Review(s) van de xXx speakers (Front der Fronts topic)

[Martin_M]

Zaterdag heb ik trouwens ook bombastische Wagner op het programma staan en U2 (komt bij mij het dichtst in de buurt van heavy metal  )

Uit ervaring weet ik dat Heavy Metal meer overeenkomsten heeft met het werk van Wagner dan U2 (behalve de instrumenten dan ).
Juist het bombastische werk van Wagner heeft veel Metalbands geïnspireerd.

[beunky]

Wagner breekt soms ook je woonkamer af...... ........in a civilized way.....

Wagner rulez gewoon

Wagner heeft door met name veelvuldig gebruik van koperblazers iets onrustigs, iets dreigends. Daarnaast heeft hij heel bewust gecomponeerd met een nimmer oplossende grondtoon/grondmelodie in zijn muziek, dat geeft ook het onrustige, dreigende karakter.
En Wagner heeft bij Martin zijn Krell op twee streepjes van de vier gekregen, hij stond redelijk hard maar het waren slechts twee vrouwenstemmen en een volledig orkest die het voor elkaar kregen... en reken maar dat die vrouwenstemmen zorgden voor het eerste naar het tweede streepje een goede sopraan vreet energie

Als je echt leuk wilt knallen kun je naast Wagner natuurlijk ook vooral Mahler, Shostakovich, Stravinsky (le sacre du printemps) en in iets mindere mate Bruckner niet overslaan...
Voornamelijk dus laat-romantisch werk of modern werk voortbordurend op die stijl gecomponeerd (shostakovich).

[Ruud-]

Ik denk zeker dat de Aitossen was lief genoemd mogen worden. Leading edges worden net wat meer afgerond (of zijn minder duidelijk afgetekend) dan met een Krell.

Beste Garmt,

Ik denk/weet zeker van niet

[rip]

da*n, luisteren naar u2 op twee van die geweldige boxen. 

Luisterend naar naar: Stay (Faraway, So Close), in acoustic, ik krijg al kippevel bij het idee!!! 

ben stiekem een beetje (veel) jalours op je

Greetz rip

[FrankB]

ben stiekem een beetje (veel) jalours op je

Gezonde jaloezie inspireerd alleen maar

[Erik van Voorst (in memoriam)]

Spannend ....een mystery guest 

...met een Aitos Logo als avatar....de versterker der versterkers....


In ieder geval welkom....leuk!!!

Ik heb genoeg "klassiek-geweld"  in huis....voor de druktemakers  

PS

@Beunky
BACH rules (niet meer vergeten )
De grondlegger van de polyfonie.....anders waren we nu nog aan het Mono zingen....

Wagner verliet die tonaliteit zoals neergelegd en luidde een nieuwe periode in met een nieuw harmonie-systeem ...waar de latere jongens weer op verder konden bouwen.... zelf de Metal Bands horen er wel leuke dingen in...

[beunky]

@Beunky
BACH rules (niet meer vergeten )
De grondlegger van de polyfonie.....anders waren we nu nog aan het Mono zingen....

Wagner verliet die tonaliteit zoals neergelegd en luidde een nieuwe periode in met een nieuw harmonie-systeem ...waar de latere jongens weer op verder konden bouwen.... zelf de Metal Bands horen er wel leuke dingen in...

I know maar Bach is gewoon niet mijn ding
Ik ben sterk gericht op symfonische muziek, opera's en pianomuziek, en dan met name symfonisch werk vanaf de romantiek en dan nog het liefst de laat-romantiek
Koorwerken doen me niet zo veel en muziek van Mozart en Haydn en zo ook niet (kamermuziek en dergelijke moet je dan vooral aan denken), Requiems en zo vind ik weer wel mooi, maar cantates weer niet

[beunky]

Beste Garmt,

Ik denk/weet zeker van niet

Ha Ruud, jij hier?
Het duurde ff maar je logo deed het hem

[garmtz]

Beste Garmt,

Ik denk/weet zeker van niet

Heb je speciaal geregistreerd om me dat te vertellen?

[)p(]

De grondlegger van de polyfonie.....anders waren we nu nog aan het Mono zingen....

Bach is veel, maar grondlegger van de polyfonie... 


Persoonlijk zou ik heel graag eens moderne seriele muziek op jouw set willen horen! 

peter

[Ruud-]

Heb je speciaal geregistreerd om me dat te vertellen?

Uiteraard niet, ik was al eerder aktief maar ben mijn inlognaam vergeten
Overigens is die "liefheid" een beetje afhankelijk van de rest van de set.
Bij mij klinkt het in ieder geval lief als het moet en brutaal als erom gevraagd wordt

[Erik van Voorst (in memoriam)]

(Citaat Garmt)...Heb je speciaal geregistreerd om me dat te vertellen?
.............lijkt mij niets mis mee........  

Zit de hele dag al muziek te luisteren in het kader van " wat laat ik morgen horen"......ik kan gewoon geen keuzes maken...en ik laat elke cd ook nog eens te lang aanstaan...hahahahaha

In ieder geval ...de ouverture van Rienzi...... Wagner (Solti 1961).
Dat is wel zo een fabelachtig eerste succes van Wagner.....dat moet de eerste toehoorders in 1842 hebben verdoofd en verbijsterd... ....en dan moet de 5 akten Opera zelf nog van start....

Al boek ik morgen maar 1 duizendste van dat succes....WAANZINNIG...

[Erik van Voorst (in memoriam)]

Bach is veel, maar grondlegger van de polyfonie... 


Persoonlijk zou ik heel graag eens moderne seriele muziek op jouw set willen horen! 

peter

Tja ...ik begrijp wel wat je daarmee bedoelt..in de 13e eeuw kwam dit al op.....de wereld is natuurlijk groot...laat ik het dan zo zeggen...hij was de eerste die met Das Wohltemperierte Klavier preludes en fugas in iedere toonaard in mineur en majeur neerpende en daarmee zorgde dat alle verdere componisten (maak dat iedereen) een handboek hadden...een hoeksteen....

De Polyfonie werd door hem verheven tot een ware kunstvorm..ik ben helemaal gek van zijn muziek...

Ik mag hem inderdaad die titel niet toedichten....Maar BACH Hij Blijft Regeren...!!!

[FrankB]

Alle Begin Is Bach

[)p(]

De Polyfonie werd door hem verheven tot een ware kunstvorm..ik ben helemaal gek van zijn muziek...

Ik mag hem inderdaad die titel niet toedichten....Maar BACH Hij Blijft Regeren...!!!

En vele klassiek liefhebbers delen jouw mening...  Voor mij blijft Palestrina de grote meester van de polyfonie. Heerlijke muziek!  En inderdaad zonder Bach geen Schoenberg en zonder Schoenberg geen Webern, mijn grootste held op muziek gebied... 

peter

[Erik van Voorst (in memoriam)]

Ik zou bijna denken dat alleen een musicoloog met Palestrina aankomt.....inderdaad een gigant...

[Don_Paul]

Palistrina, Schoenberg, Webner, Wagner? Die bands ken ik allemaal niet...

[Ruud-]

Ha Ruud, jij hier?
Het duurde ff maar je logo deed het hem

Welke Ruud

[beunky]

Welke Ruud

Deze:
http://forum.audiofreaks.nl/index.php?action=profile;u=7
http://www.hear.nl/forums/index.php?showuser=17

[Marc Heijligers]

Als je bij mij de verschillen wilt horen tussen de units....dan vis je achter het net ...want die zijn er niet......

Ik gebruik namelijk alleen maar keramiek....  

Daa's lullig als ze je er dan zoveel van verkocht hebben!!!

John Dowland ...A Dream....(luitstukken uit 1600)  inderdaad vandaag geluisterd (voor de aankoop ) en terecht.....wat een intense spelvreugde van H. Smith....ontzettend boeiend...

Ik heb de complete luitwerken gespeeld door Paul O'dette. Staat op een van mijn test CDs. Inderdaad fantastische muziek.

Zaterdag heb ik trouwens ook bombastische Wagner op het programma staan en U2 (komt bij mij het dichtst in de buurt van heavy metal  )

Als ik zie wat je gepland hebt, snap ik dat je speakers nog om een ECHTE test vragen. Gelukkig heb ik muziek bij me!!!

Tot morgen,
Marc

[Erik van Voorst (in memoriam)]

Gisteren 2 muziekliefhebbers Pur-Sang op visite gehad...Marc en Ruud(Violators)
Van 2 tot 9 uur zo een beetje werkelijk van alles beluisterd met alleen een hinderlijke onderbreking
om te eten...

Na afloop vertelde Ruud dat hij liever niet op het forum een soort review wilde plaatsen omdat
dit alleen maar afbreuk zou doen aan de muziekbelevenis (voor hem nu de nieuwe referentie)
een opmerkelijke statement omdat dit eigenlijk ook min of meer bij Bjorn en Garmt naar boven kwam.
En voor mij een inmens compliment.

Ik heb lang over Ruud zijn zin nagedacht en vergelijk het nu met bv....een ritje door een geweldig
mooie natuur...met eerst een gammele auto en daarna een sjieke cabriolet....in beide gevallen zal je bijna nooit het verhaal van de auto horen maar eerder over de natuurbelevenis...

Enfin ons muzikale landschap was o.a.:

Wagner/Bach/Webern/Part/Bingen/Dowland/Krall/Barber/Lofgren/Madonna/Baez/Floyd/Waters/Oldfield
Vollenweider/Bjork/Fitzgerald/Aurora/K's Choice/S. Vega.....en nog heel wat onbekende (voor mij) muziek...

Marc wil ik via deze weg vooral bedanken voor de kennismaking met de overige onbekende muziek....dit is echt zo enorm gaaf dat dit via dit Forum allemaal mogelijk is.....ook dan een bedankje naar Frank Doorhof natuurlijk!!
(de oervader )

[ruud2]

hoi Erik en Aafje,

Ik heb er ook lang over nagedacht , maar....enig commentaar doet afbreuk aan de fenomenale prestatie die je geleverd hebt.
Bedankt voor jullie gastvrijheid en de overweldigende muziekale belevenis!

groet, Ruud

[Marc Heijligers]

Hoi Erik,

Van 2 tot 9 uur zo een beetje werkelijk van alles beluisterd met alleen een hinderlijke onderbreking
om te eten...

Het enig hinderlijke was dat ik nog moest rijden, anders had ik nog wel wat extra van die lekkere wijn genomen!!! :-)

Ik heb lang over Ruud zijn zin nagedacht en vergelijk het nu met bv....een ritje door een geweldig
mooie natuur...met eerst een gammele auto en daarna een sjieke cabriolet....in beide gevallen zal je bijna nooit het verhaal van de auto horen maar eerder over de natuurbelevenis...

Precies. Ik kan hier een nauwgezette evaluatie van de speakers gaan geven, maar wat levert dat aan informatie op?

En dat schets precies de sfeer van de luister dag. Net voordat we weg gingen hebben we heel even (2 minuten?) over geluid gesproken (als een soort, oh ja, daar kwamen we voor, nietwaar, dus laten we daar ook maar iets over zeggen; onnodig, maar dat wist je zelf ook wel). De rest van de dag ging over muziek. Voortreffelijk! Daar gaat het uiteindelijk allemaal om, en de speakers deden daar precies wat er van ze gevraagd werd. Je toegang geven tot muziek, en datgene wat de artiesten je ervan willen meegeven. Geen deuntjes of spektakel, maar creatieve en expressieve uitspattingen die je onderbuik raken. Expliciet aangereikt, als op een diamanten dienblad

Wat kan je je nog meer wensen??? Erik, dat wordt genieten de komende jaren!!! Twee jaar werk, "beetje" geld, levenslang fantastische speakers!

Enfin ons muzikale landschap was o.a.:
Wagner/Bach/Webern/Part/Bingen/Dowland/Krall/Barber/Lofgren/Madonna/Baez/Floyd/Waters/Oldfield
Vollenweider/Bjork/Fitzgerald/Aurora/K's Choice/S. Vega.....en nog heel wat onbekende (voor mij) muziek...

En Yuri Honig/Messiaen/Maarten van der Valk/Portishead/Goldfrapp/Laurie Anderson/Archiv/Lamb/Trash Palace/Carrefour/Monteverdi/Hildegard of Bingen is de naam/Catelaanse religieuze muziek/Merula en nog vanalles wat. Voor de geinteresseerde, e.e.a. is te vinden in de documentatie (specifiek hfdst. 5) waarvan ik zojuist een update van op het web heb gezet:
http://homepage.mac.com/marc.heijligers/

Als we nog een keer plaatjes mogen komen draaien... Graag!

Bedankt voor de fijne dag, en de groeten thuis,
Marc

[Erik van Voorst (in memoriam)]

Weer dank voor de lovende woorden...ook al kost het me steeds wel weer goede wijn...
Reken maar dat mijn xXx-speakers afgelopen zaterdag "door de molen" zijn gegaan 

Je link is werkelijk prachtig en geeft veel extra info over de cd's....

[Niet actief]

20 augustus 2005


Hierbij een aantal indrukken opgedaan bij het beluisteren van het XXX luidsprekersysteem van Erik. Over de vorm en de afwerking niets dan lof wat mij betreft. "Als ik dan toch een groot compromisloos systeem bouw, dan geen zwarte doos", zoiets zal hij gedacht moeten hebben toen het idee gestalte kreeg, xxx-jaar geleden. De vormgeving zou ik zowel uitbundig als ingetogen tegelijkertijd willen noemen – een paradox die me al bezighield toen ik het oermodel waarop Erik's geesteskind gebaseerd is – de Osiris – beluisterde. Ze doen me denken aan monolieten; aan bewerkte zuilen en ik kan me voorstellen dat ze in natuursteen ook heel mooi zullen zijn, maar da's een heel ander ambacht dan dat van timmerman. Het bouwen van zo'n systeem voldoet wel aan de omschrijving "ambacht".
Erik heeft zijn ziel en zaligheid gelegd in de bouw van dit systeem. Gedurende de bouw ben ik tweemaal bij hem thuis geweest, onder andere om een en ander van dichtbij te bekijken. Als ex-zelfbouwer van luidsprekers begrijp ik maar al te goed hoezeer het leven, ondanks alles toch mooi wel in het teken staat van die luidspreker die gebouwd wordt. Onbewust of bewust is het een activiteit die voortdurend energie vraagt, tot in je dromen toe. Als dan het eindresultaat uiteindelijk na twee jaar werken staat te spelen, dan kan het niet anders of er komen tranen. En de kennismaking kan beginnen.....

Tweemaal eerder beluisterde ik dus ook Erik's toenmalige systeem, met de kleine Avalons. Een luidsprekersysteem met audiofiele aspiraties behoort in de eerste plaats in een juiste verhouding tot de ruimte staan. Niet in het minst is daarbij het fysieke formaat een leidraad. Een klein tweewegsysteem in een huiskamer van meer dan 230 kuub kan strikt genomen niet als een juiste verhouding worden aangemerkt. Een belangrijk deel van het realisme in de schaalafbeelding van thuis gereproduceerde muziek wordt door een gezonde verhouding mogelijk gemaakt. Omgekeerd moet je een Avalon Osiris niet op een kleine zolderverdieping met schuine wanden neer willen zetten, want ook dan wordt de schaal gecompromitteerd, dat spreekt vanzelf.
Toch zetten de kleine Avalons destijds een behoorlijk grootschalig beeld neer bij Erik, iets dat met name het gevolg was van de vrije opstelling van het systeem en de grote onderlinge luidsprekerafstand. Wat me daarbij ook opviel was de bijna verlegen, terughoudende presentatie, bijna alsof de speaker zich schaamde om in zo'n groot vertrek te moeten spelen. Groot, maar tegelijk terughoudend in presentatie – ik geloof dat het ook wel als 'laid-back' kan worden omschreven. Erik's muzikale voorkeur in aanmerking nemend kun je concluderen dat dit min of meer precies was wat hij zocht; ik heb hem daarover ook nooit horen klagen.

Er zit eigenlijk altijd wel een filosofie achter de set van een doorgewinterde audiofiel. Het is zelden een toevallig samenspel van apparatuur dat een of andere impulsief gekochte luidspreker aanstuurt, maar juist de vrucht van in de loop van veel jaren opgedane  brede ervaring. Herschepping van een audiofiele muzikale werkelijkheid is niet per definitie hetzelfde als het herscheppen van de objectieve realiteit. Vroeger of later in het traject komt waarschijnlijk het inzicht dat zoiets (vooralsnog!) een utopie is, en dan komt ofwel de grote desillusie en de hobby stagneert, ofwel de weg gaat verder waarbij fundamentele keuzes en afwegingen hand in hand gaan met persoonlijke voorkeur. Buizen of transistor? Welke geluidsbron? Dynamisch, dipolair, hoorn? Elke keuze is in zekere zin bepalend voor het eindresultaat. De filosofie van de audiofiel stuurt die keuzes.
Natuurlijk moet zo'n systeem nog altijd zo neutraal mogelijk zijn en zichzelf kenmerken door de afwezigheid van iedere mogelijke signatuur of inperking. Hoe neutraler het systeem, hoe eigener opnames zullen klinken, ongeacht of het goede of minder goede opnames zijn. Het karakter van de opname krijgt ruimte omdat het karakter van het systeem stapjes terug heeft gedaan. In hoeverre eenieder hierin slaagt is de audiofiele uitdaging. Voor anderen is het tegenovergestelde soms het doel: het zoeken van een specifieke signatuur. Dit laatste is mijns inziens zeker niet Erik's doel; noch in zijn vorige setup, noch in de huidige die ik enkele dagen geleden beluisterde.
Nu bevond ik me dan opnieuw in dezelfde luisterstoel, met tegenover me een systeem waar ik net nog bovenop kan kijken zonder op de tenen te hoeven staan. Hoogte 160 of 165cm denk ik zo. Ze ogen groot als je zelf gaat zitten, maar ze staan voor mijn gevoel behoorlijk ver uit elkaar en dringen optisch niet zo op als ik verwachtte. Kom maar met de muziek....

Geen "audiofiele referentieopnamen"; geen altijd en eeuwig dezelfde stukjes muziek, maar gewoon de cd's meegenomen die nu bij me thuis 'hot' zijn. Een enkele opname heb ik meegenomen omdat ik echt benieuwd was hoe het zal klinken – de vergelijkende luisterervaring dus – maar voor het overige nam ik me voor om muziek te luisteren.
Het oudste album van JJ Cale is een beetje een merkwaardige opname; omfloerst midden, ongetwijfeld om het donkerbruin van de stem te benadrukken, maar erg helder in het hoge midden om het kenmerkende gitaargeluid te krijgen. Een contrast wat me nooit heeft geboeid totdat ik de opname onlangs herontdekte. Het is ook een van de weinige opnames die ik ken waarbij de baslijn fraai opzij staat. Niet alleen staat de bassist rechts, hij blijft dat tonaal ook doen tot in de onderste registers. Als het goed is..... En dat was erg goed.
Wat je ook niet tegenhoudt als het om muziek gaat is kippenvel. Het hoeft daarvoor niet eens hard te staan, integendeel. Als een systeem niet ook op laag volume overtuigingskracht heeft, ontzegt het je een heel stuk luistergenoegen, omdat veel mensen lang niet altijd op hoog volume willen of kunnen luisteren. De eerste 45 minuten waren geheel gevuld met muziek op een heel rustig volume, en als het me op laag volume niet zo zou hebben geboeid zou dat heel wat korter geweest zijn.

Erik heeft me de vrijheid gegeven om mijn eigen muziekkeuzes te maken. Er is uiteindelijk een uur of drie geluisterd, waarvan twee naar mijn eigen muziek. Wat voorbij kwam: Paul McCartney (band on the run), Frank Zappa (man from utopia, Jethro Tull (aqualung), Ron Nelson (ultieme macro-dynamiek, zie http://www.highfidelitydiscs.nl/customer/product.php?productid=20094&cat=&page=1 en ook Prodigy (de laatste); eigenlijk ben ik vergeten wat er verder nog was. Veel nadruk op harmonische integriteit enerzijds en de stille uitdaging om ook oude of zogenaamde "mindere" opnames met overtuiging neer te zetten. Het markeert volgens mij een van de final frontiers van een goede audioset om dat laatste te kunnen. Erik's muziekkeuze was uiterst beschaafd en met name toegespitst op vocalen met of zonder eenvoudige begeleiding. Ruim voldoende om een goede indruk op te doen van het systeem.

De muzikaliteit van dit systeem is boven elke twijfel verheven. De tonale balans vertoont een opvallende overeenkomst met het kleinere systeem – de reden dat ik er eerder al naar verwees – maar het frequentiebereik is aan beide uiteinden van het spectrum duidelijk ruimer geworden. De overeenkomst is zelfs zo groot, dat ik er in het geval van Erik een bevestiging in terugzie van zijn filosofie en benadering. Ik geloof werkelijk dat hij het systeem heeft gekregen dat hij wenst en ik kan mij niet voorstellen dat er een groter audiofiel genoegen bestaat dan dat. Ik heb evenwel niet de indruk gekregen dat Erik's luidsprekers in de categorie "groot systeem" moeten worden ingeschaald. Daarvoor moet enerzijds meer geluidsdruk (vermogen) voorhanden zijn en anderzijds is er een groter wooferoppervlak voor nodig. Het systeem vertoont veel meer overeenkomsten met bijvoorbeeld een grotere Thiel luidspreker of de grote Sonus Faber dan met grote Infinity, Genesis of McIntosh systemen.
De neiging ontbrak om stil te gaan staan bij deelgebieden zoals laag, midden en hoog. Hoewel het de bedoeling was om ook ter plekke een frequentiemeting uit te voeren is dat er niet meer van gekomen.

Afbeeldingsmaatstaf (schaal) is voor een volledig vrij opgesteld systeem bijna nooit een probleem wanneer de eerder genoemde verhouding van systeem en ruimte in orde is. Zo zal ik op mijn eigen zolder nooit in staat zijn om een realistische schaal te reproduceren, simpelweg omdat de fysieke begrenzingen van de ruimte te dichtbij zijn om dit mogelijk te maken (behoudens misschien wanneer alle oppervlakken diffuus zouden zijn). Bij Erik is schaal en realisme in afbeeldingsgrootte geen issue; het geluid staat volledig vrij in de ruimte opzij van en tussen de luidsprekers. Vocalisten staan op de juiste hoogte – ze staan op hun benen en zitten (doorgaans) niet op een krukje te zingen.
Het beeld is bijna volmaakt: in principe is de opstelling bij Erik namelijk niet symmetrisch. Rechts achter de rechter luidspreker is een uitgebouwd eetkamergedeelte, maar links achter de linker luidspreker is een kamerhoek. Ondanks ruime afstand tot die hoek is in de ruimtelijke afbeelding soms hoorbaar dat het geluid rechts 'grootser' is dan links, met name bij klassieke opnames die een groot aandeel van de opnameruimte zelf kunnen laten horen. Dat is heel subtiel, mogelijk niet storend, temeer omdat er de mogelijkheid is om enigszins de balans te compenseren.

De harmonische integriteit van een veelwegsysteem is vaak de achilleshiel van een overigens fraai produkt. Dit speelt met name indien de ruimte verhoudingsgewijs klein is waardoor automatisch ook de luisterafstand klein is. Er kan dan niet genoeg fysieke luisterafstand van de luidsprekers worden genomen, nodig opdat het afzonderlijke aandeel van de verschillende units kan samenvallen. Bij passieve filtering speelt dit meer dan bij de actieve variant, die steilere filterhellingen toestaat. Het beoordelen van dit aspect vergt voor mij meer tijd en herhaald luisteren.
Ik ben er niet zeker van in hoeverre de luisterafstand hier een rol speelde, maar de afbeeldingsscherpte van de weergave zou voor mij een punt van nadere aandacht zijn; ik heb daar met Erik over gesproken en stelde de vraag of hij niet de behoefte voelde om de luidsprekers wat meer in te draaien. Vermoedelijk is dit ook zaak van voorkeur; ik wil zelf erg graag dat de muzikale presentatie naar voren reikt of zelfs om me heen kan komen als dat zo uitkomt in de opname. Presentatie up-front dus. Er zijn opnames die welbewust erg confronterend willen overkomen door zo'n vooruit geplaatste presentatie. "The man from Utopia" van Zappa ken ik als zo'n opname; ik geloof dat ik naar aanleiding daarvan over indraaien begon.

Erik's reactie kan ik ook goed begrijpen: in de kennismakingsfase wil ik me nog niet met die aspecten bezighouden. Niettemin denk ik dat indraaien in dit geval kan leiden tot een verhoogde betrokkenheid omdat het op subtiele de wijze de algehele presentatie wat meer naar voren kan halen. Want, alle argumenten over 180° afstralende units ten spijt, geloof ik oprecht dat je door het te weinig indraaien letterlijk informatie langs je heen laat gaan.
Het verfijnen van een opstelling vergelijk ik met het handmatig scherpstellen van een foto – veel mensen kennen misschien nog de methode waarbij je door lens kijkt en in het middendeel twee halve maantjes moet uitlijnen. Als de twee halve cirkels samenvallen is ook het beeld gestoken scherp; het luistert heel nauw. Indraaien luistert ook nauw en is een zaak van graden; niet van stappen van 5-10 graden ineens, maar eerder 2 graden tegelijk. En symmetrisch. Het is geen leuk werk, maar het loont de moeite. Natuurlijk kan ik me vergissen, maar ik verwacht dat op het punt van afbeeldingsscherpte nog winst te behalen is door subtieler indraaien. Tegelijk begrijp ik Erik: eerst de kennismaking voltooien.

Luisterervaring op nogal wat andere plekken leerde me ook dat er een relatie is tussen de wand achter de luidsprekers en de gerealiseerde afbeeldingsscherpte. Deze wand is, vaak meer nog dan de zijwanden, in staat om versmering van het geluidsbeeld te introduceren, alhoewel dat meestal gebeurd als de luidsprekers er erg dicht op staan. Mocht je nog eens iets willen gaan bouwen, Erik, dan zouden twee diffusers op wieltjes op de eerste reflectiepunten van de achterwand een optie kunnen zijn....    Die kun je misschien gemakkelijk uit het zicht rollen. Ik kan bij een volgend bezoek weleens diffusers meenemen; ben daar zelf ook wel benieuwd naar.
Wat je zo al kunt proberen is om de twee tubes van 42cm exact te plaatsen op de reflectiepunten achter de luidsprekers, en dan de twee 22-ers er bovenop (vandaar de exacte bepaling van het spiegelpunt, anders schieten de smalle 22-ers hun doel voorbij). Reflectiezijde recht naar voren. Ben ik ook benieuwd naar.....

Het is duidelijk dat hier een droom is gerealiseerd en dat er een last van de schouders van de maker is gevallen nu alles klaar is. Er zijn er niet zoveel die zover zijn gegaan. Als bezitter van luidsprekers die een ramp zijn waar het aankomt op goede plaatsing, geloof ik dat het indraaien nog voor verrassingen ten goede kan zorgen op het punt van scherpere focus en meer diepte in de presentatie. Wat mogelijk ook voor een verrassing kan zorgen is vier plaatjes Masterbase direct onder de pootjes van de Krell. Dat heb je zo uitgeprobeerd, althans, als je vier plaatjes hebt. Ik ben benieuwd....

Erik, gelukgewenst met je systeem en mijn grote complimenten voor deze prestatie! Er zit heel veel muziek in en je hebt nog tijd zat om het onderste uit de kan te halen. En bedankt voor de uitnodiging. Nu ben jij aan de beurt om eens bij mij te komen beluisteren hoe mijn droom klinkt 

Toine.