Robbert's huisje

[Nooff]

Veel aan z'n hoofd, yeah right! Sinds wanneer zit jouw hoofd tussen je benen Robbert?   

[Alex Groningen]

 

[Robbert54]

Veel aan z'n hoofd, yeah right! Sinds wanneer zit jouw hoofd tussen je benen Robbert?   

HAHAHAHA!! lig even helemaal dubbel. Goeie! maar ja, idd ook daarom weer wat minder tijd, maar zit zeker niet onder de plak Ben vooral druk met therapie, en daardoor vaak te moe om de computer ook maar aan te zetten. Maar komt wel weer goed

[Valkyrie]

Het is alweer een tijdje stil hier! Gaat het een beetje goed met de therapie?

[Robbert54]

Het is alweer een tijdje stil hier! Gaat het een beetje goed met de therapie?

Eerlijk? Nee gaat niet echt goed. Toevallig vandaag gesprek gehad. ze (zit een heel team achter) denken dat de therapie zoals die nu is toch te zwaar is. Probleem bij mij is dat ik eigenlijk gewoon geen emoties kwijt kan, stop alles weg en krop alles op. Nu door de therapie krijg ik vooral lichamelijk erg veel klachten. De meest erge zijn de hartproblemen. Vorige week met spoed naar het ziekenhuis gebracht omdat ze dachten aan een hartinfarct. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis was het allemaal erg onduidelijk, maar het was iig geen hartinfarct. Volgende week moet ik daarom even wat testen ondergaan om een en ander uit te sluiten. Heb nog wel steeds het probleem dat nog wel eens weg wil vallen, zonder duidelijke oorzaak, maar hopelijk weet ik volgende week wat meer.

2 be continued dus

[celerontje]

Hoe k.u.t. bepaalde dingen in je leven ook moge zijn, een ''oplossing'' die hartproblemen veroorzaakt lijkt mij niet ''the way to go''...

Probleem bij mij is dat ik eigenlijk gewoon geen emoties kwijt kan, stop alles weg en krop alles op.

Herkenbaar! (en je bent je er vaak niet eens van bewust)

[eazyq]

Eerlijk? Nee gaat niet echt goed. Toevallig vandaag gesprek gehad. ze (zit een heel team achter) denken dat de therapie zoals die nu is toch te zwaar is. Probleem bij mij is dat ik eigenlijk gewoon geen emoties kwijt kan, stop alles weg en krop alles op. Nu door de therapie krijg ik vooral lichamelijk erg veel klachten. De meest erge zijn de hartproblemen. Vorige week met spoed naar het ziekenhuis gebracht omdat ze dachten aan een hartinfarct. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis was het allemaal erg onduidelijk, maar het was iig geen hartinfarct. Volgende week moet ik daarom even wat testen ondergaan om een en ander uit te sluiten. Heb nog wel steeds het probleem dat nog wel eens weg wil vallen, zonder duidelijke oorzaak, maar hopelijk weet ik volgende week wat meer.

2 be continued dus

Is er op pericarditis gechecked?

[Valkyrie]

Eerlijk? Nee gaat niet echt goed. Toevallig vandaag gesprek gehad. ze (zit een heel team achter) denken dat de therapie zoals die nu is toch te zwaar is. Probleem bij mij is dat ik eigenlijk gewoon geen emoties kwijt kan, stop alles weg en krop alles op. Nu door de therapie krijg ik vooral lichamelijk erg veel klachten. De meest erge zijn de hartproblemen. Vorige week met spoed naar het ziekenhuis gebracht omdat ze dachten aan een hartinfarct. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis was het allemaal erg onduidelijk, maar het was iig geen hartinfarct. Volgende week moet ik daarom even wat testen ondergaan om een en ander uit te sluiten. Heb nog wel steeds het probleem dat nog wel eens weg wil vallen, zonder duidelijke oorzaak, maar hopelijk weet ik volgende week wat meer.

2 be continued dus

Ik was serieus, want het was echt al een lange tijd stil, maar nu is het mij wel duidelijk. Heel veel sterkte!

[HTip]

WTF Normaliter moet therapie een positief effect hebben...

Heel veel sterkte, Robbert!!

[Ronin79]

Hi Robbert. Heel veel succes en beterschap.

Helaas ken de soort problemen. (hebben we een keer over gesproken, via de mail) .
Een praat groep, therapie of wat anders doe ik zelf nooit aan (kreeg er laatst een voor mijn oren probleem aangeboden).
Vaak kom je er vervelender vanaf, dan voordat je er aan begonnen bent.
Misschien hebben sommige er wel meer baad bij, maar ik zelf ben daarover nogal sceptisch.

Maar goed ... in ieder geval hoop ik dat het voor jou wel werkt.
Je moet wel veel rusten, en probeer niet te veel stress te hebben.
Ik weet dat het moeilijk is, met name als je veel opkropt (het zal er toch een keer uitmoeten).
Maar doe het aub rustig aan. zeker als je ook nog hart klachten krijgt of hebt.
Zoals ik al zei; ik weet 'jammer genoeg' waar ik het over heb.  

Veel succes en vooral heel veel beterschap gewenst.  

[ivo1986]

Eerlijk? Nee gaat niet echt goed. Toevallig vandaag gesprek gehad. ze (zit een heel team achter) denken dat de therapie zoals die nu is toch te zwaar is. Probleem bij mij is dat ik eigenlijk gewoon geen emoties kwijt kan, stop alles weg en krop alles op. Nu door de therapie krijg ik vooral lichamelijk erg veel klachten. De meest erge zijn de hartproblemen. Vorige week met spoed naar het ziekenhuis gebracht omdat ze dachten aan een hartinfarct. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis was het allemaal erg onduidelijk, maar het was iig geen hartinfarct. Volgende week moet ik daarom even wat testen ondergaan om een en ander uit te sluiten. Heb nog wel steeds het probleem dat nog wel eens weg wil vallen, zonder duidelijke oorzaak, maar hopelijk weet ik volgende week wat meer.

2 be continued dus

Dat is heftig.

Misschien goed om het boek 'de Pil' te lezen van de cabaretier Mike Bodde.
Herkende veel van een vriend die kampt met fysieke en psychische problemen.

[Ronin79]

Ik weet niet of je dat Psychisch kan noemen wat Robbert heeft (leg ik zo uit)
Ik vind dat nogal een gevaarlijke benaming.

Emoties niet kunnen uiten, kan ook binnen je karakter liggen.
Je hebt je afgesloten voor de rest. Ik kan naast Robbert en mijzelf, nog iemand die dat doet.
Ik ken hem al meer dan 31 jaar (wie dat is doet er even niet toe), en heb hem werkelijk nog nooit
over enige emoties horen praten. (Maar dat heeft waarschijnlijk ook te maken met zijn jeugd (hij is nu 54).
In al die jaren heb ik hem 2 keer iets van een traan zien laten, voor de rest niet.
Psychisch zit hij verder goed in elkaar.

Wat ik er eigenlijk mee wil zeggen;

Als jij eenmaal het label opgeplakt krijgt dat iets psychisch is, dan heb je een probleem.
Ga je een keer naar een dokter, of meld je je een keer ziek bij een werkgever, dan zullen zijn altijd op het psychische terug vallen.
Een ander iemand die mij erg naar staat (76) ... heeft hier wel eens hinder mee ondervonden. Alleen heeft die persoon echt iets psychisch (manisch depressief).
Al heeft ze wat aan bijvoorbeeld haar knie ... eerst word er gekeken of het psychisch is.
Dat toewel er wel degelijk lichaamlijke problemen zijn.

Wel is het zo, dat psychische klachten, dan wel stress of bijvoorbeeld over vermoeidheid etc.
Klachten kunnen veroorzaken dan wel verergeren. Klachten zoals; maag problemen, Tinnitus, Hart problemen ... en ga zo maar door.
Dat wil niet zeggen, dat je ze dan niet zal hebben.

Begrijp je wat ik ermee bedoel ?

Daarom vind ik het een hele gevaarlijke benaming. Er is zoveel waardoor een mens zich niet goed kan voelen.
Trauma, ziekte etc. Waneer heeft een persoon psychische problemen, en wanneer mag je dit niet zo noemen.

Ik zal het niet zo noemen, omdat ik niemand een label op wil spelden.

[JCL]

Klopt! Mijn vader is b.v. zo! Die uit zijn emoties ook niet, of iig, niet op die manier. Hij heeft ze wel, verwerkt ze ook wel, maar is niet iemand die gaat zitten janken. In die zin lijkt hij het op te kroppen. Staat een beetje los van Robbert die, zoals ik het begrijp, wel echt psychische problemen heeft. Altijd heel erg moeilijk! Je weet niet wat je er mee aan moet en het is raar om jezelf erin te herkennen. Bij depressie b.v. je wilt gelukkig zijn, maar je kan het gewoon niet. Ken iemand die het omschrijft als "je voelt jezelf weg glijden, maar je kan het niet stoppen".

In ieder geval: super veel sterkte de komende tijd! Gaat het me je vriendin nog wel goed? Dan heb je daar misschien iemand aan om alles mee te delen, ik begrijp altijd van mensen dat dat toch wel heel belangrijk is!

[ivo1986]

Ik ben daar pragmatischer in.
Als iemand (vampire ik ken je niet dus bedoel jou niet) een rare hersenkronkel heeft is hij ziek.
En dan moet er een medicijn gevonden worden.
Niks raars of vaags aan.

Zo ook die Mike Bodde. Hij was gestopt met zijn medicijn en verviel terug in zijn oude depressie.
Zonder kan hij niet goed functioneren en met gaat het prima.
Voor mij hetzelfde als iemand die pillen moet hebben voor zijn suikerziekte.

Maar ik ben geen psycholoog of psychiater.

En iemand die moeilijk over zijn gevoelens praat is komt vaak voor. Zo ben ik zelf ook niet het meest open persoon.

Nogmaals Robbert ik ken je situatie niet dus betrek het Mike Bodde voorbeeld niet direct op je zelf.

[Ronin79]

Als iemand (vampire ik ken je niet dus bedoel jou niet) een rare hersenkronkel heeft is hij ziek.

Ben ik het eigenlijk niet helemaal mee eens.

Je kunt niet alle mensen met depressie, stress dan wel mensen die zware psychische klachten hebben
over een kam scheren. Sommige hebben geen medicatie nodig voor hun problemen. Maar hebben wellicht behoefte aan wat anders.
Ik zou het zelfs zeer gevaarlijk willen noemen, om dit als een ziekte te omschrijven.

Je kunt zoals ik al vermelde wel; bepaalde symptomen krijgen die verergeren.
Hart en vaat ziekte bijvoorbeeld. Natuurlijk moet daar wel medicatie aan toegeschreven worden.

Kijk; Robberts situatie is natuurlijk voor ons lastig in te schatten, en we moeten vooral geen dokter willen spelen.
Maar om zijn 'problemen' (ik wil het woord psychisch niet gebruiken) als een ziekte te benoemen, vind ik persoonlijk ... niet gepast (al snap ik wel wat je bedoelt).

[JCL]

Ik ben daar pragmatischer in.
Als iemand (vampire ik ken je niet dus bedoel jou niet) een rare hersenkronkel heeft is hij ziek.
En dan moet er een medicijn gevonden worden.
Niks raars of vaags aan.

Zo ook die Mike Bodde. Hij was gestopt met zijn medicijn en verviel terug in zijn oude depressie.
Zonder kan hij niet goed functioneren en met gaat het prima.
Voor mij hetzelfde als iemand die pillen moet hebben voor zijn suikerziekte.

Maar ik ben geen psycholoog of psychiater.

En iemand die moeilijk over zijn gevoelens praat is komt vaak voor. Zo ben ik zelf ook niet het meest open persoon.

Nogmaals Robbert ik ken je situatie niet dus betrek het Mike Bodde voorbeeld niet direct op je zelf.

Ben ook geen psycholoog en heb gelukkig geen persoonlijke ervaring (ken wel mensen die dat hebben) maar hier zit wel een kern van waarheid in. Probleem is alleen dat het, zoals zovaak, genuanceerder ligt. Het is een combiantie van pillen en praten, maar dat ligt ook aan de achtergrond van de klachten. Iemand die b.v. een trauma meemaakt zal eerder praten dan pillen slikken (of iig niet zijn hele leven pillen slikken). Andere mensen zijn hun hele leven aan de AD'ers zonder ooit iets meegemaakt te hebben.

[ivo1986]

Dat is de moeilijkheid idd. Wanneer is iemand ziek en wanneer moet iemand alleen zijn hart luchten.

[denoontje]

veel sterkte

[Robbert54]

bedankt voor het medeleven heren

om nog even te reageren op al het bovenstaande: Het is een beetje allebei. Zowel een ziekte, waar idd medicijnen voor zijn, maar daarmee behandel je de symptomen en niet de oorzaak en zeker niet de kern. De medicatie slaat bij mij goed aan. Kan wel objectief zeggen dat ik er rustiger van wordt in mijn hoofd en minder over alles nadenk (tot in den treure) het is net of de storm in mijn hoofd is afgezwakt tot een stevige wind en dit geeft zeker wel wat rust en ook de mogelijkheid om zaken eens wat rustiger te bekijken. Neemt niet weg dat het natuurlijk ook meespeelt hoe je er zelf in staat. De wil om beter te worden en je goed te voelen moet er wel echt zijn anders is er geen beginnen aan. En dat is vaak juist het moeilijke. Omdat een depressie bijna elke wil om nog iets te doen wegneemt. Hoe je het ook probeert het positieve zie je gewoon niet meer, voel je niet meer.

Vandaag gesprek gehad en ik moet nu stoppen met de groepstherapie omdat ze denken dat ze me daarmee tekort doen, dat ze me niet de hulp kunnen bieden die ik nodig heb en dat ze daarbij ook de zorg hebben dat mijn lichamelijke klachten steeds groter worden wat aangeeft dat het dus niet werkt in de huidige therapievorm.

nu is mij de mogelijkheid aangeboden voor een 5 daagse interne opname, waarbij ik dus ook onder controle sta en ze mijn lichamelijke klachten ook beter in de gaten kunnen houden, maar 5 dagen vind ik toch wel erg extreem. ben er dan ook nog niet uit, dus wederom 2 be continued

[JCL]

Wat knap dat je het zo met ons kunt delen! Los van dat ik het persoonlijk boeiend vind, je moet je maar zo kwetsbaar durven opstellen. Fijn dat de pillen hun werk doen! Die dingen lossen op zichzelf niets op, maar ze stellen je wel in staat om wat rustiger na te denken over je eigen situatie. Dit kan er voor zorgen dat je wat makkelijker over je problemen kunt praten en zo tot een oplossing kunt komen. Zo niet, dan kun je er in ieder geval wat rustiger over nadenken zodat je toch op een manier tot rust kunt komen. Ik ken jouw achtergrond niet en jou specifieke klachten, maar depressie is echt ongelovelijk naar! Ik heb wel eens gehoord van mensen die én depressief én kanker hebben gehad en die zeggen, als ik mag kiezen doe me dan de kanker weer terug ipv de depressie want dat is echt ondragelijk. Geeft denk ik wel aan hoe erg het kan zijn! het is altijd lastig om met mensen zoals in jouw situatie om te gaan. Ik weet dat het fijn is om iemand te hebben met wie je er over kunt praten, iemand die begrijpt hoe het is, of iig die je het gevoel geeft dat je er niet alleen in staat. Het maakt niet uit wie dat is, een vriend, je ouders, een broer een zus, maar je voelt je dan iig niet alleen. Het moet beangstigend zijn om je op een hellend vlak te begeven, om te voelen dat je weg glijd en de onmacht om dit niet te kunnen stoppen, maar er zijn echt mensen die je daarbij kunnen helpen! Ik weet dat ik makkelijk praten heb, dat geld voor de meeste mensen tov jouw situatie, maar het zal heus weer goed komen! Er zijn altijd dingen/mensen waar je je aan kunt optrekken en op een zeker moment zul je dat inzien. Heel veel sterkte de komende tijd, het is niet makkelijk maar er zijn meer mensen die dit, in wat voor vorm dan ook, meemaken. Je staat er niet alleen in. De mensen die ik ken die dit hebben meegemaakt vinden dat altijd een troostende gedachte, ik hoop dat het dat voor jou ook is.

[Ronin79]

Heel veel respect, dat je het probeert uit te leggen wat er nu speelt.
Ik hoop dan ook dat je jouw situatie onder controle kan krijgen. Of in ieder geval dat er mensen
zijn die jou daarbij kunnen helpen. Heel veel beterschap gewenst.

[WimB]

Gebrek aan uiten en beleven van emoties is een typisch kenmerk bij Asperger. Is daar al eens naar getest?

[Etiennevh]

Rob,

Rustig aan, sterkte met je behandeling en rust goed uit! Je bent een goudgoeie gozer, ook met je soort van aandoening.

Gr,

Et.

[Robbert54]

wederom bedankt voor al het begrip en medeleven

Gebrek aan uiten en beleven van emoties is een typisch kenmerk bij Asperger. Is daar al eens naar getest?

ik heb niet zozeer een gebrek aan. De emoties zitten er wel degelijk, maar ik kan ze niet uiten, of althans ik mag ze niet uiten van mezelf. zodra er emoties bijkomen spring ik op slot. Speelt in die zin nog wel veel meer mee, maar hier laat ik het bij voor nu.

wat ik nog wel wil zeggen is dat het begrip best fijn is. Het is echt verrassend hoeveel vooroordelen en onbegrip er is over depressie. Hoe makkelijk mensen er over denken en hoe erg het onderschat wordt. Het kan behoorlijk slopend zijn. dan er is al de depressie zelf, vervolgens het continue onderschatten door de omgeving, daarbij weer de twijfel aan jezelf die omslaat in ergernis aan jezelf.

Maar wat ik wel ook weet is dat je dit echt zelf moet doen. Hoeveel hulp, medicatie of steun je ook krijgt. Er moet ook die wil zijn of "iets" waar je het voor wil doen, iets waar je je aan vast kunt houden anders kom je er bijna niet uit.

[JCL]

wederom bedankt voor al het begrip en medeleven
ik heb niet zozeer een gebrek aan. De emoties zitten er wel degelijk, maar ik kan ze niet uiten, of althans ik mag ze niet uiten van mezelf. zodra er emoties bijkomen spring ik op slot. Speelt in die zin nog wel veel meer mee, maar hier laat ik het bij voor nu.

wat ik nog wel wil zeggen is dat het begrip best fijn is. Het is echt verrassend hoeveel vooroordelen en onbegrip er is over depressie. Hoe makkelijk mensen er over denken en hoe erg het onderschat wordt. Het kan behoorlijk slopend zijn. dan er is al de depressie zelf, vervolgens het continue onderschatten door de omgeving, daarbij weer de twijfel aan jezelf die omslaat in ergernis aan jezelf.

Maar wat ik wel ook weet is dat je dit echt zelf moet doen. Hoeveel hulp, medicatie of steun je ook krijgt. Er moet ook die wil zijn of "iets" waar je het voor wil doen, iets waar je je aan vast kunt houden anders kom je er bijna niet uit.

Dat laatste is erg belangrijk. Ik heb het er wel eens over met iemand die zelf psychologie studeerd en ook wel wat persoonlijke ervaring heeft op dit onderwerp. Een therapeur begeleid je in het proces, het is niet iemand je de antwoorden geeft. Je moet zelf je weg zoeken en hij/zij zorgt er voor dat je niet verdwaalt in jezelf tijdens je zoektocht. Als je wil weten wat er "mis" is met je, dan kan een professional je dat na 5 sessies van een uur wel vertellen. Maar het gaat erom dat je het zelf ontdekt en dat kan makkelijk 5 jaar duren. Het is dan vaak de reis die belangrijk is en niet zozeer de antwoorden.