De stereoset van Evert

[Richi]

Ja, inderdaad. En ik vind dat we ook wel een foto verdiend hebben na deze cliffhanger! 

[Ohm Ivo]

Heb even weinig tijd, maar komt allemaal, inclusief foto's...

Groet van Evert

[Tabcam]

Nu ik naar actief ben gegaan geen losse dacs meer, maar wel zeker benieuwd naar jouw ervaringen met de RME. En je het met de 5 PEQ opties wel de mogelijkheid voor ruimtecorrectie.

[Ohm Ivo]

Even wat foto's tussendoor. Ik heb wel al 't een en ander beluisterd, maar er zijn nog opnamen die ik in ieder geval nog wil horen voordat ik mijn oordeel geef...

Groet van Evert

[Ohm Ivo]

Even wat context:

mijn audio-reis begon in 1985 en in al die tijd heb ik maar weinig gewisseld van digitale bron:
1985: Marantz cd-84,
1999: Marantz cd-67 OSE,
2001: Marantz DR-17
2003: PS Audio SL Three dac (2ehands),
2006: Apogee Minidac (2ehands),
2021: RME ADI-2 Dac Fs (2ehands).

Ik heb wel meer digitale bronnen gehoord (in winkels en op audio-shows), maar nooit in directe vergelijking met andere bronnen, dus dat zei niet zoveel. Hieronder volgt een kort overzicht van de vergelijkende luistertests die ik WEL heb gedaan.

Rond 2000 kwam een vriend langs met een CDA-94 (de losse dac die bij de Marantz cd-94 hoort). We konden allebei geen verschil horen tussen deze 94 met de 67 OSE als loopwerk enerzijds en de 67-OSE op zichzelf anderzijds. Dus in 2000 was wat ons betreft de premium techniek uit 1987 te vinden in een budgetspeler.

De Marantz dr-17 cd-recorder (qua speler een cd-17mk2) deed alles nog een stukje beter dan de 67. Meer detail, meer ruimte, alles klonk vooral audiofieler, maar mooier vond ik het allemaal niet. Ik ergerde me al jaren aan het cd-geluid (hard, scherp en een gat in het midden van het geluidsbeeld) dus in 1990 al had ik een Thorens draaitafel aangeschaft. Al die tijd kon digitaal niet tippen aan analoog.

De PS-audio dac was oorspronkelijk uit 1995, meen ik, maar hij versloeg de Dr-17 in geluidskwaliteit. Hetzelfde detail enz., maar vriendelijker en vloeiender van toon.

In 2006 kwam de Apogee Minidac, en dat was pas echt een verbetering. Veel vloeiender, muzikaler, opgeruimder en tegelijkertijd meer detail, diepte, en het gat in het midden was ineens compleet weg! Sterker nog, mijn voorkeur voor analoog was ook meteen weggevaagd.

Een ander ding wat ik leerde was dat "pride of ownership" niet meer zo aan mij besteed was. Ik dacht toen nog dat een echt goed digitaal geluid alleen geleverd werd door onbetaalbare, loodzware TEAC-dacs (21kilo) o.i.d., met 3 losse trafo's. De kleine en lichte Apogee maakte daar resoluut een eind aan. Dit onooglijke, eigenlijk lelijke apparaatje zonder voetjes versloeg de toch wel degelijk uitgevoerde PS-Audiodac en de dr-17 in elk opzicht qua geluid...
Eigenlijk is het niet heel raar. Zo groot zijn die signalen niet die er in een dac omgaan. Waarom zou zo'n apparaat loodzwaar moeten zijn?

Afijn, de Apogee was een geweldige verbetering. Vandaar dat ik de 15 jaren daarop volledig tevreden was met deze bron (plus de 67 als loopwerk). Upgrades daarna betrof uitsluitend room correction.

De afgelopen 4 jaar begon ik wel langzaamaan steeds nieuwsgieriger te worden naar de vraag of er nog geluidsverbeteringen zijn bereikt in de digitale techniek. En langzaamaan begon het idee te vormen om de markt maar weer eens in de gaten te gaan houden ter aanschaf van een recenter tweedehandsje. Al in 2017 kwam ik op het spoor van de RME ADI-2 dac (toen nog zonder Fs). Grappig, in 2006 had ik ook al naar RME zitten kijken maar werd het de Apogee.

Redenen om de RME in de gaten te houden waren/zijn:
-mijn vraag beantwoorden naar verbeteringen in digitaal geluid in de afgelopen 18 jaar,
-de RMI heeft parametrische eq aan boord,
-de RME heeft een interessante fysiologische loudnessregeling waar ik benieuwd naar ben,
-crossfeed voor hoofdtelefoonuitgangen,
-...en een gedrukte handleiding!

En toen werd mij dus een jong-tweedehandse RME ADI-2 dac Fs in de schoot geworpen! Uitgerekend in een periode dat ik weinig tijd heb om te luisteren, maar ik klaag niet!

De klank van de RME.

Allereerst viel me op dat de RME lichter van toon is dan de Apogee. De Apogee heeft een dikkere bas en is wat minder helder dan de RME. Dat leidde tot nogal duidelijke verschillen bij muziek met veel diepe bassen, wat op de grote transmissielijnen erg goed hoorbaar was. Voorbeeld: Biosphere. Waar de Apogee altijd indrukwekkende dikke bassen produceerde, liet de RME ineens horen dat de bas uit verschillende tonen bestond waarvan de onderste ultralaag en ultrastrak waren. Ineens trilde er iets mee in het boekenrek links van mij. Nooit eerder gehad.

Ook is de RME gedetailleerder, op een subtiele maar duidelijke wijze. Dit was eigenlijk bij alles te horen wat ik draaide, maar vooral bij klassiek was het indrukwekkend. Er gebeurde een stuk meer in het orkest, maar totaal niet op een analytische wijze. Ik heb vroeger veel plezier gehad van mijn Thorens draaitafel met Denon DL-304 element, maar deze uiterst subtiele detaillering heb ik een platenspeler nooit horen geven.

Ook oude en/of mindere opnamen knapten behoorlijk op via de RME. Ik heb redelijk wat muziek uit de jaren 50, ook wel wat uit de jaren 20, 30 en 40. Vooral jazz en big band. Alles wat ik in deze categorie heb beluisterd klonk interessanter op de RME. In die oude opnames zit toch meer detail dan ik dacht. Het vreemde is dat je tegelijkertijd beter hoort dat het heel oude opnames zijn, én dat ze beter klinken dan eerst. Geweldig!

Soms waren de verschillen klein. Bij Enya en Art of Noise bijvoorbeeld. De dikke en bij Art of Noise stoffige bas was een fractie strakker, er was iets meer detail, maar veel scheelde het niet. Bij de meeste muziek waren de verschillen echter veel groter dan ik had durven dromen.

Bij klassiek valt op dat het geluidsbeeld van de RME iets groter is dan van de Apogee.

De Apogee was destijds een flinke stap voorwaarts in mijn set, vooral omdat in één klap het gat in het midden verdwenen was. En nu blijkt dat de RME ook zo'n trick up its sleeve heeft...

Na mijn emigratie naar Portugal ben ik qua set vooral bezig geweest met akoestische maatregelen en daarna met room correction. Dat heeft het geluid flink verbeterd. Wat echter bleef was het feit dat bij muziek luisteren op hoog volume de ruimte mee leek te gaan doen. In de hogere middentonen werd het geluid druk, waardoor vooral klassiek werk met veel middentonen nogal doordringend klonken.
Ik heb eea van Vaughan Williams. Nogal middenbetoonde muziek die ook nog eens nogal middentonerig is opgenomen. Bij luid draaien werd het nogal drammerig, terwijl hoog en laag leken te ontbreken. Ik was er altijd vanuit gegaan dat dit met de akoestiek te maken had. Ik wist het ook niet goed weg te krijgen met room correction.
Maar nu: weg is de drammerigheid! Via de RME hoor ik duidelijker waar het misgaat, maar ook dat het veel vriendelijker van toon is geworden en dat het in de opname zit, niet in de akoestiek thuis. Ik kan nu harder draaien dan ooit voordat het geluid achteruitgaat. En als de ruimte gaat meedoen, dan is het in het laag (omdat ik harder draai).

Soms is het verschil zo groot dat het niet meer subtiel te noemen is; zoals bij de soundtrack van Gladiator. De ultrabassen die via de Apogee een indrukwekkende maar redelijk vormeloze brij waren (en veel beter dan op de Marantz dr-17) veranderden op de RME in ultralage, ultrastrakke tonen met een piek op 20hz, zo zag ik in het schermpje van het apparaat.


Zelfs Youtube is fijner geworden, die ik gebruik ipv reguliere televisie. Alles is lichter, gedetailleerder en beter verstaanbaar, ook de filmpjes van mindere kwaliteit. Tegelijkertijd is het geluidsbeeld vriendelijker en smoother. Ik kijk bijvoorbeeld regelmatig filmpjes van Astrum, astronomiegerelateerde onderwerpen. Zijn stem is nogal helder met een randje, dichtbij de microfoon opgenomen. Met de RME blijkt het randje vrijwel weg, uitgesplitst in meerdere tonen, zo lijkt het.

Terwijl ik dit alles typ, schalt Wagner uit de speakers (Otto Klemperer, opname uit 1960) in een kwaliteit zoals die hier nog nooit geklonken heeft. Hoe de RME zich verhoudt tot tijdgenoten zoals Chord, Denafrips, Topping etc. weet ik niet. Ik heb hem alleen vergeleken met mijn oude referentie, de Apogee Minidac. En dan zeg ik: de RME is een absoluut fantastische dac en een veel grotere verbetering dan ik had durven dromen. En dan heb ik de eq, de loudnessregeling, de presets en de andere features nog niet eens uitgeprobeerd. Ik hoop dat hij het heel lang blijft doen en dat ik de komende 15jaar weer onder de pannen ben...

Dus met enige weemoed gaat de Apogee de mottenballen in. Ik hou deze achter de hand mocht ik eens zonder dac komen te zitten.

Groet van Evert

[Rob46]

Wat is de stand van zaken m.b.t. de RME Evert? Nog steeds tevreden?

[Ohm Ivo]

Jazeker, Rob!

Het is in ieder geval de beste dac die ik gehoord heb, maar dat zegt niet veel, want zo veel dacs heb ik niet gehoord...
Hij klinkt ongelooflijk gedetailleerd, en tegelijk zeer smooth, en daardoor heel subtiel.

De grootste "nadelen" die ik kan vinden zijn dat 1) sommige electronische muziek iets minder sprankelend klinkt (zoals Oxygene van JMJarre en G-spot van Speedy J) en 2) dat er nog een enorme hoop features op het apparaat zijn waar ik nog niet eens aan begonnen ben.
Maar die features kan je gewoon met rust laten; gewoon plug en play...

Maar verder ben ik bezig mijn hele muziekverzameling te herontdekken. Soms zijn de verschillen behoorlijk groot, vooral in het ultra-laag. Vrijwel alle opnames klinken beter, vooral de wat mindere/oudere. Ik vond mijn speakers altijd al gedetailleerd, maar nu doet de klank me aan elektrostaten denken, zo subtiel en gemakkelijk het klinkt. Al zullen echte elektrostaten nóg vanzelfsprekender en luchtiger klinken, maar die hebben weer andere nadelen.

Een andere reden dat ik meer details hoor is dat ik de laatste tijd op hoger volume luister. Het kan, probleemloos, dus dat is ook winst. Ik ben uiterst tevreden met mijn RME, tis een half stapje terug (bv Jarre) en 5 stappen vooruit. Feest!

De laatste 6 jaar heb ik mijn set kunnen verbeteren door akoestische aanpassingen en vervolgens door set-uitbreiding dmv digitale eq. Pas enkele weken geleden is er een upgrade in de vorm van apparatuur gekomen via deze RME. Ik was er al van overtuigd dat de huidige set optimaliseren beter zou werken voor mij dan om nieuwe speakers te kopen, en de komst van de RME heeft het weer eens bevestigd. De set heeft (in mijn oren) nog nooit zo goed geklonken. Het is nog meer een alleskunner geworden, hoef me qua genre of opnamekwaliteit niet te beperken. Gelukkig maar, want ik hou van zéér diverse genres (oa jazz uit de jaren 40, klassiek, metal, ambient).
En: deze RME is voor mij wederom een bewijs dat toegenomen detail totaal iets anders is dan "analytisch".

Groet van Evert

[Rob46]

Wat gaaf dat de meerwaarde bevestigd wordt! Dat is extra genieten Evert. 

[Ohm Ivo]

Foto's van de huidige, versimpelde opstelling; alleen pc, dac,  cd-speler en versterker.

Het zou nog simpeler kunnen: de laptop via USB rechtstreeks op de RME en dan via xlr naar de versterker. Dan kan de interface ertussen uit. Maar dan kan ik dus geen metingen in REW meer doen. Bovendien lees ik op het RME-forum dat er toch wel vaak gedoe is als je de laptop/pc direct aan de dac verbindt via USB-aansluiting. Ik denk dus dat ik het voorlopig zo laat. Dat ik dan niet kan upsamplen tot 768kHz en geen DSD kan draaien zit ik niet mee. Ik zal ook geen firmware-update doen, daar hou ik niet van. Als het werkt, zoals nu, dan ga ik dat niet verpesten met een firmware-update. Bovendien, de dac doet nu al alles wat ik wil, meer hoeft niet.

Waarschijnlijk is mijn opstelling niet bit-perfect, aangezien de Windows-mixer er nog tussen zit. Maar ik heb in het verleden wel eens geklooid met wasapi en asio icm Foobar enzo en ik hoorde het verschil niet. En teveel gedoe.

I am a happy camper!

Groet van Evert

[Ohm Ivo]

Hallo mede-audiofanaten,

Updeetje.
Ik heb het equalisatieprogramma APO en de gebruikersinterface Peace  van de laptop gegooid want werd niet goed van die gebruiksonvriendelijke nerdprogramma's.  Na alles zorgvuldig te hebben ingesteld (APO is een 31-bands PARAMETRISCHE equaliser; waanzinnig veel instelmogelijkheden dus) had ik geweldig geluid, maar regelmatig was er wel weer wat; of de eq deed alsof het nog werkte (met signaalsterkte-aanduiding enzo) maar bij het verschuiven van een regelaar gebeurde er dus niks in het geluid. Of een andere preset kiezen (ik heb er 2: een voor de hoofdtelefoon en 1 voor de set) leverde ook geen verandering in het geluid op. Het blijkt dat je na elke Windows-update de kans loopt dat APO niet meer werkt en dus opnieuw geïnstalleerd moet worden. Maar dat is dus niet te zien aan APO/Peace. Ik vroeg me al af waarom het geluid zo bassig was geworden...
Na de laatste Windowsupdate was het geluid krakerig. Opnieuw installeren van APO hielp niet. Opnieuw installeren van Peace ook niet. Dus dan maar eraf ermee.

Jammer, maar helaas. Dan maar de eq in de RME ADI-2fs instellen. Eerst eindeloos gezocht naar de eq-settings per kanaal. De "gewone" eq is gemakkelijk genoeg te vinden op het apparaat, maar de eq per kanaal was compleet onvindbaar. Op gegeven moment dacht ik dat het simpelweg niet op mijn RME aanwezig was! Youtubefilmpjes gekeken, handleiding tig keer gelezen, uiteindelijk gevonden maar weet niet meer hoe.

Afijn, de parametrische eq in de RME is slechts 5-bands, maar daarmee kom je gelukkig een heel eind. Zie foto's voor de instellingen, die ik "fonetisch" heb overgenomen van de APO (oftewel, ik had foto's gemaakt van de instellingen in APO en heb de vorm van de frequentiecurve benaderd in de RME. Eindresultaat klinkt niet helemaal hetzelfde als APO, maar gelukkig wel erg goed. Heb ook meteen de hoofdtelefoon ge-eqd (niet per kanaal).

Die RME is een nachtmerrie qua bediening. Ik dacht dat ik wel wat gewend was met de Behringer Ultracurve, maar de RME is voor mensen die zo intelligent zijn dat ze zelfs de timer van een videorecorder kunnen programmeren...

Neemt niet weg dat ik uiterst tevreden ben met de RME. De geluidskwaliteit blijft me verbazen, de magie is nog steeds niet weg...

Mijn vrouw is weer naar NL voor een maand om in de zorg te werken (3 maanden per jaar werken zorgt dat we het hele jaar in Portugal kunnen leven), dus binnenkort ga ik nog 1x met REW aan het meten. Daarna is het wel klaar geloof ik.

Groet van een tevreden audioot,

Evert

[Tabcam]

Dat RME niet de meest gebruikersvriendelijke interface heeft uitgevonden klopt wel, je verdwaalt snel in de vele submenu's. De PEQ instellen viel me wat dat betreft weer mee, had ook per kanaal ingesteld geloof ik maar hoe is mij ook te lang geleden. Wel fijn dat het je gelukt is, geniet van je muziek !

[MAW]

Mooi om te lezen dat hij goed bevalt. Verbaast me niks overigens. Een vriend van me gebruikt in de studio al jaren RME met PCI-E interface (Multiface). Dat ding klinkt goed maar is ook erg flexibel (voor routeren van ingangen en uitgangen) en zit goede stabiele software bij.

Zelf zat ik ook al te kijken naar zo'n DAC FS of PRO om in de studio te zetten (en dan mijn Benchmark DAC2 HGC naar de woonkamer te verplaatsen). Ik heb geen haast maar RME staat bovenaan mijn lijst. Top kwaliteit voor een goede prijs.

[Ohm Ivo]

Met de PRO-versie zou ik opletten: volgens diverse gebruikers op diverse fora schijnt deze heet te worden, en apparaten die heet worden hoef ik niet. Maar kan voor jou anders zijn natuurlijk.
Als je AD-DA nodig hebt: er zijn allerlei audio-interfaces op de markt die dat hebben, waaronder mijn Zoom U-44, die ik voor slechts 95 euro heb gekocht. De kwaliteit heb ik nooit getest want ik heb geen analoge bronnen meer.

Als je alléén DA-conversie nodig hebt en geen AD-conversie, dan zou ik sowieso niet voor de PRO-versie kiezen. Deze is vanwege de AD-conversie een stuk duurder dan "mijn" RME.

Groet van Evert

[MAW]

Dank voor de tip!

[Ohm Ivo]

Zo, deze happy camper heeft al bijna een jaar niet meer in zijn eigen showtopic gepost...
Dat komt omdat ik tevreden ben. Ik heb zelfs niks veranderd in de PEQ-instellingen. Maar... er zit nu een weer een experimentje aan te komen. Hopelijk een upgrade, maar waarschijnlijker een sidegrade. Chansig en ik hebben er jaren geleden enkele woorden aan besteed in enkele posts.

Later meer.

Groet van Evert

[chansig]

Ja dat weet ik nog wel. 

Gr. Hans

[Ohm Ivo]

 

Hallo mede-audioten!

Er zit een experimentje aan te komen dus. Even wat inleiding:

op ons terrein heb ik enkele jaren terug een houten gebouw neergezet waar mijn vrouw yogales geeft. Gelukkig had ik nog een setje Dynaudio Contour 1.1 speakertjes en een NAD versterkertje van 20W. Prima voor achtergrondmuziek. Maar ze wil er ook dansavonden organiseren voor maximaal zo'n 10 mensen (het zaaltje is 5 bij 10m). Dat kan ws prima met die Contours, want de muziek hoeft niet heel hard en de Contours kunnen best hard (150W continu). Maar de speakertjes hebben een rendement van 85db en dat vind ik voor een 20W-versterkertje in een zaaltje toch iets te gortig.(Ik had in Nl de dynaudios op een 2x150W Marantz PM-15 en dat kon keihard én klonk errug goed).

Er moest dus een zwaardere versterker komen, maar het moest ook goedkoop. Dus zat ik op t net te zoeken en kwam uit op een AIYIMA A08 Pro. Iets van 50W aan 8 ohm en 100W aan 4 ohm. Kosten rond de 140 euro, maar alleen online te kopen en in Portugal bleek het ding 313 euro te kosten! Laat dus maar.

Toen ben ik maar eens naar PA-versterkers gaan kijken. Daar hebben Chansig en ik het in het verleden wel even over gehad en dat is altijd in mijn achterhoofd blijven zitten. Hij heeft (als ik het me goed herinner; geen zin om terug te zoeken) n paar Crown-versterkers gehad.
Dus ik  naar de website van Thomann gegaan, waar ik 6 jaar geleden ook mijn Behringer UltraCurve had gekocht. Die hebben veel PA-versterkers!

Toen bleek dat veel PA's spotgoedkoop waren! Je had ze al voor minder dan 200 euro. Maar: ik wilde niet de aller-goedkoopste; uit gebruikerservaringen (ik heb er héél veel gelezen) bleek toch steeds dat die erg luidruchtige ventilatoren hadden, of andere nadelen.

Bovendien, áls ik dan een PA-versterker wilde kopen moest het er eentje zijn met heel veel vermogen. Mijn persoonlijke 2 stelregels in hifi zijn nl:
-de speakers moeten overgedimensioneerd zijn t.o.v. de kamer,
-de versterker moet overgedimensioneerd zijn t.o.v. de speakers.
Mijn speakers zijn gespec'd als 330W bij een rendement van 86db en mijn Marantz PM-14 als 200W aan 4 ohm. Behoorlijk, maar bij sommige films had ik het idee dat de Marantz wel eens (heel even) adem tekort kwam.

Dus misschien ging de Marantz wel naar de yogazaal en de PA naar de hoofdset. Of andersom...ik wilde beide mogelijkheden openhouden.

Nadeel van de meeste PA-versterkers zijn:
-ontzettend lelijk,
-meestal koeling met lawaaierige ventilatoren,
-meestal alleen speakon-plugs als luidsprekeraansluitingen,
-meestal alleen xlr-aansluiting (voor mij geen probleem, maar wel voor het mobieltje van mijn vrouw).

Maar ik heb een merk gevonden die dat allemaal omzeilde: Crown.
Meer dan 400 gebruikerservaringen gelezen, en toen maar besteld.

En nu is er een Crown XLi 1500 naar me onderweg! Deze ga ik uitgebreid testen in de hoofdset.

Wordt vervolgd.

Groet van Evert

[chansig]

Ahha...inderdaad. Twee Crowns XLS 1500's gehad. Perfect. Nooit last gehad van de fan. Maar dat ws mogelijk ook omdat ze in een kast een aantal meter van de mlp stonden. In ieder geval erg veel plezier van gehad. Vier woofers verspreid door de kamer mee aangestuurd. Op de grote speakers was het iedere keer een andere versterker. Maar uiteindelijk de Kenwood M2. Mooi apparaat.

Volgens mij heb ik 1 van de Crowns ook nog een keer op de speakers gehad. Volgens mij niets mis mee.

Veel plezier.

Gr. Hans

[CinéHome]

Heb je ook onafhankelijke meetgegevens gezien van de Crown?
Want in de pro wereld durven ze de vermogens ook wel eens te overdrijven.

Maar zal wel vermogen zat hebben voor deze taak. Succes!

[chansig]

Hij heeft 400 gebruikerservaringen gelezen. Dan zal het vast wel ergens wel benoemd zijn als een probleem.

Gr. Hans

[Ohm Ivo]

Heb je ook onafhankelijke meetgegevens gezien van de Crown?
Want in de pro wereld durven ze de vermogens ook wel eens te overdrijven.

Maar zal wel vermogen zat hebben voor deze taak. Succes!

Was ik nog vergeten te vertellen; op Youtube vond ik een filmpje waarin deze versterker getest werd. Weliswaar bij een THD van 1% en 1kHz als testtoon, maar toch. Dit is wat ze gemeten hebben:

8 ohm l/r: 417/413W continu, 510/495W dynamic power,

4 ohm l/r: 634/618W continu, 820/806W dymamic power.

Bij 2 ohm is hij minder stabiel, maar toch nog 337/271W continu en 711/650 piek.

Geen 20hz-20kHz bij 0,01%THD, maar ik heb er wel vertrouwen in.
Mijn hoofdset-speakers hebben een gemeten minimumimpedantie van 3,5 ohm, de Dynaudio's een gemeten minimumimpedantie van 3,6 ohm.

Ik ben enorm benieuwd!

Groet van Evert

[Ohm Ivo]

Hij heeft 400 gebruikerservaringen gelezen. Dan zal het vast wel ergens wel benoemd zijn als een probleem.

Gr. Hans

Ja, ik wilde persé geen kat in de zak kopen. Zo waren mijn zorgen o.a.:

-zijn de ventilatoren niet te luid?
-kan hij ook in de hifi set gebruikt worden?
-is er een inschakelplop over de speakers?
-trekt hij niet te veel stroom bij het aanzetten? Dit had ik bij de PM-15 in Nederland. Bij eerste keer inschakelen vloog de stop eruit, de tweede keer ging wel altijd goed.
-een enkeling had last van brom. Zou ik dat ook krijgen?
De gebruikerservaringen hebben mijn vragen grotendeels beantwoord. En nu ga ik het zelf ervaren...

Groet van Evert

[Tabcam]

Ja, ik wilde persé geen kat in de zak kopen. Zo waren mijn zorgen o.a.:

-zijn de ventilatoren niet te luid?
-kan hij ook in de hifi set gebruikt worden?
-is er een inschakelplop over de speakers?
-trekt hij niet te veel stroom bij het aanzetten? Dit had ik bij de PM-15 in Nederland. Bij eerste keer inschakelen vloog de stop eruit, de tweede keer ging wel altijd goed.
-een enkeling had last van brom. Zou ik dat ook krijgen?
De gebruikerservaringen hebben mijn vragen grotendeels beantwoord. En nu ga ik het zelf ervaren...

Groet van Evert

Qua PA versterkers, deze zijn veelal met een ander doel gebouwd dan High Fidelity. Vaak zijn kosten, betrouwbaarheid, versjouwbaarheid, 24/7 aan kunnen staan belangrijker want vaak geen stereo, bv. veel meer dan vier luidsprekers. Als dat geen probleem is, en dat kan ik me best voorstellen in jouw vrouw haar geval met dansavonden, dan kan dat best een goedkope uitkomst zijn. Met de IMG StageLine 2000d was er toch wel meer vervorming maar op zich goed genoeg.

Voor High Fidelity is het de vraag, maar voor jouw toepassing zal het miner kritisch zijn. Ben benieuwd naar je bevindingen.

[holco]

Ik kan wel beamen dat Crown verassend goed klinkende versterkers heeft

[Ohm Ivo]

Mwah, ik heb de laatste jaren te kampen met een groeiend wantrouwen tegenover moderne hifi. Het wordt steeds maar duurder en duurder terwijl de bouwkwaliteit steeds minder wordt. Op de site van ASR staan leuke (trieste) voorbeelden. Nu weer een Pass Labs hoofdtelefoonversterker van 3675 dollar die normale hoofdtelefoons niet fatsoenlijk kan aansturen en met een losse draadverbinding binnenin. Plus dat in mijn ervaring de verschillen tussen (transistor)versterkers enorm klein zijn. Eerst horen, dan geloven.

Nee, vroeger (jaren 90 en daarvoor) vond ik hifi veel leuker. De enige echte verbetering van tegenwoordig is wat mij betreft de DAC. En: ik neig steeds meer naar de professionele hifi (Apogee minidac, RME, Behringer UltraCurve).

We gaan het meemaken!

Groet van Evert

Groet van Evert (die bijna niet kan wachten tot de Crown arriveert).