Harbeth speakers (incl LSkabel / versterking)

[AbZ]

Denk dat bij een redelijk solid state ontwerp vandaag de dag
zonder zware belasting de THD niet zo snel een factor van betekenis is.

[Lars_Portman]

Hebben ze nog niet... Dit is een prototype van een paar jaar geleden...

Het is om van het gezeur af te zijn van 'welke versterker moet ik kopen'. Uiteraard kun je naast de Harbeth versterker iedere andere fatsoenlijke versterker gebruiken, want volgens Alan Shaw maakt het inderdaad niet uit.

Dat kan zeker! Ik heb ooit de Harbeth monitor speakers gehoord op een HEED Obelisk SI. Wat een geluid! Das me echt bij gebleven. Wat groots geluid gaf dat.

[Bas Akkerman]

Yep...
maar het is wel zoiets als automatisch peper&zout op je eten doen voordat je het geproefd hebt.

Mooie vergelijking! Ik weet het, heb lang niet alle buizenversterkers gehoord, maar dat is wel een beetje wat ik tegen (sommige?) buizen heb. Sorry voor de liefhebbers!

[twani]

Dat kan zeker! Ik heb ooit de Harbeth monitor speakers gehoord op een HEED Obelisk SI. Wat een geluid! Das me echt bij gebleven. Wat groots geluid gaf dat.

Dit schijnt het ook super te doen....

[BuSpu]

Dacht dat het juist ging om de 'even' orde.
(Vooral de 2e, zal daarboven rap meestal wel afnemen.)

Helemaal waar. Het verschil schijnt hem er ook in te zitten dat vervorming uit een solid state, als het waarneembaar wordt, voor je gehoor veel vervelender is vanwege de andere harmonische verhouding tot het originele signaal.

[Kingpin]

Buizenversterkers vervormen inderdaad meer, maar doen dat veel consistenter bij verschillende loads en verschillende frequenties. Dus absoluut gezien vervormen ze meer, maar harmonisch gezien, vervormen ze 'beter' dan transistorontwerpen. Het kale cijfertje zegt in deze niet zoveel, je moet kijken hoe de versterker vervormt bij verschillende loads en verschillende frequenties.

Een Push-Pull buis schakeling heeft dan weer voordelen dat de even harmonischen teniet worden gedaan en de vervorming beduidend minder wordt. Zeker in triode schakeling PP heeft dit vele voordelen.

[AbZ]

Helemaal waar. Het verschil schijnt hem er ook in te zitten dat vervorming uit een solid state, als het waarneembaar wordt, voor je gehoor veel vervelender is vanwege de andere harmonische verhouding tot het originele signaal.

Ja maar solid state vervormt zo weinig dat het nogal theoretisch is als je de amp niet maximaal belast.

Een Push-Pull buis schakeling heeft dan weer voordelen dat de even harmonischen teniet worden gedaan en de vervorming beduidend minder wordt. Zeker in triode schakeling PP heeft dit vele voordelen.

Bij Push-Pull wordt de vervorming minder in absolute termen
maar de oneven harmonischen (die niet 'mooi' zijn) worden relatief sterker.

[Dr.Bedlo]

Is het zo dat een single end triode schakeling gezien wordt als het summum kwa weergave bij Buizen versterkers? Meen dat deze wel heel weinig power bezitten?

[tompj]

Is het zo dat een single end triode schakeling gezien wordt als het summum kwa weergave bij Buizen versterkers? Meen dat deze wel heel weinig power bezitten?

Velen hebben klankmatig een voorkeur voor single ended. Geeft inerdaad relatief weinig vermogen dus gaat zeker niet met elke luidspreker goed. Single ended met wat hoger vermogen is over het algmeen duur.

[AbZ]

Ja de ware audiofundamentalist speelt Single-Ended triode,
op een breedbandige hoorn, in mono.

[Kingpin]

Bij Push-Pull wordt de vervorming minder in absolute termen
maar de oneven harmonischen (die niet 'mooi' zijn) worden relatief sterker.

Ligt eraan in welke stand, UL, triode, pentode...

[AbZ]

Ligt eraan in welke stand, UL, triode, pentode...

Ben niet thuis in de buizenbizz maar voorzover ik het heb begrepen volgt het al uit de symmetrische bouw.  Ik refereer nog ff aan mijn eerdere linkje:  Symmetrical amplifier push/pull circuits must cancel even order harmonics, like 2, 4, 6... and therefore promote odd order harmonics, like 1, 3, 5... when driven into the nonlinear range.

[Kingpin]

Ben niet thuis in de buizenbizz maar voorzover ik het heb begrepen volgt het al uit de symmetrische bouw.  Ik refereer nog ff aan mijn eerdere linkje:  Symmetrical amplifier push/pull circuits must cancel even order harmonics, like 2, 4, 6... and therefore promote odd order harmonics, like 1, 3, 5... when driven into the nonlinear range.

De amplitude van de derde en hogere oneven harmonischen moet veel lager liggen dan de tweede of even harmonischen vervorming, omdat deze sneller worden gedetecteerd door het oor.
Bij een buis in triode PP welke even harmonischen onderdrukt ligt het restant van de derde harmonische zodanig laag dat je daar echt niet wakker van hoeft te liggen.

[AbZ]

1 De amplitude van de derde en hogere oneven harmonischen moet veel lager liggen dan de tweede of even harmonischen vervorming, omdat deze sneller worden gedetecteerd door het oor.
2 Bij een buis in triode PP welke even harmonischen onderdrukt ligt het restant van de derde harmonische zodanig laag dat je daar echt niet wakker van hoeft te liggen.

1 Mee eens.  2 Ok.  Ging er sowieso niet wakker van liggen 
Heb wel eens een buisje op de tape loop gehad maar op een eindversterker zou ik het niet snel doen.
No offense voor de liefhebbers 

[tompj]

Heb wel eens een buisje op de tape loop gehad maar op een eindversterker zou ik het niet snel doen.
No offense voor de liefhebbers 

Non taken...

Ik heb nog nooit een buizenversterker gehoord die kan wat een transistor kan en nog nooit een transistorversterker die kan wat een buizenversterker kan. Kwestie van wat je zoekt..

[Joris1971]

Het wordt meer een versterker topic dan een Harbeth topic...

[Bas Akkerman]

Het wordt meer een versterker topic dan een Harbeth topic...

Alan Shaw gruwelt al bij de gedachte... Nou vind ik persoonlijk de informatie rondom harmonischen wel een interessante, maar je hebt een punt.

[AbZ]

@Bas, 't is niet alleen de harmonischen, buizen doen ook meer en mooiere compressie.
Grappig dat dit wel audiofiel is, want over gecomprimeerde opnamen klaagt men steen & been...

[ChrisV]

Om de switch terug naar de speakers te maken: hierbij mijn eerder aangekondigde review van de 30.1 versus de SHL5.

De essentiele verschillen heb ik eigenlijk eerder al benoemd. De SHL5 gaat, zodra het ook maar even kan, voor groots en dramatisch. Pat Metheny's live-dvd Secret Story leent zich prima om de karakteristieken te duiden. Het openingsnummer laat al gelijk horen wat de SHL5's doen. Je voelt je aanwezig in de concertzaal. De emotie komt direct binnen. Het is organisch, ritmisch en vloeiend. De ruimtelijke afbeelding gaat links en rechts ruim voorbij de speakers. In hele drukke passages is niet alles altijd 100% transparant maar altijd muzikaal. Dat is niet zozeer een kwestie van onvermogen, meer een keuze van de ontwerper. De 30.1 houdt het op een beduidend kleiner podium. Hier ligt de nadruk op transparantie. Echt een monitor. Fantastisch om ook de kleinste details te horen, zonder dat dat vermoeiend is.

Finding and believing van hetzelfde album (http://www.youtube.com/watch?v=wPLHRTipDKo) laat dat bij uitstek horen. Bij de 30.1 is elk instrument eenvoudig te volgen, ook al gebeurt er veel tegelijk. Bij de SHL5 houdt je je niet eens bezig met transparantie. Je gaat zo op in de voorstelling.

James Taylor's Gaia (Hourglass, Columbia) is nog zo'n prima voorbeeld. Bij de SHL's een fantastisch, episch spektakel. Je waant je in de bergen. De 30.1's brengen het terug naar het studio album dat het is. Ook hier dus: ga je voor drama of voor de transparantie? Of anders gezegd: blijf je dicht bij de opname of ga je voor het grote podium?

Bij minder complexe muziek heb je eigenlijk hetzelfde patroon. Christy Baron (I thought about you, Chesky) opent haar album met een sensueel nummer. Een typische Chesky opname. De 30.1 blijft heel trouw aan de opname in een kerk en plaatst de instrumenten keurig. De SHL5 gaat meer in de breedte en zet een wat zwoelere weergave neer. Een zelfde fenomeen bij Ella Fitzgerald, The intimate Ella (Verve). I cried for you heeft van zichzelf het nodige drama. De SHL5 laat mij hier ademloos naar luisteren, de 30.1 doet mij vooral verwonderen over de vele nuances die Ella in haar stem legt. Wat een coherent plaatje maakt de 30.1 er van. 

Tot slot iets steviger werk. Joe Satriani's Professor Satchafunkilus (..) (Epic) klinkt lekker vet en vol op de SHL5's. De 30.1 laten wat meer horen wat een matige productie dit is. Toch blijft het heel goed te verteren. De 30.1's laten ook meer horen van het bovenlaag, een hele fijne eigenschap.

Mijn conclusie: het is een kwestie van smaak. Het is allebei muzikaal, kleurvol. De benadering is alleen anders. De 30.1 gaat meer voor realisme (zonder dat nagelhard door te voeren). De SHL5 voor beleving. Ik vind het allebei prachtig. Wel verschilt mijn voorkeur per album. Misschien was het maar beter niet beiden te kennen. Dat had de keuze een stuk eenvoudiger gemaakt 

Apparaten:
- AMR CD 77.1
- Eastern Electric MiniMax Pre
- Heed Obelisk PS
- ASI Liveline bekabeling
- M-boards onder alle apparaten
- Acoustic Revive RR-777

[Bas Akkerman]

@Bas, 't is niet alleen de harmonischen, buizen doen ook meer en mooiere compressie.
Grappig dat dit wel audiofiel is, want over gecomprimeerde opnamen klaagt men steen & been...

Ik heb nog veel te leren.

Om de switch terug naar de speakers te maken: hierbij mijn eerder aangekondigde review van de 30.1 versus de SHL5.

De essentiele verschillen heb ik eigenlijk eerder al benoemd. De SHL5 gaat, zodra het ook maar even kan, voor groots en dramatisch. Pat Metheny's live-dvd Secret Story leent zich prima om de karakteristieken te duiden. Het openingsnummer laat al gelijk horen wat de SHL5's doen. Je voelt je aanwezig in de concertzaal. De emotie komt direct binnen. Het is organisch, ritmisch en vloeiend. De ruimtelijke afbeelding gaat links en rechts ruim voorbij de speakers. In hele drukke passages is niet alles altijd 100% transparant maar altijd muzikaal. Dat is niet zozeer een kwestie van onvermogen, meer een keuze van de ontwerper. De 30.1 houdt het op een beduidend kleiner podium. Hier ligt de nadruk op transparantie. Echt een monitor. Fantastisch om ook de kleinste details te horen, zonder dat dat vermoeiend is.

Finding and believing van hetzelfde album (http://www.youtube.com/watch?v=wPLHRTipDKo) laat dat bij uitstek horen. Bij de 30.1 is elk instrument eenvoudig te volgen, ook al gebeurt er veel tegelijk. Bij de SHL5 houdt je je niet eens bezig met transparantie. Je gaat zo op in de voorstelling.

James Taylor's Gaia (Hourglass, Columbia) is nog zo'n prima voorbeeld. Bij de SHL's een fantastisch, episch spektakel. Je waant je in de bergen. De 30.1's brengen het terug naar het studio album dat het is. Ook hier dus: ga je voor drama of voor de transparantie? Of anders gezegd: blijf je dicht bij de opname of ga je voor het grote podium?

Bij minder complexe muziek heb je eigenlijk hetzelfde patroon. Christy Baron (I thought about you, Chesky) opent haar album met een sensueel nummer. Een typische Chesky opname. De 30.1 blijft heel trouw aan de opname in een kerk en plaatst de instrumenten keurig. De SHL5 gaat meer in de breedte en zet een wat zwoelere weergave neer. Een zelfde fenomeen bij Ella Fitzgerald, The intimate Ella (Verve). I cried for you heeft van zichzelf het nodige drama. De SHL5 laat mij hier ademloos naar luisteren, de 30.1 doet mij vooral verwonderen over de vele nuances die Ella in haar stem legt. Wat een coherent plaatje maakt de 30.1 er van. 

Tot slot iets steviger werk. Joe Satriani's Professor Satchafunkilus (..) (Epic) klinkt lekker vet en vol op de SHL5's. De 30.1 laten wat meer horen wat een matige productie dit is. Toch blijft het heel goed te verteren. De 30.1's laten ook meer horen van het bovenlaag, een hele fijne eigenschap.

Mijn conclusie: het is een kwestie van smaak. Het is allebei muzikaal, kleurvol. De benadering is alleen anders. De 30.1 gaat meer voor realisme (zonder dat nagelhard door te voeren). De SHL5 voor beleving. Ik vind het allebei prachtig. Wel verschilt mijn voorkeur per album. Misschien was het maar beter niet beiden te kennen. Dat had de keuze een stuk eenvoudiger gemaakt 

Apparaten:
- AMR CD 77.1
- Eastern Electric MiniMax Pre
- Heed Obelisk PS
- ASI Liveline bekabeling
- M-boards onder alle apparaten
- Acoustic Revive RR-777

Prachtige samenvatting Chris! Als ik je woorden zo weeg, dan kan ik niet anders zeggen dat je het volgens mij jammer vindt dat de SHL5 niet in je kamer past. Hoe vind je de SHL5 bij wat "kleinere" muziek? Dus intieme liedjes?

[ChrisV]

Ik vind het idd erg jammer ze te moeten laten gaan. Dat was er niet van gekomen als ik een ruimte had waar ze echt vol tot hun recht komen zonder hinderlijk geboem. Gelukkig krijg ik met de 30.1 weer een echte Harbeth voor terug.

Bij kleine, intieme muziek blijft het recept hetzelfde: de nadruk ligt op beleving, de ruimte is altijd groter dan bij de 30.1's. De combi met de LFD bereikt hierin de max. Het is dan allemaal niet zo precies en supergecontroleerd, maar wat een emotie perst het dan uit iedere plaat!

[AbZ]

Heeft de SHL dan zoveel meer ruimte nodig?

[twani]

Ik heb ze Abel, je hebt mijn ruimte destijds visueel "ín kunnen meten"  . Bij mij dreunen ze eigenlijk nooit, zeg 't maar .  Nu ben ik nogal gekleurd qua mening, ik hou van een relaxte, ronde en warm ópspelende speaker met een bassproductie van enige importantie bovendien....

[ChrisV]

Heeft de SHL dan zoveel meer ruimte nodig?

Net dat stukje meer dat ik niet heb. Belangrijker nog zijn de verhoudingen van de ruimte en het feit dat ik in mijn woonkamer niet allerlei zichtbare akoestische ingrepen wil doen. Let wel: er valt prima mee te leven, maar met de 30.1 gaat het gewoon een stuk beter in mijn ruimte.

[AbZ]

Ik heb ze Abel, je hebt mijn ruimte destijds visueel "ín kunnen meten"  . Bij mij dreunen ze eigenlijk nooit, zeg 't maar .  Nu ben ik nogal gekleurd qua mening, ik hou van een relaxte, ronde en warm ópspelende speaker met een bassproductie van enige importantie bovendien....

Ja weet ik nog.  Zo klein is het niet bij jou.  Met de Von S was het in de bas ergens wel echt teveel vond ik maar da's een combi van speaker en plaats/ruimte.  (Geen slechte speaker, don't get me wrong.)  Geloof graag dat het met de SHL beter werkt.  Ik was dus benieuwd of het qua benodigde ruimte veel uitmaakte met de 30.1