Richi's stereo set

[brt]

Sinds een paar weken ben ik ziek thuis, helaas. De continue stress door vooral de pittige thuis situatie werd me teveel. Ik merkte dat ik steeds negatiever werd, met name op het werk en de stress klachten gingen maar niet over. Daarna werd ik ook fysiek ziek. In eerste instantie dacht ik dat het de griep was, maar nu denk ik dat mijn lichaam een duidelijk signaal af gaf: NU stoppen. Dat heb ik toen gedaan. Nu ben ik aan het uitpluizen wat de diverse oorzaken hiervan zijn, wat ik daar aan kan veranderen en dat op een manier die tot duurzaam herstel leidt. Er spelen diverse zaken, voornamelijk de zorg voor Niels en dan met name de druk die dat met zich mee brengt. Maar het wordt ook wel duidelijk dat mijn perfectionisme, arbeidsethos en het onvoldoende goed voor mijzelf zorgen (lees: voor mijzelf kiezen) me opbreken. Op dit moment ben ik aan het uitvinden wat voor hulp ik nodig heb om te herstellen en hoe ik een bestendige gedragsverandering kan realiseren. Het doorbreken van patronen die soms decennia oud zijn, is best lastig. Dat we er afgelopen week ook nog eens COVID bovenop kregen, hielp ook niet. Waarschijnlijk via één van de kinderen, want ik ben nauwelijks buiten de deur geweest, behalve voor wandelingen.

Knap dat je dit deelt. Je hebt nogal wat op je bordje (gehad) zeg...
Veel sterkte met herstellen. Daar kon nog weleens lang overheen gaan. Knap ook dat je nu op de rem stapt en op je werk hebt aangegeven dat je moet stoppen. Hopelijk ben je er nog relatief op tijd mee. Ik ben zelf veel te lang doorgegaan en dat heeft gersulteerd in een burn-out die meerdere jaren duurde.

Ik hoop dat je goede hulp kan inschakelen en energie en positiviteit uit de hobby kan halen. Sterkte man!

[kermy]

Sinds een paar weken ben ik ziek thuis, helaas. De continue stress door vooral de pittige thuis situatie werd me teveel. Ik merkte dat ik steeds negatiever werd, met name op het werk en de stress klachten gingen maar niet over. Daarna werd ik ook fysiek ziek. In eerste instantie dacht ik dat het de griep was, maar nu denk ik dat mijn lichaam een duidelijk signaal af gaf: NU stoppen. Dat heb ik toen gedaan. Nu ben ik aan het uitpluizen wat de diverse oorzaken hiervan zijn, wat ik daar aan kan veranderen en dat op een manier die tot duurzaam herstel leidt. Er spelen diverse zaken, voornamelijk de zorg voor Niels en dan met name de druk die dat met zich mee brengt. Maar het wordt ook wel duidelijk dat mijn perfectionisme, arbeidsethos en het onvoldoende goed voor mijzelf zorgen (lees: voor mijzelf kiezen) me opbreken. Op dit moment ben ik aan het uitvinden wat voor hulp ik nodig heb om te herstellen en hoe ik een bestendige gedragsverandering kan realiseren. Het doorbreken van patronen die soms decennia oud zijn, is best lastig. Dat we er afgelopen week ook nog eens COVID bovenop kregen, hielp ook niet. Waarschijnlijk via één van de kinderen, want ik ben nauwelijks buiten de deur geweest, behalve voor wandelingen.

Veel sterkte gewenst in dit langdurige proces, vooral de gedragsverandering zou je moeten behoeden voor erger. Laten we maar zo zeggen, bin there done that, vandaar dat ik je ook kan vertellen dat je altijd zult moeten opletten, je loopt zo weer in de "val".
Goede handvatten kunnen je helpen, evenals signalen herkennen, en dan ook onmiddellijk gas terug.

Houdt je taai.


Met vriendelijke groet,

Kermy

[fietser]

Och wat vervelend om te lezen. Ik hoop dat je snel iets vind wat je weer op weg kan helpen. Ook ik herken een aantal van je klachten en oorzaken welke zijn versterkt door de corona periode een stoppen met werken. Een test bij een psychiater bracht wel zaken naar boven die op de achtergrond al sinds mijn jeugd spelen maar nu versterkt zijn. Nu nog moed verzamelen om in therapie te gaan. Nogmaals veel sterkte.

[blue-eyes]

Mooi $#% om te lezen, maar dank voor het delen. Geeft maar weer aan dat dit een forum is waar je elkaar kan helpen en elkaar kan vertrouwen!


Heel veel sterkte, beterschap!

[Richi]

Bedankt voor jullie reacties. Ik heb de laatste jaren al veel meer inzicht in mezelf gekregen en dat heeft me geholpen op tijd op de rem te trappen, gelukkig. De uitdaging is nu om uit te zoeken wat voor hulp ik het beste kan inzetten om de zaak bestendig weer op de rails te krijgen. Er is veel aanbod in 'zorg land' en mijn vrouw is holistisch therapeut, dus het netwerk is er wel gelukkig.

Richie, gezien je klachten is het misschien wel eengoed idee om contact te zoeken met een ergotherapeut. Sterkte in ieder geval!

Vanwaar adviseer je een ergotherapeut? Daar zou ik zelf niet aan gedacht hebben.

Och wat vervelend om te lezen. Ik hoop dat je snel iets vind wat je weer op weg kan helpen. Ook ik herken een aantal van je klachten en oorzaken welke zijn versterkt door de corona periode een stoppen met werken. Een test bij een psychiater bracht wel zaken naar boven die op de achtergrond al sinds mijn jeugd spelen maar nu versterkt zijn. Nu nog moed verzamelen om in therapie te gaan. Nogmaals veel sterkte.

Na de leukemie behandeling rolden we zo de lockdowns in. Er was op dat moment nog een soort van hoop dat het leven weer normaal zou worden. Maar inmiddels is het besef er dat het nooit meer gaat worden als voor de ziekte van Niels, simpelweg door wat we allemaal hebben meegemaakt. Niet als een dagelijks zwaar trauma of zo, maar mijn kijk op het leven is wel flink veranderd. COVID heeft heel veel mensen flink geraakt, in ons geval was het ook wel de druppel in zekere zin. In mijn situatie is het ook een opeenstapeling van oorzaken: Niels zijn Down en hyperactiviteit, de leukemie, de COVID periode, mijn eigen overtuigingen en patronen. En dan boem, is het ineens te veel. Dus probeer ik dit alles nu te ontrafelen.

Veel sterkte gewenst in dit langdurige proces, vooral de gedragsverandering zou je moeten behoeden voor erger. Laten we maar zo zeggen, bin there done that, vandaar dat ik je ook kan vertellen dat je altijd zult moeten opletten, je loopt zo weer in de "val".
Goede handvatten kunnen je helpen, evenals signalen herkennen, en dan ook onmiddellijk gas terug.

En vooral dat laatste, want als het weer beter gaat, dan laad ik mijn bord weer meer dan vol. Dus elke paar maanden loop ik weer vast. Door nu even ECHT pas op de plaats te maken, hoop ik dat te voorkomen in de toekomst. Wat er typisch gebeurt, bijvoorbeeld, is dat ik me voorneem niet te veel meetings op een dag te plannen. Na een tijdje plan ik geen tijd meer tussen meetings. Na een tijdje plan ik ook over de lunch heen. Na een tijdje accepteer ik ook meerdere meetings op hetzelfde tijdstip. En dan zit je ineens elke dag van 's ochtends vroeg tot 's avonds aaneengesloten in Teams meetings (mijn mensen zitten niet in Nederland) met nog geen tijd om tussendoor een bio break te doen of zaken even te laten bezinken. Laat staan om je mail weg te werken en andere acties op te pakken.

En dat kan ik alleen veranderen door beter voor mijzelf te zorgen. Daar ben ik wel achter. Ik moet vaker voor mijzelf kiezen. Maar het patroon om dat niet te doen, zit blijkbaar zo diep dat ik steeds in dezelfde valkuil loop. Tel daar perfectionisme bij op en een thuissituatie die ontzettend veel vraagt, en dan kom je uit waar ik nu zit.

Het gekke is dat ik het verstandelijk allemaal prima begrijp, maar door ingeroeste patronen toch steeds de verkeerde keuzes blijf maken. Bijna als een soort verslaving.

Knap dat je dit deelt. Je hebt nogal wat op je bordje (gehad) zeg...
Veel sterkte met herstellen. Daar kon nog weleens lang overheen gaan. Knap ook dat je nu op de rem stapt en op je werk hebt aangegeven dat je moet stoppen. Hopelijk ben je er nog relatief op tijd mee. Ik ben zelf veel te lang doorgegaan en dat heeft gersulteerd in een burn-out die meerdere jaren duurde.

Ik hoop dat je goede hulp kan inschakelen en energie en positiviteit uit de hobby kan halen. Sterkte man!

Dank je. een burn-out van meerdere jaren. Dat klinkt echt heel heftig. Ik hoop dat ik er op tijd bij ben.

Nogmaals bedankt voor jullie reacties en adviezen!

Groet,
Richard

[Xander32]

Sterkte Richi. Goed en dapper van je, dat je nu een pas op de plaats maakt en voor jezelf kiest, dat je voor jezelf gaat zorgen.

[Richi]

Sterkte Richi. Goed en dapper van je, dat je nu een pas op de plaats maakt en voor jezelf kiest, dat je voor jezelf gaat zorgen.

Dank je. Heb vandaag mijn team geïnformeerd. Mooi om te zien hoe betrokken ze zijn. Zij zeiden hetzelfde: dapper dat je er zo open over bent. Er vloeiden wat tranen, al was het op afstand en via teams, de verbinding kon je goed voelen. Ik vond het vooral lastig om niet te zeggen: jullie kunnen altijd contact opnemen met vragen. Het is zo lastig om het uit handen te geven. Zeker omdat het werk niet de oorzaak is van dit alles.

[KillerbeeNL]

Richard,  ik wil je veel sterkte wensen met deze situatie waarin je bent beland , heel langzaam sluipt het erin en telkens denk je ff 2 dagen rustig aan en dan weer vol gas maar dat werkt nu niet.

Goed dat je nu op de rem trapt.

Denk aan jezelf , bedenk dat als je niet goed voor jezelf zorg je dan ook niet voor de ander kan zorgen.

Groet , een buurtgenoot [emoji6]




Verstuurd vanaf mijn SM-G970F met Tapatalk

[addesmo]

Ergotherapie kan erg behulpzaam zijn in het vinden van de juiste weg om uit een dal omhoog te klimmen. Grenzen bewaken en valkuilen erkennen. Vergeet niet dat je zelf in dit dal terecht bent gekomen en wat professionele hulp kan erg goed zijn. Is uiteraard geen wonder middel of zo
Overleg het anders met je huisarts.

[vanzomereng]

Dit is kl#te om te horen Richi
Houdt hoop en goede moed en met goede hulp van anderen, gaat dit best weer goed komen

[Marco66]

Goed dat je de stap hebt gezet hoe lastig ook!
Zo herkenbaar, jaren tegen iedereen en jezelf zeggen dat het wel gaat maar ondertussen sloop je jezelf fysiek en mentaal.
Neem je tijd en met goede en juiste hulp weer je zelf op de rail krijgen, sterkte man.

[jahtari]

Sterkte met deze situatie! Doe rustig aan, je mag nog vele jaren mee.

Soms is het even goed om even stil te staan om later weer verder te kunnen.

Het leven vraagt veel, vele rollen te vervullen, veel moet - bij jou nog meer met de zorg voor je kind. Niet gek dat je dan grenzen moet stellen.

Mij heeft in moeilijke tijden geholpen om meditatie te doen, je zou eens kunnen beginnen met rustige ademhalingsritmes. Even terug naar de basis in je lichaam.

[Tabcam]

Sinds een paar weken ben ik ziek thuis, helaas. De continue stress door vooral de pittige thuis situatie werd me teveel. Ik merkte dat ik steeds negatiever werd, met name op het werk en de stress klachten gingen maar niet over. Daarna werd ik ook fysiek ziek. In eerste instantie dacht ik dat het de griep was, maar nu denk ik dat mijn lichaam een duidelijk signaal af gaf: NU stoppen. Dat heb ik toen gedaan. Nu ben ik aan het uitpluizen wat de diverse oorzaken hiervan zijn, wat ik daar aan kan veranderen en dat op een manier die tot duurzaam herstel leidt. Er spelen diverse zaken, voornamelijk de zorg voor Niels en dan met name de druk die dat met zich mee brengt. Maar het wordt ook wel duidelijk dat mijn perfectionisme, arbeidsethos en het onvoldoende goed voor mijzelf zorgen (lees: voor mijzelf kiezen) me opbreken. Op dit moment ben ik aan het uitvinden wat voor hulp ik nodig heb om te herstellen en hoe ik een bestendige gedragsverandering kan realiseren. Het doorbreken van patronen die soms decennia oud zijn, is best lastig. Dat we er afgelopen week ook nog eens COVID bovenop kregen, hielp ook niet. Waarschijnlijk via één van de kinderen, want ik ben nauwelijks buiten de deur geweest, behalve voor wandelingen.

Heel herkenbaar helaas. Mentale problemen kunnen fysieke problemen veroorzaken en andersom. Die wisselwerking wordt wel eens onderschat in de westerse geneeskunst

Zelf merk ik dat ik soms vergeet te temporiseren. Even de pauze overslaan, toch niet wandelen zijn op korte termijn niet erg maar op lange termijn funest. En qua griepvirii zijn velen we momenteel vatbaarder dan voorheen, merk dat het meer heerst dan ik gewend was van voor Covid, zowel oud als jong.

Ergens logisch dat Covid je nu treft omdat je vatbaarder bent maar het blijft flink balen. En goed om naar je lichaam te (leren) luisteren. Sterkte en blijf vooral ook leuke dingen doen.

[Tabcam]

Vandaag heb ik een redelijk goede dag. Dus heb ik de tijd genomen om een paar metingen uit te voeren met REW. Vooral om te zien hoe de sub het beste integreert met de luidsprekers. Ik heb gemeten met de sub x-over op 50hz, 80hz, 100hz en 120hz. Voor nu kom ik uit bij 120hz omdat ik dan de pieken bij 30hz en 103hz kan corrigeren met de EQ van de sub. Op zich meet het helemaal niet zo slecht nadat de EQ correcties waren ingesteld. Zie hieronder.

Leuk dat je even meetttijd hebt gehad! Heb je op de ELACs de bas en het hoog op +1 dB gezet? Ik heb zelf vaak tijd nodig om te bepalen wat op lange termijn het lekkerst klinkt. Ben nu ook blij met meerdere sloten dan kan ik wisselen.

[Richi]

Leuk dat je even meetttijd hebt gehad! Heb je op de ELACs de bas en het hoog op +1 dB gezet? Ik heb zelf vaak tijd nodig om te bepalen wat op lange termijn het lekkerst klinkt. Ben nu ook blij met meerdere sloten dan kan ik wisselen.

De bas en mids staan neutraal op de Elacs en het hoog staat op +1dB. Dat laatste omdat het hoog vanaf 2k anders wat te veel afvalt naar mijn smaak (en ook volgens de Harman curve). Gisterenavond nog een tijd zitten luisteren via Roon met het nieuwe convolutie filter en dat klinkt erg fijn. Opener dan zonder het filter, zonder dat het leven uit de muziek gaat.

[CinéHome]

Fijn dat je 'in de setup' en hopelijk daardoor ook 'in de muziek' kan duiken Richard. Daar kan ik vaak ook veel steun halen.
Succes.

[HuubF]

Hoi Richard, las het nu pas wat je is overkomen. Covid met de nasleep ervan kan je blik op het leven nog een tintje donkerder maken. Dat is hopelijk dan wel iets wat min of meer vanzelf overgaat. Heel veel sterkte met je herstel.

[Richi]

Dank je Huub!

Jullie reacties (ook die via PM) doen me erg goed. Niet alleen als steun, maar ook de vaak spot-on adviezen helpen me meer dan jullie denken!



Groet,
Richard

[Staaled]

Rot voor je.
En tegelijk onvermijdelijk als ik het zo lees.

Ik proef een beetje een projectmatige aanpak van je situatie.
Nu is iedereen verschillend in traject en oplossingen , specifiek, maar gemeenschappelijk is de ervaren druk en het onvermogen dat nu heeft toegeslagen.

Ik zou je als raad (uit ervaring) willen geven om het ook een beetje te laten voor wat het is, dat onvermogen.
Dat voelt in het begin naar en tegenstrijdig, maar juist het gebrek eraan en negeren ervan heeft je in deze situatie gebracht.

Nu is er een disbalans, die was er echter voorheen ook.
Met tijd, rust, raad en activiteit herstelt dat weer, maar er is m.i. onvermogen nodig om vermogen te behouden.
Dat is heel menselijk.

[Richi]

Mooi gezegd en goed gespot. Vanochtend had ik het er met mijn vrouw nog over. Het is geen project. Het hoeft niet morgen klaar (kan ook helemaal niet). En daar zit precies een van mijn grootste uitdagingen. Op advies van een mede forumgenoot, ben ik vandaag begonnen in een boek over mindfulness.

Groet,
Richard

Rot voor je.
En tegelijk onvermijdelijk als ik het zo lees.

Ik proef een beetje een projectmatige aanpak van je situatie.
Nu is iedereen verschillend in traject en oplossingen , specifiek, maar gemeenschappelijk is de ervaren druk en het onvermogen dat nu heeft toegeslagen.

Ik zou je als raad (uit ervaring) willen geven om het ook een beetje te laten voor wat het is, dat onvermogen.
Dat voelt in het begin naar en tegenstrijdig, maar juist het gebrek eraan en negeren ervan heeft je in deze situatie gebracht.

Nu is er een disbalans, die was er echter voorheen ook.
Met tijd, rust, raad en activiteit herstelt dat weer, maar er is m.i. onvermogen nodig om vermogen te behouden.
Dat is heel menselijk.

[vergeerr72]

Helaas hoor ik het vaker de laatste tijd, zal wel de nasleep van de coronaperiode zijn. Zelf heb ik aan het begin van het jaar even stevig op de rem moeten staan.

In ieder geval sterkte Richi, goed dat je er open over kunt praten.

[vergeerr72]

Helaas hoor ik het vaker de laatste tijd, zal wel de nasleep van de coronaperiode zijn. Zelf heb ik aan het begin van het jaar even stevig op de rem moeten staan.

In ieder geval sterkte Richi, goed dat je er open over kunt praten.

[vergeerr72]

Helaas hoor ik het vaker de laatste tijd, zal wel de nasleep van de coronaperiode zijn. Zelf heb ik aan het begin van het jaar even stevig op de rem moeten staan.

In ieder geval sterkte Richi, goed dat je er open over kunt praten.

[vergeerr72]

Helaas hoor ik het vaker de laatste tijd, zal wel de nasleep van de coronaperiode zijn. Zelf heb ik aan het begin van het jaar even stevig op de rem moeten staan.

In ieder geval sterkte Richi, goed dat je er open over kunt praten.

[Richi]

Bedankt!

X 4