in het midhoog en hoog en leidt tot luistermoeheid. PRAT is prima. De speakers staan wel los in de ruimte, maar ik heb het idee dat het geluidsbeeld wat compacter is. Gitaar is lekker scherp, maar mist net even dat rafelige dat ik gewend bij de SuperNait. De 2e stem heeft ook meer diepte en is net wat "ronder" dan ik gewend ben. Het huid-op-huid is nadrukkelijker aanwezig als de vertolkers met hun vingers knippen. Zowel basgitaar en hi-ats zijn lekker meeslepend, maar wel wat scherp. Weer die luistermoeheid en de gitaarsolo mist wat jeu, klinkt wat lief.
Bij Clannad is echt de galm in de zaal te horen, net als het toegenomen plezier bij het samen zingen van Clannad. Het naklinken van zowel de klankkast als de snaren van de gitaren heeft meer definitie. Er is meer lucht in de panfluit, meer tonen, maar ik mis wederom het venijn dat ik gewend ben te horen. Het geluidsbeeld komt weer tot aan de speakers en spreiding is voldoende. Attack bij het gitaarspel is prima te horen. Opvallend vind ik dat juist de nylonsnaren aan tonaliteit winnen en langer uitklinken waar ik dat juist eerder hoorde bij de metalen snaren. Het zachtjes beginnen van de jambe komt nu nog wat eerder in beeld, maar het "woohoo" is ook nu weer niet te horen. Wel kan ik onderscheiden dat de jambe niet met de hele hand wordt bespeeld, maar met de vingers. Als de muziek weer aanzwelt, neemt de synergie toe en het klappen vormt daar een mooie aanvulling op.
Ik zit een beetje met een raadsel. Aan de ene kant heb ik gemerkt dat de Monitor Audio vrij droog is, het heldere benadrukt en de scherpte in een scherpe opname onthult. Ook weet ik dat de SuperNait ten opzichte van de versterker in de Naim Uniti meer kracht en venijn geeft. Het wat ronde, omfloerst, vooral afgeronde geluid dat ik hoorde, kan ik dan ook niet verklaren. Ik leg dit voor aan Rembrandt die ons helpt en het blijkt dat niet de DAC van de SuperNait maar die van de CD5XS wordt gebruikt! Een leuke en waardevolle ontdekking wat mij betreft.


d) CD5XS met SuperNait en Monitor Audio PL100, maar nu via de DAC van de SuperNait
Even twee nummers om te horen hoe deze DAC combineert met de PL100. Het klinkt allemaal wat scherper en feller bij Clannad, er is meer attack. Ik schrijf op "meer nadruk op metaal dan op hout.". de fluit geeft net dat beetje scherpte dat ik graag hoor wanneer je hard op een (pan)fluit blaast. Het gitaarspel wint wat aan flow, de jambe klinkt net wat droger en rolt sneller af. Samengevat heb ik het idee dat ik nu beter kan horen wat de invloed van de speaker is, waar de vorige combinatie dat een beetje verhulde.
Katie nogmaals. Weer die felheid, dat venijn. Zowel de gitaar als de basgitaar lijken meer "bloom" te hebben. Lastig te omschrijven, maar het lijkt alsof het naklinken van trillingen in de ruimte niet meer worden afgekapt, zoals bij de CD5XS. Daardoor klinkt de viool ook wat meer in verhouding, tonaal juister voor mijn smaak. Het refrein is juist weer wat venijniger en werkt daardoor vermoeiender. Er is minder te horen dat de stem van Katie trilt net als dat er minder scheiding is, maar wel meer synergie. Geluiden gaan meer in elkaar over.

Samengevat; de DAC in de CD5XS klinkt wat zoeter, omfloerst, zachter, naar binnen gericht, "vrouwelijker" als het ware. Die in de SuperNait wat venijniger, feller, naar buiten gericht, "mannelijker"? Een vergelijk met slechts enkele nummers, dus voor wat het waard is.

e) CD5XS via de DAC van de SuperNait op de .... (ga ik even navragen)
Weer een vloerstaander en dat leidt er toe dat de speakers losser in de ruimte lijken te staan, moeilijker aanwijsbaar zijn. Katie lijkt daardoor meer lijflijk aanwezig en er is zelfs wat hoogte in het beeld te horen. Zo is de stem hoger geplaatst dan het drumstel. Er is meer flow, meer druk in het laag. De stem van Katie boet in op nuancering, maar ook nu weer die lekkere  flow. Hout op hout klinkt wat voller, er is echter geen sprake dat je het natrillen hoort. Geen verkeerd geluid, pleasend, maar mist ook zeker aan venijn. Katie mist ballen om het zo eens te zeggen en dat is jammer in dit nummer.
Mmm, heerlijke PRAT bij Michael Jackson. Er is prima breedteplaatsing, de stem is wat meer naar voren, scherpte in de opname valt op. Vingerknippen is te horen, maar er is absoluut geen gevoel van huid-op-huid. De synthesizer vormt een mooi onderdeel van het nummer en er is een aardige flow. De elektrische gitaar is wat minder nadrukkelijk, lijkt ook iets aan de speaker te plakken. Weer het gevoel van pleasen, te lief zijn en een gebrek aan meeslependheid.


f) CD5XS via de DAC van de SuperNait op de Neat Motive 2SE (€1850,-)
Ik had nog niet eerder de combinatie van Naim en Neat gehoord. Ze stonden er, dus eventjes 1 nummer om te horen hoe dat klinkt. Een korte, misschien niet eerlijke vergelijking door een luistermoeie Bas, maar om een idee te geven.
Michael Jackson klinkt hier ok op. PRAT is er wel en er is te horen dat het weergeven van PRAT van de Naim en Neat matcht. Het is daardoor wat up front, duidelijke definiëring. Doordat ik verwend ben met duurdere speakers heb ik ook het idee dat het allemaal wat plakt en niet loskomt van de speakers. Zeker bij lagere volumes komt het daardoor wat lief over en over het algemeen mist deze combinatie voor mij wat impact en venijn. Nuancering is, logischerwijs, ook minder dan een bijna 2 keer zo dure monitor en is bijvoorbeeld te horen in het vingerknippen.

[S@m]

Ik schrijf op "meer nadruk op metaal dan op hout

Sjonge jonge Bas, da's nog eens een verslag...



"Je schrijft op" bij wijze van spreken of zit je écht met pen en papier op schoot te luisteren...?

[AbZ]

De tikfoutjes haal ik er nog uit

Valt mee, een d/t-foutje is normaal hier.  (Pam)fluit is minder gebruikelijk.

Respect voor je uitgebreide verslagen, maar moet je niet eens wat grotere verschillen opzoeken,
zodat je misschien zoiets krijgt van "ja, dit vind ik lekker!" (ondanks de tekortkomingen, want die zijn er altijd).

[skyfox]

"Je schrijft op" bij wijze van spreken of zit je écht met pen en papier op schoot te luisteren...?

Hij zit echt met een kladblok op schoot met de muziek mee te schrijven. Zoals hij zelf zegt, op het moment zelf kan je alle ervaringen precies opschrijven en later nog eens teruglezen hoe en wat. Doe je het een uur of een dag later dan zijn veel details alweer verloren gegaan in je geheugen.

[S@m]

Hij zit echt met een kladblok op schoot met de muziek mee te schrijven. Zoals hij zelf zegt, op het moment zelf kan je alle ervaringen precies opschrijven en later nog eens teruglezen hoe en wat. Doe je het een uur of een dag later dan zijn veel details alweer verloren gegaan in je geheugen.

Ieder uiteraard op zijn eigen manier, maar ik heb het al eerder aangegeven om door muziek geraakt te worden heb je geen kladblok nodig. Het raakt je of het raakt je niet...

[AbZ]

Ieder uiteraard op zijn eigen manier, maar ik heb het al eerder aangegeven om door muziek geraakt te worden heb je geen kladblok nodig. Het raakt je of het raakt je niet...

Kijk dat bedoelde ik dus 

[Poldo]

ik denk dat je beter 2 heel verschillende sets naast elkaar kan zetten, je luistert nu naar kleine details als dac, cd speler etc.

Ik heb het al eerder gezegd je gaat er zo nooit uitkomen, vraag volgende keer aan een dealer zet eens 2 heel verschillende sets naast elkaar. Dan kun je je eigen smaak een beetje vormen.

[S@m]

@AbZ: