Ik heb geen idee of het in dit subtopic thuis hoort, excuses als dit fout is.
Afgelopen weekend heb ik mijn eerste ervaring met (3D) HD Blu-Ray opgedaan
Bij wijze van test hebben een vriend en ik een Playstation 4 op mijn Panasonic WT50 (active 3D) aangeloten en hierop Resident Evil Afterlife in Real3D afgespeeld.
Ieder met 2 jaar oude 3D brilletjes op onze neus (vers uit de verpakking) zaten we ons op de bank te vergapen.
Voor het kijken heb ik alle "enhancements" uitgezet en het beeld, zoals mijn hoofdinput op True Cinema gezet (rustig en naturel beeld).
Ik moet toegeven dat ik bijzonder onder de indruk was van de scherpte van het beeld, de gebruikte 3D effecten en de overall kwaliteit van het geheel (de film was maar zo zo).
Nu weet ik dat het scherm zeer goede reviews heeft ontvangen op gebied van 3D weergave, maar dit heb ik nog niet eerder gezien. Ik durf te zeggen dat het beter was dan de gemiddelde bioscoop, Het kwam qua scherpte en dieptevorming voor mij in de buurt van mijn ervaringen in Pathι Tuschinski waar ik The Hobbit in 3D HFR heb gezien. Volledig vrij van het "kijkdoos effect" dat ik met de meeste films in verschillende bioscopen heb ervaren.
Ik heb me er nog nooit in verdiept en films kijken heeft voor mij niet echt een hele belangrijke prioriteit, maar dit was stiekum wel leuk

De PS4 was met HDMI aangesloten op de TV, en de TV met toslink via een externe DACaangesloten op mijn HIFI. Geluid was 5.1 "gedownmixt" naar 2.0 in de TV omdat 2.0 stereo niet tot de selecteerbare opties van de Blu-Ray behoorde.
Mijn vraag is nu:
Hoeveel verschil maakt de bron nu uit bij het bekijken van Blu-Ray films al het gaat om beeld/geluid kwaliteit over HDMI. Waar liggen precies de verschillen. Is de PS4 echt een goede bron? of bereik ik hetzelfde resultaat met een simpele samsung van 6 tientjes.
Bedankt voor de antwoorden alvast
