Millon Phantom treft SF-Liuto onder kritisch oog(oor) v Willy, Bas + VANZOMERENG

[vanzomereng]

Inleiding
Het is velen hier niet ontgaan, dat we dit jaar nogal veel lofuitingen van Willy de Woofer m.b.t. Millon Phantom
luidsprekers over ons uitgestort hebben gekregen, voor sommigen tot vervelens toe, echter het heeft bij velen
ook de interesse gewekt om deze Millon speakers eens te beluisteren, zoals ook door ondergetekende.
Let op, het betreft hier wel speakers die volgens Willy, als zijnde een professioneel musicus met getrainde oortjes,
de concurrentie die ruim 2 a 2,5 maal zo veel kosten met glans kan weerstaan 

Dus bij Willy ff een balletje opgegooid met het verzoek, met de Millon's hier eens een Groesbeek langs te komen,
zodat we deze hier eens naast mijn (qua prijs vergelijkbare) Sonus Faber Liuto's kunnen horen.
Dit was niet tegen dovemansoren gezegd en de afspraak was snel gemaakt.
Toen las ik op het forum hier, dat ook Bas Akkerman zeer benieuwd was naar deze Millon-speakers en dit heeft me
doen besluiten om meteen maar Bas hier ook uit te nodigen.
Bas die met zijn luisterverslagen blijk heeft gegeven over "gevoelige" oortjes te beschikken en verder ook met het
nodige schrijverstalent al vele goede sier hier heeft gemaakt en zo kan ik Bas mooi gebruiken als lijstduwer van dit
topic en hiermee hoge kijkcijfers scoren 

Wat wil ik nog meer  :
-  kennismaken met 2 van de grootste smaakmakers van dit forum
-  en ook nog eens "scherpe" hoorders, die wellicht ook mijn set eens kritisch aan de tand kunnen voelen
-  ik kan de Millon's beluisteren zonder de deur uit te hoeven gaan

De speakers – specificaties en opstelling

Millon Phantom + SF-Liuto lekker gebroederlijk naast elkaar



Dat Sonus Faber bekend staat om zijn hoge WAF-gehalte is algemeen bekend maar ook de Millon's mogen er wezen
en zijn een sieraad voor in de woonkamer 
Hieronder tref je de specificaties van beide speakers aan, met hierbij de kanttekening, dat een 1 op 1 vergelijk lastig is
omdat er niet bij staat, met welke normen er gemeten is.
De specificaties v/d Millon's, zien er gezien de bescheiden kastafmetingen er wel erg ambitieus uit 

Millon Phantom & SF-Liuto specs



Gezien de opstelling van de set, de te weinig beschikbare ruimte om de speakers goed op te stellen,
is het onmogelijk beide speakers gelijktijdig aan te sluiten en via A/B te switchen.
Om beurt zullen de speakers van plek moeten verwisselen, waarbij de Liuto's zodanig staan opgesteld
zoals normaal bij mij gebruikelijk is. (zie plattegrond onder)

Ik acht de akoestiek van mijn luisterruimte niet als problematisch en verwacht met een voor de Millon's,
vergelijkbare opstelling, hier dan ook geen problemen mee.  Verder zijn de Millon,s qua kastafmetingen
iets minder breed en diep als de Liuto's, waardoor er sowieso wat meer ruimte om de speakers ontstaat.
Uiteindelijk zonder enig geëxperimenteer, de Millon-speakers zodanig opgesteld, dat de front v/d speaker
nog 10 cm verder naar voren, richting de luisterplek is geschoven (t.o.v. de Liuto's)

Plattegrond / luisterruimte



Doelstelling
Dit luistervergelijk is wat m.b.t. zeker geen wedstrijd omdat:
- het is en blijft een hobby met het genieten van muziek als voornaamste factor
- het zeer lastig is, om onderscheid te kunnen maken, tussen kwaliteits <versus> klanksignatuur (smaak)
- wellicht de omstandigheden/condities waaronder beide speakers spelen, niet voor beide even gunstig zijn
- de beperkingen die het gehoor met zich meebrengt  (o.a. auditief geheugen)
- de beperkingen die de gevolgde werkwijze met zich meebrengt (onvermijdelijk)
- verder gezellig andere forumleden leren kennen, wat bijkletsen en wellicht nog muzikale verassingen opdoen

Werkwijze
Omdat het niet praktisch is om na elk nummer van speakers te wisselen en vooral ook om relax muziek te kunnen luisteren,
was aanvankelijk afgesproken, om dit luistervergelijk in 4 sessies van elk ca. 40 minuten op te knippen.
Per sessie wordt er gewisseld van speakers en per sessie gebruiken we een zelfde set van muziekaanbod.
Uiteindelijk zijn dit 2 luistersessies van ca. 1,5 uur geworden.

Mijn set, echter met de speakers van Willy de Woofer



Mijn muziek keuze
Uiteraard heb ik Willy en Bas gevraagd om ook wat eigen muziek mee te brengen maar wat betreft mijn keuze,
heb ik van al mijn geripte CD's (FLAC) een playlist gemaakt, om de gang er een beetje in te houden.
Lekker lui op de stoel, relax en continu veel songs achter elkaar draaien.  Lang leve streaming 

Wat is het toch verrekte moeilijk om een playlist te maken als:
- je de neiging heb, je bezoekers al je mooie favorieten nummers te laten horen
- je volop variatie wil aanbrengen
- je niet de muzieksmaak van je Willy en Bas weet (Willy zal wel van blaasinstrumenten houden)
- je bijna vergeet, dat Willy en Bas ook nog hun eigen muziek meenemen en je problemen krijgt met de tijd!

Dit resulteerde dat ik in eerste instantie een playlist had van 34 nummers, daarna 24 nummers,
om uiteindelijk tot de conclusie te komen, dat dit ook te lang is en verder was ik het genre "klassiek" vergeten.

Uiteindelijk toch nog een mooi compact en gevarieerde playlist voor elkaar gekregen:
- geen audiofiel geneuzel of pingelmuziek maar gewoon lekkere muziek
- een ruime variatie in genres, sfeer, tempo en gebruikte muziekinstrumenten

Nu maar hopen, dat in deze playlist wat aangename verassingen zitten voor Willy en Bas
Vinden ze een nummer niet te pruimen, skippen we gewoon door naar het volgende

De uiteindelijke playlist (mijn keuze)



De muziek van Willy en Bas
Hier zal ik niet al teveel over zeggen, er moet nog wel genoeg stof overblijven voor hun eigen review.
Wel heb ik op verzoek van Willy, de volgende nummers uit mijn collectie gedraaid
- Artiest: Diana Krall  - nummer: Popsicle Toes (jazz/easy listening)
- Artiest: Ben Webster - nummer: My Nephew Bent (jazz)
- Artiest: Lara Fabian - nummer: Adagio (populair)

De overige componenten

Voor mijn complete set (niet 100% actueel) verwijs ik naar:

http://www.htforum.nl/yabbse/index.php?topic=97022.msg2059849#msg2059849

Er is voornamelijk gespeeld met:
1. Squeezebox-Duet + QNap-Nas
2. Versterker Marantz PM11S2 & BD-player Denon BD3800DVD
3. Music-Hall Dac met Philips-buis Nos-Goldpin
4. Kabels = allegaartje van Supra, W&M, Goldkabel, Siltech en Hifisuply

Waarbij de PM11S2, met een werkelijk gemeten vermogen van 235W(4 Ohm)/146W(8 Ohm) continu,
totaal geen moeite mag hebben met de beide vriendelijk aan te sturen speakerparen.

Uiteindelijk heeft het spelen van CD's over de Denon BD-player, de voorkeur (van Bas) gekregen,
boven het spelen van CD's over de Marantz SA15S2.   Deze werd dan weliswaar alleen als loopwerk
gebruikt en werd het signaal over de Music-Hall Dac gestuurd. ( wellicht kan Bas dit nog toelichten ? )

Marantz PM11S2 & CD-speler Marantz SA15S2



Squeezebox + Music Hall-Dac (helemaal onderop mijn Denon BD/DVD-speler)




Mijn subjectieve luisterindruk

Waar wel/niet extra opletten?

M.b.t. de begrippen breedte/diepte stereobeeld en neutraliteit, probeer ik deze steeds meer te mijden
Ondergetekende is vaak naar allerlei concerten geweest maar:
Ik kan me nooit herinneren ooit op de breedte/diepte v/h stereobeeld gelet te hebben, ...bestaat dit "live" wel 

Wat is "neutraal", elke zaal klink anders, vakmanschap/persoonlijke smaak van de geluidsman, kwaliteit v/d Pa-installatie/microfoons etc.
Ik ben ervan overtuigd dat zelf simpele budget all-in-one setjes, zeer goed in staat zijn om de meeste luisteraars het verschil te kunnen
laten horen tussen verschillende instrumenten
Neutraliteit kent dan m.i.z. ook een redelijke bandbreedte m.b.t. wat wij als nog "werkelijk" ervaren

Ik zal vooral letten of de speakers lekker "allround" zijn en een lekker middengebied hebben en dat wellicht daardoor de
speaker me weet te "pakken" (niet afstandelijk/koel klinkt)  en dat de laag- en hoogweergave niet teveel aandacht opeisen.
Verder of het geluid lekker los van de speakers komt.  Verder dat de speaker een goede balans heeft tussen resolutie en een
vloeiende/soepele weergave.

Millon Phantom

Ik zal me vooral richten op de speakers van Willy, waarbij het bijna onvermijdelijk is, om toch wat uitstapjes c.q.
vergelijkingen met mijn eigen Liuto's (referentiekader) te maken. 

Om meteen met de deur in huis te vallen:
De Millon Phantom's zijn gewoon lekkere aangename speakers om langdurig naar te luisteren 

Het laag loopt inderdaad verder naar beneden door, dan de kastafmetingen doen vermoeden, weliswaar wordt gevoelsmatig
niet de specs gehaald maar 35Hz.(in room) zat er volgens mij wel in en ontloopt m.i.z. niet zo erg veel van de SF-Liuto.
Voor de normale en ook wat grotere woonkamers zal deze speaker zonder sub, meer als voldoende fundament leveren.

De overeenkomst tussen de Phantom's en Liuto's is, dat ze in het hoog, best wel pittig zijn (oplopend hoog  ) waarbij soms
dit bij de Phantom's zich meer manifesteert door een wat minder vloeiende overgang tussen de midden en hoge tonen.
Let wel, we hebben het hier over subtiliteiten c.q. audiofiel mierengeneuk, als echt storend heb ik e.e.a. niet ervaren.

De Phantom's klinken t.o.v. de Liuto's daarin tegen wat vloeiender en soepeler, wat name bij muziek bij wat kleinere bezettingen
een wat meer intiem karakter geeft.  De Liuto's klinken iets "cleaner" maar weten wel een grootser/breder beeld neer te zetten.

Het laag van de Millon's klinkt daarin tegen wat minder strak maar zeker niet wollig maar gewoon een lekkere vederende en
ronde charmante basweergave.

M.b.t. de middenweergave, is vaak de stem uit het nummer "Gloria" van Mercedes Sosa (album Misa Criolla) scheidsrechter gebleken.
Klinkt de speaker koel/afstandelijk, dan gaat een groot deel van de magie van dit nummer verloren.
Ik kan je verzekeren, dat ook nu weer me de rillingen over rug liepen.  Gewoon klasse, hoe de Millon,s dit klaar weten te spelen

Tja blaasinstrumenten, Willy's kindje!
Ik kan me voorstellen dat Willy lyrisch is over de Millon's, deze geven blaasinstrumenten op een zeer natuurlijke manier weer.   



Resume
In de eerste plaats een geweldige leuke middag gehad, lekker veel  muziek gedraaid en dit allemaal in  aangenaam gezelschap.
Daarom Bas en Willy nog bedankt voor jullie bezoek en het was zeer leuk jullie eens live te mogen ontmoeten.

Of de Millon's Phantom's, zoals beweerd de concurrentie aankan met speaker tot 10.000 euro, denk ik van niet maar:
1. tot in de prijsklasse tot ca. 4.500 euro p/paar zeker op de shortlist gezet moet worden
2. in vele huiskamers makkelijk is te plaatsen en een hoge WAF-factor
3. een diversiteit aan muziekstijlen van klassiek t/m rock, op een zeer natuurlijke en soepele wijze ten gehore laat
   brengen met voldoende detaillering en waarbij de muziek lekker los van de speakers komt

Voor de nu, tijdelijke aanbiedingsprijs van 2.250 euro p/paar, is het zondermeer een aanrader.

Voor Willy, zijn m.i.z. deze speakers, gezien deze blaasinstrumenten wel zeer fraai weten neer te zetten een meer als logische keuze.
   

[Xander32]

Hulde, wat een super uitgebreid en gedetailleerd verslag. En de uitkomst komt voor mij niet echt als een verrassing, ik had de Phantoms al gehoord  .

[Roksan]

Mooi verslag heb je geschreven. Top!

[martin778]

Leuk verslag maar ik heb de Phantoms nog nooit voor €4499 te koop gezien, dus dat tijdelijke aanbieding is gewoon een broodje aap

[weust]

Leuk verslag. Ben ook benieuwd dat de andere twee heren te melden hebben.
Kan mij wel vinden in de bevindingen. Natuurlijk ken ik de SF niet, maar wat beschreven word van de Millon wel.

[chansig]

Mooi helder verslag..

Gr Hans

[Marino]

Prima verslag, lekker leesbaar!

[vanzomereng]

Leuk verslag. Ben ook benieuwd dat de andere twee heren te melden hebben.

Ik ook en aangezien ze ook hier iets gaan neerpennen over mijn SF-Liuto's heb ik de heren,
alvast gunstig gestemd met lekker gebak, broodjes en wat audiotijdschriften 

Niettemin hebben we wel een heel andere manier van luisteren/reviewen,
Willy en Bas met een kladblokje echt serieus aan de slag en ondergetekende veel meer nonchalant 

we wachte in spanning af

[CZ79]

Jemig, je maakt er wel werk van. Mijn complimenten met je verslag 

[Willy de Woofer]

Goejen dag zeg, wat een verslag.
Iedereen weet dat Bas een superschrijver is, maar vanaf nu heeft hij er een grote concurrent bij. Dit is voor herhaling vatbaar.

[Xander32]

Goejen dag zeg, wat een verslag.
Iedereen weet dat Bas een superschrijver is, maar vanaf nu heeft hij er een grote concurrent bij. Dit is voor herhaling vatbaar.

... En ... Waar blijven de heren B & W met hun bijdragen ?

[Kingpin]

Prachtig verslag en zo te zien een leuke dag gehad

[Bas Akkerman]

... En ... Waar blijven de heren B & W met hun bijdragen ?

Ben er mee bezig...

[lynch1979]

Echt een super uitgebreid verslag, heel erg leuk om te lezen.

Een zin spreek mij enorm aan;

Om meteen met de deur in huis te vallen:
"De Millon Phantom's zijn gewoon lekkere aangename speakers om langdurig naar te luisteren."

Dat zocht ik in een speaker, vandaar ook mijn keuze (na het beluisteren van de Millon's) tot aanschaf.

Ik heb ze bij Weust thuis mogen beluisteren en een week erna in Alkmaar zelf, de week daarna heb ik ze een week thuis gehad (heb toen zo'n 100 uur muziek geluisterd) en het verveelde mij op geen enkel moment.

Over 4 weken mag ik ze eindelijk zelf ophalen.

Ben ook inderdaad benieuwd naar de andere 2 verslagen

[Lazybird]

Lekker leesvoer, wel done  de uitkomst is zoals verwacht, iedereen heeft een anders beleving wat voor hem of haar het ideale plaatje muzikale plaatje is (gelukkig maar). Daar is geen goed of slecht in maar het zijn nuance verschillen in wat de persoon in een luidspreaker zoekt imo.

[Willy de Woofer]

.

[Kingpin]

Mooi verslag en een bevestiging dat je een keus voor jezelf hebt gemaakt.

Hebben jullie de speakers op exact dezelfde plek beluisterd of stonden de Millons verder uit elkaar?

[Martijn M]

 

Wat een uitgebreid verslag! Je verhaal sluit goed aan bij mijn bevindingen. Ik ben echter van mening dat je voor 4500 euro beduidend betere luidsprekers kunt kopen. Ben je in de markt voor een luidspreker tot 2500 euro, dan is de Phantom het beluisteren waard.

[Bas Akkerman]

De lat en de ontmoeting
De lat ligt hoog, behoorlijk hoog. Allereerst voor de Millons die soms haast mythische proporties hebben gekregen. Maar ook voor mij met mijn schrijftalenten die eveneens mythische proporties aangemeten lijken te hebben. Zo voelt het althans nu ik begin aan mijn beschrijving van mijn ervaringen. Maar laat ik maar gewoon beginnen en vertellen over de leuke dag die woensdag 31 oktober 2012 voor mij was. Halloween inderdaad en de omroepster in de trein wenste ons dan ook een fijn Halloween. Sinds wanneer is Halloween een nationale feestdag?
Bas?
Ja?
Je dwaalt af...

Aangekomen in Den Bosch ontmoette ik dan eindelijk Willy de Woofer en ik moet zeggen het was aangenaam kennis te maken. Tijdens de rit naar G.J. hebben we het over van alles gehad: muziek, het forum, hobby's, etc. Erg gezellig. Aangekomen werden we heel fijn ontvangen en kregen we zelfs koffie dan wel thee met gebak en later broodjes. G.J. had een mooi lijstje samengesteld en deze op een briefje aan ons gegeven, altijd leuk om te weten waar je naar luistert. Wat mij betreft heeft G.J. de referentie gesteld voor een M&G dus volgende keren verwacht ik wel gebak!

Over opstelling, aansluiting en gebruikte apparatuur heeft G.J. al uitgebreid gesproken, dat ga ik niet meer doen. Wel vind ik het goed nog éénmaal te zeggen dat we naar een set hebben geluisterd in combinatie met de akoestiek. Natuurlijk hebben we twee verschillende luidsprekers beluisterd, maar dat moet je echt in de context van de set en akoestiek zien. Valt er dan niets te zeggen over de luidsprekers? Meer dan genoeg en laat ik daar nu in godsnaam eens mee beginnen!

De Sonus Faber
Wat me meteen opvalt is de kracht waar de set mee speelt. Er is veel geluidsdruk, ook bij lagere volumes, en komt echt de kamer in. Instrumenten en stemmen staan mooi los in een geluidsbeeld dat vrij compact is in de diepte. Het is wel duidelijk wat er speelt en is bepaald niet laid-back. Vooral bij live-optredens komt dat mijn inziens mooi tot zijn recht en word je echt meegetrokken. Wat dynamiek betreft zit het dan ook aardig goed. Bij wat intiemere liedjes klopt het meeslepende wat minder en heb ik een tegenstrijdig gevoel van naar de muziek toe willen en er ook weer vandaan neigen.

Vooral de bas "voel" je door trillingen in de bank en is sterk aanwezig. Mij iets te aanwezig en ik vraag me af of de luidsprekers niet te groot zijn voor de ruimte. De bas is namelijk dusdanig aanwezig dat het het midlaag overstemt. Dat hoor ik bijvoorbeeld bij mannenstemmen die haast wat hees overkomen en waar ik wat borstkast mis. Maar ook bij vrouwenstemmen die soms wat blijven plakken aan het gebied daaronder. Voor mijn gevoel is de basdefinitie wat versmeerd, zoals een contrabas waar ik wel de donkerte van snaren hoor en de klankkast, maar minder de lucht daar tussen of de verschillende toonhoogtes na het loslaten van een snaar. Eenzelfde met drum die een mooie impact heeft, maar vel en kast is zonder lucht. Of een viool of ukelele die een groot deel van de klankkast missen. Natuurlijk een heel stuk minder grote klankkast dan een piano of contrabas, maar evengoed een wezenlijk deel van het instrument.
Wanneer ik later uit de stoel ga die op de sweetspot staat en die ik met Willy deel, ga ik op de bank zitten die haaks op de stoel en de luidsprekers staan. Dan hoor ik goed dat op die plek een staande golf is, wellicht dat dit verklaart wat ik heb gehoord.

Van laag en midlaag naar midhoog. Wat afgeroomd haast, maar ik vind het lastig daar de vinger op de zere plek te leggen. Vrouwenstemmen, zeker wanneer ze uithalen verliezen daarmee wat "attack" en zeggingskracht. Aan de andere kant worden bijvoorbeeld hi-ats wat "wit". Oh god, nu gaat Bas ook nog met kleuren smijten! Met wit bedoel ik dat ik minder goed kan horen of een hi-at bijvoorbeeld van koper is, wat een wat rondere klank geeft. Nu blijft het meer één getik en minder, zoals ik het tenminste ervaar, een overgaan van getik naar langzaam uitsterven met een wat vollere klank. Net zo bij een saxofoon en mondharmonica die fris blijven en wat aan klankkleur inboeten. Tegelijkertijd mis ik daarbij ook wat venijn en pit. Dan hoor ik echter de electrische gitaren bij Deep Purple en die krijsen wel. Nog steeds niet helemaal zoals ik zou willen en hoe het volgens mij hoort, maar al wat beter.

Het midden tenslotte, hét gebied van de stemmen. Dat gaat best goed, moet ik zeggen. Op de "afleiding" na van de bas- en hoogweergave, zijn stemmen erg duidelijk en geprononceerd. Misschien mis ik wat detail, zoals verschillende toonhoogtes en keelgeluiden. De gloed die ik over het hele geluidsbeeld hoor zit soms net wat natuurlijkheid van de stemweergave in de weg. Ook nu weer helemaal prima wanneer het groots en vol moet klinken, maar hinderlijk als het intiem wordt.
Nadeel van de betere midweergave ten opzichte van het laag en hoog is dat ik de weergave overall minder als één geheel hoor. Een wat te vol laag, een aardig mooi midden en een te schraal hoog.
In mijn volgende leven word ik hopelijk wat minder kritisch...

In de zijlijn hebben we ook nog heel even geluisterd naar de cd-speler, die mij nog wat warmer en te groots klonk. Juist gebieden die voor mij wat minder mochten.
Bij de non-sampling vond ik het fijnste muziek luisteren, omdat er wat rust over de muziek kwam. Bij de andere over sampling was er wel meer definitie, maar kwam me dat wat gekunsteld over en mistte ik de vloeiendheid van de non-over sampling. Dat heb ik maar heel even beluisterd, dus het is misschien een wat te snelle conclusie.
Het verschil tussen streaming en blu-rayspeler vond ik miniem, waarbij de eerste naar mijn idee iets vloeiender speelde en de laatste een geprononceerder geluidsweergave had.

Millon
Dan de Millon luidsprekers.
Een wat minder grote klankkast met een minder diep en vooral vol laag, maar wel eentje dat beter bij de akoestiek van G.J. past als je het mij vraagt. Precies op de gebieden die ik net noemde, vind ik de Millon in deze set-up daardoor de betere. Nu hoor ik weer meer lucht onder de drum, meer klankkast in bijvoorbeeld contrabas of piano. Naar mijn mening nog steeds te weinig, maar al beter. De piano die veel beter wordt weergegeven en waarbij ik nu makkelijker kan horen of het om een electrische piano gaat of een akoestische. De imperfectie van de laatste geniet altijd mijn voorkeur en dat laat de Millon mooi horen. Mooie aanslagen met meer dynamiek dan eerst. De betere basweergave hoor ik ook terug in een strakkere contrabas waar ik de vingers over de snaren hoor gaan, ze soms hoor plukken om daarna de kast te laten trillen.

Verder valt me de snelheid op waarmee de muziek nu speelt. Of beter, geluiden stoppen sneller, waardoor het hele bereik van een instrument meer tot zijn recht komt. De inner notes zijn beter te horen en dat maakt instrumenten vollediger. Hi-ats zijn meer van koper en klinken wat ronder. Net als trompet, saxofoon en meerdere blaasinstrumenten. Wat dat betreft begrijp ik de keuze van Willy wel. De snelheid helpt ook in het bereiken van meer live-gevoel. Zeker wanneer de opname goed is, heb je meer het idee dat de band in de kamer speelt en dat werkt aanstekelijk.
Ook door diezelfde snelheid van de luidspreker hoor ik, zoals gezegd, meer decay in de instrumenten én in de ruimte waar de muziek is opgenomen. Meer ambiance dus en Ahoy is meer Ahoy, een grote kerk meer een grote kerk. Overigens blijft het te gloedvolle in de weergave, dat lijkt inherent aan de gebruikte apparatuur.

Allemaal koek en ei? Je kent me nu toch wel...?
Ik vind de Millon op veel punten de betere van de Sonus Faber, nogmaals: in het licht van deze akoestiek. Maar waar het voor mij echt mis gaat, is de hoogweergave. Het lijkt erop alsof er een soort bewuste pulse of nadruk aan het hoog is meegegeven. Dat zorgt bij bijvoorbeeld blaasinstrumenten en gitaren voor meer attack en venijn. Het zorgt er ook voor dat het hooggebied vol loopt wanneer er meerdere instrumenten in dat bereik spelen. Instrumenten met een klankkarakter in het hoog "lopen haast over elkaar heen om voorop te lopen". Dat maakt het aan de ene kant een heel meeslepend en behoorlijke echte weergave, aan de andere kant is het enorm vermoeiend. Voor mij althans. Het wordt haast een kakofonie aan hoge geluiden die op zichzelf goed te volgen zijn, mits je daar echt je aandacht bij houdt. Voor mij wordt het te druk en krijsend en ga ik me bijvoorbeeld ergeren aan s- en t-klanken in een stem en te aanwezige hi-ats. Laat duidelijk zijn dat dat voor een groot deel aan mij ligt, op één of andere manier ben ik gewoon (te) gevoelig voor hoog. Dat leidt me teveel af van het midden en laag. Een luidspreker die mij op korte termijn pakt, maar te opvallend is op de lange termijn.

Allebei de luidsprekers hebben hun voors en tegens. Een enorm cliché, ik weet het. Tegelijkertijd wil ik er mee zeggen dat ik thuis niet een superieure set heb staan en dat al het andere maar niets is.
Ik denk dat G.J. heel tevreden is met het meeslepende, het grootse en de drive van zijn set. Hij gaat veel naar concerten en bovenstaande punten lijken me nu juist de redenen om naar een live-optreden te gaan.
Willy is helemaal dol van blaasinstrumenten en kan zich volgens mij een leven zonder niet voorstellen. Voor hem zijn de Millons een geschenk uit de hemel.
Allebei muziekliefhebbers pur sang die naar mijn idee een set hebben die goed bij hen past.
De gekraakte noten komen volledig op mijn conto en moet je bezien in het licht van mijn smaak. Het is puur op wat ik heb gehoord en zeer zeker niet arrogant bedoeld. Ook al kan ik me goed voorstellen dat het zo misschien over kan komen. Ja, het zijn wel degelijk kenmerken (zowel positief als negatief) die misschien meerdere mensen zullen horen. Maar de waarde die je aan die kenmerken hecht, is niets meer en niets minder dan smaak!

[Lazybird]

Heren bedankt voor jullie afzonderlijke belevingen 

[Martijn M]

Hier heb ik wat metingen van de Liuto gevonden: http://www.hifi-forum.de/viewthread-30-26422-5.html

Op basis van deze metingen kan ik het frisse hoog maar deels verklaren; on-axis loopt het hoog marginaal op, maar dat zou verdwijnen als je iets off-axis gaat zitten. Al met al zien deze metingen er uitstekend uit. Is de akoestiek misschien wat aan de harde kant?

[Linx]

 

[weust]

Apart om te lezen hoe het van het afkraken van de Millon naar het afkraken van de SF gaat 

[Bas Akkerman]

Hier heb ik wat metingen van de Liuto gevonden: http://www.hifi-forum.de/viewthread-30-26422-5.html

Op basis van deze metingen kan ik het frisse hoog maar deels verklaren; on-axis loopt het hoog marginaal op, maar dat zou verdwijnen als je iets off-axis gaat zitten. Al met al zien deze metingen er uitstekend uit. Is de akoestiek misschien wat aan de harde kant?

Daar kan G.J. beter over oordelen, maar er stond wel een glazen salontafel op het vloerkleed tussen de luidsprekers en ons en de apparatuur stond op een glazen meubel. Wellicht dat het ook door de keukenrol kwam...?

Idd zeer bruikbare beschrijvingen, alleen vraag ik me af of de luistersessie (zeker mbt de SF) niet teveel wordt beinvloed door de beperkingen van de akoestiek en de controle in het laag van de versterker. 

Absoluut! Daarom zei ik ook dat je één en ander moet zien in de context van de akoestiek en de set.

[garmtz]

De Liuto moeten bijna recht vooruit stralen, anders hebben ze inderdaad teveel hoog.