47Labs: Ja of Nee?

[Duck Twacy]

Dat bepaalde de buren.

[Spacebass]

LOL "Klinkt" allemaal net zo vaag als de soldering van de unit  ( )

[garmtz]

Dat iemand overgaat van overgedimensioneerde powerbakken naar 47 Labs als hij JMR speakers had, komt mij niet vreemd over. De JMR's genieten van een subtiele, natuurlijke versterker.

[reMC]

Dat iemand overgaat van overgedimensioneerde powerbakken naar 47 Labs als hij JMR speakers had, komt mij niet vreemd over. De JMR's genieten van een subtiele, natuurlijke versterker.

De JMR's zijn prachtig, destijds echter wel gekozen voor de Von Schweikert VR-2..
Jammer dat de JMR's er niet echt mooi uitzien...

[Spacebass]

hij is toch niet "natuurlijk" (las ik in de shootout thread) 

[reMC]

hij is toch niet "natuurlijk" (las ik in de shootout thread)

Volgens mij vinden de meesten juist van wel, ik in ieder geval

Waar maak je dat uit op?

[Raphie]

Volgens mij had ik begrepen dat die laag mist.

[reMC]

Volgens mij had ik begrepen dat die laag mist.

Dat vinden sommigen inderdaad. Ik persoonlijk niet. Ik heb eerder het idee dat andere versterker het laag wat te dik aanzetten. Er gaat in ieder geval altijd klankrijkheid, resolutie, definitie en snelheid verloren bij de versterkers met 'meer laag', naar mijn idee. Maar volgens mij bedoelt SB dat niet.

[Spacebass]

de stage is weer wat bescheidener. Audiofiel merkte op dat de diepte ook wat had afgenomen. Vanaf mijn luisterplek, voor de rechterspeaker, was dat niet echt te merken en verder ben ik het ook zeker niet gewend van 47labs, breedte is een ander verhaal.

Het orkest vond ik ook prachtig, in tegenstelling tot wat anderen.
De strijkers waren wat kleiner afgebeeld maar klonken overtuigender dan de eerdere amps.

Het is natuurlijk wel mijn eigen versterker die ik hoorde, maar ondanks dat ik bevooroordeeld was, vond ik het die dag erg duidelijk naar voren komen dat de muziek door deze versterker echt een stuk "magie" meekrijgt.

Nou ja, niet alles want de basdruk die we bij de Classe ervoeren was duidelijk minder. Misschien kwam dat omdat het sneller was, maar ook JiriZ vond dat het bij de Classe een groter orkest was.

ik vind het laag van de Classe en de Goldmund veel indrukwekkender dan dat van de Shigaraki, maar ik vraag me dan af: "wat is er eigenlijk opgenomen?". Ook Jiri en Garmt zeiden dat Tuck & Patty op de Classe meer klonk naar hoe je ze live zou horen dan de Shigaraki, maar dan ook weer: "wat is er opgenomen?". Maar, het antwoord komt al sneller dan ik dacht naar me toe en ik schrijf dit dan ook in 1 keer op. Niemand weet wat er is opgenomen. Er is geen absoluutheid in hoe een cd zou moeten kinken. Zo ontstaan er door het beluisteren van cd door sets verschillende smaken en voorkeuren die niet goed- of afgekeurd kunnen worden. Een goede zaak, zo blijft het interessant! 

De Classé zet een groter podium neer, wat best live lijkt, maar met minder intimiteit en ambiance (achterkant van het podium bijvoorbeeld), en dan is het voor mij afgelopen zaak.

Natuurlijk weet ik niet wat er is opgenomen, maar ik weet wel waar ik mijn prioriteiten leg en wat mijn smaak is, en daar staat en valt het allemaal mee.

De tweede helft van het nummer, waarin Patti fors uithaalt, geeft mij een heel vreemd beeld. Het geluid loopt niet dicht, integendeel zelfs, maar het wordt wel heel druk. Niet in het middengebied, maar in het midden-hoog: het geeft mij op het eind van het nummer een zenuwachtig gevoel. Iets wat met het volgende nummer wordt versterkt richting luister-moedheid: het midden-hoog is wel erg nadrukkelijk aanwezig. Dat geeft veel details, maar eist wel erg veel aandacht op. Wat ik vooral mis is het midden-laag: zoals in de onderkant van stemmen, wat ik erg belangrijk vind bij een muziekweergave. Dat wordt des te duidelijk met het nummer "Boy with the Bubblegun" van Tom McRae. Een heftig akoustisch nummer, vol al dan niet gemeende triestheid. Tom is hier een vrouw(!) met een iele stem, er zijn echt geen testikels te bekennen. Dit is schoon geluid, maar voor een prijs.

Met de Classé stond er een flink orkest met alle kracht en dynamiek, nu is het een orkest van dwergen met mini-instrumenten. Wat ik wel opvallend vind van het kleine kastje, is dat er best nog wel wat laag uitkomt (met uitzondering van het allerdiepste misschien) en met een behoorlijke snelheid. Alleen het middenlaag is absent.

De versterker weet vooral bij kleine bezettingen de essentie van de muziek te bereiken zoals weinig versterkers dat doen. Luister ik wat technischer, dan hoor ik dat het (mid-)hoog soms wat vermoeiend kan zijn en licht inhomogeen t.o.v. de rest van het spectrum. Verder is er niet de autoriteit van een 'grotere versterker', hoewel de versterker ook bij zeer complexe passages wel open blijft klinken.

De 47 Labs klonk met T&P muzikaler vond ik, maar met de Classé kreeg ik meer de illusie weer daar in de zaal te zitten.

Bij Ravel kwamen pas zijn tekortkomingen aan het licht. Hij mist bij groot klassiek werk fundament. Ook bij het instrument de bas, mist hij een soort basis, waardoor en geen emotie meer in de bas zit. Verder is de zaal een stuk kleiner dan bij de Prima Luna model two en zelfs mijn eigen Job. Jammer, want dat fundament heb ik wel nodig, een soort basislijn waarvan alles wordt opgebouwd, waaruit de muziek zijn oorsprong vindt en dan tot emotionele explosies kan komen. (let wel, dan heb ik het over groot orkest, wat er lekker op los knalt).

Ik moet eerlijk toegeven dat ik diep onder de indruk was van de prestatie van "het broodrooster", een voor mij zeer natuurlijk klinkende versterker wat zich vooral uitte tijdens de wat rustigere muziek die gespeeld werd.

Wat niet weg neemt dat de meesten tijdens de shootout het een prachtig muzikale versterker vinden. Maar muzikaal betekent in mijn ogen niet per definitie "neutraal". We hebben immers al vastgesteld dat we eigenlijk niet weten wat neutraal is 

Neemt niet weg dat ik reuze benieuwd ben naar de versterker

[patrick_vdb]

Hi,

LOL Spacebass heeft de 'quote'knop gevonden

We weten idd niet wat er is opgenomen, maar we weten wel dat er onderling behoorlijke verschillen tussen CD's kunnen bestaan. Ik had de vraag oa ook in de shoot-out topic gestelt maar het antwoord is uitgebleven. Laat ik 'm hier nog maar eens stellen: "Op welke combi was het contrast tussen de verschillende cd's het duidelijkst waarneembaar?"

mvrg

Patrick

[Martin_M]

"Op welke combi was het contrast tussen de verschillende cd's het duidelijkst waarneembaar?"

Onder het mom van; de meest neutrale versterker zal het best de verschillen tussen opnames laten horen?
Oftewel; hoe neutraler/beter de set, hoe meer de opnames de beperkende factor gaan worden.

Of heb ik het mis?

[blue-eyes]

Die spacebass

Ik wilde na mijn vragen over het live gevoel niet doorvragen, al gaven de antwoorden daar wel aanleiding toe. Ik denk dat het hier wel boven komt borrelen.

[patrick_vdb]

Hi Martin,

Niet geheel onder het mom van 'hoe meer de opnames de beperkende factor gaan worden'

Als metal-liefhebber haal jij vast en zeker de CD's van Peter Tagtgren, de Morissound opnames of Rick Rubin's werk er tussen uit...Die CD's klinken gewoonweg totaal verschillend van elkaar en hebben onderling dus een bepaald contrast...de rest mag je zelf invullen want ik ga vooralsnog geen antwoord geven op de precieze bedoeling van mijn vraag voordat ik een antwoord heb mogen krijgen

mvrg

Patrick

[reMC]

Ik weet dat ik herhaal maar ik zal het nog een keer proberen uit te leggen.

Het zijn vaak dezelfde punten die 47labs, of het nou een netsnoer, speakerkabel, interlink, amp of cd-speler is, bij veel luisteraars opvallen. Bijna altijd heeft het betrekking op het laag, autoriteit en soundstage.

Over laag en autoriteit kan ik kort zijn, met name omdat ik het al een x aantal keren heb uitgelegd. Het is duidelijk dat ik 47labs tot nu toe in elke vergelijking mooier vind. Het is MÍJ duidelijk dat velen die 47labs hebben gehoord natuurlijk, verfijnd etc. vinden klinken maar dat het niet als een 'grote versterker' klinkt. In de meeste gevallen wordt er dan gedoeld op autoriteit, drive en sublaag. In een zeker opzicht vind ik dat terecht, want er zijn inderdaad versterkers die meer bas-energie leveren, het in een bredere stage plaatsen etc. waardoor het best mooi kan overkomen. Maar nu komt het waar ik telkens mee zit. Bij élke vergelijking die ik heb gedaan lijkt er inderdaad minder bas-energie uit de Shigaraki, de 0,4 mm dikke kabel of het bescheiden opgebouwde loopwerk te komen. MAAR bij elke vergelijking geldt ook dat ik vind dat de concurrenten achterblijven in snelheid, definitie, klankkleur, natuurlijke warmte etc.. Ik kan wel met meer vage termen gaan gooien maar ben bang dat dat weinig zin heeft. Voor mij klinken instrumenten in ieder geval meer zoals ik ze live ook ervaar. Namelijk met veel lucht, de materialen waarvan ze zijn gemaakt zijn goed te horen (Hout bij een gitaar, koper van een blaasinstrument, het vel van een trommel etc.) en de noten klinken langer uit. Meer laag is leuk, maar het mag voor mij niet ten koste gaan van die natuurlijke en verfijnde klank en dat gaat het vrijwel altijd wel.

Op dat moment begin ik te twijfelen aan wat neutraal (klinken, niet meten) is. Want is het neutraal als er meer bas-energie is maar het vel van de trommel en de lucht die verplaatst wordt compleet verdwijnen? Is dat wat er is opgenomen, ook als je meeneemt dat de 47labs wél dat intieme laat horen?

Over neutraliteit, voor mij is het inderdaad de meest neutrale versterker die de meeste verschillen aan het licht laat komen, voor mij dus de Shigaraki. Misschien moet ik maar even een vraag stellen. Voor diegene die hem nog niet gehoord hebben, even afgezien van het feit of de Shigi het al dan niet kan, maar: kan een versterker enorme diversiteit in klankkleuren van de opname (waar komt dat vel, hout, koper etc. anders vandaan?) laten horen als hij niet neutraal is?

Ik denk het niet. Veel buizenversterker hebben een mooie, rijke 'harmonische' klank maar laten TOCH minder diversiteit in natuurlijke klankkleuren horen. Blijkbaar maskeren ze iets, naar mijn idee en zijn ze dus niet neutraal, ze voegen immers iets toe.

En natuurlijk, wellicht laat 47labs wel wat laag weg. Wat mij betreft ontbreekt het er echter nooit aan, ik heb ook nooit het idee dat ik de onderkant van een instrument mis en geen een versterker die ik heb gehoord gaat lager EN blijft natuurlijk klinken, iedereen weet dat dat laatste voor mij het belangrijkste is, het bezorgt me kippevel. Het mag live dan ook wel dieper zijn gegaan, wat nu thuis met de Shigi niet te horen is, maar daar klonk het ook 'natuurlijk' in de lagere regionen, nietwaar?

Let op, voor mij hoeft een component niet neutraal te zijn 'omdat dat het beste zou zijn', maar gewoon omdat ik merk dat juist DAN de opname tot leven kan komen.

Dus op de Shigaraki vond ik de verschillen tussen de CD's verreweg het grootst.

[Raphie]

Duidelijk betoog Remko, jij hebt bewust voor jezelf de juiste keuze gemaakt. Anderen kunnen andere keuzes maken op basis van wat zij zoeken in een versterker.

[reMC]

Duidelijk betoog Remko, jij hebt bewust voor jezelf de juiste keuze gemaakt. Anderen kunnen andere keuzes maken op basis van wat zij zoeken in een versterker.

Zeer zeker, ik beweer ook niet anders!

[blue-eyes]

Je kan het ermee eens zijn, je kan er niet mee eens zijn, duidelijk is dat Remco zijn ding heeft gevonden.

Ik denk niet dat er veel meer mensen op het forum zijn die daarin zo duidelijk zijn, die zo goed weten wat ze willen. Proficiat ReMC!

[reMC]

Je kan het ermee eens zijn, je kan er niet mee eens zijn, duidelijk is dat Remco zijn ding heeft gevonden.

Ik denk niet dat er veel meer mensen op het forum zijn die daarin zo duidelijk zijn, die zo goed weten wat ze willen. Proficiat ReMC!

Hehe, bedankt

Ik hoop dat het ook duidelijk is dat ik iedereen in zijn keuze respecteer maar dat ik altijd weer met dezelfde argumenten blijf komen, gewoon omdat ze voor mij nog steeds gelden

[Audiofiel]

Op dat moment begin ik te twijfelen aan wat neutraal is. Want is het neutraal als er meer bas-energie is maar het vel van de trommel en de lucht die verplaatst wordt compleet verdwijnen? Is dat wat er is opgenomen, ook als je meeneemt dat de 47labs wél dat intieme laat horen?

Over neutraliteit, voor mij is het inderdaad de meest neutrale versterker die de meeste verschillen aan het licht laat komen, voor mij dus de Shigaraki. Misschien moet ik maar even een vraag stellen. Voor diegene die hem nog niet gehoord hebben, even afgezien van het feit of de Shigi het al dan niet kan, maar: kan een versterker enorme diversiteit in klankkleuren van de opname (waar komt dat vel, hout, koper etc. anders vandaan?) laten horen als hij niet neutraal is?

Wat ik wel grappig vind is dat ik de gebruikte Shigaraki op de shootout bij Jiri nou niet als eerste als klank de betiteling 'neutraal' zal geven. Volgens mij zit daar dan ook al een verschil in opvatting. De klankkleur die jij zo mooi vind aan de Japanner, noem je neutraal, maar is dat voor mij helemaal niet. Het is voor mijn gevoel alsof Patti niet meer de indrukwekkende 135 kg en dito stemomvang heeft, maar eerder tot anorexia neigt. Dat vind ik zelf dus niet neutraal (wel een indrukwekkend dieet).

[reMC]

Wat ik wel grappig vind is dat ik de gebruikte Shigaraki op de shootout bij Jiri nou niet als eerste als klank de betiteling 'neutraal' zal geven. Volgens mij zit daar dan ook al een verschil in opvatting. De klankkleur die jij zo mooi vind aan de Japanner, noem je neutraal, maar is dat voor mij helemaal niet. Het is voor mijn gevoel alsof Patti niet meer de indrukwekkende 135 kg en dito stemomvang heeft, maar eerder tot anorexia neigt. Dat vind ik zelf dus niet neutraal (wel een indrukwekkend dieet).

Ik baseer het op het feit dat ik vond dat ze minder rotzooi om haar stem heen had. Verder 'zong' ze meer, er was veel minder wat haar tegen hield, meer vrijheid en losser begrijp je? En ja, wellicht klonk ze ieler, kan ik het wel wat mee eens zijn (interlink misschien, in een vergelijking die ik ooit met de Red Dawn heb gedaan was die RD vooral wat vlak van klank..), maar alsnog had ik met de Shigi meer het idee dat er een echt persoon voor me stond ipv een apparaat dat haar reproduceerd.

[Audiofiel]

Ik baseer het op het feit dat ik vond dat ze minder rotzooi om haar stem heen had.

Alleen was alle 'rotzooi' rond haar middel ook weg. En dat klinkt toch echt anders.

[garmtz]

Er is een verschil tussen natuurlijk en neutraal! Een klank kan natuurlijk overkomen, maar dat hoeft niet te betekenen dat die klank of de versterker lineaalrechte eigenschappen heeft. Eigenlijk is een versterker natuurlijk als hij de natuur van zowel de muziek als de mens goed volgt (letterlijke betekenis van 'natuurlijk'), dat wil zeggen dat je lichaam in de muziek zit zonder afgeleid te zijn van niet-menselijke (onmuzikale) zaken. En laat dat nou juist allemaal heel subjectief zijn... Zo zijn we weer bij het beginsel: smaak.  

Wat mij betreft is het simpel: ik luister naar muziek om geraakt te worden, niet om te horen hoe dik de zangeres is... Nogmaals... Smaak...

[reMC]

Alleen was alle 'rotzooi' rond haar middel ook weg. En dat klinkt toch echt anders.

Ik begrijp je best! Niet huilen

[reMC]

Er is een verschil tussen natuurlijk en neutraal! Een klank kan natuurlijk overkomen, maar dat hoeft niet te betekenen dat die klank of de versterker lineaalrechte eigenschappen heeft.

100% mee eens! Maar met neutraal bedoel ik in deze het zo min mogelijk toevoegen en weglaten. En DAN komt alles tot leven en wordt het natuurlijk
Het heeft dus weinig met neutraal METEN te maken, sorry als dat niet duidelijk was.

Begrijpelijk of denk je toch anders?

[Audiofiel]

Er is een verschil tussen natuurlijk en neutraal! Een klank kan natuurlijk overkomen, maar dat hoeft niet te betekenen dat die klank of de versterker lineaalrechte eigenschappen heeft. Eigenlijk is een versterker natuurlijk als hij de natuur van zowel de muziek als de mens goed volgt (letterlijke betekenis van 'natuurlijk'), dat wil zeggen dat je lichaam in de muziek zit zonder afgeleid te zijn van niet-menselijke (onmuzikale) zaken. En laat dat nou juist allemaal heel subjectief zijn... Zo zijn we weer bij het beginsel: smaak.  

Wat heb jij zitten roken? Moet de versterker de natuur van de mens volgen? Dit wordt mij te vaag hoor.

Over het beginsel smaak ben ik het helemaal eens hoor!