Aankoopadviezen draaitafel, budget €3500,- | Garrard 301! Goede Vrijdag!

[lynch1979]

ik mot ze niet.

Heb je ze alweer verkocht?

[lynch1979]

Even alle gekheid op een stokje, maar het zal vast een speciaal behandelde tegel zijn. Of dat ook een goede aanwinst is, moet iedereen voor zich weten.

Niets meer aan toe te voegen 

[Robiwan]

Heb je ze alweer verkocht?

ja met winst

[lynch1979]

ja met winst

[Deleted Member 2]

een tegel komt toch niet uit een "collectie"? die pak je toch van de pallet bij je lokale tuincentrum of begrafenisondernemer?

Misschien is "selectie" een betere aanduiding.

[Joris1971]

Even alle gekheid op een stokje, maar het zal vast een speciaal behandelde tegel zijn. Of dat ook een goede aanwinst is, moet iedereen voor zich weten.

Wat is er speciaal aan? Miz gewoon een stuk natuursteen al dan wel niet met olie behandeld, maar dat laatste maakt geen ruk uit.

[Bas Akkerman]

Wat is er speciaal aan? Miz gewoon een stuk natuursteen al dan wel niet met olie behandeld, maar dat laatste maakt geen ruk uit.

Dat van de olie was natuurlijk een grapje. Henk kan je vast meer vertellen over de verschillende steensoorten en hun invloed op de geluidsweergave.

Nu even ontbijten en dan naar Audio21 nabij Zwolle. Daar staan de volgende tafels voor mij klaar:
- Acoustic Solid Small met Hadcock 242 en element Music Maker III
- Fletcher Omega 3 met Dual Tracer en MC-element
- Een LP12 (nog onbekende specificaties)

[Eddye]

Veel luisterplezier! Welke platen neem je mee om te luisteren (behalve Violator, iedereen weet dat je die meeneemt)?

[Joris1971]

Dat van de olie was natuurlijk een grapje. Henk kan je vast meer vertellen over de verschillende steensoorten en hun invloed op de geluidsweergave.

Nu even ontbijten en dan naar Audio21 nabij Zwolle. Daar staan de volgende tafels voor mij klaar:
- Acoustic Solid Small met Hadcock 242 en element Music Maker III
- Fletcher Omega 3 met Dual Tracer en MC-element
- Een LP12 (nog onbekende specificaties)

Toch weer een LP12?

En wanneer ga je een keus maken Bas? Of blijft het bij luisteren alleen?

[Staaled]

Toch weer een LP12?

En wanneer ga je een keus maken Bas? Of blijft het bij luisteren alleen?

Je hebt nog geen speler , maar de plaat blijft al hangen.

[Deleted Member 2]

Je hebt nog geen speler , maar de plaat blijft al hangen.

hahahahaha

[Bas Akkerman]

Veel luisterplezier! Welke platen neem je mee om te luisteren (behalve Violator, iedereen weet dat je die meeneemt)?

Violator had ik wel mee, maar heb ik niet gedraaid. Wel ter vergelijking 'Happiness Is Easy' van Talk Talk en 'Keep The Streets Empty' van Fever Ray. En als laatste nog 'La Grange' van ZZ Top. En toen was het alweer tijd.

Toch weer een LP12?

En wanneer ga je een keus maken Bas? Of blijft het bij luisteren alleen?

Weer een LP12, als referentie. Maar die valt echt definitief af.

Ik vind het geen gekke vraag Joris. Het was ook de vraag van Mark in het gesprekje vooraf. Dadelijk zal ik mijn ervaringen beschrijven, dan wordt het allemaal weer iets duidelijker.

[marcush]

Ben benieuwd wat je van de Fletcher vond. Tom Fletcher heeft ook de Nottingham draaitafels ontworpen en ik ben benieuwd hoe de Fletcher draaitafel hiermee vergeleken klinkt.
Binnenkort heeft Audio21 een show, misschien dat ik toch maar even kom luisteren dan.

Ik heb zelf zowel een Nottingham als een LP12 staan thuis. Hoewel de LP12 zeker zijn charme heeft, zou deze er toch zeker uit gaan als ik zou moeten kiezen.

[Bas Akkerman]

Pitoresk.
Zo'n mooi woord, maar zelden echt van toepassing. De plek waar de luisterplek van Audio21 en Mark van Braam in het bijzonder zich bevindt, verdient die benaming wel. Temidden van de Veluwse bossen woont en werkt Markt op een prachtige, pitoreske plek. Met afstand de mooiste luisterplekplek. Met afstand ook de mooiste draaitafelcombinatie? Daar jongens en meisjes laat ik jullie nog even over in het ongewisse.

We beginnen niet met luisteren, tenminste niet naar muziek. Mark vraagt naar mijn eerdere luistersessies en stelt dan de vraag of deze zoektocht het doel is of de aanschaf van een draaitafel. In het geanimeerde gesprek komen dus dezelfde vragen naar voren die ook jullie hebben. Het is een terechte vraag, desondanks ben ik vol goede hoop dat deze zoektocht ook daadwerkelijk tot iets leidt. Een disclaimer is daarbij wel op zijn plaats. Ik ben wat verkouden en realiseer me dat dat wat ik hoor enigszins beïnvloed kan worden door mijn verstopte gok. Gelukkig is het niet zo erg als andere keren waarbij ik echt een beetje dof was. Maar nuances in klankbalans en diepteweergave kunnen dus wat anders zijn.

Mark stelt voor één nummer te beluisteren op alle drie de draaitafels om een eerste vergelijking te kunnen maken. Een prima idee en wat mij betreft is dat van Talk Talk 'Happiness Is Easy'. Tempowisselingen, voldoende dynamiek, een kinderkoortje, verschillende instrumenten en de stem van Mark Hollis. Genoeg interessants om een draaitafel aan de tand te voelen. De rest van de keten bestaat uit Blumenhofers Tempesta 20, versterking door Sonore AC Mira voorversterker en Sonore AC Arcturus, de phonotrap is ten slotte de 'Grail' van Van den Hul. Bekabeling ben ik vergeten te vragen.

Oud en vertrouwd
We beginnen met de LP12 met een nieuwe arm van Jelco en de Denon DL104.
Happiness klinkt wat te easy. Mooi melodieus en nergens schiet het uit de bocht. Maar ook nergens echt spannend en het lijkt een beetje alsof de wisselende maten van drum, gitaar en basgitaar niet helemaal bij wordt gehouden, alsof de uit maat gespeelde partijen uit maat worden gespeeld. Terwijl ik juist door de muziek op het verkeerde been wil worden gezet, niet door de draaitafel. De LP12 is absoluut een goede draaitafel, zeker als het gaat om melodie. Ritmisch en wat dynamiek betreft, vind ik het persoonlijk wat minder.
Gisteren was ik even bij Garmt om wat platenwasspul te kopen. Ook hij draait met een LP12, de haast full blown variant. Daar hoorde ik meer dynamiek bij, al was het soms iets te hard en te fel. Dat even ter referentie.

Broedertwist
We spelen vandaag met twee broers, die van Acoustic Signature en die van Nottingham Analogue. Gemaakt door bedenkers die eerst bij de eerder genoemde bedrijven hebben gewerkt en daarna hun eigen weg zijn gegaan.

Nottinghams Analogue's broer staat in Wapenveld en heet Fletcher. Omega3 om precies te zijn en zijn arm heet Dual Tracer, de hand Zyx R50 Bloom genaamd.
Weer Talk Talk en nu is Happiness al wat easier. Zeker niet lieflijker, nee juist dynamischer en zelfverzekerder. Het geluidsbeeld is meer een bubbel geworden en dat bevalt wel. Tegelijkertijd bedenk ik me dat dat juist ook op den duur vermoeiend kan worden, maar laat ik eerst eens wat meer luisteren. Opvallend is het aanwezige laag, meer oomph. Maar ook wat uit balans ten opzichte van de rest van het geluidsbeeld. Het kinderkoor staat nu meer in de ruimte en de kinderkopjes, sorry ik zit met mijn gedachten nog in Gent, de kinderhoofdjes zijn haast te tellen. Hoewel ze mooi los staan en echt een eigen plek hebben, vind ik ze net wat te weinig lief. Het zijn stoere kindertjes geworden waar ik ze altijd als wat bedeesd, met hun voeten schuifelend en hun gezicht wat bedeesd naar beneden gericht voorstelde. Als het nummer later wat drukker wordt, met weer die spannende ritmewisselingen, blijft het geluidsbeeld overeind. Kortom, boeiend, maar niet vermoeiend?

Dan de andere broer, nu eentje die luistert naar de naam Acoustic Solid Small, de eenarmige bandiet met Hadcock 242 als arm en het element Music Maker III. Een MM-element dus. En ook deze draaitafel staat in Wapenveld, gelukkig maar!
Happiness is easier noch drukker. Wat is het dan? Happiness is verfijning om het zo eens uit te drukken. Het beeld is veel meer teruggetrokken en ook de plaatsing is rommeliger waardoor het wat dichtloopt. Tegelijkertijd voel ik een stille verleiding. Niet iemand die je meesleurt in het feestgedruis maar een haast onmerkbare fluistering in je oor die je om laat draaien om je vervolgens af te laten vragen waar dat vandaan kwam. Een combinatie van draaitafel, arm en element die me wat onzeker achterlaat, zeker ook geïntrigeerd. Mark Hollis' stem heb ik altijd heel apart gevonden, heel melodieus met een haast vanzelfsprekende droefheid. De nummers zouden ook goed zijn met alleen de stem van Mark. Dat weet deze combinatie erg mooi te treffen, de breekbaarheid en de nuances. Idem voor de instrumenten, het ritme en de dynamiek. Toch lijk ik het haast jammer te vinden dat de tafel niet wat trotser is op wat het doet, zich een beetje verschuilt. Misschien is het gewenning, maar ten opzichte van de Fletcher mis ik openheid en directheid. Gevolg (?) is ook dat het geluidsbeeld bij drukkere passages ook meer dichtloopt.

We blijven bij deze tafel en zetten Fever Ray op, de persing uit de VS. Weer die verleiding en ik moet terugdenken aan het moment dat ik dit nummer voor het eerst beluisterde. Het zijn van die momenten die je eigenlijk nog een keertje over zou willen doen. Eternal sunshine of a spotless mind. Het klinkt weer wat verder af, minder pakkend op het eerste gehoor. Tegelijkertijd is de intro heerlijk dromerig, de zang wederom breekbaar. Minder audiofiel, meer muziek. Toch, toch zou ik meer openheid en directheid wensen.
Terug naar de Fletcher is dat er wel, maar is het ook meer cd-geluid geworden. Strakker, afgetekend, veel ruimtelijker, ruwe bolster, blanke pit. Lekker, maar minder vanzelfsprekend. In zoverre dat kan na een eenmalige ontmoeting met Nottingham Analogue in een heel andere setting, klinkt Fletcher wat kleurrijker en iets dynamischer ten opzichte van zijn broer.

Bob Dylan is op de Acoustic Solid een mens van vlees en bloed, al vind ik de tekst wat al te zelfverzekerd gezongen en wordt het voor mij daardoor meer een hifi-shownummer dan dat ik met de beste man meeleef als hij het over zijn weggelopen liefde heeft. De poging is in ieder geval dapper. Fletcher maakt er nog meer een shownummer van en dat is haast nog welkom ook. Ook minder dapper.
Het kleine paradijsje is ook door een andere klant ontdekt, dus snel een laatste nummer. 'La Grange' van ZZ Top is zo'n nummer dat niks audiofiels heeft, maar gewoon swingt en duwt. Dat gaat prima op de Acoustic Solid, die proef is dus doorstaan.

Drom(m/c)en
Dromend naar huis en dat is oppassen als je zelf naar huis moet rijden. Nog even een tussenstop voor een nieuwe hockeystick. Weer verder dromend. Ook nadenkend over de woorden van Mark. De verfijning van MM en de eerder genoemde positieve eigenschappen van de Fletcher. Wil ik dat? Ja, op zich wel. Maar enerzijds heeft Mark de betreffende combinaties niet voor niets gemaakt en is niet altijd alles te combineren. Anderzijds ben ik erg geneigd op zoek te gaan naar die combinatie. Of dat nu door middel van een "felle" tafel met een verfijnd element is of andersom, met behulp van een verfijnd MC-element of een MM-element met openheid en directheid of wellicht dat de phonoversterker daar nog een rol in heeft. Of die zoektocht zinvol is, daar gaan eerst een paar nachtjes slapen én de opmerkingen en commentaren van jullie overheen...

[Deleted Member 2]

Na het lezen van dit stukje vroeg ik me af of er iets van enthousiasme te bespeuren viel. Bloemrijke tekst, maar ik bespeur geen uitbundigheid of blij verrast zijn door hetgeen je hebt gehoord.
Volkomen terecht vraag jij je af of de phono pre een rol speelt. Je kent zelf het antwoord natuurlijk al. Deze phono pre is prachtig, maar dan vooral in combinatie met bijvoorbeeld de vdHul colibri in een lichte arm (Moerch)? Dan krijg je een totaal andere sound die de phono pre eer aan doet. Het budget laat ik even voor wat het is, want alleen al de phono pre kost al meer dan je budget groot is.

De vraag is of je iets gehoord hebt in draaitafel, arm, element dat je echt is opgevallen. Wakker worden dus uit je dromerij en je knopen tellen. Lijkt me een lastige opgave als je verhaal de informatie is die je verzameld hebt.

Kernwoorden die ik heb opgepikt uit je verhaal:

- spannend
- wisselende maten bijhouden
- verkeerde been gezet willen worden
- bubbel bevalt wel?! Hoewel...
- mooi los staan en echt een eigen plek hebben, vind ik ze net wat te weinig lief: plaatsing en nuance
boeiend, maar niet vermoeiend?
- openheid en directheid
- te veel cd-geluid
- aangevuld uiteraard met het bekende audiophiele jargon

Het lijken waarachtig crieteria om een draaitafel-combi te evalueren. En om met Jan Mulder de voetbal analist na Nederland - Ijsland te spreken: is er al iets dat lijkt op evolueren? Is je smaak zich aan het ontwikkelen, veranderen, toe te spitsen?

[garmtz]

We beginnen met de LP12 met een nieuwe arm van Jelco en de Denon DL104.

Welk subchassis? Welke motorsturing? Pre-cirkus of post-cirkus? Denon DL304 of DL103?   Lijken details, maar het maakt echt veel uit welke configuratie er staat te spelen... En ook hoe deze is getuned. Helaas is het nou eenmaal zo dat er meer te tunen is bij een LP12 (en de meeste andere tafels met suspensie) dan bij een massa-loopwerk. Een 'normale' DL103 heeft bijvoorbeeld een eliptische naaldtip en kan 'gemoedelijk' klinken. Wel hele mooie klankkleuren, maar erg gemoedelijk. Een DL304 is ook weer een ander beestje...

Gisteren was ik even bij Garmt om wat platenwasspul te kopen. Ook hij draait met een LP12, de haast full blown variant. Daar hoorde ik meer dynamiek bij, al was het soms iets te hard en te fel. Dat even ter referentie.

Element en arm hebben er minder dan 10 uur opzitten. Ik moet dus nog heel wat tunen en spelen voor er een stabiele situatie is. Je was dus nogal te vroeg...  

Kon het toch niet laten om van wat ik KAN toevoegen aan het verhaal, dit ook te doen...

[Mr.M]

Hoi bas

Misschien is dat nietsa voor jouw, maar overweeg eens om een leuk tweedehands dek te kopen zoals  michell  technodek, zet er een leuk element op en klaar  is bassie..

Ipv alles nieuw kopen kan je veel geld wat extra overblijft door aanschaf tweedehands dek ,de rest van je geld investeren in een mooie element, denk dat je meer winst haalt uit je geluid zo dan dat je alles nieuw koopt met beperkt budget...

Gr maz

[Arden]

Welk subchassis? Welke motorsturing? Pre-cirkus of post-cirkus? Denon DL304 of DL103?   Lijken details, maar het maakt echt veel uit welke configuratie er staat te spelen... En ook hoe deze is getuned. Helaas is het nou eenmaal zo dat er meer te tunen is bij een LP12 (en de meeste andere tafels met suspensie) dan bij een massa-loopwerk. Een 'normale' DL103 heeft bijvoorbeeld een eliptische naaldtip en kan 'gemoedelijk' klinken. Wel hele mooie klankkleuren, maar erg gemoedelijk. Een DL304 is ook weer een ander beestje...

Element en arm hebben er minder dan 10 uur opzitten. Ik moet dus nog heel wat tunen en spelen voor er een stabiele situatie is. Je was dus nogal te vroeg...  

Kon het toch niet laten om van wat ik KAN toevoegen aan het verhaal, dit ook te doen...

Daarmee kan ik je nog wel helpen, het was een occasie LP12 met Taxus plint, Lingo sturing, SRM Tech Silent Baseboard, nieuwe Jelco 750-DB arm en een nieuw Dl-103 element. Arm en element combi hadden er ook pas 5 of 6 uur opzitten, dus idd ook hier nog niet helemaal optimaal. De klank en het karakter kan echter wel goed worden gevangen, maar nog zonder de puntjes op de i.

Of de phonotrap een stempel op het vergelijk drukte? Ja en nee... Een vdH Grail is van een dermate hoog niveau, dat hij echt alles laat horen wat hij aangeboden krijgt zonder hier een eigen signatuur aan te hangen. Hetzelfde met de rest van de set, neutraal en van een zeer hoog niveau. Een in mijn optiek zeer goede manier om het verschil tussen de diverse bronnen te beoordelen, wat zo te lezen ook prima lukte. Wanneer parameters als phonotrappen ook nog worden meegewisseld, waar luister je dan nog naar?

O, en Bas, de bekabeling was ook van Sonore AC, de Reference lijn.

[Robiwan]

Pitoresk.
Zo'n mooi woord, maar zelden echt van toepassing. De plek waar de luisterplek van Audio21 en Mark van Braam in het bijzonder zich bevindt, verdient die benaming wel. Temidden van de Veluwse bossen woont en werkt Markt op een prachtige, pitoreske plek. Met afstand de mooiste luisterplekplek. Met afstand ook de mooiste draaitafelcombinatie? Daar jongens en meisjes laat ik jullie nog even over in het ongewisse.

We beginnen niet met luisteren, tenminste niet naar muziek. Mark vraagt naar mijn eerdere luistersessies en stelt dan de vraag of deze zoektocht het doel is of de aanschaf van een draaitafel. In het geanimeerde gesprek komen dus dezelfde vragen naar voren die ook jullie hebben. Het is een terechte vraag, desondanks ben ik vol goede hoop dat deze zoektocht ook daadwerkelijk tot iets leidt. Een disclaimer is daarbij wel op zijn plaats. Ik ben wat verkouden en realiseer me dat dat wat ik hoor enigszins beïnvloed kan worden door mijn verstopte gok. Gelukkig is het niet zo erg als andere keren waarbij ik echt een beetje dof was. Maar nuances in klankbalans en diepteweergave kunnen dus wat anders zijn.

Mark stelt voor één nummer te beluisteren op alle drie de draaitafels om een eerste vergelijking te kunnen maken. Een prima idee en wat mij betreft is dat van Talk Talk 'Happiness Is Easy'. Tempowisselingen, voldoende dynamiek, een kinderkoortje, verschillende instrumenten en de stem van Mark Hollis. Genoeg interessants om een draaitafel aan de tand te voelen. De rest van de keten bestaat uit Blumenhofers Tempesta 20, versterking door Sonore AC Mira voorversterker en Sonore AC Arcturus, de phonotrap is ten slotte de 'Grail' van Van den Hul. Bekabeling ben ik vergeten te vragen.

Oud en vertrouwd
We beginnen met de LP12 met een nieuwe arm van Jelco en de Denon DL104.
Happiness klinkt wat te easy. Mooi melodieus en nergens schiet het uit de bocht. Maar ook nergens echt spannend en het lijkt een beetje alsof de wisselende maten van drum, gitaar en basgitaar niet helemaal bij wordt gehouden, alsof de uit maat gespeelde partijen uit maat worden gespeeld. Terwijl ik juist door de muziek op het verkeerde been wil worden gezet, niet door de draaitafel. De LP12 is absoluut een goede draaitafel, zeker als het gaat om melodie. Ritmisch en wat dynamiek betreft, vind ik het persoonlijk wat minder.
Gisteren was ik even bij Garmt om wat platenwasspul te kopen. Ook hij draait met een LP12, de haast full blown variant. Daar hoorde ik meer dynamiek bij, al was het soms iets te hard en te fel. Dat even ter referentie.

Broedertwist
We spelen vandaag met twee broers, die van Acoustic Signature en die van Nottingham Analogue. Gemaakt door bedenkers die eerst bij de eerder genoemde bedrijven hebben gewerkt en daarna hun eigen weg zijn gegaan.

Nottinghams Analogue's broer staat in Wapenveld en heet Fletcher. Omega3 om precies te zijn en zijn arm heet Dual Tracer, de hand Zyx R50 Bloom genaamd.
Weer Talk Talk en nu is Happiness al wat easier. Zeker niet lieflijker, nee juist dynamischer en zelfverzekerder. Het geluidsbeeld is meer een bubbel geworden en dat bevalt wel. Tegelijkertijd bedenk ik me dat dat juist ook op den duur vermoeiend kan worden, maar laat ik eerst eens wat meer luisteren. Opvallend is het aanwezige laag, meer oomph. Maar ook wat uit balans ten opzichte van de rest van het geluidsbeeld. Het kinderkoor staat nu meer in de ruimte en de kinderkopjes, sorry ik zit met mijn gedachten nog in Gent, de kinderhoofdjes zijn haast te tellen. Hoewel ze mooi los staan en echt een eigen plek hebben, vind ik ze net wat te weinig lief. Het zijn stoere kindertjes geworden waar ik ze altijd als wat bedeesd, met hun voeten schuifelend en hun gezicht wat bedeesd naar beneden gericht voorstelde. Als het nummer later wat drukker wordt, met weer die spannende ritmewisselingen, blijft het geluidsbeeld overeind. Kortom, boeiend, maar niet vermoeiend?

Dan de andere broer, nu eentje die luistert naar de naam Acoustic Solid Small, de eenarmige bandiet met Hadcock 242 als arm en het element Music Maker III. Een MM-element dus. En ook deze draaitafel staat in Wapenveld, gelukkig maar!
Happiness is easier noch drukker. Wat is het dan? Happiness is verfijning om het zo eens uit te drukken. Het beeld is veel meer teruggetrokken en ook de plaatsing is rommeliger waardoor het wat dichtloopt. Tegelijkertijd voel ik een stille verleiding. Niet iemand die je meesleurt in het feestgedruis maar een haast onmerkbare fluistering in je oor die je om laat draaien om je vervolgens af te laten vragen waar dat vandaan kwam. Een combinatie van draaitafel, arm en element die me wat onzeker achterlaat, zeker ook geïntrigeerd. Mark Hollis' stem heb ik altijd heel apart gevonden, heel melodieus met een haast vanzelfsprekende droefheid. De nummers zouden ook goed zijn met alleen de stem van Mark. Dat weet deze combinatie erg mooi te treffen, de breekbaarheid en de nuances. Idem voor de instrumenten, het ritme en de dynamiek. Toch lijk ik het haast jammer te vinden dat de tafel niet wat trotser is op wat het doet, zich een beetje verschuilt. Misschien is het gewenning, maar ten opzichte van de Fletcher mis ik openheid en directheid. Gevolg (?) is ook dat het geluidsbeeld bij drukkere passages ook meer dichtloopt.

We blijven bij deze tafel en zetten Fever Ray op, de persing uit de VS. Weer die verleiding en ik moet terugdenken aan het moment dat ik dit nummer voor het eerst beluisterde. Het zijn van die momenten die je eigenlijk nog een keertje over zou willen doen. Eternal sunshine of a spotless mind. Het klinkt weer wat verder af, minder pakkend op het eerste gehoor. Tegelijkertijd is de intro heerlijk dromerig, de zang wederom breekbaar. Minder audiofiel, meer muziek. Toch, toch zou ik meer openheid en directheid wensen.
Terug naar de Fletcher is dat er wel, maar is het ook meer cd-geluid geworden. Strakker, afgetekend, veel ruimtelijker, ruwe bolster, blanke pit. Lekker, maar minder vanzelfsprekend. In zoverre dat kan na een eenmalige ontmoeting met Nottingham Analogue in een heel andere setting, klinkt Fletcher wat kleurrijker en iets dynamischer ten opzichte van zijn broer.

Bob Dylan is op de Acoustic Solid een mens van vlees en bloed, al vind ik de tekst wat al te zelfverzekerd gezongen en wordt het voor mij daardoor meer een hifi-shownummer dan dat ik met de beste man meeleef als hij het over zijn weggelopen liefde heeft. De poging is in ieder geval dapper. Fletcher maakt er nog meer een shownummer van en dat is haast nog welkom ook. Ook minder dapper.
Het kleine paradijsje is ook door een andere klant ontdekt, dus snel een laatste nummer. 'La Grange' van ZZ Top is zo'n nummer dat niks audiofiels heeft, maar gewoon swingt en duwt. Dat gaat prima op de Acoustic Solid, die proef is dus doorstaan.

Drom(m/c)en
Dromend naar huis en dat is oppassen als je zelf naar huis moet rijden. Nog even een tussenstop voor een nieuwe hockeystick. Weer verder dromend. Ook nadenkend over de woorden van Mark. De verfijning van MM en de eerder genoemde positieve eigenschappen van de Fletcher. Wil ik dat? Ja, op zich wel. Maar enerzijds heeft Mark de betreffende combinaties niet voor niets gemaakt en is niet altijd alles te combineren. Anderzijds ben ik erg geneigd op zoek te gaan naar die combinatie. Of dat nu door middel van een "felle" tafel met een verfijnd element is of andersom, met behulp van een verfijnd MC-element of een MM-element met openheid en directheid of wellicht dat de phonoversterker daar nog een rol in heeft. Of die zoektocht zinvol is, daar gaan eerst een paar nachtjes slapen én de opmerkingen en commentaren van jullie overheen...

Mooi verhaal maar het enthousiasme voor 1 van de spelers spat er toch niet af. Kortom the search continues.

[Arden]

Mooi verhaal maar het enthousiasme voor 1 van de spelers spat er toch niet af. Kortom the search continues.

Dat snap ik ook wel, als ik alles nog eens de revue laat passeren, is Bas naar mijn idee op zoek naar 10.000+ euro geluid. Dat gaat met het gestelde budget niet lukken, tenzij misschien 2e hands, en dan is het nog moeilijk. Buiten dat, je koopt dan bijna altijd iets wat een ander om wat voor reden dan ook wegdoet. Ik vermoed echter dat Bas zo onderhand echt wel weet wat er voor zijn budget te koop is. Of hij zijn graal met dit budget echter gaat vinden? Ik hoop het voor hem, maar ik ben bang van niet...

[Bas Akkerman]

Na het lezen van dit stukje vroeg ik me af of er iets van enthousiasme te bespeuren viel. Bloemrijke tekst, maar ik bespeur geen uitbundigheid of blij verrast zijn door hetgeen je hebt gehoord.
Volkomen terecht vraag jij je af of de phono pre een rol speelt. Je kent zelf het antwoord natuurlijk al. Deze phono pre is prachtig, maar dan vooral in combinatie met bijvoorbeeld de vdHul colibri in een lichte arm (Moerch)? Dan krijg je een totaal andere sound die de phono pre eer aan doet. Het budget laat ik even voor wat het is, want alleen al de phono pre kost al meer dan je budget groot is.

De vraag is of je iets gehoord hebt in draaitafel, arm, element dat je echt is opgevallen. Wakker worden dus uit je dromerij en je knopen tellen. Lijkt me een lastige opgave als je verhaal de informatie is die je verzameld hebt.

Kernwoorden die ik heb opgepikt uit je verhaal:

- spannend
- wisselende maten bijhouden
- verkeerde been gezet willen worden
- bubbel bevalt wel?! Hoewel...
- mooi los staan en echt een eigen plek hebben, vind ik ze net wat te weinig lief: plaatsing en nuance
boeiend, maar niet vermoeiend?
- openheid en directheid
- te veel cd-geluid
- aangevuld uiteraard met het bekende audiophiele jargon

Het lijken waarachtig crieteria om een draaitafel-combi te evalueren. En om met Jan Mulder de voetbal analist na Nederland - Ijsland te spreken: is er al iets dat lijkt op evolueren? Is je smaak zich aan het ontwikkelen, veranderen, toe te spitsen?

Dit vind ik een mooie, zinvolle reactie.
Wat me opvalt is dat ik de Acoustic Solid wederom erg slaafs vind aan de opname, zeker als het gaat om timing en dynamiek. Waar veel van de tot nu toe beluisterde draaitafels (dus ook de Linn en Fletcher van gisteren) letterlijk en figuurlijk meer hun eigen draai geven aan die zaken, vind ik de slaafsheid van de AS erg fijn. Ik mis daarentegen weer wat spreiding, zeker als het druk wordt. Ik weet het, ik destilleer nu weer het geluid. Dat blijft gevaarlijk. Want nu is de wens de vader van de gedachte dat ik die gewenste spreiding kan krijgen door de combinatie van arm en element.

Enthousiast? Nee, dat was ik nog niet.

Welk subchassis? Welke motorsturing? Pre-cirkus of post-cirkus? Denon DL304 of DL103?   Lijken details, maar het maakt echt veel uit welke configuratie er staat te spelen... En ook hoe deze is getuned. Helaas is het nou eenmaal zo dat er meer te tunen is bij een LP12 (en de meeste andere tafels met suspensie) dan bij een massa-loopwerk. Een 'normale' DL103 heeft bijvoorbeeld een eliptische naaldtip en kan 'gemoedelijk' klinken. Wel hele mooie klankkleuren, maar erg gemoedelijk. Een DL304 is ook weer een ander beestje...

Marco heeft het meer dan treffend beantwoord, dank je!

Element en arm hebben er minder dan 10 uur opzitten. Ik moet dus nog heel wat tunen en spelen voor er een stabiele situatie is. Je was dus nogal te vroeg...  

Kon het toch niet laten om van wat ik KAN toevoegen aan het verhaal, dit ook te doen...

Vooral blijven doen hoor!

Hoi bas

Misschien is dat nietsa voor jouw, maar overweeg eens om een leuk tweedehands dek te kopen zoals  michell  technodek, zet er een leuk element op en klaar  is bassie..

Ipv alles nieuw kopen kan je veel geld wat extra overblijft door aanschaf tweedehands dek ,de rest van je geld investeren in een mooie element, denk dat je meer winst haalt uit je geluid zo dan dat je alles nieuw koopt met beperkt budget...

Gr maz

Ik heb het al vaker gezegd, maar dat is niet mijn manier. Ik ben liever een dief van mijn eigen portemonnee dan dat ik de gastvrijheid, kunde en het enthousiasme van de dealer verloochenstraf. Voor mij  zit de winst in een goede relatie met daarbij oprechte en eerlijke adviezen en dat vind ikheel belangrijk. Al besef ik dat al het zoeken bij verschillende dealers daar een beetje dubbel in lijkt. Ook al ben ik er feitelijk maar bij drie geweest, waarvan er twee me al van mijn eerdere zoektocht kennen.

Mooi verhaal maar het enthousiasme voor 1 van de spelers spat er toch niet af. Kortom the search continues.

Klopt. Ik probeer nu de juiste basis (het karakter) te vinden en van daaruit arm (?) en element (presentatie). Alles heeft invloed ik weet het...

Dat snap ik ook wel, als ik alles nog eens de revue laat passeren, is Bas naar mijn idee op zoek naar 10.000+ euro geluid. Dat gaat met het gestelde budget niet lukken, tenzij misschien 2e hands, en dan is het nog moeilijk. Buiten dat, je koopt dan bijna altijd iets wat een ander om wat voor reden dan ook wegdoet. Ik vermoed echter dat Bas zo onderhand echt wel weet wat er voor zijn budget te koop is. Of hij zijn graal met dit budget echter gaat vinden? Ik hoop het voor hem, maar ik ben bang van niet...

Dat laatste is inderdaad de vraag. Ik denk ook dat ik moet kiezen voor vanzelfsprekendheid/flow óf detailweergave als ik het heel grof moet beschrijven. Dan kies ik voor het eerste.

[Robiwan]

Ik vraag me af. Al die aspecten die je graag wilt horen in een draaitafel, heb je die nu wel met je "digitale" set? 

[Bas Akkerman]

Ik vraag me af. Al die aspecten die je graag wilt horen in een draaitafel, heb je die nu wel met je "digitale" set?

Als ik het goed begrijp wil je weten of ik met de draaitafel een gemis in mijn eigen set wil vullen? Grappig, wederom een vraag die Mark gisteren ook stelde.
Nee, dat is niet zo. Mijn set vind ik zo fijn spelen dat ik keer op keer niet het geplande uurtje luister, maar uren luister.

Een draaitafel doet echter van zichzelf "iets" dat ik heel bijzonder vind, iets wat ik cd of streaming nooit helemaal heb zien lukken. Een bepaalde vanzelfsprekendheid en organische haast levende aanwezigheid krijgt de muziek erdoor. Sorry dat ik het zo wazig omschrijf. Hoe cliché ook, dit is zoiets dat je mee moet maken en haast niet onder woorden kan brengen. In ieder geval vind ik dat een absolute toevoeging aan de manier waarop ik muziek beleef.

[scrutinizer]

Als ik het goed begrijp wil je weten of ik met de draaitafel een gemis in mijn eigen set wil vullen? Grappig, wederom een vraag die Mark gisteren ook stelde.
Nee, dat is niet zo. Mijn set vind ik zo fijn spelen dat ik keer op keer niet het geplande uurtje luister, maar uren luister.

Een draaitafel doet echter van zichzelf "iets" dat ik heel bijzonder vind, iets wat ik cd of streaming nooit helemaal heb zien lukken. Een bepaalde vanzelfsprekendheid en organische haast levende aanwezigheid krijgt de muziek erdoor. Sorry dat ik het zo wazig omschrijf. Hoe cliché ook, dit is zoiets dat je mee moet maken en haast niet onder woorden kan brengen. In ieder geval vind ik dat een absolute toevoeging aan de manier waarop ik muziek beleef.

Als je wat specifieker zou zijn tijdens een sessie bij een van deze winkeliers, in zowel wens als in realiteit haalbaarheid binnen budget, zou hij daarmee instaat moeten zijn aan jou wens te kunnen voldoen, Bas.

Mits hetgeen je zoekt morgen nog gemaakt moet worden.

[Joris1971]

ik denk dat Bas te technisch luistert, niet naar de muziek, maar alles analyserend.
Alles willen onderscheiden, elk tingel tangeltje een plekje willen geven.

Ik heb een LP12 gehoord, een heel stuk goedkoper dan jouw budget.. ik luisterde naar de muziek... voorheen had ik ook de neiging om technisch te luisteren.

Just my 2 cents

groet Joris