Welke vragen wil jij stellen aan Neil Patel (de ontwerper van Avalon)?

[reMC]

Ow ja, Erik, een goedmakertje : Jouw speakers klinken in positieve zin al HEEL anders dan de Avalons die ik ken (types weet ik niet)... als de betere Avalons daar toch op lijken... heb ik misschien gewoon alleen maar erg slechte systemen met Avalon gehoord...

[garmtz]

Tja, ik moet het toch wel voor een deel met Remco eens zijn...    Maarja, wat IS muzikaal? Dat is heel subjectief... Ik heb enorm respect voor wat een Avalon KAN, maar niet altijd voor wat het mij DOET.

Maar ik zal niet persé Avalon de schuld ervan geven, misschien hoor je ze gewoon zelden op apparatuur die ook die emotie kan doorgeven. Spectral vind ik niet een merk dat dat kan persoonlijk... Toch wordt er vaak mee gedemonstreerd. Pass Labs doet het al beter voor mij en ook Audio Research bijvoorbeeld. Misschien hou ik toch wel van een klein beetje kleuring...

Overigens vind ik zelf de Opus Ceramic en de Ascendent de meest muzikale Avalons, MITS zeer goed aangestuurd. En daar zit hem de crux vaak...

[Movievault]

Ik denk dat het weinig zin heeft.
Je praat over 2 verschillende systemen.
Avalon waar met probeert een kast volledig dood te krijgen en jou systeem dat moet resoneren.
Duidelijk 2 verschillende smaken.

[Movievault]

Ik denk dat een ontwerper zoals N Patel steeds op zoek is naar manieren om systemen te bouwen met een zo natuurlijke klankkleur.
Alle andere systemen voegen volgens mij kleur aan toe.

[Rob_Dingen]

Hoi

Ik ben het deels met Remco eens tenminste ik begrijp wat hij bedoelt.
Maar wat ik gehoord heb in wat na de Eidolon is gekomen ben ik wel zwaar onder de indruk geraakt.
Daarmee bedoel ik de Eidolon Diamond en de Eidolon Vision dat is een wereld an verschil met zeg maar de oude generatie van Avalon.
Ik heb de Vision meerdere malen beluisterd op Spectral maar ook een keer met Viola dat was mijn inziens ook een stuk muzikaler dus daarbei ondersteun ik Garmtz zijn mening.

Rob

[Movievault]

natuurlijk Rob maar dat geld voor alle speakers.
Voor een groot deel bepaalt de bron en versterking je geluid.
Ik denk dat de avalon soms voor sommige mensen te eerlijk is en niets verdoezeld in de keten.

[garmtz]

Daarmee bedoel ik de Eidolon Diamond en de Eidolon Vision dat is een wereld an verschil met zeg maar de oude generatie van Avalon.

Maak je borst maar nat dan voor de Isis... De Eidolon Vision en zelfs Sentinel klinken wat mij betreft 'stuk' vergeleken met de Isis. 

[Erik van Voorst (in memoriam)]

Maak je borst maar nat dan voor de Isis... De Eidolon Vision en zelfs Sentinel klinken wat mij betreft 'stuk' vergeleken met de Isis. 

die ISIS klinken dus zelfs op spectral goed....inderdaad voor mij ook een amp welke ik niet schaar onder de meest " muzikale"   

ik heb meer gezocht naar een mix tussen kharma en avalon met de bouw van mijn xXx...en ik moet zeggen dat dit voor mijn smaak beter heeft uitgepakt dan elk merk als individu.....klinkt behoorlijk arro maar is absoluut niet respectloos bedoeld naar beide bouwers....

[Rudo]

Erik,

Wil je jouw bevindingen eens (proberen te) verwoorden met Kharma en Avalon?
Wat is er nou typisch aan Avalon versus Kharma?
Volgens jou dan, zonder het ene merk of het andere af te vallen.

[geenius]

hierbij nog wat foto's: 

[Robbo]

Hij is gaaf !

[Movievault]

Eerlijk gezegt vind ik hem niet mooi

[Merijn]

Heb hem ook gehoord, en weet niet of het een compliment is of een punt van kritiek: Wat er was dat was er helemaal gaaf en perfect. Tis alleen zo anders als dat ik gewend ben, Cream was ECHT live, alleen ik miste de meetap factor... Zo moeilijk te omschrijven. Ben vreselijk benieuwd wat het effect van de versterking is... Of hier te winnen valt. Ik kan prima ou worden met het systeem, en ja, het gaf me echt een gevoel van hier en nu er bij zijn... Alleen die energie die er af springt nog niet, de bedoeling in de muziek. dat heb ik wel af en toe met mijn eigen set. Maar dat kan ook liggen aan het feit dat je die door en door kent natuurlijk...

[Shorty]

Ja, ik dacht van de man die nu achter Ayre zit...

Ik lees hier dat Patel de zaak destijds overgenomen heeft van Jeff Rowland, die het op zijn beurt inderdaad van Hansen had gekocht.

Uit een artikel in Home Studio van Rob (ben z'n achternaam even kwijt; hij maakt ook goede foto's) Becker kan ik me herinneren dat tijdens Patels lunchpauze een medewerker voor de gein een weerstand verving in een speaker... Patel komt terug van de schaft, loopt de kamer in en zegt meteen: "wie heeft er met z'n klauwen  aan het wisselfilter gezeten?" 

VrGr,

Bart J.

[fgroen]

hierbij nog wat foto's: 

Voorstudie voor een nieuw projektje? 

[geenius]

Misschien, de drivers heb ik al (alleen geen diamant en ik gebruik 15" woofers). 

[reMC]

Ik denk dat het weinig zin heeft.
Je praat over 2 verschillende systemen.
Avalon waar met probeert een kast volledig dood te krijgen en jou systeem dat moet resoneren.
Duidelijk 2 verschillende smaken.

Maar ik zei al eerder: ik beleef meer plezier aan een Harbeth of een Von Scheikert VR-2 (mijn vorige speaker) dan aan een Avalon tot tot nu toe. Dat staat helemaal los van mijn huidige speaker.

Ik denk dat een ontwerper zoals N Patel steeds op zoek is naar manieren om systemen te bouwen met een zo natuurlijke klankkleur.

Avalon kan HEEL veel, anders hoor je mij niet zeggen. Maar een natuurlijke klankkleur is nou PRECIES wat ik totaal mis in een Avalon. Ik zou graag eens een Avalon op een (volgens jullie) goede set willen horen

[Erik van Voorst (in memoriam)]

Erik,

Wil je jouw bevindingen eens (proberen te) verwoorden met Kharma en Avalon?
Wat is er nou typisch aan Avalon versus Kharma?
Volgens jou dan, zonder het ene merk of het andere af te vallen.

Okay ..blijft natuurlijk altijd moeilijk..maar misschien kan ik dat het beste doen aan de hand van de manier van xXx-bouwen uit te leggen......

Zoals eerder gezegd ...en met name de eerste Avalons...het hoog...
De resolutie van het hoog was/is mij niet genoeg....ik weet nog goed dat de Sonus Faber Extrema met zijn Dynaudio Esotar (geloof ik) op dezelfde set...VEEL meer liet horen aan resolutie....dan de Eclipse.
Ook heden-ten-dage speelt mijn center met de C12 mijn Eclipse stuk 

Na verschillende Kharma's te hebben gehoord beviel mij DIE resolutie juist wel....samen in combinatie met keramieke mids...daar waar Avalon overigens vaak composiet gebruikt...

De kast van de Avalon was is/prima maar hij heeft een achilleshiel en dat is aan de zijkanten in het midden...dat hoor je terug in het geluid...een lichte (aangename) kastkleuring....
Omdat Kharma NOG meer nadruk legt op de kast..heb ik deze binnenkanten "nagebouwd"
om hem nog minder kleuring te geven.

Het laag van de Kharma beviel mij helemaal niet...dit vond ik juist weer een zeer sterk punt van de Avalons....niet aardbevend maar een onge-evenaarde kwaliteit....
Dit concept vind je ook weer terug in mijn xXx...niet aardbevend maar een giga kwaliteit en snelheid....


(kijk ik weet dat de nieuwere Avalon modellen weer anders in elkaar steken ...maar het gaat om een groot algemeen vergelijk)

[Movievault]

Om net dezelfde reden heb ik bij mijn Grand utopia´s overal een wanddikte van min. 10 cm

[rnacoustics]

Mischien een beetje laat.

Ik ben ook één van de gelukkige geweest die de Avalon Isis heb mogen beluisteren.
Ik kan hier heel kort over zijn. Dit is gewoon TOP!!! Er wordt een machtig geluidsbeeld neergezet wat je zelden uit een set of speakers te horen krijgt. De Isis valt op door de afwezigheid van schijn-detaillerring.en quasi tonen, nee het klopt gewoon. Harry draaide o.a. een stuk van Gustav Mahler, kippenvel!! Na de fantastische demo van Harry was er nog gelegenheid om met Neil Patel (Mister Avalon himself) te praten. Hij vertelde dat de ontwikkeling van de Isis 2 jaar geduurd heeft. Met name het ontwerpen van de scheidingsfilter gaat veel tijd in zitten. Zijn test room ligt dan bezaait met filter componenten. Tijdens het afregelen/luisteren wordt steeds componenten uitgewisseld tot dat hij tevreden is en het geluid wat hij voor ogen heeft, op zijn plek valt. Dat is een hele lange weg, maar volgens mij ook de enige weg om tot zo'n hoog kwaliteitsniveau te kunnen komen. Neil vertelde dat hij veel naar live concerten gaat. Hij ontwerp zijn luidsprekers dan ook niet alleen vanuit de techniek, maar voornamelijk van uit zijn muziek beleving. De geluidsindrukken die hij tijdens concerten opdoet, slaat hij als het ware op in zijn hoofd en vertaalt dat in zijn luidspreker ontwerpen. Volgens Neil is het tunen van de scheidingsfilter het meest lastige en tijdrovend. Vandaar dat Avalon's nogal prijzig zijn. Neil vertelde ook dat de Isis makkelijker aan te sturen is dan zijn vorige modelen.

Een tipje van de sluier:

Binnenkort een nieuw topic, met een nieuw ontwerp van een top luidspreker!

Coming soon!

Roland

[Erik van Voorst (in memoriam)]

Tja .....dat is een zeer belangrijk punt....je kan nog zo mooi bouwen.....het filter
is net zo belangrijk....

Neil heeft in een eerder interview gezegd...Avalon-geluid is 50 procent de kast en 50 procent mijn filter... .

Samen met een hoop geluk
en veel geld...heb ik gelukkig die laatste barriere ook kunnen overwinnen.. .

[Marc Heijligers]

Tja .....dat is een zeer belangrijk punt....je kan nog zo mooi bouwen.....het filter
is net zo belangrijk....

Neil heeft in een eerder interview gezegd...Avalon-geluid is 50 procent de kast en 50 procent mijn filter... .

Dat kan ik in generieke zin alleen maar be-amen. Ik ben ook al dik een jaar met het filter aan het stoeien. Ondanks het feit dat de eerste brouwsels in de categorie "aardig" vielen, was mijn statement dat ik destijds nooit boven de 30 a 40% gekomen was van het geluid wat ik zocht.

Ten eerste met beperkte technische middelen (en meestal ook kennis!) is het praktisch onmogelijk om eventuele artifacten te vinden. En zeker met Thiel units in praktisch dode kasten worden eventuele artifacten (resonanties, gonzen, slissen, hardheid, voicing) flink uitvergroot weergegeven, en niet gemaskeerd door vervorming of kastkleuring waardoor het tot aanvaardbare proporties wordt terug gebracht. Daar heb ik mee zitten stoeien totdat er metingen in de anechoische kamer zijn gedaan.

Ten tweede, het vinden van een juist timbre. De Thiels zijn bepaald geen "warm" klinkende units. Bij verkeerde filtering klinkt de tweeter snel glazig, de midrange kwaakt snel, het samenspel van mid en hoog "hard", en de woofer "kaal". De unit karakteristieken zijn met name boven de 2kHz erg vervelend om goed te krijgen. Dat kan je zelfs zien aan de Avalon karakteristieken, die deuken allemaal bij de 2-4kHz. Daar zit net je "presence" deel, het stuk wat "drive/fun/energie" aan je muziek geeft, de accenten. Een deuk van zo'n 5dB daar geeft een analystisch klank karakter. Tweaken met halve dBs is het verschil tussen kwakende of slissende speakers! Je ziet deze effecten allemaal terug in de curves, maar meestal als mosterd na de maaltijd, en niet als iets wat je had kunnen voorzien. Een verandering aan een filter een paar avonden stoeien voordat je de verandering en zijn mogelijkheden begrijpt. Dit alles is met de nodige dosis engineering tot herhaalbare experimenten terug te brengen. Kwestie van leren en willen leren. Maar het kost tijd, veel tijd... Ik heb na een jaar(!!!) het idee dat ik greep krijg op wat de mogelijkheden zijn, alhoewel ik zo nu en dan nog steeds voor verassingen wordt geplaatst.

Het derde, en moeilijkste punt, is een speaker die je emotioneel raakt. Niet alleen met de jazz combo CDs, maar met alle muziek in de CD lade. Maar dan weer oppassen dat je niet overal een romantisch sausje overheen legt (een hard aangeblazen trompet in je echoische huiskamer klinkt niet smooth!), en dat je komt tot een introverte speaker ten koste van de levendigheid. Je moet ook oppassen voor "teveel tuning". Een "close-miked" stem met niet al te veel spatiele post processing (bijv. Dianna Krall, the Girl in the other room) hoort vanwege de opname techniek ramvast midden tussen de speakers te staan. Dus niet een beetje naar voren (teveel voicing/mid) of naar achteren (badkuip curve), hoe "aangenaam" dat ook klinkt. Als je je speakers in zo'n geval optimaliseert op "de stem voor de speakers, en het orkest of combo erachter", dan komen er bij andere CDs plots allerlei artifacten naar voren. Draai maar eens solo piano of gitaar op een speaker met voicing, bij sommige snaren verdwijnt de klankkast van het instrument, bij andere tonen heb je het idee dat ze op je oren slaan en eeuwig blijven doorklinken (resonanties). Daar is wat mij betreft het meeste werk te verzetten, het vinden van een goede afweging. Dat gaat verder dan de speakers alleen (versterker, kamer akoestiek, componenten), en is erg moeilijk te vangen in overdracht curves. Jezelf op deze zaken kunnen triggeren betekent veel naar live-muziek luisteren, of een referentie systeem (een goede koptelefoon doet wonderen!). Een vlakke karakteristiek maken kan op tig manieren, en ze klinken allemaal anders omdat de energie anders afstraalt, en de units anders integreren. Luidsprekers ontwerpen is (nog steeds?) geen cookbook approach, en kan je amper terug vinden in boeken of op het web. Om een analogie van Mahler te citeren: "De essentie van muziek staat niet in de noten"! Of meer technisch, je speaker moet technisch gezien wel kloppen, maar er komt nog een slag "craftmanship" overheen om er iets moois van te maken.

Voor mij dus geen wonder dat zoveel speakers zo matig klinken. Er zijn maar weinig mensen of fabrikanten die de moeite kunnen/willen opbrengen om door te zetten. Een filter is zeker geen "after-thought", en dat wordt dus inderdaad een kwestie van veel tijd, geld en af en toe geluk. 

Marc

[rnacoustics]

Helemaal mee eens en duidelijk omschreven Marc! Loop zelf ook tegen dit soort dingen aan. Als je denkt dat je er bent, moet je niet meteen laten leiden door enthousiasme, maar een tijd gaan luisteren. Dan gaan er toch weer dingen opvallen in het geluidsbeeld waar je niet vrolijk van wordt. Er mankeert altijd wel wat aan. Het moeilijkste vind ik nog, om die "afwijkingen"  die je hoor, aan te pakken. Er zijn zoveel factoren die daar invloed op hebben. Met een meetsysteem kan je een boel zien, maar ook heleboel zaken zijn domweg niet te meten, zoals emotie, ambiance. Nee, een goede luidspreker bouwen doe je niet zomaar even. Maar het bouwen van luidsprekers blijft mij fascineren.

Roland   

[geenius]

.........Met name het ontwerpen van de scheidingsfilter gaat veel tijd in zitten. Zijn test room ligt dan bezaait met filter componenten. Tijdens het afregelen/luisteren wordt steeds componenten uitgewisseld tot dat hij tevreden is en het geluid wat hij voor ogen heeft, op zijn plek valt. Dat is een hele lange weg, maar volgens mij ook de enige weg om tot zo'n hoog kwaliteitsniveau te kunnen komen. Neil vertelde dat hij veel naar live concerten gaat. Hij ontwerp zijn luidsprekers dan ook niet alleen vanuit de techniek, maar voornamelijk van uit zijn muziek beleving. De geluidsindrukken die hij tijdens concerten opdoet, slaat hij als het ware op in zijn hoofd en vertaalt dat in zijn luidspreker ontwerpen. Volgens Neil is het tunen van de scheidingsfilter het meest lastige en tijdrovend........

Klinkt me bekend in de oren! 

[Erik van Voorst (in memoriam)]

Tja...dat doen ze allemaal...

Dave Wilson's nieuwe reclames zijn duidelijk nu ook op de ambachtelijke tour....in een van de reclames gaat hij prat op een van zijn medewerkers die in staat is om een complex klank(karakter)  te vertalen in een technisch component...en omgekeerd

Charles van Oosterom heeft een precies dezelfde insteek....luisteren ..beetje modden...luisteren...beetje....