De beste muziek Blu-ray's

[LP]

Ik heb de pure audio schijf van Amy Winehouse. Helaas nog geen set om 'm goed mee te beluisteren. Als je goed zoekt kan je 'm ook wel als download vinden (kun je 'm eerst proberen voor de koop). Zo heb ik inmiddels al een stuk of 30 pure audio schijven bijelkaar verzameld.

[Etiennevh]

Hmm interessant. Wellicht een goede om inderdaad eens wat te downloaden. Hopen op MKV formaat anders kan die donderse Oppo het weer niet afspelen, haha. Ik laat het wel weten als ik er wat heb.

[Witalik]

Toch is MKV formaat niet te vergelijken met bluray materiaal heb ik nu gemerkt.

[Paul1967]

Mee eens. De recente heruitgaven van XTC, Nonsuch, en Yes, Close to the Edge, zijn ook heel goed, voor de XTC set. Opnieuw gemixed door Steven Wilson in stereo en 5.1.

Beide must haves 

[Worstebrood]

Selling England by the Pound van Genesis. Een meesterwerk. Op blu-ray audio nog mooier. Mooie mix ook in DTS HD. De tranen over m'n wangen, heerlijk!

[vik]

Ik heb deze gisteren gezien en een echte aanrader voor de muziek fans :



http://brucespringsteen.net/news/2014/bruce-springsteens-musicares-tribute-video-out-march-25th-record-store-day-ep-coming-april-1th

[Maro]

Ik heb deze gisteren gezien en een echte aanrader voor de muziek fans :



http://brucespringsteen.net/news/2014/bruce-springsteens-musicares-tribute-video-out-march-25th-record-store-day-ep-coming-april-1th

Lijkt me een mooie zeg. Bedankt voor de tip Vik! 

[morca]

Ik heb de pure audio schijf van Amy Winehouse. Helaas nog geen set om 'm goed mee te beluisteren. Als je goed zoekt kan je 'm ook wel als download vinden (kun je 'm eerst proberen voor de koop). Zo heb ik inmiddels al een stuk of 30 pure audio schijven bijelkaar verzameld.

Wat bedoel je met pure audio,24 bit muziek?

[LP]

Een pure audio schijf is een album op een blu-ray schijf. Meestal idd 24 bit en met LPCM, DTS-HD en TrueHD variaties.

[vik]

Lijkt me een mooie zeg. Bedankt voor de tip Vik! 

No problem. 

[eMVe]

Als geheel erg fraai, vind ik. . .


Net binnen en ik moet hem eerst nog een paar keer bekijken om een oordeel te kunnen geven, maar wellicht interessant genoeg om hier te vermelden.

[FDLARRY]

Als geheel erg fraai, vind ik. . .


Net binnen en ik moet hem eerst nog een paar keer bekijken om een oordeel te kunnen geven, maar wellicht interessant genoeg om hier te vermelden.

Zal ik dat dan voor je doen, hij is top. Zowel Joe al Beth zijn op hun best, en dat zie en hoor je.

[eMVe]

Zal ik dat dan voor je doen, hij is top. Zowel Joe al Beth zijn op hun best, en dat zie en hoor je.

Ik heb hem uiteraard al wel een keer gezien en vanavond het eerste gedeelte voor de tweede keer. Qua beeld is er weinig op aan te merken, ik denk dat je wat dat betreft beter af bent met de registratie dan met een stoel in de zaal. . . Carré is gewoon geen Paradiso en zelfs in Eindhoven waar ik ze gezien heb was er meer contact met het publiek en dat is toch wel iets wat Beth Hart nodig lijkt te hebben voor een beter optreden. Joe Bonamassa heb ik live nog niet gezien, maar ook van hem krijg ik bij dit concert geen rillingen over mijn rug. . . maar zoals al gezegd: wellicht moet ik hem eerst nog een paar keer bekijken.


Dit is in ieder geval wél een optreden dat op alle vlakken klopt! Al vele malen bekeken en nog steeds boeiend.

[FDLARRY]

http://www.nu.nl/cd-recensies/3736885/beth-hart--joe-bonamassa---live-in-amsterdam.html

Beth Hart & Joe Bonamassa - Live In Amsterdam

Tijdens een gezamenlijke tournee traden Joe Bonamassa en Beth Hart vorige zomer tweemaal op in Carré. Een concertregistratie daarvan ligt in de vorm van dubbel-cd Live In Amsterdam in de schappen.

Afzonderlijk van elkaar zijn Beth Hart en Joe Bonamassa al erg populair en weten ze, zeker in Nederland, keer op keer diverse concertzalen tot de nok toe uit te verkopen. Het is dan ook niet zo heel verwonderlijk dat juist twee concerten in Amsterdam zijn vastgelegd voor het eerste livealbum van dit bluesrockduo.

Samen met producer Kevin Shirley werkten Beth Hart en Joe Bonamassa in 2011 voor het eerst aan een album, getiteld Don't Explain. Na individuele soloplaten, doken de twee in 2013 opnieuw de studio in voor de opvolger Seesaw. Liedjes van beide platen zijn te horen op het indrukwekkende Live In Amsterdam.

Niet dat de zangeres en de gitarist iets anders laten horen dan op de voorgaande twee studioalbums, laat staan dan wat we inmiddels van de muzikanten gewend zijn. De concertregistratie is echter van dermate hoge kwaliteit dat zowel de vocalen van Hart als het snarenwerk van Bonamassa nog meer sprankelen dan voorheen.

Virtuositeit

Met name in bevlogen liveversies van de Etta James-cover Something's Got A Hold Of Me, het Tom Waits-nummer Chocolate Jesus, Miss Lady Miss Lady van Buddy Miles en in Tina Turners popklassieker Nutbush City Limits komt de virtuositeit van beide sterren aan de orde. Ook laten ze zich helemaal gaan in I'd Rather Go Blind.

Hart en Bonamassa geven echter niet de volledige 108 minuten speelduur volgas. Zo worden zowel de Billie Holiday-klassieker Strange Fruit als het Melody Gardot-liedje Your Heart Is Black As Night omgetoverd tot smaakvolle rockballads. Erg leuk zijn de twee op Cameo's Word Up gebaseerde jamnummers. Een muzikale krachttoer.

http://www.thebluesalone.nl/2013/07/03/beth-hart-en-joe-bonamassa-live-in-carre-29-06-2013/

Gezien en gehoord in Carré, Amsterdam: Joe Bonamassa en Beth Hart. Review door Keimpe Sliep. Met stockfoto's van hartandbonamassa.com

Beth Hart vroeg zich tijdens de opnames van "Strange Fruit" af of ze wel de juiste persoon was om deze klassieker te vertolken. De Billie Holiday cover, over het lynchen van zwarte Amerikanen tijdens de slavernij, staat op haar nieuwe plaat, Seesaw, die ze samen met bluesgitarist Joe Bonamassa in een paar dagen tijd heeft opgenomen. Het is na Don't Explain de tweede plaat die ze samen hebben gemaakt. Op beide platen worden Amerikaanse klassiekers uit de blues en soul eens flink onder de loep genomen en op fantastische wijze uitgevoerd. De twee platen geven alle reden om ter promotie een minitour te ondernemen. In alle opzichten zal het een unieke tour blijken want alleen Noorwegen, Engeland, België en twee keer Carré zullen aangedaan worden. Van de laatste twee uitverkochte optredens worden opnames gemaakt voor de later dit jaar te verschijnen dvd.
Zaterdagavond voor het eerste concert zijn de verwachtingen hooggespannen. De twee cracks uit het bluesrock-genre beginnen hun optreden met het swingende "Them There Eyes", een Louis Armstrong cover en ook het openingsnummer van "Seesaw."

HartBonamassa1
De band heeft weinig opwarmtijd nodig en werkt zich ontspannen door liedjes als "Sinner's Prayer"van Ray Charles, "Can't Let Go" (Randy Weeks) en For My Friends (Bill Withers). "Close To My Fire" laat een zeer gevoelige Beth Hart horen met als achtergrondzangers Blondie Chaplin en Bonamassa. Persoonlijke favorieten van deze avond zijn: "Strange Fruit", "Your Heart Is As Black As Night", waarbij de akoestiek van Carré zijn werk deed en een bloedzuiver zingende Hart te horen was en die er maar eens op de rand van het podium bij ging zitten en "Chocolate Jesus, de Tom Waits-cover waarbij Hart bij de piano aanschuift en op de voor haar karakteristieke manier de song gestalte geeft.

Blikvangers van de avond zijn dan wel Hart en Bonamassa maar op het podium staat wel degelijk een hechte in topvorm verkerende band. Tot mijn verbazing maakt Blondie Chaplin onderdeel uit van de band waarvan ik me nu pas realiseer dat hij dus niet met de Stones op tour is. Op "Someday After a While" neemt hij een deel van de gitaarsolo voor zijn rekening en verder trakteert ook hij het publiek op een solide optreden. De strakke ritmesectie met op drums Anton Vig en op de basgitaar Carmine Rojas, zijn een prima basis voor de mooie solo's van Bonamassa en het zangwerk van Beth Hart. "Someday", gezongen door Bonamassa en "Baddest Blues" zijn overigens de enige nummers die deze avond gespeeld worden die niet op de plaat staan. Toetsenist/accordeonist Arlan Schierbaum, en een driekoppige percussie/blazerssectie maken de opstelling op het podium compleet.

HartBonamassa2
Het geluid in Carré is nagenoeg perfect hoewel tijdens de hardere rocknummers het stemgeluid van Hart wat overvleugeld wordt door de muziek. Ander minpuntje is dat door dat het een seated concert is de sfeer tijdens de swingnummers niet goed los komt. Deze liedjes nodigen namelijk erg uit tot meebewegen en dat gaat zittend wat moeilijk. Hier komt echter verandering in tijdens de toegiften. Na de staande ovatie na "Miss Lady" komt de band terug met I Love You More Than You'll Ever Know waarin Hart en Bonamassa maar weer eens excelleren en tijdens Nutbush City Limits gaat het volledige dak van Carré in Amsterdam eraf. Publieksfavoriet en Etta James-cover "I'd Rather Go Blind" is een waardige afsluiter van een memorabel 1 uur en 3 kwartier durend optreden. Het mogen aanschouwen van deze twee rasmuzikanten met een superband die hun set met een dusdanige bezieling in een geweldig theater als Carré ten gehore brengen is een hoogtepunt op zich! Beth Hart als een eigentijdse Billie Holiday zo zuiver "Strange Fruit" horen zingen met daarin die supervette gitaarsolo van Joe Bonamassa overstijgt alles! Zij heeft zich onterecht afgevraagd of zij wel de persoon was om deze klassieker te vertolken!

http://www.musicmeter.nl/album/421712


4,5


Ronald5150

geplaatst op 29 maart 2014, 18:32 uur, permalink
Tja, hier was ik dus bij. Op een heerlijke zomeravond in Amsterdam speelden Beth Hart & Joe Bonamassa in een volgepakt Carré te Amsterdam een dwarsdoorsnede van de studioalbums "Don't Explain" en "Seesaw". Die avond zelf vond ik al memorabel, maar de nu uitgebrachte concertregistratie is er eentje om je vingers bij af te likken. Ik waan me er weer bij en herbeleef de vele kippenvelmomenten. Blikvanger is Beth Hart. Wat een dijk van een stem heeft die vrouw. Op haar albums bewees ze dat al, maar live zijn haar stembanden om in te lijsten. Beth legt zoveel emotie, passie en intensiteit in haar performance dat je er niet aan ontkomt om geboeid te luisteren. Ze zingt niet alleen de liedjes voor je, ze vertelt namelijk de verhalen van de liedjes. En op een zodanige manier dat het je hard en diep raakt. Joe Bonamassa stelt zich op als een van de bandleden. Hij blijft bewust wat op de achtergrond, en stelt zich in die zin bescheiden op. Net als op de genoemde studioalbums overigens. Dit is niet de Joe Bonamassa show. Hij speelt in dienst van het liedje. Wel vind ik overigens dat het gitaarspel van Bonamassa op "Live in Amsterdam" prominenter aanwezig is dan op de studioalbums. Joe speelt weergaloos. Van ingetogen tot uitbundig, van smaakvol en warm, tot fel en venijnig. Even staat Joe wel in de spotlight en dat is wanneer hij zelf de vocalen voor zijn rekening neemt op de bluesklassieker "Someday After a While (You'll Be Sorry)". Wat mij betreft gelijk een van de hoogtepunten van de avond. Maar om eerlijk te zijn wordt het ene hoogtepunt opgevolgd de door de andere. Live komen deze liedjes het beste tot hun recht en daarom is "Live in Amsterdam", en niet alleen omdat ik er zelf bij was, de perfecte samenvoeging van beide studioalbums met daarbij een extra boost aan muzikale vakmanschap, passie, plezier en toewijding!

Ik denk dat je toch nog een paar keer goed moet kijken. 

[RobertVanWoerden]

Lenny Kravitz - Are you gonna go my way
Elton John -   Goodbye Yello Brick Road,

Beide als pure audio blu ray, goed geluid en GYBR ook met 5.1 mix

[Lightspeed]

Dit is in ieder geval wél een optreden dat op alle vlakken klopt! Al vele malen bekeken en nog steeds boeiend.

Juist, die Jeff Beck - Performing this week Live @Ronnie Scotts is geweldig.
Zelfde geldt ook voor de bassiste: Tal Wilkenfeld.


Deze 'oude' Paul McCartney show vind ik toch ook wel nog steeds heel mooi.   (óók in LPCM stereo!)

[Staaled]

Echt met afstand het beste album dat ik gehoord heb is Beyoncé's album "Beyoncé".
De LPCM mix is om van te watertanden met als hoogtepunt "Mine". Ongelooflijk mooi laag.
Visueel trouwens ook uitmuntend.

[W.Otter]

helemaal mee eens! mooie vrouw en prima muziek.
de vrouw draait het hier aardig vaak en sta versteld van de kwaliteit van de weergave.

[clipto]

Echt met afstand het beste album dat ik gehoord heb is Beyoncé's album "Beyoncé".

Bedoel je nou het album, of een live registratie?

[LP]

Het is een album op blu-ray. Een verzameling videoclips dus. Ook één van mijn favorieren op dit moment.

Zo mogen ze trouwens meer albums uitbrengen. Dit is de enige manier waarop ik nog naar muziek kan luisteren.

[Staaled]

Bedoel je nou het album, of een live registratie?

Het is een visual album.
Je koopt het icm de cd.

[Staaled]

Het is een album op blu-ray. Een verzameling videoclips dus. Ook één van mijn favorieren op dit moment.

Zo mogen ze trouwens meer albums uitbrengen. Dit is de enige manier waarop ik nog naar muziek kan luisteren.

Fascinerend mooi idd.

[Xstream]

helemaal mee eens! mooie vrouw en prima muziek.
de vrouw draait het hier aardig vaak en sta versteld van de kwaliteit van de weergave.

Je hebt 't dan wel over de muziek/geluid? Of meer 't visuele deel?

[W.Otter]

hele sexy vrouw, zeer klassevol zonder ordinair te worden. Goede muziek, optredens en een vrouw met uitstraling.
ik mag graag naar d'r kijken ja! Daarnaast is de opname/weergave ook echt van dusdanige kwaliteit dat het graag in dit huis gedraaid wordt.

 

[Willem]

@ Staaled, W.Otter en LP.

Vinden jullie het echt goede muziek? Zo ja dan gaat ik hem aanschaffen.

Ik twijfel omdat ik Beyonce meestal niet zo kan waarderen (muziek en stem). Maar van bijvoorbeeld Alicia Keys kan ik de muziek en stem wel waarderen.

Ik vraag eigenlijk of jullie het echt een goede CD/Muziek Blu-ray vinden. Tijdens het beantwoorden van deze vraag hormonen even uitschakelen en niet aan Beyonce denken A.U.B. 

P.s. Mocht het een K*T album zijn dan zijn jullie voor mij geen graadmeter meer voor goede muziek. 

Groet Willem.