De stereoset van Evert

[buizesmurf]

+1

[Ohm Ivo]

ok mannen, keb weer n stukje neergepend...

Mijn reis door audioland, deel2

Goed, ik had nu dus de Marantz sd-64 deck, cd-84, onbeduidend versterkertje en de BNS E-5 speakers... Nu, allereerst werd de versterker vervangen door iets fatsoenlijks, de Marantz PM-64mk2. Bij luider spelen scheelde dat wel behoorlijk 

Ik heb een paar jaar naar tevredenheid gedraaid, maar toen hoorde ik in een klassiek stuk met contrabas ineens de beperking in het laag van de bns'en. Lager dan n herz of 40 gingen ze niet, de laagste tonen van de contrabas waren veel zachter dan de hogere. Wat gaan we nou krijgen! Bovendien, als ik in mijn kamertje voor de set op de grond zat vond het altijd heerlijk klinken, maar aan het andere eind van mijn kamertje vond ik dat de bns'en geen kracht meer hadden in t geluid. Harder zetten hielp niet. Er moesten dus grotere ls komen, dat was me wel duidelijk...

In de jaren daarna nam echter mijn ergernis over de geluidskwaliteit van cd steeds verder toe. Ik vond het geluid maar hard en scherp, anders dan in mijn herinnering (ik heb 2 oudere broers en die hadden allebei een platenspeler). Inmiddels had ik aardig wat vrienden met een audio-passie, en allemaal zaten we te kl*ten met het cd-geluid. Hard, scherp en plat. En allemaal hebben ze een platenspeler erbijgekocht, allemaal Thorens.

En toen ik op t Marantzdeck n keer de soundtrack van Turks fruit  opnam klonk dat  alsof Toots Thielemans ineens Parkinson had gekregen in ernstige vorm. Het klonk bibberig en ongenietbaar. Zo klonk dus single-capstan. Dus: een platenspeler en een nieuw superdeck waren nodig.

Eerst de boxen...
Zo had ik bij toeval de winkel van Stassen in Venlo ontdekt, en ook dat ze een luisterkasteel in Tegelen hadden met maar liefst 15 luisterkamers (en een klein concertzaaltje). Afspraak gemaakt, ik werd in een ruimte met n stuk of 10 paar superboxen neergezet (in mijn ogen waren het superboxen, want ze waren groot en oogden duur). Uit mijn hoofd stond daar o.a. Dynaudio compound 5 en 7, iets groots van Braun (130cm), Altec Lansing, Klipsch, de wasmachines van B&W (is dat de ouwe 800?) en de kleinste en opvallendste was van een merk waar ik nog nooit van had gehoord; de T+A tmr120. Versterking werd verzorgd door een zware Harman Kardon Citation voor-eindcombi. Dat was feest! Na uren luisteren was voor mij duidelijk dat de T+A het zou gaan worden. Voor het ongelofelijk hoge bedrag van hfl 4400,- zouden dezen de mijne gaan worden. Dat was helaas te veel voor me. Ik ben in de maanden daarna nog naar het kleinere model wezen luisteren (tmr80, 3-weg, 28-25000hz). Ook die klonk heerlijk. Dat was trouwens een interessante luistermiddag.

In het luisterkasteel bevonden 2 vrienden en ik zich in een kamer van circa 5 bij 8m. Kamer vol luidsprekers, maar de rest had ik snel geëlimineerd, de tmr80s bleven over. (Wel stond er ook n paartje Revox-monitors die ik erg goed vond, maar...te klein). Versterking werd verzorgd door een Luxman CO3-MO3 voor-eindcombi. De eindversterker gaf in cijfertjes aan hoeveel vermogen hij leverde. Startracks-cd van Telarc opgezet met muziek van ET. Het begint heel rustig en de versterker gaf ca.0,1-0,2W aan. Aan het eind van de track zwelt het orkest aan, en tegen de tijd dat ik de volumeknop had bereikt om die terug te draaien gaf het link kanaal al 197W en het rechter 203W. En het aanzwellen was nog niet afgelopen! Vandaar dat ik altijd rimpels in mijn voorhoofd krijg als ik op de diverse fora weer eens te lezen krijg dat je met een 2x50W versterker klaar ben voor je woonkamer... Maar dit terzijde.

De 80's vond ik geweldig, maar ik was al besmet met de 120s dus heb ik doorgespaard tot ik de gevraagde 4400 florijnen kon overleggen. Gelukkig gaf Stassen 150 gulden korting en kwamen ze ze gratis brengen (100km uit de buurt). Geen slechte beurt. Twee keer 40kg aan 4-weg transmissielijn (22hz-30kHz) aangesloten in mijn kleine kamertje. Nu had ik wél een groots geluid, ook achterin. Super!

(Ik heb wisselende verhalen over Stassen gehoord, maar ik ben zelf altijd als een koning behandeld -in de periode dat ik daar kocht, ca 1988-2000- en heb dan ook best wel wat klanten aangebracht. Maar dit terzijde.)

Ze hadden voor mij het volgende klaargezet:
-Marantz pm-80 versterker met aan de ls-klemmen een Stax elektrostatische hoofdtelefoon (Stassen: de tegenwoordige casettedecks zijn zo goed, dat hoor je niet met speakers, je hebt een hoogoplossende hoofdtelefoon nodig om de verschillen goed te horen)
-Marantz cd-80 cd-speler
-Nakamichi cr-4
-Pioneer ct-91a Reference Casettedeck in pianolak
-en een lege cassette (tdk geloof ik).

Wederom feest, en het is de Pioneer geworden. Wat een superdeck! Daar heb ik jaren plezier van gehad, helaas wel een reparatie aan gehad. Anno nu (2017) geniet ik er indirect nog steeds van; ik heb een aantal bandjes van toen integraal op cdr gezet.

Qua platenspelers was ik aan het twijfelen tussen een Thorens en de Technics sl-1200. Ik vond de Technics waanzinnig mooi en robust maar ik vertrouwde die s-arm niet op een of andere manier. Ik weet t niet, maar had de Thorens gekozen. Dit was in 1990. Eerst met Denon DL103, later met DL304 mc-element. Hij is gebleven totdat ik in 2009 ging emigreren.

Wordt vervolgd...

[solitaire]

...

Vandaar dat ik altijd rimpels in mijn voorhoofd krijg als ik op de diverse fora weer eens te lezen krijg dat je met een 2x50W versterker klaar ben voor je woonkamer... Maar dit terzijde.

...

Allereerst: leuk dat je dit schrijft en post ! Het kost je wellicht veel tijd, maar iig. heb je in mij een enthousiaste lezen

Wat betreft de door mij geciteerde opmerking: het is de relatie 'minder versterkervermogen vs. hogere luidsprekergevoeligheid' die dit goed laat gaan.



tja, en nu SCHRIJFSE
wat ik zit natuurlijk al weer klaar voor de volgende afleveringen 




soli

[Ohm Ivo]

Leuk dat je t weet te waarderen! Geeft me des te meer plezier in t schrijven.  Er komt nog meer, we zitten tenslotte pas in 1990. Misschien morgen al...

Wbt versterkervermogen: uiteraard snap ik ook wel dat het rendement van de ls een belangrijk gegeven is, maar het viel me altijd op hoe gemakkelijk en algemeen gesteld wordt dat je met pak m beet 50 watt per kanaal klaar zou zijn in de gemiddelde woonkamer. Het hangt ook heel erg van de soort muziek af die je draait. Met middentonerige rock (en vaak maar n db of 10 aan dynamiek) kom je er meestal wel. En als je superrendabele Klipschen heb oid ook. Maar dan blijft er nog genoeg over...
Mijn PM-14 levert 2x200W aan 4 Ohm, en mijn ls worden beschouwd als probleemloze 4 Ohmers. Het rendement is echter niet zo hoog, 86db. De genoemde Telarc cd kan ik iig niet op volle sterkte draaien, tussendoor met het volume teruggezet. Neemt niet weg dat ik een aardig bak lawaai kan produceren met mn set. 

Groet van Evert

[solitaire]

Bij mij is de versterker ong. 7W en de LS ong. 96dB. Die gevoeligheid had ik graag nog wat hoger gehad, maar dat komt nog wel ('ik leef, dus ik upgrade'). Mijn luistervolume is nooit op oorlogssterkte (maar tussentijds volume terugzetten doe ik niet aan ... uhh ... het is muziek, geen toongenerator; drama / climax / dynamiek hoort erbij !). En dit gaat prima



soli

[chansig]

Leuke verhalen, mooie reis ook zo te lezen.

Wattage en rendement en impedantie. Laatste is ook wel belangrijk. Meeste luidsprekers zijn niet heel lastig...en ja dan kan je met 50 watt gewoon prima uit de voeten. En ook hard draaien. Worden de impedantiedips wat heftiger dan heb je veel stroom nodig en een versterker die dat kan leveren. Kan overigens ook een 50 watt versterker zijn, die dan verdubbelt bij 6,4 en bv 2 Ohm. Dus voeding erg belangrijk.

90db/1m 1,4 W is de specificatie van de tmr 80...dan heb je echt heeeeeel hard lopen knallen wanneer de Luxman 197watt leverde. Was het niet 1.97 watt

Op naar je volgende verhaal...

Gr. Hans

[morca]

De meeste amps verdubbelen niet van 8 naar 4 en 2 ohm.
Dan moet je wel een hele goeie amp hebben.
2 ohm is een probleem bij veel doorsnee amps

Erg leuk om te lezen Evert

[chansig]

Klopt..maar gelukkig dippen de meeste speakers niet naar 2 Ohm.

Gr. Hans

[Kempenaartjes]

Naar aanleiding van o.a. de laatste berichten heb ik een topic aangemaakt versterker versus luidsprekers. Hier kan ik het niet meer volgen en hoop dat in Jip en Janneke taal meer duidelijkheid gegeven kan worden in

http://www.htforum.nl/yabbse/index.php?topic=166462.0

[Ohm Ivo]

Zo, effe enkele uurtjes op het terrein bomen gesnoeid. Het is hier in Portugal heerlijk weer. Er vliegen libellen rond en af en toe zie ik een Algerijnse Zandloper (soort hagedisje).

90db/1m 1,4 W is de specificatie van de tmr 80...dan heb je echt heeeeeel hard lopen knallen wanneer de Luxman 197watt leverde. Was het niet 1.97 watt

Gr. Hans

Dat muziekstuk begint heeel zacht; zo zacht dat het altijd lastig is in te schatten hoe hard het op het eind gaat worden. En het begin wil je tenslotte toch ook horen. Vandaar dat ik op het eind naar de versterker moest rennen, want het aanzwellen was nog bezig! Gelukkig zat bijna al het vermogen in het laag-gebulder en was er niks kapot gegaan. En ik weet zeker dat ik me niet in de komma vergist heb. De schermpjes van de Luxman MO-3 zijn vrij helder.

Groet van Evert

[Markus2]

De meeste amps verdubbelen niet van 8 naar 4 en 2 ohm.
Dan moet je wel een hele goeie amp hebben.
2 ohm is een probleem bij veel doorsnee amps

Kwestie van conservatief/terughoudend omspringen met de getallen in de hogere weerstanden. 

Erg leuk om te lezen Evert

Zeker!

[Ohm Ivo]

Volgende deel!

Mijn reis door audioland, deel 3.

En nu ik toch bezig was (aankoop Thorens en Pioneer deck), kon die PM-64mk2 versterker wel vervangen worden voor een 84MK-2. 
De 84 had een uitstekende phonotrap, icm de Thorens klonk t absoluut geweldig! Aanvankelijk met een Denon dl103 mc-element, na jaren vervangen door de DL 304. Lichtjaren vooruit op cd. Ik was vanaf  toen zwaar analoog-adept...maar dat zou ook weer terugveranderen.

Zo, de toon is gezet. Grote vloerstaanders  gecombineerd met een stevige versterker, dat is de weg die ik definitief ingeslagen ben.

Inmiddels vond T+A het nodig om een nieuwe luidsprekerlijn uit te gaan brengen (1990, geloof ik), de T-serie. 
Dus T-100, 120, 140, 160 en 230. Een drama, in niets meer te vergelijken op de tmr. Ik heb de T120 beluisterd en er was werkelijk niks aan. Weg volumineuze, gemakkelijke en relaxte sound. Er voor in de plaats was een armoedig, mager en zakelijk geluid gekomen dat zo te horen uit de ls geknepen werd. Toen ik de verkoper opmerkzaam maakte over het verschil tussen de tmr120 en t120, merkte hij zuinigjes op dat de "t120 inerdaad wat minder kleurt dan de tmr120".  Ja, zo kan je het ook noemen. 

Die T-serie zit me, 26 jaar later, nog steeds dwars. Hoe kon een professionele luidsprekerfabrikant zo'n prachtige serie beeindigen en er zo'n prutserie voor in de plaats zetten? Never change a winning team! Design, dwz functie ondergeschikt maken aan vorm was het, en daar ben ik allergisch voor. Slanke zuiltjes en om het gebrek aan volume op te vangen dan maar wat extra speakers toepassen. Het topmodel had er 7 uitwendig en 2 inwendig. Het mocht niet baten, wat een waardeloze serie. Een verkoper van Stassen fluisterde me toe "dat ik geluk heb gehad met de tmr. Mensen kwamen de t-serie terugbrengen". Ook in de Duitse bladen las ik klachten over de T-serie, ondanks lovende reviews. T+A ging vervolgens de t-160 uitrusten met "Bassentzerrung" en er kwam als snel een mk2. Ik heb die nieuwere,"verbeterde"modellen niet gehoord, maar te oordelen naar de ingezonden brieven in diverse duitstalige bladen (en de 2e-hands advertenties) hielp het niet. Tweedehands zijn ze inmiddels zeldzaam geworden, maar ze waren vaak spotgoedkoop. T+A leerde er gelukkig van en bracht daarna de prachtige TB-serie uit, daarna de heel aardige TAL-serie en daarna ben ik het spoor een beetje kwijtgeraakt.

Afijn, ik vreesde dus mijn upgrade naar een grotere tmr mis te lopen...
Ik ben toen als een razende op zoek gegaan naar het hogere model uit de tmr-serie, waarvan ik de 120 al had. Na een half jaar gevonden, in Zwolle. Dat was de tmr160mk2, 60 kilo zwaar en 18hz-35kHz. Een beest! Een vriend van de aanbieder bleek het topmodel te hebben, de TMR220. Daar ook even gaan luisteren. Ze stonden vrij opgesteld in de lengte van de woonkamer, aangedreven door een Burmester 50W klasse A bak (of was t Mark Levinson?) van hfl 10.000. Dat was en is tot op heden mijn meest indrukwekkende audio-ervaring. Niet het allerbeste dat ik ooit gehoord heb, maar wel de ervaring die het meeste indruk heeft gemaakt. Jaren later zou ik precies dit paar ls in bezit krijgen, maar dat later...

Dit was in mijn studententijd. Ik was nu dus aan mijn 2e set aan het bouwen. Op mijn studentenkamer had ik:

-Marantz sd64 casettedeck,
-Marantz cd84 cd-speler
-Marantz PM-80 Ik had ook nog even een Luxman L-430 maar dat vond ik 3x nix)
-T+A tmr 120

In mijn ouderlijk huis in Limburg had ik (rond 1993) op mijn kleine 3x3kamertje:

-Pioneer ct-91a Reference Casettedeck
-Pioneer F-93 Reference tuner met gevouwen dipool als antenne
-Thorens td320mk2 met tp-90 arm en Denon mc-element
-Marantz PM-84mk2 versterker
-T+A tmr160mk2 speakers in licht eiken

(Ergens tussendoor had ik nog een Marantz-cd73 gekocht. Erg leuke 1e generatie speler die cd-singeltjes afspeelde zonder adapter. Als de lade openging kwam de hele motor, loopwerk en disc-clampingmechanisme mee naar buiten. Helaas geen digitale uitgang.... Geluid was spijkerhard.

Die F-93 tuner van Pioneer was een gok. Ik vond de tuners van Pioneer er mooi uitzien en wilde de F-91a kopen, maar die bleek beëindigd te zijn. Opvolger zou de geheimzinnige F-93 worden. Geheimzinnig, want er was geen afbeelding bekend, Stassen wist niet hoe hij eruitzag. Wel was hij 300 gulden duurder dan het uitloopmodel. Ik had gewoon de gok genomen en er 1 besteld. In de maanden van afwachting had ik een leentoestel (Pioneer F-656) meegekregen. (Pas vele jaren later zou ik er achterkomen dat de F-93 een omstreden apparaat was. Op een amerikaans forum werd hij als totaal overge-engineerd beschouwd en ook the Audio Critic vond het een vreemd geval. Het kon goed uitpakken of verkeerd. De recensent had er overigens wel zelf een aangeschaft).

Het apparaat zat idd stampvol. Een bloktrafo die in een 30W versterker niet zou misstaan, een printplaat die het hele apparaat vulde, met zelfs nog een 2e printplaat erbovenop, met 8 afstemkringen in wide en 14 in narrow met mpx.

In mijn geval pakte het goed uit; het apparaat klonk echt waanzinnig goed. Goede dipoolantenne eraan en slechts 15km van de fm-zender vandaan (Hulsberg) moest ik mijn oor tegen de tweeter houden om enige ruis te horen. De bas, die ik van tuner altijd wat week en volumineus vond, was superstrak en afgronddiep. Het geluid kwam prachtig los van de speakers. De wide/narrow-schakeling werkte zelfs in AM, de mpx-schakeling was een actief geregelde, en in mono had hij nog een "simulated stereo spectrum"-knop die van mono een soort nepstereo maakte. Als ik in mono luisterde (wegens zwakke ontvangst) gebruikte ik altijd die sss-knop. Klinkt als een gimmick, maar ik vond het geweldig en op een subtiele en uiterst muzikale wijze toegepast. In mono luisterde ik standaard mét sss.

Toen ik 12 jaar later mijn ultieme tuner-referentie, de Onkyo t-9090mk2 in nieuwstaat bemachtigde, kon ik beide supertuners met elkaar vergelijken. De Onkyo was veel beter gebouwd, maar het bleek dat ik de Pioneer nóg beter vond klinken... Ruisarmer, nog strakker, met slankere maar nog diepere bas dan de Onkyo. Wel was het zo dat de Onkyo wat meer zwakke zenders uit de ether kon plukken, maar de ontvangstkwaliteit was dan niet echt de moeite waard, dus die beluisterde ik dan toch niet.

Grootste nadeel van de Pioneer was dat Radio 3 onbeluisterbaar was geworden. Je hoorde die compressors en limiters zo duidelijk ingrijpen dat het niet te harden was (behalve als de vpro uitzond, dan klonk het ok).

De internetradio van nu kan niet in de schaduw staan van die kwaliteit, tenminste ik heb nog geen zenders ontdekt die dat kunnen, inclusief Naim radio in 320kbps. FIP Radio  in hoge kwaliteitmodus komt enigszins in de buurt.

NB: bij de foto van de TMR 160 staat dat het onderdeel is van een slaapkamersetje. Dat was later pas, maar dit is (vrijwel) de enige foto die ik nog heb.

De reis gaat verder...

[take5]

Mooi verhaal weer. Erg leuk dat je alles nog weet en er zelfs nog foto's bij hebt!

[Kempenaartjes]

Grappig te lezen dat eerst radio luisteren via receiver wel goed geluid gaf. Wij hebben overdag de radio aanstaan..... om aan te horen, meer niet. Tegen de avond streamen we muziek.
Streamen is dag en nacht verschil.

Leuk jouw reisverhalen te lezen.

[Ohm Ivo]

Grappig te lezen dat eerst radio luisteren via receiver wel goed geluid gaf.

Deze opmerking snap ik even niet  ik heb nooit n receiver gehad...
Groet van Evert

[Ohm Ivo]

Volgende deel!

Mijn reis in audioland, deel 4.

Ook rond 1990 kreeg een relatie met een schone dame, die ook nog een complete Quadinstallatie thuis had van Quad ESL55 speaker, voorversterker (de 33) en eindversterker (dat broodrooster, de 303 geloof ik). Haar vader had quad 405 met FM-3 tuner en ESL-64. Ik heb toen dus uitgebreid naar elektrostaten geluisterd. Ik ben toen ook in winkels gaan luisteren en heb oa Martin Logan Sequel 2, Audiostatic 100, diverse Acoustats, Final en ook nog magnetostaten van Magnepan. De Translator Pavane spookt ook nog ergens door mijn hoofd. Die vond ik erg goed klinken. Vooral van de Martin Logan was ik zwaar onder de indruk. Maar toch, na verloop van uren luisteren naar vliezen sloeg toch altijd lichtelijk de verveling toe. Vliezen zijn het niet voor mij. Ik kan wél heel goed begrijpen waarom mensen ervoor kiezen, maar ik mis het gewicht, het basbereik en de "Grob"dynamiek. Ik wilde toch vooral grote vloerstaanders die moeiteloos tot in de kelder gingen...

Rond 1993 wilde ik mijn televisie betrekken bij het audiogebeuren, want ergerde me aan die krakkemikkige tv-speakertjes. De tv verbinden aan mijn stereoset kon volgens mij het beste via een stereo-videorecorder; daar zat doorgaans een betere geluidskaart in dan in een stereotelevisie. Daartoe kocht ik een stereo-vhs vcr van Sony. Modelnr niet onthouden, was een onmogelijke naam, iets met SLPV-90 ofzo. Als ik wilde zappen dan deed ik dat dus met de afstandbediening van de vcr. Dus in 1993 keek ik als enige van mijn vrienden in hoge audiokwaliteit televisie.

Een volgende gunstige deal kwam in 1998 op mijn weg. Herinneren we ons nog dat ik een paar jaar terug een set grotere T+A's (de 160) had gekocht en dat een vriend van de verkoper een paar 220 had? Welnu, deze persoon uit Zwolle liet me weten dat hij naar kleinere speakers ging (ProAc), en hij wilde graag dat ik de 220 zou overnemen omdat ik daar zo dol van was. Ik was voor mijn amerika-reis aan het sparen maar dat hield hem niet tegen; ik mocht in termijnen betalen en ik mocht er, binnen redelijke grenzen, zo lang over doen als ik zelf wilde. Zodoende geschiedde; ik ging een maand in een huurauto door de USA reizen en ik kocht dat jaar een paar 5-weg transmissielijn reuzenspeakers, mijn grote droom. Die moesten door het trappenhuis 4 verdiepingen omlaag (105kg per stuk) en bij mij weer 1 verdieping omhoog, voordat ze in mijn studentenkamer van 4x5m stonden. Ik had de speakers in 1,5 jaar afbetaald. FEEST!!! 

Nu had ik dus de superspeakers waarvan ik dacht dat die altijd onhaalbaar waren, alleen voor de superrijken (wie geeft er in hemelsnaam 16700 gulden uit voor een paartje boxen); de volgens het Duitse blad Stereoplay "Absolute Spitzenklasse, Referenz"-speakers uit mijn jongensdromen in bezit! En dat al binnen 10 jaar na hun introductie, en voor een heel zacht prijsje (fl3500)! Ik geniet er nu,  reeds 19 jaar in bezit, nog steeds van... (Naar aanleiding van deze aktie hebben 2 van mijn audiovrienden later ook 1 paartje opgespoord en gekocht.)

Poehee, we komen in de buurt...

In 1998 begon mijn Marantz cd-84 na 14 jaar trouwe dienst raar te doen; 1 kanaal gaf alleen nog bliepjes en kraakjes. Het correspondeerde nog wel enigszins met de muziek. Misschien was het te repareren, maar ik vond het niet de moeite; wilde weleens wat nieuws. Eens kijken hoezeer de nieuwe generaties cd-spelers verbeterd zijn. Dat zou sowieso weer een Marantz worden, want die hadden goede foutcorrectie. Ik was totdantoe nogal wat Denonspelers tegengekomen ( 4 stuks, bij vrienden en bekenden) die allemaal nogal gemakkelijk oversloegen, zelfs bij kleine beschadigingen of ongerechtigheden op de cd. Overslaan deed de Marantz nooit, tenzij het een vette kras was die in het audiospoor liep. Philipsapparaten vond (en vind) ik ronduit lelijk dus kwamen niet in aanmerking.
Het werd de Marantz cd-67OSE, voor 900 pieken, gekocht bij HiFicenter Video, te Nijmegen. Die 67 klonk duidelijk beter dan de cd-84, dus de techniek was inderdaad verbeterd. Maar aan lp kon het nog totaal niet tippen.

De Marantz PM-64mk2 had ik verkocht en ik had bij Stassen, via een uiterst gunstige deal, in 1999 een PM-14 (mk1) gekocht. Kort daarna kwam de mk2 uit. Wat het verschil was kon niemand me duidelijk maken, maar hij was wel 1300 florijnen duurder... Het is rond deze tijd dat mijn enthousiasme voor Marantz begon te tanen. Die 67 had ook al gewone voorganger, en de mijne heette officieel cd67mk2SE met nog een apart goudkleurig schildje waar OSE op staat. Die idioterie met mk2 SE OSE KI Signature etc etc was aan mij niet besteed, en het leek wel steeds erger te worden. Hoeveel versies van de pm-17 zijn er nou eigenlijk uitgebracht?

Ik geloof dat ik voor dit deel geen foto's nodig heb, en van die vcr heb ik geen foto meer. Die komen wel weer in de volgende aflevering.

Op naar het volgende deel....

[FWK]

Mooi stuk weer, leest lekker weg en apparatuur die voorbij komt is deels herkenbaar

[Marco66]

Mooi verhaal, leuk om je reis door audioland te volgen zo 👍🏻

Marco

[Ohm Ivo]

Van die Sony videorecorder bleek ik toch een fotootje te hebben, geknipt uit een foto van een van mijn toenmalige sets. Apparaat onder die Akai tuner. En nu ik toch bezig ben; een foto van mijn hoofdset toen ik nog in NL omgeving Nijmegen woonde... De ls staan dichter bij elkaar dan normaal, voor de foto.

Volgende deel is in de maak...

Groet van Evert

[activ]

Mooie speakers zeg.

[Ohm Ivo]

Zekers, ik vind het ook nog steeds mooie speakers. Ik vraag me af hoe de T+A's zich verhouden tot tegenwoordige speakers in omgerekend dezelfde prijsklasse (ca. 7000-8000 euro).

Groet van Evert

[Exxar]

Ik voel nog een deel van je reis door audioland aankomen 

Ik denk dat jouw luidsprekers nu nog steeds prima hun mannetje zullen staan tegen de nieuwe lichting in dezelfde prijscategorie.

[Kempenaartjes]

Deze opmerking snap ik even niet  ik heb nooit n receiver gehad...
Groet van Evert

Sorry.....tuner.

[Ohm Ivo]

Er komen idd nog minstens 2 afleveringen van mijn reis door audioland aan. Ik denk morgen het volgende deel al.

De laatste keer dat ik nog echt bij een hifizaak serieus ben gaan luisteren was in 2001/2002. Ik kan me herinneren dat de spullen in de zaak zowel in euro's als in guldens geprijsd waren. Ik heb toen in een dedicated luisterruimte naar een paar B&W's geluisterd van 10.000 gulden per stuk (ik denk de 802?). Dat was dus nadat B&W (in de 90er jaren) al een flinke verandering van geluidsbenadering had doorgemaakt. De modellen van daarna waren veel opener (duitser) gaan klinken, met strakkere bas en frisser hoog, en ik vond dat een enorme verbetering. En zo vond ik ook deze 802's erg goed klinken, maar in mijn herinnering gaf ik toch de voorkeur aan de T+A's. Misschien dat de aangesloten PM-17 wat adem tekort kwam. Overigens ging het mij niet om de luidsprekers, ik was toen de cd-kwaliteit van de Marantz DR-17 aan het beluisteren...
Maar goed, de b&Ws waren dus uit 2001, de T+A's uit 1988. Inmiddels zijn ze dus 29 jaar oud maar voorlopig nog still going strong.

Groet van Evert

Groet van Evert

[Richi]

Leuk leesvoer Evert! Stassen in Venlo, HifiCentreVideo in Nijmegen, zaken waar ik ook de nodige spullen vandaan heb gesleept. En ook dat van de studententijd met kwijlen in Duitse audio blaadjes herken ik maar al te goed.