(1/6)
Sinds een paar dagen is mijn familie van Acoustat electrostaten uitgebreid met deze grote jongens, de One+One. Hierbij een aantal bevindingen over deze speakers en de speciale dedicated OTL buizenversterkers die ze aansturen. Maar natuurlijk ook een stukje historie over dit aparte Amerikaanse bedrijf uit Californië die één van de pioniers was op het gebied van fullrange electrostaten.
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.xs4all.nl%2F%7Eletterpr%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2FAcoustat%25201%2B1%2520met%2520Acoustat%2520X%2520OTL%2520klein.jpg&hash=fcd1c3586c7e86129fb3c0f9b0de4f2a675c62b9)
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.xs4all.nl%2F%7Eletterpr%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2FAcoustat%25201%2B1%2520met%2520Dynaudio%2520Gemini%2520klein.jpg&hash=e64e5798b8627cb3e92c64156f48d58ddf7d3f5e)
Ik heb al 13 jaar de Acoustat Model One in huis en ben daar zeer tevreden over. Ik heb er zelf twee actieve woofers bij gebouwd, wat een heerlijke snelle punch geeft, gecombineerd met de snelle electrostaat die rond de 110 Hz overneemt. Alweer sinds januari 2006 staan ze op zolder opgeslagen, en sinds die tijd vertoont de Acoustat 33 full-range zijn kunsten.
1, 2, 3, 4...
De One bestaat uit 1 ESL-paneel, de One+One uit twee boven elkaar geplaatste panelen. De Two uit diezelfde tijd bestaat uit twee panelen naast elkaar. Dan kun je zelf verder wel bedenken hoe de Two+Two, de Three, de Four, de Six en de Eight er uit hebben gezien. Die laatste twee hadden overigens twee versterkerkanalen per speaker nodig om te kunnen draaien. :o
De 33 geeft een bijzonder compleet full-range beeld weer en gebruikt daarvoor 3 panelen naast elkaar. In tegenstelling tot de familie One, Two, Three, Four worden hier niet gelijkwaardige full-range panelen gebruikt, maar zijn de frequentiegebieden per paneel opgedeeld. Op de 33 heb je 3 panelen met elk 2 secties. Van de totaal 6 secties geven er 6 laag weer, 3 middentonen en 1 hoog. In feite kun je stellen dat slechts 1 sectie (een half paneel dus) fullrange is.
(2/6)
Actieve luidspeakers
De term actieve luidsprekers bestaat natuurlijk al heel lang. Het betekent dat de eindversterking in de speaker is ingebouwd. Soms is er voorzien in een speciale servo-sturing van de woofer om door middel van een snelheidsopnemer de woofertrillingen te compenseren en zo het laag dieper door te kunnen laten lopen. Soms ook is een actieve speaker opgebouwd uit een electronisch crossover totaal 3 eindversterkers om laag, midden en hoog te scheiden. Het voordeel is tweeërlei: aan de ene kant heb je ontzettend korte kabels aan de 'eindversterkers' en aan de andere kant kun je een veel beter crossover maken dan je met passieve componenten kunt doen.
Actief kom je eigenlijk alleen maar tegen bij dynamische of 'gewone' speakers. Waar een dynamische speaker een crossover nodig heeft met allerlei componenten als spoelen, condensatoren en weerstanden, heeft een electrostaat voornamelijk twee dingen nodig om te kunnen spelen: hoogspanning en een transformator om de relatief lage spanning van een (eind)versterker te kunnen verhogen tot de hoogspanning die een electrostaat nodig heeft. De hoogspanning bestaat meestal uit een vaste spanning van 5.000 Volt die op de folie wordt gezet. De transformator geeft vervolgens een hoogspanning die is gemoduleerd door het muzieksignaal en die op de statoren wordt gezet. Hierdoor wordt de folie tussen de beide statoren aangetrokken en afgestoten en door dat heen en weer gaan van de folie ontstaat er geluid.
Actieve electrostaat
Een actieve electrostaat, dat klinkt als een grote uitzondering. Nou, dat klopt ook wel. Wil je immers werkelijk actief aansturen, dan moet je de transformator er tussen weg gaan denken. Die zit immers - net als het passieve filter bij een dynamische speaker - in de weg. In de signaalweg zogezegd. Acoustat bedacht al in de jaren zeventig dat de mooiste manier om een electrostaat aan te sturen zou zijn door een versterker direct de benodigde hoogspanning te laten produceren. Hun eerste electrostaat was de Model X, genoemd naar het electrische symbool van een electrostaat in een schema: >|< en werd geleverd met een speciale OTL buizenversterker die direct de statoren aanstuurde: de Servo-Charged X Tube Amp. We spreken dan over 1976. Dit versterkerontwerp was zò revolutionair dat zelfs lang nadat ze niet meer werden geproduceerd (in december 1981 de laatste!) ze nog toegepast werden.
Vanaf 1982 werden alle Acoustats uitgeleverd met een transformator om ze ook op 'gewone' versterkers te kunnen gebruiken. Dit maakte ze universeler en makkelijker verkoopbaar. Toch bleef er veel vraag naar de OTL versterkers. Immers, ook de latere modellen Four, Three, One+One, Two+Two, Six en Eight kunnen er mee overweg (voor die laatste heb je er dan weer twee per speaker nodig). Er zijn zelfs berichten dat liefhebbers er ook andere merken electrostaten mee aan de praat hebben gekregen.
(3/6)
Modificaties aan de lopende band
Hoewel de Acoustat X versterkers in feite allemaal minimaal 25 jaar oud zijn, is er in de loop van de tijd wel wat veranderd. Bijna geen enkele 'X' in de wereld is meer helemaal de originele. In de jaren kwamen er namelijk steeds nieuwe upgrades beschikbaar. Een team van enthousiastelingen gingen, met hulp van de grote bazen achter Acoustat Jim Strickland en (later) Davis Hafler aan de slag om ze steeds verder te verbeteren. Zo zijn de speciale hoogspanningscondensatoren van 5000+ Volt vervangen door speciale versies, de voedingselco's door Black Gates, de opamps door veel betere versies en ga zo maar door. Zelfs vandaag de dag zijn er nog onderdelen in Amerika te krijgen en zelfs het Nederlandse bedrijf Twinstatic levert een (prijzige!) upgrade voor deze versterkers. (http://www.twinstaticaudio.nl/acoustat-tubeupgrade/index.html)
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.twinstaticaudio.nl%2Facoustat-tubeupgrade%2Fimages%2Fupgrade-voor.jpg&hash=1e41f2e367861435402bf147ef228847d605a8fe)
Acoustat stond niet alleen bekend vanwege de hoge geluidskwaliteit en de robuustheid van zijn electrostaten. Berucht was ook het lage rendement en de impedantie die in sommige gevallen zelfs onder de 1 ohm daalde. Dit vraagt dan ook een extreme stabiliteit van een versterker. Zelf gebruik ik altijd mijn Acoustat electrostaten (met de transformator-interface uiteraard) om te testen of een versterker stabiel is. Sommige merken en typen versterkers blijken dan ineens in de beveiliging te schieten of het geluidsbeeld zakt compleet in (geen breedte of diepte meer).
Overigens was laag rendement niet de enige aparte eigenschap aan deze electrostaat. Juist door de grote afstand tussen de statoren (waar het lage rendement door wordt veroorzaakt) konden ze enorme uitslagen maken. Een enorme maximale geluidsdruk was het gevolg. Het model Two+Two komt (met de juiste versterker) met zijn 4 panelen tot 115 dB. :o
David Hafler
Eind jaren tachtig kwam Acoustat, die altijd veel geld investeerde in Research & Development, in de financiële problemen. Het uit de car-audio wereld bekende Rockford slokte Acoustat op, vrijwel tegelijk met het bedrijf van David Hafler. Hafler mocht zich verder gaan bezig houden met de Acoustat-lijn en ontwikkelde de nieuwe Spectra-lijn, met een afwijkende opzet door de gescheiden frequenties in plaats van de eerdere fullrange panelen. Deze hadden een betere afstraling en dus een bredere hotspot. Ook ontwikkelde hij een reeks versterkers met het door hem gepatenteerde TransNova-systeem met extreem lage terugkoppeling. De Acoustat TransNovaTwin 200 (bijnaam TNT200) was een speciaal ontwikkelde MosFET eindversterker voor de moeilijke Acoustat electrostaten. Superstabiel was die zeker, maar klankmatig moest het zijn meerdere erkennen tegenover de grote jongens van Mark Levinson, Classé, Pass Labs, Krell en Aragon.
In 1993 was Rockford niet langer geïnteresseerd in de Acoustat-divisie en stopte zij met de activiteiten. In 1995 dook het merk ineens weer op in de handen van het Italiaanse Audio Physic. Deze bouwde in Europa de laatste Acoustat Spectra modellen, die nooit verkocht werden in de Verenigde Staten waar nota bene de meeste liefhebbers zaten. Bij de verkoop van de merknaam Acoustat vergat Rockford Fosgate in het contract één element: de reparatie-verantwoordelijkheden. Daardoor zijn zij nog steeds verantwoordelijk voor een aantal Amerikaanse Acoustats die daar met levenslange garantie zijn geleverd. Audio Physic maakte overigens Spectra electrostaten met ingebouwde woofers. Voor de liefhebber zijn dit duidelijk de minst goed klinkende Acoustats.
Sinds 2005 is de naam Acoustat weer in gebruik, maar nu in handen van een Chinees bedrijf. (http://www.acoustat.com.cn/en/index.asp) Wat de kwaliteit van hun producten is, blijft vooralsnog gissen. Het lijkt er op dat ze voornamelijk de ESL/subwoofer versies maken, wellicht afgeleid van de laatste Spectra series.
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.acoustat.com.cn%2Fimages%2Fmainyy.jpg&hash=56ad863249c6bd841c943e15cf43a423a92b1fa8) (https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.acoustat.com.cn%2Fimages%2Fmainfq.jpg&hash=75ea10c23f622c281d4511c7e81fcbd211b1e93d)
(4/6)
De Acoustat X OTL buizenversterkers
Nu weer terug naar het heden. De Acoustat One+One, aangestuurd door de Acoustat X OTL (http://www.atma-sphere.com/papers/otl.html)buizenversterker. Via 3 aansluitingen komt de 5.000 Volt (bias) voor de folie en de hoogspanning voor de voorste en achterste statoren naar buiten (een ongevaarlijke draadjes dus, een extra reden voor de omslag naar transformatoren, aangezien in de VS claims al aardig op kunnen lopen). In feit heb je hier dus een push-pull constructie, want de lading op de voorste stator is precies omgekeerd aan de lading van de achterste stator. Er wordt dus tegelijkertijd geduwd aan de ene kant en getrokken aan de andere kant. Iedere luidspreker heeft zijn eigen versterker. De versterker is opgebouwd met 4 dikke 6HB5 buizen die de hoogspanning verzorgen voor de statoren.
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.xs4all.nl%2F%7Eletterpr%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2520print%2520achter%2520klein.jpg&hash=dcc3ece79deeb520e06f5cd9c028937c36741a67)
De X OTL zonder kap
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.xs4all.nl%2F%7Eletterpr%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2520print%2520voor%2520klein.jpg&hash=c03049b9a12e5260687e07b4251885cfc4ac9d7b)
De X OTL onder een andere hoek
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.xs4all.nl%2F%7Eletterpr%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2520trafo%2520klein.jpg&hash=21b5903ddb71f770ae461e2543a7545f62173933)
Voedingstrafo
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.xs4all.nl%2F%7Eletterpr%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2520Sylvania%2520buis%2520klein.jpg&hash=49787f4880aad08e5469c78314fe84465c3fc1be)
Sylvania 6BH5 buis
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.xs4all.nl%2F%7Eletterpr%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2520grote%2520Black%2520Gates%2520klein.jpg&hash=cd928d17c74a56b8a3d389c6c37c69e9d0e327e5)
Grote Black Gate voedingselco's
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.xs4all.nl%2F%7Eletterpr%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2520kleine%2520Black%2520Gates%2520klein.jpg&hash=a802619995833b86e07e4245f38a416d56b0af53)
Kleine Black Gates elco's
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.xs4all.nl%2F%7Eletterpr%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2FAcoustat%2520X%2520OTL%25205000v%2520condensator%2520klein.jpg&hash=4cac140965c6f95358c2828c2d327ea6d4b716cd)
Hoogspanningscondensator
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.xs4all.nl%2F%7Eletterpr%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2520serienummer%2520klein.jpg&hash=37ae5c18eaf4ceb57e3967fb186967775783bc7f)
Achterkant met ingang en serienummer
(5/6)
De Acoustat Model One+One
De twee panelen in de Acoustat One+One staan simpelweg parallel aan elkaar en geven beiden een fullrange audiospectrum weer. Normaal worden deze aangestuurd door een transformator-interface achterop de voet van de electrostaat. Deze worden op hun beurt aangestuurd door een 'normale' eindversterker. Door de opzet kun je simpelweg de trafo-interface verwijderen en houdt je de 3 benodigde draden over voor de Acoustat X OTL versterker. Met als enige voeding 220 volt en cinch heb je zo een actieve electrostaat.
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.xs4all.nl%2F%7Eletterpr%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2FAcoustat%25201%2B1%2520met%2520Gemini%2520klein.jpg&hash=6e13469b26322bc1aaf86c15a562f0796392d6e7)
De Acoustat One+One naast een 'normaal formaat' monitor met standaard
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.xs4all.nl%2F%7Eletterpr%2FAcoustat%2520X%2520OTL%2FAcoustat%25201%2B1%2520blote%2520panelen%2520klein.jpg&hash=db57f9433895a9e72f41f2d22dd1f9d47c6fc1a1)
Acoustat One+One met 2 panelen in zijn blootje
En hoe klinkt dat?
En dan nu de praktijk: hoe klinkt de set? Al 13 jaar gewend aan de klank van de Acoustat electrostaten ben ik natuurlijk heel erg benieuwd. Wat mij heel sterk trekt aan Acoustat ESL's is het bijzonder transparante en open geluid, de brede en diepe soundstage die ze kunnen neerzetten, het vervormingsarme karakter, de levensechtheid, de nauwkeurigheid op zelfs lage volumes en het neutraal tot licht warme middengebied. Tot op heden heb ik nog geen dynamische ('normale') luidspreker gevonden die mij daar genoeg in kan bekoren. Bovendien weten ze als geen andere dimensies op een juiste manier weer te geven. Hoor ik een zangeres zingen, dan staat ze ook echt in plaats van dat ze op een stoel lijkt te zitten of door haar hurken gaat... ;D
Ik gebruik een extra lange Madrigal HPC om de Levinson 38 op de OTL versterkers aan te sluiten. Na een half uurtje opwarmen in de standby-stand gaan de versterkers dan echt in de 'aan' stand. De buizen veranderen van lichtpuntjes in warm oplichtende pitten. De volumeregelaar van de 38 gaat open en daar komen de eerste klanken al op mij af. "Dat is niet verkeerd" is het eerste wat ik uitbreng. Het geluid is bijzonder 'luchtig' en losjes te noemen, met een meer dan uitstekende kanaalscheiding, mooie soundstage que breedte en diepte.
Erg goed voor het geld
Ik kan weinig negatiefs ontdekken aan de klank en het Acoustat karakter dat ik gewend ben blijft in grote mate identiek aan wat ik ken met aansturing van de grote Classé CA-400. Eigenlijk klinkt het voor het geld wel heel erg goed, want die Classé is nieuw tot 4x zo duur als de Acoustat X OTL versterkers. Aangezien ik de One+One nog niet heb beluisterd met een transformator-interface en de Classé kan ik nog niet 100% uitsluiten welke karaktertrekken aan de OTL's zijn toe te schrijven en welke aan de One+One. Maar ik heb al wel 13 jaar naar hetzelfde paneel geluisterd, dus denk dat ik het prima kan inschatten. De directe aansturing van de buizen klinkt zeer krachtig en dynamisch, zelfs zonder een gebalanceerde aansturing zoals ik met de Classé gebruik.
Ik mis wel een beetje de laagcontrole, die met de buizen niet even strak is. Er is genoeg laag en het heeft genoeg impact, maar het mist iets van de definitie en droogheid. Het middengebied is gewoon erg goed te noemen, met erg veel lucht. Het hoog is helder en gedetailleerd. Bij hogere volumes ervaar ik in het hoog wel wat meer vervorming dan bij de Classé, maar gek genoeg is er wel goed naar te luisteren zonder irritatie, terwijl ik dat normaal juist niet heb. Waarschijnlijk komt dat omdat vervorming van buizen een stuk 'prettiger' is voor het gehoor.
(6/6)
In vergelijking met de 33 en de One
In de vergelijking met de Acoustat 33's mis ik bij de One+One sowieso een stukje warmte in het middengebied en druk in het laag. Maar die 33 bestaat dan ook uit 3 panelen en heeft dus anderhalf maal zoveel oppervlakte voor het laag tot zijn beschikking. Ook straalt de 33 mooier af en geeft een bredere hotspot.
De One die ik voorheen gebruikte was natuurlijk een hybride systeem. het laag werd verzorgd door twee laagkasten met elk twee 18 cm ScanSpeak woofers, aangestuurd door een electronisch crossover en een Aragon 4004 eindversterker met 2x 1 KW trafo's. Uiteraard is het laag daarvan strakker, sneller, indrukwekkender en dieper. Wat betreft midden- en hooggebied ervaar ik nauwelijks verschil. Misschien dat het middengebied er iets op vooruit is gegaan door de dubbele panelen. Verder is het vooral heel erg herkenbaar en precies wat ik 'lekker' vind...
En nu?
Voorlopig blijven de speakers even staan. Ze zijn weliswaar een stuk hoger dan mijn 33's, maar wel een stuk slanker en ogen daardoor minder massief: er is meer licht in de kamer over. Uiteindelijk gaat het mij voornamelijk om de geluidskwaliteit natuurlijk. Daarom zal ik binnenkort zeker nog een test gaan doen met de transformator-interface en de Classé eindversterking. Pas daarna zal ik besluiten welke Acoustats zullen blijven en welke weg moeten, want voor 3 sets heb ik sowieso de ruimte niet, ook al zou ik ze willen houden. Hoewel een surroundset met de One+One voor en de One achter natuurlijk wel heel erg verleidelijk klinkt.
Wordt vervolgd...
Mooi verhaal van prachtige elektrostaten. ;) Ik ben zelf ooit begonnen met de 33 maar de 22 en de one en one ken ik ook uit die tijd.Zoals je zegt een zeer open en muzikaal geluid en zeer verslavend om naar te luisteren.Als versterkers had ik de Grand buizenversterkers ,de cdspeler was van Meridian en alles bekabeld met de Straight Wire Meastro.Ik had toen de tijd interesse in de de audiostatic en Martin Logan maar zag toen die zwarte panelen staan.Toen ik die kreeg te horen was de keuze makkelijk :D
Gaaf verhaal Audiofiel... En ik kan je vertellen: die nieuwe Chinese Acoustats zijn vreselijk... :-X Ik heb ze gehoord op de IFA vorig jaar en ze konden me niet echt bekoren (meer: echt niet.... :)).
ik heb het nog niet helemaal gelezen maar het is gaaf zoveel moois allemaal. vanavond lees ik het wel verder. dit wil ik wel even volgen ;D
Hoi Arjen,
Citaat van: Audiofiel op september 23, 2006, 16:46:56
Hoewel een surroundset met de One+One voor en de One achter natuurlijk wel heel erg verleidelijk klinkt.
JA! Doen, doen!! 8) ;D
De One vond ik een erg mooie luidspreker, de 33 heb ik niet gehoord en nu heb je alweer de One+One in huis gehaald. Ik kan dat maar op een manier vertalen en dat is gewoonweg weer een luisterbezoek inplannen want ik ben toch wel nieuwsgierig geworden na bovenstaande :D
Als ik het goed begrijp draai je nu niet meer met de subs (voor stereo)?
mvrg
Patrick
Citaat van: patrick_vdb op september 24, 2006, 10:07:30
De One vond ik een erg mooie luidspreker, de 33 heb ik niet gehoord en nu heb je alweer de One+One in huis gehaald. Ik kan dat maar op een manier vertalen en dat is gewoonweg weer een luisterbezoek inplannen want ik ben toch wel nieuwsgierig geworden na bovenstaande :D
Als je snel genoeg bent, kun je ze beiden nog horen: zowel de 33 als de One+One. De huiskamer staat nu namelijk wel heel erg vol en ik kan ze niet lang allemaal hier houden. ;D
CiteerAls ik het goed begrijp draai je nu niet meer met de subs (voor stereo)?
Inderdaad. Ik heb 1 sub staan voor LFE, maar draai zonder de laagkasten sinds de 33. Die is immers fullrange. Ik kan eventueel wel extra diep laag er onder zetten (crossover op 30-35 Hz of zo), maar vind het eigenlijk mooier zonder. Dan heb je immers helemaal nergens overgangen.
Ik moest helaas "afscheid" nemen van mijn Acoustats model one.
Afscheid tussen aanhalingstekens, want ik heb ze inmiddels naar mijn ouders gebracht.
Mijn vriendin was degene die niet tegen het geluid van de Acoustats kan (hypersensititief).
Doordat de Acoustats erg rustig en zwart doortekend klinken, staan ze al vrij snel heel hard.
Mijn ouders hebben gewoon geld gegeven waar ik ze voor heb gekocht en heb ik het recht om ze terug te kopen op een tijdstip dat ik ze kwijt kan (hoe audiofiel kan je zijn).
Daar heb ik overigens een Plinius 8150 voor aangeschaft om ze aan te sturen.
De set:
Plinius 8150 als versterking
Philips 951 als bron en gewone koperen kabeltjes van een paar euro per stuk.
Wauw! Ik had nooit geweten dat de 951 zo goed was. Ik mis een beetje het technische luisteren omdat het beeld niet helemaal klopt (té dikke mensen die zingen) en een beetje wazig beeld.
Voor mijn ouders ultiem!! Zo'n set hadden ze nog nooit thuis gehad en zijn nu helemaal in hun nopjes...
Arjen, indrukwekkend verhaal over de Acoustats en aanverwante versterker X ;).
Nu nog een dedicated ruimte om je HT compleet te maken met de Acoustats.
Hoe zit dat nou met onderhoud?
Citaat van: The one and only Wijx op september 25, 2006, 15:51:29
Hoe zit dat nou met onderhoud?
Iedere dag poetsen, elke verjaardag verwennen en voor het slapen een lief verhaaltje voorlezen... ::)
Nee, ik snap je vraag niet. Tenzij die op het vooroordeel berust dat een electrostaat zonder een of andere vorm van onderhoud stuk gaat. En dat is niet zo. Ik heb zelfs nog NOOIT gehoord van iemand die een Acoustat kapot heeft gespeeld. Ook niet na 25 jaar... 8)
Het enige wat je met een electrostaat hebt, is dan het wat sneller stoffig wordt. Maar slecht voor het geluid is dat niet. Dus 1x per jaar de stofzuiger er langs is al voldoende. Verder geen enkel onderhoud. ;)
En niet roken in een kamer met elektrostaten. Dat is niet goed voor ze.
Citaat van: garmtz op september 25, 2006, 16:01:02
En niet roken in een kamer met elektrostaten. Dat is niet goed voor ze.
Bij de acoustat geen probleem.
Lekker roken ;D ;D ;D
Dat is voor ieder apparaat slecht Garmt ;D
Roken is slecht voor electrostaten, inderdaad. Maar roken is ook slecht voor mensen.
Electrostaten zijn net mensen. ;D
Maar inderdaad, zoals Rens ook aangeeft, roken is slecht voor alle apparatuur, van wooferrubber tot projector en van CD-speler tot aan printbanen en voedingselco's van je versterker. ::)
Klopt. Het is altijd slecht, maar vooral voor elektrostaten... ;) Zijn de Acoustats ook 'open' elektrostaten? Bij Quad bijvoorbeeld zit er een extra folie om de elektrostaten (ook een reden waarom ze minder open klinken dan 'naakte' elektrostaten).
Citaat van: garmtz op september 25, 2006, 16:37:31
Klopt. Het is altijd slecht, maar vooral voor elektrostaten... ;) Zijn de Acoustats ook 'open' elektrostaten? Bij Quad bijvoorbeeld zit er een extra folie om de elektrostaten (ook een reden waarom ze minder open klinken dan 'naakte' elektrostaten).
Kun je uitleggen wat je bedoelt met 'naakt/open'?
Wat ik bedoel met 'naakt' is dat het membraan aan de lucht blootgesteld staat. Bij bijv. Quad zit er om de statoren nog een folie die het geheel van statoren+membraan beschermt tegen stof/rook etc.
Citaat van: Audiofiel op september 25, 2006, 15:59:42
Iedere dag poetsen, elke verjaardag verwennen en voor het slapen een lief verhaaltje voorlezen... ::)
Nee, ik snap je vraag niet. Tenzij die op het vooroordeel berust dat een electrostaat zonder een of andere vorm van onderhoud stuk gaat. En dat is niet zo. Ik heb zelfs nog NOOIT gehoord van iemand die een Acoustat kapot heeft gespeeld. Ook niet na 25 jaar... 8)
Het enige wat je met een electrostaat hebt, is dan het wat sneller stoffig wordt. Maar slecht voor het geluid is dat niet. Dus 1x per jaar de stofzuiger er langs is al voldoende. Verder geen enkel onderhoud. ;)
:D je snapt de vraag wel O0 Zat toevallig laatst eens naar zo'n acoustat te kijken omdat die werden gedemoed met Perreaux, maar toen zat iedereen te zeiken dat ze niet lang meegaan. Maar dat valt dus wel mee.
Acoustats zijn de langst levende electrostaten. Dat heeft de tijd inmiddels bewezen. Ook een zoekopdracht naar ervaringen op internet zal je dat vertellen. Er is nog steeds een hele schare tevreden gebruikers. Dat je ze niet vaak tweedehands ziet komt omdat mensen ze niet willen verkopen, niet omdat ze 'op' zijn. :D
Citaat van: garmtz op september 25, 2006, 17:06:25
Wat ik bedoel met 'naakt' is dat het membraan aan de lucht blootgesteld staat. Bij bijv. Quad zit er om de statoren nog een folie die het geheel van statoren+membraan beschermt tegen stof/rook etc.
Ik ken geen enkele electrostaat waarvan het membraan (de folie, vaak mylar) NIET is blootgesteld aan lucht. Immers, dat is de manier om het geluid aan de lucht te kunnen koppelen: de statoren moeten het geluid doorlaten.
Of je nu statoren maakt van geperforeerd stalen platen (meestal gaten rond de 3-4 mm), van verticale lamellen of van een frame met een gespannen draad, ze zijn allemaal geluid-, dus ook luchtdoorlatend. ;)
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fupload.wikimedia.org%2Fwikipedia%2Fen%2F8%2F85%2FEs_spk.gif&hash=99522cc32cd8464a37bfed6a4731fe05558462ca)
Wie meer wil lezen over electrostaten, kan informatie bijvoorbeeld hier (http://en.wikipedia.org/wiki/Electrostatic_speaker) of hier (http://www.audiocircuit.com/#) vinden.
Tja, bij de Quads zit er toch echt een extra 'passieve' folie om het geheel heen... Zal eens een plaatje proberen te vinden. Overigens hebben sommige Quad eigenaren die folie weggehaald, omdat het dan beter gaat klinken.
gevonden...
http://user.tninet.se/~vhw129w/mt_audio_design/quad_tweaks.htm
'Removing Dust Cover'
Hier een iets duidelijker plaatje:
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.quadesl.org%2FFixit_%2FInspection%2Fddustcvr.gif&hash=177a1de48c60f429e9f35858d4facc7cac160a3a)
(https://www.htforum.nl/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.quadesl.org%2FFixit_%2Fboquad2.gif&hash=dee662b1fc6528cc547d4430dc1969ddfc2dda39)
Dat dust cover ziet er een beetje uit als een soort extra dicht luidsprekerdoek als ik het zo zie.
> het antwoord op je vraag is overigens: bij de Acoustat zie je de draden van de statoren gewoon lopen. ;)
Yo Peerless Monster, jammer van de vriendin met de hypersensitieve ears. Hoe kun je dan nog naar muziek luisteren? Gaat ze dan oorbeschermers dragen of ga je in een dedicated ruimte luisteren? Ik vraag me gewoon af. Het is een praktisch probleem.
Chris
Citaat van: dazzdax op oktober 1, 2006, 16:21:56
Yo Peerless Monster, jammer van de vriendin met de hypersensitieve ears. Hoe kun je dan nog naar muziek luisteren? Gaat ze dan oorbeschermers dragen of ga je in een dedicated ruimte luisteren? Ik vraag me gewoon af. Het is een praktisch probleem.
Chris
Sowieso als ze in de ruimte is waar ik muziek draai (huiskamer dus vaak moeilijk ;) ), dan kan hij niet hard (max 75 dB). Wil ik op volle toeren draaien dan is een avondje stappen of tv kijken op de slaapkamer het beste ;).
Overigens staan de Acoustats nu bij mijn ouders en tegen de tijd dat we weer gaan verhuizen zal ik een dedicated luisterruimte gaan maken, zodat zij er in ieder geval geen last van heeft...
Maar dat is voorlopig niet aan de orde. Ben pas verhuisd ;)
Trekken die membranen niet evenveel stof aan als een crt-tv? En zijn ze niet net zo kwetsbaar als een boterhamzakje? En heb ik niet een klein trauma overgehouden aan die keer dat een peuter bij mij thuis in een onbewaakt ogenblik twee tweeters van mijn toen gloednieuwe Revel M20's heeft ingedrukt, met als gevolg dat er vanuit Amerika 2 nieuwe moesten worden opgestuurd? :-\
Overigens snap ik niet dat (het overgrote deel van de) fabrikanten hun ontwerpen niet afstemmen op het gebruik mét frontjes.... :P Hoe doet Martin Logan dat trouwens - daar moet het geluid toch door een geperforeerde metalen plaat? Lijkt me een stuk méér dempen dan luidsprekerdoek, dat toch meestal niet meer dan een klein dipje op een enkele frequentie veroorzaakt...
Prachtig verhaal over Acoustat, Audiofiel! Hulde!
VrGr,
Bart J.
Citaat van: Shorty op oktober 7, 2006, 13:46:51
Trekken die membranen niet evenveel stof aan als een crt-tv?
Nee, minder.
CiteerEn zijn ze niet net zo kwetsbaar als een boterhamzakje?
Ik ken niemand die al 25 jaar doet met een boterhamzakje. Nee dus.
CiteerEn heb ik niet een klein trauma overgehouden aan die keer dat een peuter bij mij thuis in een onbewaakt ogenblik twee tweeters van mijn toen gloednieuwe Revel M20's heeft ingedrukt, met als gevolg dat er vanuit Amerika 2 nieuwe moesten worden opgestuurd? :-\
Kennelijk wel... ;D
Maar het voordeel van een electrostaat ten opzichte van peuters en kleuters is dat ze met hun vingers niet bij het membraan kunnen komen. Daarnaast ziet een tweeter er gewoon véél interessanter uit voor een nieuwsgierig kindervingertje... Hoe zou dat aanvoelen? ;D
CiteerOverigens snap ik niet dat (het overgrote deel van de) fabrikanten hun ontwerpen niet afstemmen op het gebruik mét frontjes.... :P
Omdat het beter klinkt. 8)
CiteerHoe doet Martin Logan dat trouwens - daar moet het geluid toch door een geperforeerde metalen plaat? Lijkt me een stuk méér dempen dan luidsprekerdoek, dat toch meestal niet meer dan een klein dipje op een enkele frequentie veroorzaakt...
De gaten zijn van een dusdanige afmeting dat alle geluid er zonder problemen doorheen gaat. Iets wat niet opgaat voor de 100-500x kleinere gaten van een luidsprekerdoek. ;)
CiteerPrachtig verhaal over Acoustat, Audiofiel! Hulde!
Dank je wel. :D
Citaat
Overigens snap ik niet dat (het overgrote deel van de) fabrikanten hun ontwerpen niet afstemmen op het gebruik mét frontjes.... :P
Omdat het beter klinkt. 8)
;D Da's een kip-en-ei-antwoord. ;) Want waarom klinkt het beter? Omdat de meeste fabrikanten meten en luisteren zónder frontjes. De amplitudedip is smal en gering, dat zou je toch moeten kunnen compenseren in het filterontwerp? Met DEQX of TacT of Lyngdorf heb je daar natuurlijk verder geen last van (voor zover je daar überhaupt last van kunt hebben).
En hoe zit dat met die grote gaten van de ML-panelen? Hoezo 'groot genoeg om geluid zonder problemen' door te laten? Die gaten zijn weliswaar groter, maar metaal is geluiddicht - dat kan je van doek niet zeggen. Zo'n metalen plaat zal meer massa hebben dan doek - dus ook meer dempen. Als ik de keus had tussen óf luidsprekerdoek voor m'n speakers óf een geperforeerde metalen plaat dan is mijn gut feeling 'liever doek'.
En ja, zo'n boterhamzakje kan best 25 jaar meegaan. Behalve als ome Cor er met z'n paraplu of zijn hengel tegenaanloopt, of als zo'n vermaledijde kleuter !@# >:D$%*!......
VrGr,
Bart J.
Citaat van: Shorty op oktober 7, 2006, 16:52:56
;D Da's een kip-en-ei-antwoord. ;) Want waarom klinkt het beter? Omdat de meeste fabrikanten meten en luisteren zónder frontjes. De amplitudedip is smal en gering, dat zou je toch moeten kunnen compenseren in het filterontwerp? Met DEQX of TacT of Lyngdorf heb je daar natuurlijk verder geen last van (voor zover je daar überhaupt last van kunt hebben).
Daar schiet je de
kip plank mis. Fabrikanten maken ook geen tweeters en woofers met ingebouwd frontje: de units zijn toch echt bedoeld om direct te kunnen stralen. ;)
Daarnaast: je hebt te maken met alle bij-effecten van een baffle, maar in het geval van een frontje ook nog eens van een doek die de diffractie beïnvloed. En aan faseverschuivingen en extra reflecties doe je niets meer zodra ze zijn ontstaan. Ook niet met room-correction. ;)
CiteerEn hoe zit dat met die grote gaten van de ML-panelen? Hoezo 'groot genoeg om geluid zonder problemen' door te laten? Die gaten zijn weliswaar groter, maar metaal is geluiddicht - dat kan je van doek niet zeggen. Zo'n metalen plaat zal meer massa hebben dan doek - dus ook meer dempen. Als ik de keus had tussen óf luidsprekerdoek voor m'n speakers óf een geperforeerde metalen plaat dan is mijn gut feeling 'liever doek'.
Een tweeter of woofer heeft een bijzonder 'klein' oppervlak en daarvoor zal zo'n geperforeerde plaat inderdaad averechts werken. Maar een electrostaat heeft een enorm veel grotere oppervlakte die in de meeste gevallen ook nog eens full-range is.
Overigens gebruiken slechts een aantal fabrikanten de geperforeerde metalen platen. Dat is immers slechts 1 manier om een electrostaat te bouwen, zoals je in mijn verhaal hebt kunnen lezen. :D
CiteerEn ja, zo'n boterhamzakje kan best 25 jaar meegaan. Behalve als ome Cor er met z'n paraplu of zijn hengel tegenaanloopt, of als zo'n vermaledijde kleuter !@# >:D$%*!......
Boterhamzakjes gaan minder lang mee omdat ze van poly-ethyleen zijn en die verteren sneller dan een tweeter. Zelfs als er
geen kleuter aan zit... ;D
CiteerFabrikanten maken ook geen tweeters en woofers met ingebouwd frontje
Het gaat ook niet om fabrikanten van die units; het gaat om de luidsprekerfabrikanten die de units in een kast douwen en er een filter in plakken. En wat wordt er nou eigenlijk helemaal gereflecteerd door doek? En hoezo fase-verschuivingen (die je in ieder geval met TacT wel degelijk kunt corrigeren, hoewel luisteronderzoek van Harman bewezen zou hebben dat fase-reinheid bij luidsprekers van ondergeschikt belang is *shock*horror* ;D)? En diffractie.... met een beetje slim geconstrueerd frame (zoals toevalligerwijs bij die M20's van me)....
(Nu ja, ik vertik het ook om tegen een stel units aan te kijken, dus ik verzin natuurlijk allerlei argumenten om dat te rechtvaardigen. :-[ ;D )VrGr,
Bart J.
Wowww...heftig OTL voor een ESL....vaak gelezen...vaak aan gedacht...maar jij hebt em in praktijk staan...
Heeft men voldoende aan de veiligheid gedacht (als bijvoorbeeld een keer een buis het begeeft ed?)?
Citaat van: Arno P op oktober 7, 2006, 19:55:54
Wowww...heftig OTL voor een ESL....vaak gelezen...vaak aan gedacht...maar jij hebt em in praktijk staan...
En jij kunt hem in de praktijk beluisteren... ;) Ga je gezellig met Patrick deze kant op! :D
CiteerHeeft men voldoende aan de veiligheid gedacht (als bijvoorbeeld een keer een buis het begeeft ed?)?
Ik weet het niet, maar ik heb (zo ongeveer) alle fora gelezen die over Acoustat gaan en nog niet gelezen over iemand die zijn panelen zo stuk heeft kunnen spelen. ;)
Hoi,
Citaat van: Audiofiel op oktober 7, 2006, 20:02:17
Ga je gezellig met Patrick deze kant op! :D
Gezellig, ik hoor 't wel :D
mvrg
Patrick
Citaat van: patrick_vdb op oktober 7, 2006, 20:05:08
Hoi,
Gezellig, ik hoor 't wel :D
mvrg
Patrick
PM ::) ^-^
Hoi,
Citaat van: Arno P op oktober 8, 2006, 00:05:28
PM ::) ^-^
Handig, zo'n notificatie ;D
Arjen,
Het wordt langzaam tijd dat we weer eens een datum gaan prikken ergens in de nabije toekomst voor een gezellige luistersessie met ons drieen :D
mvrg
Patrick
Mooi verhaal,Arjen :D
Hoi,
Gisteren was het dan zover en ben ik samen met Arno weer eens naar Arjen afgezakt om mijn Acoustat ervaring uit te breiden. Zoals elders al op het forum te lezen is, was de eerdere luistersessie met de Acoustat Model One goed bevallen. Absoluut een van de betere electrostaten die ik gehoord heb met toch wat kanttekeningen in het laaggebied welke echter, zoals ook valt te lezen, toe te wijten valt aan het gecombineerde gebruik met de subs. Benieuwd was ik dan ook naar de 33 en One+One vanwege hun meer full-range karakter waardoor de ondersteuning van de subs eigenlijk geen issue meer is.
De One+One stonden te spelen, aangestuurd door de X OTL buizenversterkers. Waar in theorie dit de betere combinatie zou moeten zijn, viel toch op dat theorie en praktijk niet altijd even goed samengaan. Laat ik echter wel voorop stellen dat deze combinatie een werkelijk schitterende prijs/prestatie verhouding kent, een welke niet snel te overtreffen zal zijn en iemand die voor weinig geld een domweg goed presterende electrostaat inclusief versterker zoekt (en tevens een partner heeft die een luidspreker van pakweg 2.4m hoog geen probleem vind), zal niet snel iets beters vinden!
Wat aan deze combi direct opviel was de luchtige, losse manier van spelen (afbeelding kwam heel netjes los van de panelen), analytisch in de positieve zin van het woord (dus zonder de coherentie van de muziekstructuur uit het oog te verliezen). Een open karakter, heerlijk ongepolijst en daardoor soms lekker rauw, een persoonlijke verademing want ik houd niet zo van een al te zeer gepolijst geluid dat als aan zachte, satijnen laken over de luisteraar wordt gelegd. Met Marcus Miller's Cousin John werd het echter duidelijk dat deze combinatie toch liever wat rustigere, minder laagrijke, muziek weergeeft. Het laag werd niet goed bijgebeend, basloopjes werden uitgesmeerd of vervielen in een samenhangende 'brei' waardoor de onderlinge loopjes niet goed te volgen waren. Transient-impuls en laagdefinitie bleven wat achterwegen, terwijl juist met rustigere muziek van een uitstekende transienten en rijkelijk tonaal karakter sprake was. De X OTL buizenbakken begonnen hier toch hun karakter te verraden, naast de lichte vervorming in het hogere treble-gebied wat voor een wat 'straight-in-yer-face' hogere treble-weergave zorgde.
We hebben de One+One's ook laten aansturen door de flink-uit-de-kluiten-gewassen Classe eindbak van Arjen. Wellicht is het een smaakkwestie maar als snel werd duidelijk dat de Acoustat's One+One tot veel meer in staat bleken dan de X OTL ons had laten horen. Niet alleen 'Cousin John' genoot duidelijk van deze transistor-aansturing, waarmee ditmaal volledige controle over het laag verkregen werd en de basloopjes duidelijk wonnen aan definitie en transient-impuls, maar ook de rustigere nummers welke die dag gedraaid zijn hadden duidelijk baat bij deze Classe. Het kwijtraken van de vervorming in het hogere treble-gebied haalde de laatste struikelblok weg en een lekker los, luchtig, tonaal zeer rijk, gedetailleerde stage werd gepresenteerd waarin stem, muziekinstrument en muziekstructuur tastbaar werd. We hebben helaas door omstandigheden maar kort mogen genieten van deze presentatie, en de opstelling behoefde zeker nog verfijning maar hetgeen we gepresenteerd kregen, beloofde veel goeds!
De 33 is ook aan de tand gevoeld, aangestuurd door de Classe eindbak, en dit was een totaal andere presentatie dan de One+One. Het klankkarakter kan je zeker als zijnde 'warmer' omschrijven zonder dat het direct gepolijst werd. Door het grotere membraam-oppervlak won de laagdynamiek en bereik enorm en het full-range karakter van deze electrostaat is zeker ongehoord goed. Ten opzichte van de One+One, zeker in vergelijk toen deze ook met de Classe werd aangestuurd, 'verliest' de 33 het aan tonale rijkheid, definitie en luchtige weergave, maar 'wint' het op een rijkelijk (naar de warme kant neigende) middengebied en punch in het laag. Door het groter membraamoppervlak is het natuurlijk niet schokkend om te moeten constateren dat de 33 'meer' aan grondtonen laat horen wat het rijkelijk middengebied gemakkelijk kan verklaren (vooral in het lager middengebied of hoger laaggebied). De bewoordingen 'winnen' en 'verliezen' zijn echter te zwaarwegend om zo zwart op wit te schrijven, het zal eerder de persoonlijke voorkeur zijn welke bepaald of iemand de 33 of de One+One de betere electrostaat vind.
Persoonlijk vond ik, zelfs door het korte luisteren, de One+One aangestuurd door de Classe de betere keuze in deze luisterruimte. Naar mijn idee behoeft de 33 meer ruimte, niet alleen qua volume van de luisterruimte maar ook tot de luisteraar. Ondanks die heerlijke punch en dynamiek in het laaggebied, zal de One+One, aangestuurd met de Classe, met zijn rijkere tonale karakter tot grotere dingen in staat zijn in deze luisterruimte. Het 'gemis' (groot woord!) aan laag tov de 33 is een klein gegeven in deze daar er domweg meer muziekale, coherente, structuren werden blootgelegd met de One+One ondanks het feit dat de opstelling nog niet volledig verfijnd was. Ik kan me nu al makkelijk voorstellen welk genot deze electrostaat, aangestuurd door de Classe, moet gaan geven wanneer alle parameters op elkaar zijn afgestemd 8)
Arjen en Arno, bedankt voor de gezellige luisterdag!
mvrg
Patrick
Goedemorgen Patrick, Het was weer laat gisteren...eh vroeg.
Je verslag beschrijft mooi en correct de feiten, wat hebben we in feite een mooie kans gehad om die diversiteit aan ESL/aansturing bij Arjen te mogen vergelijken.
Nog een beetje "saus over de aardappelen" van het bezoek;
Het was een zeer fijne dag met heerlijk eten (ook al vergaten we te eten en had een luistersessie menige keer gelukkig voorrang ;-). Na jaren heb ik nu eindelijk eens de "steeds in mijn achterhoofd verblijvende mogelijke upgrade voor mijn ESL's de OTL" mogen meemaken en kan ik met deze ervaring/gedachte-update weer een hele tijd verder...tsja wat ga ik hier weer mee doen ::)
Niet te vergeten de arme kat des huizes die door ons ongeveer de hele dag zwaar miauwend op de gang verbleef en achteraf bleek de diagnose gewoon honger te zijn (maar ja, dat hadden wij ook ;) ) Dan nog de misterieuze een kant doen het zachter situatie met soldeerbout en schema sessie...een heerlijke en inzichtelijke afwisseling..Petje af voor Arjen's Ega die voldoende besmet is met het audio virus en goed de balans weet te houden in een yin-yang achtige audio relatie tot Arjen ^-^ ...Niet te vergeten de jonge telg des huizes klein en onervaren die ons trakteerde op menige onvervangbare glimlachjes...dat wordt de volgend generatie audiofielen Heerlijke broodjes, chinees en boeiende thee :)...De terugrit...het was donker...en we moesten hier en daar zoeken...00:20 terug thuis (ik dan, Patrick nog een extra half uurtje erbij)..
Ja dit zijn sessies waar ieder weer in kan groeien technisch, hobbymatig en het genieten van een uiterst gezellige dag.
Zeker voor herhaling vatbaar. ;)
Hoi Arno,
Volgende keer rijden we direct gewoon op het kompas ipv de borden van meneer anwb te volgen en in Flevoland uit te komen ;D
Een geluk dat we nog een beetje comfortabel konden zitten gedurende de rit...
mvrg
Patrick (die na Arno afgezet te hebben vervolgens sneller dan de tijd heeft gereden en nog 10 minuten later ook al veilig in slaap viel ;D )
Citaat van: patrick_vdb op oktober 22, 2006, 09:05:20
Hoi Arno,
Volgende keer rijden we direct gewoon op het kompas ipv de borden van meneer anwb te volgen en in Flevoland uit te komen ;D
Een geluk dat we nog een beetje comfortabel konden zitten gedurende de rit...
mvrg
Patrick (die na Arno afgezet te hebben vervolgens sneller dan de tijd heeft gereden en nog 10 minuten later ook al veilig in slaap viel ;D )
We hebben wel veel lol gehad... ;D...De Limbo's ....ook in dat laatste stuk van de dag....en ik viel als een lijk in bed...helemaal kapot...(maar voldaan) ;)
Bedankt voor je mooie verhaal, Patrick. Het sluit precies aan bij mijn eigen bevindingen. Het was weer vanouds ontspannen gezellig met jou en Arno. Voor herhaling vatbaar! :D
De One + One met OTL buizen klinkt, als je de rest even vergeet, gewoon heel erg goed. Zeker voor het geld (voor minder dan 3000 euro tweedehands moet je de combinatie electrostaat + versterkers kunnen vinden). Maar er zijn wat kritiekpunten op het karakter van deze combinatie te maken, zoals ik zelf al een paar weken ook ervaarde. Mij valt met name de vervorming in het midhoog tot hoog op (rond de 5-8 KHz) en inderdaad – zoals Patrick al aangaf – het meer dichtlopen bij complexere muziek. Zolang het makkelijk bij te benen is, merk je de OTL's niet en valt vooral het luchtige middengebied op. Maar zodra de muziek complex wordt, verlies je definitie en wordt het iets moeilijker om alles van elkaar te onderscheiden. Daarnaast vind ik de laagweergave wat minder gedefiniëerd. Overigens merkte juist Arno in deze combinatie op dat hij de 3 contrabassisten goed van elkaar kon onderscheiden, dus alles is relatief. Het is heel goed, maar er is nog beter... ;D
De wissel naar de combinatie Classé en Model 33 maakte een flinke stap voorwaarts. Dit is de combinatie waar ik sinds eind januari mee speel en het omschakelen naar deze set is voor mij als na een paar weken vakantie weer tevreden terugkomen in je eigen huis. Ik geniet van de heerlijke klanken en verbaas me weer over het strakke en diepe laag dat deze panelen kunnen weergeven. De 33's kunnen mij zeer goed bekoren.
Helaas levert het omwisselen naar de One+One met hoogspanningstrafo's – benodigd voor aansturing met een 'normale' versterker – wat problemen op. Uit één van de speakers komt beduidend minder geluid, wat betekent dat het rendement flink lager ligt. Met hulp van het deducerend vermogen van Prof. Dr. Ir. Arno Akkermans is de vinger uiteindelijk op de zere plek te leggen: de hoogspanningsbias werkt niet goed. Deze zogeheten cascadeschakeling van diodes en condensatoren zorgt voor de hoge spanning van 5000 Volt op de folie.
Door wat heen en weer wisselen van de trafo-units is de gewraakte condensator kennelijk wat in de war, want we krijgen het voor elkaar om ruim een kwartier te luisteren naar beide speakers met normale volumes. In die vijftien minuten laten de One+One's horen wat ze werkelijk waard zijn. Tsjongejonge, wat een geluid zeg. Eigenlijk precies wat ik er van verwacht en gehoopt had. Tuurlijk was het laag wat minder krachtig en diep (2 panelen in plaats van 3), maar het liep strak door en de impulsweergave was zeer goed. Wat vooral opvalt is de fraaie afbeelding in 2D en 3D. Het lijkt wel alsof de – bijna driemaal zo brede – 33 zichzelf een klein beetje in de weg staat*. Het totaalbeeld pakt met enkele procenten net een klein beetje meer in het voordeel van de One+One uit.
Na bijna een compleet etmaal met zijn drieën met de hobby bezig te zijn geweest, komt er een einde aan het gezellig samenzijn. Voor mij rest nu de uitdaging om de fout in de trafo-units op te sporen. Vandaag ga ik – in plaats van naar de VAD show – denk ik maar eens knutselen. Ik heb een idee hoe ik ze vandaag alweer perfect aan de praat kan krijgen! :o
Wordt vervolgd... ;D
* Officiëel hoort de 33 opgesteld te worden met het hoog-subframe aan de binnenkant en de grote laag subframes aan de buitenkant. Aangezien het hoog bepalend is voor de breedte-beleving, betekent dat er een tussenruimte van 2 meter nodig is (voor een luisterafstand van 3 meter). Aangezien de panelen zelf 80cm breed zijn, betekent dat een opstelling met een breedte van ongeveer 3,5 meter. Tel daarbij nog op de ruimte van alle wanden die rondom een meter bedraagt, en je komt op een totale breedte van 5,5 meter: voor een Nederlandse huiskamer waar ook andere spullen in staan niet te doen. Daarom worden vaak de hoog subframes aan de buitenkant gezet, zodat je in de breedte bijna 1,5 meter wint. Ideaal is dat niet, want de speakers komen zo dichter bij elkaar te staan en vullen daarmee de 'phantom center' op. De 33 is bedoelt voor de – grotere – Amerikaanse huiskamer. Of natuurlijk voor wie in ons land wat groter gesitueerd leeft.
Arno, ook bedankt voor je bijdrage en je humorrijke bezoek van gisteren. ;D
Citaat van: Arno P op oktober 22, 2006, 08:54:45
Het was een zeer fijne dag met heerlijk eten (ook al vergaten we te eten en had een luistersessie menige keer gelukkig voorrang ;-). Na jaren heb ik nu eindelijk eens de "steeds in mijn achterhoofd verblijvende mogelijke upgrade voor mijn ESL's de OTL" mogen meemaken en kan ik met deze ervaring/gedachte-update weer een hele tijd verder...tsja wat ga ik hier weer mee doen ::)
Ik ben ook heel benieuwd wat je er mee gaat doen. ::)
CiteerNiet te vergeten de arme kat des huizes die door ons ongeveer de hele dag zwaar miauwend op de gang verbleef en achteraf bleek de diagnose gewoon honger te zijn (maar ja, dat hadden wij ook ;) )
Hij moet toch echt eens sneller leren eten... :-\
CiteerDan nog de misterieuze een kant doen het zachter situatie met soldeerbout en schema sessie...een heerlijke en inzichtelijke afwisseling..
Heel erg dank voor je inzet bij het opsporen van het probleem. Nu weet ik wat me te doen staat. Ik ga vandaag het probleem tackelen. ;)
CiteerPetje af voor Arjen's Ega die voldoende besmet is met het audio virus en goed de balans weet te houden in een yin-yang achtige audio relatie tot Arjen ^-^ ...Niet te vergeten de jonge telg des huizes klein en onervaren die ons trakteerde op menige onvervangbare glimlachjes...dat wordt de volgend generatie audiofielen Heerlijke broodjes, chinees en boeiende thee :)...De terugrit...het was donker...en we moesten hier en daar zoeken...00:20 terug thuis (ik dan, Patrick nog een extra half uurtje erbij)..
Ja, die onvervangbare glimlachjes. Daar doe ik alles voor. Heerlijk! Wat nou defecte hoogspanning? Zo'n reeksje frisse glimlachjes laat de teleurstelling als sneeuw voor de zon smelten. ;D
CiteerJa dit zijn sessies waar ieder weer in kan groeien technisch, hobbymatig en het genieten van een uiterst gezellige dag.
Zeker voor herhaling vatbaar. ;)
Zodra de bias weer correct werkt, staat de deur open! :D
Kijk dit zijn recensies schrijven.
Heerlijk zoals Patrick zijn verhaal doet.
Ik heb de one + one heel even mogen beluisteren en ik moet zeggen dat het buizengeluid me toch ook wel raakt.
Het vervormen is zeker waarneembaar, maar ik vind in dit geluid een soort van nostalgie terug, die je bereikt met electrostaten. Maar echt objectief kan ik niet zijn. Er zat naast me een moeder met kind op schoot dat toch wat meer aandacht gaf, dan de speakers op dat moment... Luid, maar de kleine bleef stil...
Jaren geleden ben ik ook verliefd geworden op deze acoustats (in de vorm van model one) bij Arjen thuis en heb ze begin dit jaar ook mogen kopen van een handelaar. Ik geniet er nu elke keer van om naar mijn ouders te gaan, alwaar ze spelend worden aangestuurd door een Plinius 8150 ;D... Ze komen heel nauw qua plaatsing en bij ARjen staan ze heel smal opgesteld. Bij mijn ouders staan ze zeker 4 meter uit elkaar, niet audiofiel opgesteld (IN EEN HOEK!!!), maar wat een groots geluid kan dit weergeven. Ze verrassen me elke keer weer hoe goed ze klinken. Waanzinnig. Het is zelfs gewoon nu aangenaam om bij mijn ouders te komen.
Mijn vader is zelfs van vervent tegenstander van stekkers (en iedere speaker heeft al een aparte stekker) omgetoverd tot iemand die het zeer kan waarderen...
Ik zie binnenkort een afwasmachine (ook een stekker) binnen gereden gaan worden... Moeders blij dat die Acoustats er staan ;D
Als je de kans hebt om bij Arjen te luisteren: doen!
Ik lees nu pas het verhaal over de acoustats.
Bedankt Audiofiel, voor het prachtige uitgebreide verslag.
Ik ben als hobbyist een hele tijd bezig geweest met de volledige zelfbouw van Electrostaten en ga er binnenkort weer eens aan beginnen.
Het is een aanrader voor iedere doorwinterde speakerbouwer, die eventjes uitgekeken is op een kast, en eens iets heel anders wil.
Even terugkomend op de quad ESL63.
Ik heb er eens een hersteld met een kapot membraan.
Inderdaad is de opbouw van de quad iets anders, complexer.
Je hebt het mylar membraan met coating, vervolgens de statorplaten die opgebouwd zijn uit geperforeerde verkoperde(print)plaat.
Zo zitten er 4 statoren samen . 2 die de beroemde gesegmenteerde ring vormen (virtuele puntbron)en bovenaan en onderaan een baspaneel.
Deze panelen zitten in een frame. Hierrond is weer een mylar hoes ( zelfde materiaal als het membraan)gespannen, die , anders dan bij alle andere naakte elektrostaten, de statoren volledig omsluiten en beschermen tegen stof, vocht en ander vuil in de lucht. (Deze hoes is eveneens met een heteluchtbron strak gespannen.
Tenslotte de metalen beschermingsroosters, met daarover het doek.
De Quad ESL63 zit dus inderdaad heel erg ingepakt.
Even aan shorty.
De geperforeerde plaat, die je ziet bij vb audiostatic of final heeft niets te maken met afscherming of zo (zoals een doek)
Die platen zijn net de statoren, waarop het audiosignaal wordt gezet, die het membraan in beweging brengen.( zonder die platen, geen muziek of esl)
De openingsgraad van die statoren ligt tss 40 a 60% en ook de grootte van de gaten is berekend, om een zo ideaal mogelijke transparantie te krijgen.
Alternatief voor deze platen is een stator ook wel eens opgebouwd uit gespannen (koper)draden op een frame.
zogenaamde draadstatoren.
Zo bouw ik ze.
Commercieel is dit moeilijker te verwezelijken. Een plaatstator is veel makkelijker te bouwen.
Ook hier is de verhouding draaddikte en opening tss draden belangrijk.
Een doek heeft bij een elektrostaat vaak nog een andere functie dan louter bescherming.
Elektrostaten hebben vaak een resonantiefrequentie met heel hoge Q (uitslingering)
Een doek met bepaalde luchtweerstand zorgt voor belangrijke demping van deze resonantiefrequentie.
De uitslingering wordt minder groot , en gespreid over een breder frequentiegebied( lagere Q).
Geert
Hoi
Lees ook nu "pas" het hele acoustat verhaal....ultieme hifi historie voor velen....
Leuk en Leerzaam....
Toch wel errug gaaf dat het HT forum ook "stereo" doet.... 8)
Ook gelijk weer even Frank Doorhof een complimentje geven met zo een TOP FORUM.... O0
Citaat van: Erik van Voorst op november 22, 2006, 08:40:25
Lees ook nu "pas" het hele acoustat verhaal....ultieme hifi historie voor velen....
Leuk en Leerzaam....
Thanks! :D
Citaat van: Erik van Voorst op november 22, 2006, 08:40:25
Ook gelijk weer even Frank Doorhof een complimentje geven met zo een TOP FORUM.... O0
Ik denk dat je niet de users zelf moet vergeten die de geweldige content leveren! 8)
Dat ervaar ik al als vanzelfsprekend.... 8)......(dit is voor mij nl. het enige forum waar ik naar kijk ;D)
De versterkers staan sinds gisteren te koop. Zie dit topic. (http://www.htforum.nl/yabbse/index.php?topic=59515.msg911324)
Om misverstanden te voorkomen: de 1+1 speakers die blijven staan in huize Audiofiel. ;D