Muziek overpeinzingen - Zomer 2019

[Hannibal_]

2019 zomer

Voor de vakantie haal ik vaak even de kam door allerlei spullen, ook digitaal.
Toevallig valt het gekam dit jaar samen met een nieuwe telefoon.

Bij het installeren kies ik er voor de muziek er later op te zetten.
Gegevens overzetten gaat toch steeds makkelijker, nu gewoon oud en nieuw tegen elkaar aan leggen.
Daarna de muziek er via mijn pc, waarop de muziek in verschillende formaten beschikbaar is, op zetten.

Vorig jaar de hele (flac) library omgezet naar variable bitrate MP3.
Zie nu de reden waarom ik verleden jaar vanalles miste in mijn telefoon,
itunes verwees nog naar een oude mp3 library.

Slordig

Dit keer de nieuwste maar geladen.

Oeps, haast 50 GB bezet met de empeedrietjes.


Mood : relaxed

Als eerste zet ik George Benson op.
ik begin met "The Borgia Stick". Het begin met dat lage van de toetsen en ik vermoed een bassax, heerlijk.

Afgewisseld met George op gitaar.

Zo mooi.

Als Benson dan toch op staat, moet ik even "I Remember Wes" en zijn versie van "Take Five" horen. Die laatste is zo vaak gecoverd dat het haast een cliche lijkt om die te draaien?
De versie van Benson vind ik echter een juweeltje.
Het gitaarspel is werkelijk fantastisch! (De piano en de rest ook, overigens).

Over bijna cliche's gesproken, na die nummers als wil ik vaak ook even "Summertime" horen.

In de uitvoering van Shirley Horn.

Van het "I remember Miles" album (er is een mooie remaster van, van verve records).
Heerlijke relaxed en los.
Lekker die slepende drums en lopende bas.
Mooie stem en timing heeft ze.

"My Funny Valentine" ook maar even beluisteren.
Ook uitgevoerd door haar.
En ook zo'n mooie versie.
Breekbaar.


Na Benson heb ik nog niet genoeg gitaren gehoord, lijkt het, want ik ga actief op zoek naar Larry Carlton.

Zijn album "Alone, But Never Alone" is een erg mooie opname met een subtiele en  relaxte Carlton (hij heeft ook veel steviger werk gemaakt).

Eerst maar eens "High Steppin'" opgezet.
Het begin is haast loveboat-esque rustig (maar veel interessanter ).
Pas na anderhalve minuut wordt Larry wat losser.
"Perfect Peace" volgt.
Geweldig zoals je het verpakken van de akkoorden hoort op deze opname.

Als volgende luister ik naar "Pure Delight".
Ook hier hoor je de techniek van het spelen terug.
Ze hebben het er wel een beetje om gedaan, moet ik zeggen.

Maar door de mooie kwaliteit mag en kan het.


Mood : raw

Na al dat subtiele gitaarspel heb ik behoefte om ook wat steviger spel te horen.

Ik begin met Lenny (Kravitz) "Are You Gonna Go My Way".
Bekend materiaal neem ik aan, behoeft weinig toelichting.

Van hem vind ik het, tot op het bot!, rauwe mooi.

Het album "Mama Said" volgt en man, je moet het eigenlijk in zijn geheel draaien vind ik.

Echter vandaag is het cherrypicking.

Ik hou van het ruige "Alway's On The Run" en "Stop Dragging Around", maar vind het ingetogen, minimalistische "Flowers For Zoe" ook werkelijk schitterend.
Net als "More Than Anything In The World" en "What Goes Around Comes Around", waarin de emotie met bakken tegelijk door komt.

Nog even het beatle-achtige "I Build This Garden For Us" van zijn "Let Love Rule" album, gevolgt door "Mr Cab Driver".

Het lijkt wel of de man zijn eigen genre heeft gemaakt.


Mood : energiek

Mijn mood escalleert een beetje en ik zet "Surfing With The Alien" op.
Van Joe Satriani.
Dit is niet iets dat ik heel frequent draai, maar ik heb zo nu en dan ineens zin in steviger werk en dit blaast je haast omver bij vlagen en is tegelijkertijd toch sophisticated.

Ooit op geattendeerd door mijn (ex) zwager, ik kende hem (Joe) eigenlijk niet.

Zo brutaal, zo direct, zo technisch.

Lekker hoor: "Crushing Day" ... Een en al solo haast.
Instrumentaal album.
Dan direct maar door met "Satch Boogie" om de honger naar meer en brutaler te stillen.

Sophisticated raggen

"Circles" is ook de moeite waard als dit soort muziek aanspreekt.


Ik kom "Henrietta" van the Fratellis tegen.
Ik associeer dat nummer altijd met de tv serie "happy day's".
Heeft er zover ik weet niets mee te maken, maar toch.

Niets hoogdravends of zo, wil het gewoon even horen, omdat ik het toevallig tegenkom met browsen door de muziek.
Opame is niet de beste kwaliteit  , maar het past prima bij mijn stemming nu.


Een nieuwe dag.

Mood : sophisticated/slick

Ik heb zin in The Alan Parsons Project.
Een producer die zijn eigen progressive rock band opgezet heeft, dacht ik.
Volgens mij heeft hij ook een inbreng gehad bij Pink Floyd.

De bezetting lijkt nogal eens te wijzigen in de loop van de tijd. In ieder geval wisselen de zangers (meestal mannen) nogal eens.

Ik heb er ooit kennis mee gemaakt bij de broer van een goede jeugdvriend. Hij was tevens de gitaarist/toetsenist bij het jeugdbandje dat we een tijdje gehad hebben. Hij compenseerde zijn slechte (!) gezichtsvermogen met een werkelijk fan-tas-tisch gehoor.

Die liet me het album "Eye In The Sky" horen.
Ik weet nog wel dat ik daar aan moest wennen, ik was geen symfonische rock gewend.

Maar dat duurde niet lang.

Probeer "Silence And I" eens.

De broers wilden graag nummers van hen spelen en na een aantal keer geluisterd te hebben naar dat album en naar het thema-album "The Turn Of A Friendly Card" concludeerde ik wel zo'n beetje dat ik om was.
Het laatste is een thema album over gokken.
Nummers als "Games People Play", "I Don't Wanna Dance" maar ook de titelsong zijn mooie songs.
Wel lastig uit te voeren voor een jeugdbandje.

Zelf vind ik de instrumentale nummers vaak mooi.
Deze worden best vaak onder series op tv gebruikt ook.
Een mooi voorbeeld is "Mammagamma" van "Eye In The Sky" (gebruikt bij een veronica autoprogramma, dacht ik) maar ook "The Gold Bug" van "The Turn Of A Friendly Card".

Parsons behoort tot mijn vaste longlist bij het luisteren.



Mood : chill

Ja, zie je wel! "Black And Blue" van de rolling stones zit ook in de muziek bibliotheek.
Als je tenminste de juiste meeneemt.
Vorig jaar miste ik het album (en nog wel meer muziek) op de "iPod".

Man, ik weet niet wat voor halucinerende middelen die mannen in die tijd namen, maar als je naar een nummer als "Hot Stuf" luistert, krijg je zelf zonder enige toevoeging al haast een trip.

Wat een ongelooflijk gaaf en lekker nummer.
Het zal vast niet voor iedereen zijn, maar....
Het gitaartje, de percussie, piano...
het gaat maar door...
heerlijk!

"Melody"... hetzelfde lekkere doorrollende regime.
Het emotionele "Fool to cry" is werkelijk fantastisch en natuurlijk "Memory Hotel"...

This is hot stuff indeed.


Ik kom Christina Aquilera tegen.
Nee, niet die van "Fighter".
Dit MOET een andere zangeres zijn!

Maar dat is niet zo.

Het nummer is "Save Me From Myself" van het album "Back To Basics".
Van de tweede disk.
Ingetogen, minimalistisch, met een prachtige Christina die helemaal naar de voorgrond gemixed is. Haar stem beweeglijk, breekbaar, met (licht) ondeugend kraakje.

Jummie!

Als het niet ondeugend genoeg is, zijn er genoeg andere opties, lijkt me.
Katie Melua heeft een redelijke poging gedaan met "My Aphrodisiac Is You" en Holly Cole met "Too Darn Hot".

Wel erg netjes allemaal...
Ga ik ook niet opzoeken vandaag, hoor.

Als je Christina toch op hebt staan, kun je namelijk ook "Nasty Naughty Boy" proberen.
Niet zo heel ingetogen (understatement!), maar wel echt lekker, recht voor zijn raap, stout!

Als je dan ook van blazersecties houdt, is dit vast je ding.
("You've been a bad, bad boy... i am gonna take my time, so enjoy..." ).

Go, go, GO! Christina!

Ja, dan is de stap naar "Hanky Panky" van Madonna niet zo groot.
Nee, niet die van het songfestival of de hitlijsten.
Dit MOET een andere zangeres zijn!

Maar dat is niet zo

Het is een nummer van de dick tracy filmmuziek, lekker lopende bas, blazers, gezellig aangevend achtergrond koortje en stout meisje.
Jummie!
Wat wil je meer?

De rest van dat album is ook best goed.


Mood : mega relaxed

Ik ken Donald Fagan zijn muziek al behoorlijk lang en zijn album the Nightfly vind ik erg lekker klinken. Ik was even geleden verrast dat hij een album gemaakt had dat ik nog niet kende: "Morph the Cat". Erg mooi ook en echt Fagan.

Als ik een punt van critiek zou moeten geven, is het dat Fagan er vaak wel wat "serieus" in zit, ik mis het experimentele, losse van jazz rock soms een beetje.
Laat onverlet dat het heel mooi en knap in elkaar gezet is en ik er (heel) vaak met veel plezier naar luister.

Het moet enkele jaren geleden zijn dat ik Steely dan leerde kennen.
Via een van de fori.
Intussen is er behoorlijk wat van hen toegevoegd aan de muziekcollectie.

Ik zet Aja op.
Mooie remastered CD.
Ik sla vaak de eerste twee nummers over.
Persoonlijk vind ik de remastered opname nog mooier op vinyl, maar dat neemt wat minder handig mee, zeg maar.

Mooie productie is het toch.
Ik weet niet of ik het echt jazzrock mag noemen?
Who cares.
Klinkt lekker.

Ik zet "I Got the News" op.
Loopt lekker, de solo's en het ritme zijn erg cool.
"Josie" volgt, mooi gitaartje er in, goed ritme, gave opname.

Genieten.


Om de ultra relaxte stemming niet te verstoren zet ik "Strollin'" op van Prince & The New Power Generation op.
Ik denk dat ik van lopende bassen houdt, begin ik me te realiseren.
Dat zou ook zo maar kunnen kloppen

Zo heerlijk relaxed dit nummer.

Ik zoek het mooie ingetogen "Kiss".
Moet er ook op staan nu (miste ik verleden jaar ook).
Yep!
Zo cool de intermezzo's.

Brilliant!


Ik ben niet de grootste Robbie Williams fan, daarvoor kom ik een X chromosoom tekort denk ik?
Het Swing While You're Winning concert/dvd/cd vind ik wel mooi/leuk uitgevoerd en past goed bij hem.

In de plaats daarvan zet ik "Bongo Bond And Je Ne T'aime Plus" op.
Gewoon een leuk nummer, niets speciaals, opname niet geweldig, maar wel leuk.


Nu ik een aantal nummers tegengekomen ben die we met de band speelden, ga ik op zoek naar Dire Straits.
Volgens mij het titelloze debuut album.
Ik heb de LP in mijn jeugd gekocht en het is nog altijd een mooie en goede opname.

De CD ook.

Ik zak verder in mijn relaxte bui met "Six Blade Knife".
Het getokkel van Knopfler is hier magistraal.
Maar natuurlijk moet "Sultans Of Swing" ook langskomen.
Dat nummer speelde we in de band, tenslotte.

De solo's van Knopfler zijn legendarische, ook in dit nummer.
Smullen.


Mood : slightly funcky

Vanavond ga ik wederom op zoek naar een band waarvan we nummers speelden in ons jeugd bandje. Een beetje de rode draad geloof ik, deze vakantie.
Maar niet het nummer dat van hen in ons repetoire zat.

Het is Level 42, waarvan we "Love Games" speelden.
Cool nummer, met King die als Al Jarreau loopt te "Scatten".
Dat scatten sloegen wij voor het gemak over (ik zong )

En natuurlijk dat snelle slap basspel van hem... het album is volgens mij het debuut (?) en heeft simpelweg de naam van de band.
Eigenlijk is dit volgens mij hun beste.
Yep later werk was ook goed (heb ze in Ahoy zien optreden met de LED's in Kings basgitaar, toen bijzonder, terwijl hij de nummers uit de "Hot water" tijd speelde) maar dit is net wat losser, frivoler, wat meer funky, creatiever, cooler wat mij betreft.

Omdat ik "Love Games" zo vaak gehoord en gespeeld heb (niet dat zoiets echt een drempel is, ik ga het nummer deze vakantie vast nog draaien) kies ik nu voor "Turn It On" en "Starchild". Lindup op de toetsen is hier op zijn best vind ik gecombineerd met heerlijke percussie en muzieklijnen. "Starchild" is fantastisch met de prominente King baslijn, geweldige ritmewisselingen en dan vaak dat super subtiele en geraffineerde synthesizer werk van Lindup daar doorheen.

Dit is gewoon een masterclass.

Ik zoek al een tijdje naar een betaalbare CD van Lindup: Changes.
Ze vragen tegenwoordig voor wat ouder werk echt gigantische prijzen (70€ tot 350$ kwam ik tegen voor mint tweedehands, zucht).
Deze week vond ik er eentje tweedehands voor ongeveer 18€, hoop dat ie inderdaad in goede staat is, want direct besteld.

Zo ver voor nu, tips om deze vakantie te beluisteren zijn welkom.

[mondiaal]

Wow....super geschreven en zoveel herkenning. Lenny, Joe,Alan en Donald. Helden ook voor mij.

[fasteddie]

Die van George Benson... "The Borgia Stick" is zeker heerlijk!
Dank hiervoor!

[Hannibal_]

Hi Eddie,

Het is echt een van mijn favorieten ook.
Op goede set draaien en het is genieten in my book.

Fijn dat hij aanslaat, daar gaat het mij in ieder geval om, leuke nieuwe ideeen opdoen.

Leuk!

Grtjs Han


AUDIO: Woonkamer: Rega mira+Planet (3de generatie), Totem Hawks, Rega DAC-R, Rega RP2 (upgraded), Sonos Connect, Raumfeld connect 2. Eetkamer&Slaapkamer Sonos AMP+Wharfedales. Kinderkamer&badkamer Sonos Play:one. (Offline Rega Mira+Planet+Radio 1ste gen. Musical Fidelity V-DAC+PSU 1st gen. Sonos connect)
FOTOGRAFIE: Canon 80D, 70-210 4.0 (schuifzoom), 50 1.8, 18-135 3.5-5.6+PZ-E1, Tamron 17-50 2.8, Tokina SD 11-20 F2.8 DX, Sigma 70-300 4-5.6 (zandbak obj.), BG-E14 Grip, Metz, Manfrotto

[Hannibal_]

Wow....super geschreven en zoveel herkenning. Lenny, Joe,Alan en Donald. Helden ook voor mij.

Cool!




AUDIO: Woonkamer: Rega mira+Planet (3de generatie), Totem Hawks, Rega DAC-R, Rega RP2 (upgraded), Sonos Connect, Raumfeld connect 2. Eetkamer&Slaapkamer Sonos AMP+Wharfedales. Kinderkamer&badkamer Sonos Play:one. (Offline Rega Mira+Planet+Radio 1ste gen. Musical Fidelity V-DAC+PSU 1st gen. Sonos connect)
FOTOGRAFIE: Canon 80D, 70-210 4.0 (schuifzoom), 50 1.8, 18-135 3.5-5.6+PZ-E1, Tamron 17-50 2.8, Tokina SD 11-20 F2.8 DX, Sigma 70-300 4-5.6 (zandbak obj.), BG-E14 Grip, Metz, Manfrotto