Woonkamer stereoset van Bart

[Kingpin]

Heb nieuwe Tung Sol el34 gehad, maar vond ze wel erg clean qua geluid. Vervangen door L'Atout.
Daarentegen zijn de 12au7(ecc82) Sylvania's nos van Wim van Kraanen wel erg goed. Niet goedkoop helaas, maar ze gaan lang mee.

Tungsol als vervanger voor de ecc83 bedoel ik. Niet de eindbuizen.
Sylvania heb ik hier ook liggen NOS met long black plates ... vrij zeldzaam .. pareltje.

[brt]

Dank voor het meedenken met de buizen. Daar ga ik zeker weer induiken nadat ik de keuze voor de versterker heb gemaakt.

Op de LM 219ia zit trouwens een VU-meter die aangeeft hoeveel watt je gebruikt.
Ik kom eigenlijk bijna nooit boven de 0,5 watt. Heb ik dan wel 25 a 30 watt klasse A nodig eigenlijk?
Of zou ik bijvoorbeeld ook prima met 2x8 watt afkunnen?
Speakers hebben 89db rendement en deel vd kamer waar ik luister is 4x4.
Ik lees veel dat de eerste watts het belangrijkste zijn, vandaar de vraag.

[Kingpin]

Dank voor het meedenken met de buizen. Daar ga ik zeker weer induiken nadat ik de keuze voor de versterker heb gemaakt.

Op de LM 219ia zit trouwens een VU-meter die aangeeft hoeveel watt je gebruikt.
Ik kom eigenlijk bijna nooit boven de 0,5 watt. Heb ik dan wel 25 a 30 watt klasse A nodig eigenlijk?
Of zou ik bijvoorbeeld ook prima met 2x8 watt afkunnen?
Speakers hebben 89db rendement en deel vd kamer waar ik luister is 4x4.
Ik lees veel dat de eerste watts het belangrijkste zijn, vandaar de vraag.

0.8 Ampere gemiddeld met de buis en uitschieter naar 4.8A bij het aanzetten van de sub.
Dat is gemiddeld 188 Watt (opgenomen vermogen) verbruik ...

[Kingpin]

Zie net dat de spanning ook nog best stabiel is ...

[brt]

Nice!
Maar eh.. wat is daarmee het antwoord op mijn vraag?
Zou een buizenversterker met een veel lager vermogen prima kunnen bij mij?

[Kingpin]

Nice!
Maar eh.. wat is daarmee het antwoord op mijn vraag?
Zou een buizenversterker met een veel lager vermogen prima kunnen bij mij?

Moeilijk te zeggen, hangt van meerdere factoren af.
Het afgegeven vermogen is alleen een indicatie hoe hard iets kan worden weergegeven maar zegt totaal niets over hoe iets klinkt en/of deze je speakers onder 'controle' weet te houden.
Dus ja, in jouw geval zou je met minder kunnen als je alleen de luidheid in acht neemt. Vergeet niet dat dit vermogen niet de pieken (transienten) weergeeft.
Ikzelf heb niet zoveel met totaal afgegeven vermogen. Ik zie hier op het forum mensen best veel blind staren op totaal afgegeven vermogen.
Zelf heb ik liever een versterker die qua voeding alles onder controle kan houden en belangrijker dit ook op elk gewenst moment kan afgeven wanneer erom gevraagt wordt (dat weet je in de meeste gevallen natuurlijk niet als je een bestaande versterker koopt).

[brt]

Dank voor je uitleg Kingpin, als ik het goed begrijp gaat het qua volume wel goedkomen met een versterker met lager vermogen, maar is het nog maar de vraag hoe die de boel kwalitatief weer gaat geven. Komt het toch weer neer op 'zelf luisteren'

Het is dus niet persé zo dat omdat ik zo weinig watt gebruik deze versterkers overkill zijn? Want dat lees je nog wel eens over dit soort 'krachtcentrales'... 

[Mitch--]

Omdat het hier hopelijk af en toe over muziek mag gaan, bij deze even een update van welke (recente) albums hier de laatste weken zeer regelmatig de revue passeren:

The Flaming Lips - American Head
Melancholische, frisse en een beetje gekke indie-pop, wederom geproduceerd door Dave Fridmann

Asaf Avidan - Anagnorisis
Erg lekker geproduceerde pop-rock, met een zanger die soms moeilijk als zanger te herkennen is.

The Killers - Imploding the Mirage
Ik was al een tijdje afgehaakt op The Killers, maar vond het laatste solo-album van Brandon Flowers wel erg goed. Met Imploding revancheren The Killers zich voor hun matige albums van voorgaande jaren. Een urgent, oprecht, catchy en uitzonderlijk goed gezongen plaat vol catchy songs.

House of Wolves - House of Wolves
Deze is al wat ouder, maar heb ik een beetje herontdekt. Het is langzame muziek (slowcore ofwel sadcore genoemd), in het straatje van Bill Callahan, Cigarettes After Sex en meer van die trage stroperige bands.

Alanis Morisette - Such Pretty Forks
Heb nooit veel met haar muziek gehad, maar deze hakt er in. Een zeer authentieke plaat waarin ze zichzelf blootgeeft mbt strubbelingen. Haar stem wordt wat mij betreft mooier met de jaren en klinkt wat voller; wat minder snerpend. De plaat heeft een lekker vol en warm geluid.

Ik kijk uit naar de releases van Jónsi (van Sigur Ros) en Matt Berninger (van The National) en binnenkort Darren Jessee.

Post meer van dit!!  mijn muziek met nieuwe ontdekkingen!!

Zit nu Jonsi te luisteren en man man man, ik wist van Sigur Ros maar dit is ook echt helemaal geweldig 

[brt]

Post meer van dit!!  mijn muziek met nieuwe ontdekkingen!!

Zit nu Jonsi te luisteren en man man man, ik wist van Sigur Ros maar dit is ook echt helemaal geweldig 

Zal ik doen!
Je mag me sowieso altijd een PM sturen voor meer tips als ik je smaak een beetje weet.

Ik vind op de nieuwe Jonsi echt mooie nummers staan, maar als geheel is het wel minder mijn ding dan Sigur Ros. Het heeft minder de sfeer die ik van SR zo fijn vind.

[Mitch--]

Zal ik doen!
Je mag me sowieso altijd een PM sturen voor meer tips als ik je smaak een beetje weet.

Ik vind op de nieuwe Jonsi echt mooie nummers staan, maar als geheel is het wel minder mijn ding dan Sigur Ros. Het heeft minder de sfeer die ik van SR zo fijn vind.

Nummer Exhale op album Shiver heb ik echt nu al 10 keer geluisterd, prachtig! 

[brt]

Na nog meer vergelijken tussen de Lm219ia en de Unison S9 bij nummers die ik zeer goed ken, worden mijn eerdere indrukken verder bevestigd.

De LM219ia klinkt ongelovelijk realistisch, eerlijk; crisp en clear met een enorme resolutie. Alle instrumenten zijn zeer goed te scheiden en het cliché dat de zanger echt voor je in de kamer staat gaat hier enorm op. Voor heel veel van mijn albums is dit een perfecte sound, maar wat me opvalt bij de platgecompreste albums is dat het met name in de mid-hoog frequentie wat te veel kan worden. Ik heb het dan over het gebied van de open hi-hat en de t en s klanken van de zang (globaal tussen de 4000 en 5000hz). Deze versterker nodigt mij niet erg uit om albums als die van The Killers of (andere) slecht gemixte albums met te veel (mid) hoog en simpelweg albums die veel te hard gecompressed zijn lang achter elkaar te draaien. Wellicht valt dit nog wat te tunen met andere buizen, maar ik draai sowieso veel rustige muziek waarbij het minder speelt.

Als ik dan dezelfde tracks luister op de S9 valt meteen op dat het beeld wat gemoedelijker is, zonder aan resolutie of breedte in het geluidsbeeld in te leveren. Het is allemaal gewoon een tintje warmer. Komend vanaf de 219 lijkt het in eerste instantie dan alsof je wat mist, maar dat is absoluut niet het geval. Termen als gemoedelijk of warmer zijn zo gevaarlijk, want het suggereert wellicht ten onrechte dat de S9 informatie laat liggen. De toonbalans is voor lange luistersessies misschien zelfs wel een betere match met met Focal Sopra's, die uit zichzelf ook al zeer open, helder en eerlijk klinken. Maar zoals gezegd hangt het echt af van de muziek die ik draai. Bij sommige albums prefereer ik de weergave van S9, bij andere weer de 219. De 219 lijkt iets meer naar voren te spelen en ietsje meer diepte in het beeld te geven, maar dat kan ook komen doordat de S9 in de genoemde frequenties een tikkie rustiger van aard is.

Wat me ook nog opvalt: het laag van de S9 is íetsje voller en ronder tov de 219. De 219 geeft eigenlijk nauwelijks minder laag, maar dat is dan wel weer ietsje strakker. De S9 klinkt daardoor ook iets royaler en aangenamer, en de 219 iets eerlijker.

De S9 heb ik al wat jaartjes en gezien de lovende reviews over de 219ia had ik verwacht dat deze makkelijk over de S9 heen zou gaan. Op forums wordt de 219 vergeleken met versterkers in de prijsklasse van 25k. Maar dan kennen deze Line Magnetic gebruikers duidelijk de Unison S9 niet, want dit is wat mij betreft een overduidelijk gelijkspel. Wie er op punten wint? Ligt eraan welke punten je belangrijk vindt 

Tja, welke te behouden?
Ik ga namelijk niet per album van versterker wisselen. Daar zijn ze met hun ruim 50 kg toch iets te zwaar voor
Ik weet het oprecht niet. En ik denk dat als ik over een maand weer uitgebreid ga luisteren ik het nog steeds niet weet.
Allebei de weergaven spreken me enorm aan en zijn gewoon bizar goed. Ik zou met elk van de twee uitstekend kunnen leven.

PS: geluisterde tracks zijn
Axel Flovent - Driving Hours
Matt Berninger - One More Second
Lambchop - Nothing but a blur from a bullet train
Alanis Morisette - Reasons to drink
Alice Boman - Don't forget about me

[frank2]

Welke versterker vind je het mooist dan hou je die

Welke versterker kun je het meest mee tweaken, zijn de buizen het goedkoopst.

[Rob_Dingen]

Na nog meer vergelijken tussen de Lm219ia en de Unison S9 bij nummers die ik zeer goed ken, worden mijn eerdere indrukken verder bevestigd.

De LM219ia klinkt ongelovelijk realistisch, eerlijk; crisp en clear met een enorme resolutie. Alle instrumenten zijn zeer goed te scheiden en het cliché dat de zanger echt voor je in de kamer staat gaat hier enorm op. Voor heel veel van mijn albums is dit een perfecte sound, maar wat me opvalt bij de platgecompreste albums is dat het met name in de mid-hoog frequentie wat te veel kan worden. Ik heb het dan over het gebied van de open hi-hat en de t en s klanken van de zang (globaal tussen de 4000 en 5000hz). Deze versterker nodigt mij niet erg uit om albums als die van The Killers of (andere) slecht gemixte albums met te veel (mid) hoog en simpelweg albums die veel te hard gecompressed zijn lang achter elkaar te draaien. Wellicht valt dit nog wat te tunen met andere buizen, maar ik draai sowieso veel rustige muziek waarbij het minder speelt.

Als ik dan dezelfde tracks luister op de S9 valt meteen op dat het beeld wat gemoedelijker is, zonder aan resolutie of breedte in het geluidsbeeld in te leveren. Het is allemaal gewoon een tintje warmer. Komend vanaf de 219 lijkt het in eerste instantie dan alsof je wat mist, maar dat is absoluut niet het geval. Termen als gemoedelijk of warmer zijn zo gevaarlijk, want het suggereert wellicht ten onrechte dat de S9 informatie laat liggen. De toonbalans is voor lange luistersessies misschien zelfs wel een betere match met met Focal Sopra's, die uit zichzelf ook al zeer open, helder en eerlijk klinken. Maar zoals gezegd hangt het echt af van de muziek die ik draai. Bij sommige albums prefereer ik de weergave van S9, bij andere weer de 219. De 219 lijkt iets meer naar voren te spelen en ietsje meer diepte in het beeld te geven, maar dat kan ook komen doordat de S9 in de genoemde frequenties een tikkie rustiger van aard is.

Wat me ook nog opvalt: het laag van de S9 is íetsje voller en ronder tov de 219. De 219 geeft eigenlijk nauwelijks minder laag, maar dat is dan wel weer ietsje strakker. De S9 klinkt daardoor ook iets royaler en aangenamer, en de 219 iets eerlijker.

De S9 heb ik al wat jaartjes en gezien de lovende reviews over de 219ia had ik verwacht dat deze makkelijk over de S9 heen zou gaan. Op forums wordt de 219 vergeleken met versterkers in de prijsklasse van 25k. Maar dan kennen deze Line Magnetic gebruikers duidelijk de Unison S9 niet, want dit is wat mij betreft een overduidelijk gelijkspel. Wie er op punten wint? Ligt eraan welke punten je belangrijk vindt 

Tja, welke te behouden?
Ik ga namelijk niet per album van versterker wisselen. Daar zijn ze met hun ruim 50 kg toch iets te zwaar voor
Ik weet het oprecht niet. En ik denk dat als ik over een maand weer uitgebreid ga luisteren ik het nog steeds niet weet.
Allebei de weergaven spreken me enorm aan en zijn gewoon bizar goed. Ik zou met elk van de twee uitstekend kunnen leven.

PS: geluisterde tracks zijn
Axel Flovent - Driving Hours
Matt Berninger - One More Second
Lambchop - Nothing but a blur from a bullet train
Alanis Morisette - Reasons to drink
Alice Boman - Don't forget about me

Zijn er ergen impedantie metingen van jou speaker te zien?

Rob

[Tabcam]

Zijn er ergen impedantie metingen van jou speaker te zien?

Rob

De metingen van de Focal Sopra no1 kan je hier vinden.

[katwax]

Na nog meer vergelijken tussen de Lm219ia en de Unison S9 bij nummers die ik zeer goed ken, worden mijn eerdere indrukken verder bevestigd.

De LM219ia klinkt ongelovelijk realistisch, eerlijk; crisp en clear met een enorme resolutie. Alle instrumenten zijn zeer goed te scheiden en het cliché dat de zanger echt voor je in de kamer staat gaat hier enorm op. Voor heel veel van mijn albums is dit een perfecte sound, maar wat me opvalt bij de platgecompreste albums is dat het met name in de mid-hoog frequentie wat te veel kan worden. Ik heb het dan over het gebied van de open hi-hat en de t en s klanken van de zang (globaal tussen de 4000 en 5000hz). Deze versterker nodigt mij niet erg uit om albums als die van The Killers of (andere) slecht gemixte albums met te veel (mid) hoog en simpelweg albums die veel te hard gecompressed zijn lang achter elkaar te draaien. Wellicht valt dit nog wat te tunen met andere buizen, maar ik draai sowieso veel rustige muziek waarbij het minder speelt.

Als ik dan dezelfde tracks luister op de S9 valt meteen op dat het beeld wat gemoedelijker is, zonder aan resolutie of breedte in het geluidsbeeld in te leveren. Het is allemaal gewoon een tintje warmer. Komend vanaf de 219 lijkt het in eerste instantie dan alsof je wat mist, maar dat is absoluut niet het geval. Termen als gemoedelijk of warmer zijn zo gevaarlijk, want het suggereert wellicht ten onrechte dat de S9 informatie laat liggen. De toonbalans is voor lange luistersessies misschien zelfs wel een betere match met met Focal Sopra's, die uit zichzelf ook al zeer open, helder en eerlijk klinken. Maar zoals gezegd hangt het echt af van de muziek die ik draai. Bij sommige albums prefereer ik de weergave van S9, bij andere weer de 219. De 219 lijkt iets meer naar voren te spelen en ietsje meer diepte in het beeld te geven, maar dat kan ook komen doordat de S9 in de genoemde frequenties een tikkie rustiger van aard is.

Wat me ook nog opvalt: het laag van de S9 is íetsje voller en ronder tov de 219. De 219 geeft eigenlijk nauwelijks minder laag, maar dat is dan wel weer ietsje strakker. De S9 klinkt daardoor ook iets royaler en aangenamer, en de 219 iets eerlijker.

De S9 heb ik al wat jaartjes en gezien de lovende reviews over de 219ia had ik verwacht dat deze makkelijk over de S9 heen zou gaan. Op forums wordt de 219 vergeleken met versterkers in de prijsklasse van 25k. Maar dan kennen deze Line Magnetic gebruikers duidelijk de Unison S9 niet, want dit is wat mij betreft een overduidelijk gelijkspel. Wie er op punten wint? Ligt eraan welke punten je belangrijk vindt 

Tja, welke te behouden?
Ik ga namelijk niet per album van versterker wisselen. Daar zijn ze met hun ruim 50 kg toch iets te zwaar voor
Ik weet het oprecht niet. En ik denk dat als ik over een maand weer uitgebreid ga luisteren ik het nog steeds niet weet.
Allebei de weergaven spreken me enorm aan en zijn gewoon bizar goed. Ik zou met elk van de twee uitstekend kunnen leven.

PS: geluisterde tracks zijn
Axel Flovent - Driving Hours
Matt Berninger - One More Second
Lambchop - Nothing but a blur from a bullet train
Alanis Morisette - Reasons to drink
Alice Boman - Don't forget about me

Zal dat lijstje is beluisteren.
Ik zou gewoon beide houden om je uiteindelijke setup te financieren (eigentakt + buizen pre) 

[brt]

De metingen van de Focal Sopra no1 kan je hier vinden.

Dank Tabcam!
Kun je hier wat mee, Rob?

[addesmo]

Ik zou die versterker houden die het minst "vermoeiend" is. Daar mee bedoel ik dus eigenlijk de minst opvallende versterker, die je de hele dag kunt horen zonder de neiging te hebben na een tijdje van ik zet hem zachter. Uit jouw beschrijving maak ik op, mede omdat die Focal's nogal upfront zijn, dat dat wel eens de S9 zou kunnen zijn

[brt]

Ik zou die versterker houden die het minst "vermoeiend" is. Daar mee bedoel ik dus eigenlijk de minst opvallende versterker, die je de hele dag kunt horen zonder de neiging te hebben na een tijdje van ik zet hem zachter. Uit jouw beschrijving maak ik op, mede omdat die Focal's nogal upfront zijn, dat dat wel eens de S9 zou kunnen zijn

Ze hebben beide een karakter wat me zeer aanspreekt. Het is ook zeker niet zo dat de 219 vermoeiend is hoor. Gewoon heel neutraal, eerlijk en realistisch. Dat heb ik nog niet eerder zo goed gehoord.
Maar het 'warmere' tintje van de S9 is ook fijn en laat gewoon niks achter qua informatie, maar brengt het nét ff anders. Vandaar het dilemma.

Ik heb er nog wat verder over nagedacht en kom niet echt verder in het maken van mijn keuze, behalve dat ik de looks van de 219 ietsje mooier vindt. Vandaar dat ik nu eerst de Unsison Research S9 maar vast in de verkoop ga zetten. Kijken hoeveel animo er is en wat het oplevert. Ik zit in de luxe positie dat ik geen haast heb met de verkoop omdat ik al een goed alternatief heb staan en wil er dan ook een fatsoenlijke prijs voor kunnen vangen.

Met beide versterkers zou ik uitstekend komende jaren nog veel luisterplezier ervaren. Met de 219 kan ik door zijn buizenbezetting nog verder tuberollen, dat is voor de hobby dan wel weer leuk, maar dat gaat dan wel flink in de papieren lopen. De S9 heb ik al redelijk maximaal geupgrade en dat hoor je er dan ook aan af  Tja, ook daar valt weer voor beide opties wat te zeggen...

[Rob_Dingen]

Hoi BRT,

Als je naar de grafiek kijkt zie je in het midden behoorlijk hogere impedantie.
Afhankelijk van het type schakeling wel of geen tegenkoppeling zal de output van de versterker de impedantie volgen.
Dat betekend dat hij harder gaat spelen waneer de impedantie hoger word.
Dus het is begrijpelijk dat een versterker zeker een buis kil kan klinken omdat de impedantie bij 200Hz een stuk lager ligt dan de rest.
En daar zit een stuk van de warmte en onderkant stemmen.
Je zou voor de impedantie een correctie kunnen maken waardoor de impedantie vlak word en daar geen last meer van hebt waardoor de speaker warmer zal gaan klinken en beter het verschil tussen de 2 versterkers kan beoordelen.
Kan dat voor je regelen maar dan moet je met een speaker langs komen of impedantie kunnen meten.

[brt]

Hoi BRT,

Als je naar de grafiek kijkt zie je in het midden behoorlijk hogere impedantie.
Afhankelijk van het type schakeling wel of geen tegenkoppeling zal de output van de versterker de impedantie volgen.
Dat betekend dat hij harder gaat spelen waneer de impedantie hoger word.
Dus het is begrijpelijk dat een versterker zeker een buis kil kan klinken omdat de impedantie bij 200Hz een stuk lager ligt dan de rest.
En daar zit een stuk van de warmte en onderkant stemmen.
Je zou voor de impedantie een correctie kunnen maken waardoor de impedantie vlak word en daar geen last meer van hebt waardoor de speaker warmer zal gaan klinken en beter het verschil tussen de 2 versterkers kan beoordelen.
Kan dat voor je regelen maar dan moet je met een speaker langs komen of impedantie kunnen meten.

Dank voor je uitleg Rob!
Bedoel je met een correctie via REW een filter maken? Of deze correctie echt in de speaker zelf maken?

Ik ga voor de 219 nog andere buizen proberen, dat zal ook weer invloed hebben.
Maar ietsje meer body in het mid laag zou wel lekker zijn denk ik. Dat geeft de S9 ietsje meer dan de 219, vandaar dat ik die als iets warmer ervaar waarschijnlijk...

Mvg Bart

[Rob_Dingen]

Nee niet met REW maar een fysiek filter.
Maar die kan gewoon parallel op de luidspreker of versterker aansluitingen aan gesloten worden dus geen moeilijke ingrepen.
Ik verwacht dat je dan precies hebt wat je wil.

Rob

[vanzomereng]

Nee niet met REW maar een fysiek filter.
Maar die kan gewoon parallel op de luidspreker of versterker aansluitingen aan gesloten worden dus geen moeilijke ingrepen.
Ik verwacht dat je dan precies hebt wat je wil.

Rob

Zijn er behalve voor- ook nadelen, anders had de fabrikant dit toch al meteen geregeld/ingebouwd.

Ik weet dat bij het merk "Blumenhofer"  je bepaalde type luidsprekers, je deze kunt kopen met of zonder impedantie-linearisatie.
De impedantie-linearisatie is bedoeld voor kopers die hun Blumenhofers op buizenbakken willen aansturen.
Qua kosten maakt e.e.a. niet veel uit maar het feit dat je kunt kiezen, doet mij vermoeden dat er zowel voor- als nadelen zijn.

[Rob_Dingen]

Bij de meeste versterker heb je dat niet nodig dus waarom dan gebruiken maar bij een buizen versterker zonder tegen koppeling kan het wel werken.
De nadelen kunnen zijn dat je het minder vind klinken.
Verder zitten er geen nadelen aan.

Rob

[kermy]

Bij de meeste versterker heb je dat niet nodig dus waarom dan gebruiken maar bij een buizen versterker zonder tegen koppeling kan het wel werken.
De nadelen kunnen zijn dat je het minder vind klinken.
Verder zitten er geen nadelen aan.

Rob

Beste Rob, volgens mij hebben ze beiden een mate van tegen koppeling, maar dan nog zou ik als ik topic starter was het proberen. Het gaat niet de wereld kosten, en met dat impedantie correctienetwerk laten beide versterkers zich beter beoordelen.

Ook als in de toekomst er eens andere speakers gekocht worden zou dit beeld over de beide versterkers wenselijk zijn.


Met vriendelijke groet,

Kermy

[brt]

Misschien (weer) een domme vraag, maar is tegenkoppeling hetzelfde als feedback?

De S9 heeft 14db, de LM219ia heeft een switch waarbij je kan kiezen tussen minimale en maximale negatieve feedback (hoeveel beide standen inhouden kan ik niet vinden). Ik vind met minimale feedback het mooiste klinken.

Enne, los van de mate van tegenkoppeling, beide versterkers hebben sowieso een eigen klankkarakter toch?

Tot slot: misschien een domme vraag maar waarom zou ik dit niet middels een digitaal filter kunnen corrigeren? Stel ik correct tot zo'n 400 a 500 hz... Dan pak ik het midlaag ook mee...