Gebalanceerd koppelen van audiocomponenten heeft het imago beter te zijn dan over cinch. Is dat terecht?
Veel professionele apparatuur is voorzien van gebalanceerde (XLR) aansluitingen. Waarom? Het antwoord is als volgt:
Professionele apparatuur apparatuur moet vaak (bijv. in theaters) met lange kabels verbonden worden. Gebalanceerde overdracht vindt plaats met een hoger signaalniveau wat een voordeel is bij lange kabels met spanningsverlies. Het is ook minder storingsgevoelig doordat storende invloeden door instraling op de kabels van een relatief laaf niveau zijn t.o.v. de overdrachtsspanning van het signaal.
Voor een gebalanceerde uitgang is echter een converter nodig die de signaalkwaliteit beïnvloed. Aan de ingaande kant vind ook weer conversie plaats.
In de huiskamer worden vaak korte kabels gebruikt en is weinig sprake van storende invloeden op de kabel. Dan is het beter om de cinch aansluitingen te gebruiken. Het zal een beter geluid opleveren.
Is deze stelling waar??? Wie "schiet" erop?? :nowink: :nowink: :headbanging: :headbanging:
Je stelling is veel te breed en alleen daarom al onwaar. Je gaat er namelijk onterecht van uit dat er steeds een conversie plaatsvind van ongebalanceerd naar gebalanceerd (of zelfs nog een tweede keer).
De werkelijkheid is wat complexer. Inderdaad heeft een gebalanceerde kabel voordelen op lange afstanden, maar dat is niet vanwege het 6dB hogere niveau (eigenlijk maar 3 dB per ader). Het principe van een gebalanceerde kabel is dat de ingestraalde storingen elkaar uiteindelijk zullen opheffen.
Apparatuur die gebalanceerde aansluitingen (XLR) heeft, heeft niet altijd een gebalanceerde opbouw. Voor een echt symmetrische (gebalanceerde) opbouw moeten er namelijk dubbele versterkertrappen worden gebruikt, eentje voor de + en eentje voor de – lijn. Niet alle apparatuur heeft dat en als dat niet zo is, dan wordt er inderdaad geconverteerd, meestal met een somversterker in de vorm van een opamp.
In de praktijk kun je grofweg 3 situaties tegenkomen:
A) Beide apparaten zijn echt gebalanceerd opgebouwd (en hebben dus dubbele versterkerlijnen).
B) Slechts één van beide apparaten is echt gebalanceerd opgebouwd, de andere gebruikt bij de ingang (of uitgang) een conversie.
C) Geen van beide apparaten is echt gebalanceerd opgebouwd; beide gebruiken een conversie.
Ik heb met alle 3 de situaties ervaringen en kan je vertellen dat ik in situatie A) altijd de voorkeur gaf aan de gebalanceerde verbinding. In situatie C) was mijn ervaring dat het zelden beter klinkt met XLR en dat cinch dus de voorkeur heeft. Het grijze gebied is situatie B) en daarbij is mijn ervaring dat het vaker beter klinkt met XLR dan met cinch.
Bedenk ook goed dat bronnen en voorversterkers met een XLR-uitgang vaak wel degelijk dubbele versterkerlijnen hebben. Dat is ook niet zo extreem kostenverhogend voor de bouwers. Bij eindversterkers zie je het echter zelden. Degene die werkelijk volledig symmetrisch ofwel gebalanceerd zijn opgebouwd van ingang tot uitgang zijn te herkennen aan het feit dat ze de –pool van de luidspreker-aansluitingen niet aan massa hebben gekoppeld. Dat kan namelijk niet omdat het in feite twee gebrugde eindversterkers zijn en anders zou kortsluiting ontstaan. ;)
Situatie B) komt in de praktijk dus heel vaak voor. Daarom is mijn advies: als je zowel XLR als cinch aansluitingen hebt: altijd zélf proberen welke beter klinkt! 8)
Uiteindelijk maakt het niks uit.
Groet,
Jacco
Applaus voor de uitleg van Audiofiel ;)
Er zijn overigens ook ontwerpers die wel XLR-uitgangen gebruiken, maar niets willen weten van een gebalanceerde opbouw, zoals AMR:
The CD-77 uses a completely signal-ended signal path as we have found this to give a more realistic reproduction of music. However, in terms of sound quality, we found the XLR connector preferable to the RCA connector, even when used with un-balanced signals.
Consequently, we have offered the XLR output in a manner that is fully compatible with balanced equipment: takes full advantage of balanced connections yet retains the desirable single ended signal circuit.
Uit de uitleg van audiofiel blijkt dat mijn stelling wel wat kort door de bocht was. Complimenten voor het heldere verhaal audiofiel! Ik heb ervan geleerd en zal eens meter aan mijn MA240 om te zien of de min aan aarde zit.
Citaat van: MdB op september 8, 2009, 22:38:48
Voor korte kabels!
;D Sinds wanneer heb je lange leidingen liggen thuis?
Groet,
Jacco
:sigh:
Citaat van: reMC op september 8, 2009, 22:44:25
The CD-77 uses a completely signal-ended signal path as we have found this to give a more realistic reproduction of music.
De lage bandbreedte van audio maakt feedback mogelijk zodanig dat vervorming door electronica onhoorbaar klein is, er is dus geen reden om met differentiëel ontwerp (even harmonischen weghalen) dit beter te maken.
Als een differentiëel ontwerp echter een hoorbare verslechtering geeft (ik ga er echter vanuit dat dit allemaal autosuggestie is bij dit soort audiofielspulfrabrikantverhalen) moet er een beginnersfout gemaakt zijn in het ontwerp of implementatie.
Citaat van: dekkersj op september 21, 2009, 10:49:43
;D Sinds wanneer heb je lange leidingen liggen thuis?
Groet,
Jacco
Hoe lang? :pompom:
::)
Heel erg lang. Bij normale line verbindingen iets van 200 meter of misschien nog wel meer.
Groet,
Jacco
Citaat van: dekkersj op september 24, 2009, 15:39:06
Heel erg lang. Bij normale line verbindingen iets van 200 meter of misschien nog wel meer.
Groet,
Jacco
Dat is erg lang :thumbs-up:
Heel erg lang zelf, denk niet dat ik dat red in mijn woonkamer. :eh: :sarcasm:
Maar begrijp veel niet, vraag:
Als een volledige symetrische gebalanceerde ingang een (mogelijkheid heeft tot) extra storing onderdrukking geeft van -6dB dan geeft dat toch meer ruimte voor muziek informatie? Wat kan er dan mis zijn om zo'n duurdere oplossing te kiezen?
Stel er is geen storing aanwezig bij korte signaalkabels dan is de volledige symetrische gebalanceerde ingang op dat moment onzin maar verminkt de symetrische ingang dan de muziek informatie?
:wacko:
Citaat van: MdB op september 24, 2009, 16:18:29
Maar begrijp veel niet, vraag:
Als een volledige symetrische gebalanceerde ingang een (mogelijkheid heeft tot) extra storing onderdrukking geeft van -6dB dan geeft dat toch meer ruimte voor muziek informatie? Wat kan er dan mis zijn om zo'n duurdere oplossing te kiezen?
Stel er is geen storing aanwezig bij korte signaalkabels dan is de volledige symetrische gebalanceerde ingang op dat moment onzin maar verminkt de symetrische ingang dan de muziek informatie?
:wacko:
De onderdrukking zal heel veel meer zijn dan 6 dB, dat is het hele idee achter gebalanceerd werken. En die extra ruimte heb je helemaal niet nodig omdat de storing bij niet-gebalanceerd sowieso te weinig is om te horen. Je bent dus een verbetering aan het doorvoeren die overbodig is, het is een technische verbetering. En er wordt ook niets verminkt dus je hoeft het niet te laten. Kortom: het maakt niet uit. Het verandert de kwaliteit van het audiosignaal niet.
Groet,
Jacco
Citaat van: Audiofiel op september 8, 2009, 22:29:04
Je stelling is veel te breed en alleen daarom al onwaar. Je gaat er namelijk onterecht van uit dat er steeds een conversie plaatsvind van ongebalanceerd naar gebalanceerd (of zelfs nog een tweede keer).
De werkelijkheid is wat complexer. Inderdaad heeft een gebalanceerde kabel voordelen op lange afstanden, maar dat is niet vanwege het 6dB hogere niveau (eigenlijk maar 3 dB per ader). Het principe van een gebalanceerde kabel is dat de ingestraalde storingen elkaar uiteindelijk zullen opheffen.
Apparatuur die gebalanceerde aansluitingen (XLR) heeft, heeft niet altijd een gebalanceerde opbouw. Voor een echt symmetrische (gebalanceerde) opbouw moeten er namelijk dubbele versterkertrappen worden gebruikt, eentje voor de + en eentje voor de – lijn. Niet alle apparatuur heeft dat en als dat niet zo is, dan wordt er inderdaad geconverteerd, meestal met een somversterker in de vorm van een opamp.
In de praktijk kun je grofweg 3 situaties tegenkomen:
A) Beide apparaten zijn echt gebalanceerd opgebouwd (en hebben dus dubbele versterkerlijnen).
B) Slechts één van beide apparaten is echt gebalanceerd opgebouwd, de andere gebruikt bij de ingang (of uitgang) een conversie.
C) Geen van beide apparaten is echt gebalanceerd opgebouwd; beide gebruiken een conversie.
Ik heb met alle 3 de situaties ervaringen en kan je vertellen dat ik in situatie A) altijd de voorkeur gaf aan de gebalanceerde verbinding. In situatie C) was mijn ervaring dat het zelden beter klinkt met XLR en dat cinch dus de voorkeur heeft. Het grijze gebied is situatie B) en daarbij is mijn ervaring dat het vaker beter klinkt met XLR dan met cinch.
Bedenk ook goed dat bronnen en voorversterkers met een XLR-uitgang vaak wel degelijk dubbele versterkerlijnen hebben. Dat is ook niet zo extreem kostenverhogend voor de bouwers. Bij eindversterkers zie je het echter zelden. Degene die werkelijk volledig symmetrisch ofwel gebalanceerd zijn opgebouwd van ingang tot uitgang zijn te herkennen aan het feit dat ze de –pool van de luidspreker-aansluitingen niet aan massa hebben gekoppeld. Dat kan namelijk niet omdat het in feite twee gebrugde eindversterkers zijn en anders zou kortsluiting ontstaan. ;)
Situatie B) komt in de praktijk dus heel vaak voor. Daarom is mijn advies: als je zowel XLR als cinch aansluitingen hebt: altijd zélf proberen welke beter klinkt! 8)
Beste Audiofiel,
Ik kom er maar niet achter of mijn Marantz PM11-S2 en SA11-S2 ook echt volwaardig intern gebalanceerd zijn.
Link foto Marantz PM11-S2: http://akamaipix.crutchfield.com/ImageHandler/scale/340/342/products/2009/05/642/x642PM11S2-o_Inside.jpeg
Link foto Marantz SA11-S2: http://media.photobucket.com/image/marantz%20sa11%20s2/Spearmintau/Marantz/sa11s1_innersmall.jpg
Weet jij dat misschien?
Gr. Ton
Aan zo'n fotootje is dat niet af te lezen. Mijn advies is in dat geval plan B: zelf luisteren. ;)