De opbouw van gebalanceerde verbindingen

[jossie]

Ik zie af en toe posting's voorbij komen over 'gebalanceerde' apparaten. Ik zie ook af en toe dat het concept verward wordt met gebalanceerde audio verbindingen. Nou zag ik pas een aardig plaatje in een Burr Brown datasheet van  IC's voor dergelijke verbindingen en dacht misschien hebben jullie er wat aan.

Ik heb eerder gepost over gebalanceerde verbindingen en dan met name het juiste gebruik van de drie pinnen. Daar gaat het nu dus niet over, lees daarvoor: http://www.htforum.nl/yabbse/index.php?topic=128728.msg2765687#msg2765687  'gebalanceerd, zo werkt het (goed)'.

Het leuke aan het onderstaande plaatje is dat het de complete verbinding van zenden naar ontvangen laat zien. Ook is een typisch gain probleem in beeld gebracht dat ook nog wel 's voor verwarring en ongemakken zorgt en mooi meteen meegenomen kan worden.

Helemaal links in het plaatje staat de ingang van het zendende IC getekend met Vin en Gnd. Dat is waar de normale cinch uitgang (intern natuurlijk) op wordt aangesloten. We hebben daar dan dus een twee draads verbinding die vrijwel elk audio apparaat heeft.
Dan komt de truc aan de driver kant met in dit geval drie versterkertjes (opamp's; A1 t/m A3). Vervolgens komt de kabel met de bekende drie draden en tot slot de truc aan de ontvangende kant en dan zijn we weer aanbeland bij een normaal cinch signaal met een Vo en Gnd. Dit is in essentie de schakeling die we dus in zendende en ontvangende apparaten aantreffen. Als je dus XLR chassisdelen op je voorversterker, eindversterker of subwoofer hebt zitten mag je er redelijkerwijs van uit gaan dat een van de twee bovenstaande circuits is ingebouwd.

Dan de IC's. Versterker A1 in de driver is in dit geval een buffer wiens uitgang is aangesloten op A2 en A3. A2 geeft vervolgens het normale uitgangssignaal voor pin 2 van de vaak gebruikte XLR. A3 genereert het geïnverteerde signaal voor pin 3.
A2 en A3 sturen dus beiden het signaal uit ten opzichte van de massa van de schakeling maar met verschillende polariteit. Als A1 positief is, is A2 negatief en vice versa. Als A1 een sinusvormig signaal uitstuurt, stuurt A2 dat in spiegelbeeld t.o.v. de massa uit. Aangezien beide versterkers dezelfde referentie (massa) gebruiken kunnen we dus ook alleen de twee signalen +Vo en –Vo uitsturen. Als je een meetinstrument aansluit op die twee punten zie je het oorspronkelijke signaal maar met de dubbele amplitude. Meer dan deze twee draden heb je dus niet meer nodig om het signaal over te brengen. De derde draad wordt gevormd door de afscherming en is alleen bedoeld om ons audiosignaal te beschermen tegen externe stoorbronnen. Hier gaat dus geen audiosignaal doorheen.

Vervolgens komen we bij het ontvangende IC. Hier wordt de belangrijkste truc uitgevoerd. +Vo en –Vo worden beiden direct op de plus en min ingang van het versterkertje ingevoerd. Als een opamp zo wordt toegepast spreekt men van een differentiaal ingang; ook wel verschilversterker genoemd. Deze opamp versterkt dus alleen maar het verschil tussen het signaal op de + en de – ingang. En verschil is er genoeg, immers het signaal op de – ingang is de negatieve versie van het signaal op de + ingang. Zeker zo belangrijk is de versterking van identieke signalen. Die is namelijk 0 (in het ideale geval). Dus stoorsignalen (+Vs) die onderweg zijn opgepikt zijn op de uitgang verdwenen.
Anders geformuleerd; de verschilversterker trekt de signalen van elkaar af. Dus +Vo – (-Vo) = +2Vo is het uitgangssignaal voor de audio.  En analoog: +Vs - (+Vs) = 0. De stoorsignalen vallen tegen elkaar weg. Je ziet wel dat het audiosignaal altijd twee maal zo groot wordt als de versterkertjes zijn ingesteld op een gain (versterking) van 1. Dat is eigenlijk onwenselijk. Zeker in professionele apparatuur waar je vaak meerdere apparaten achter elkaar plaatst wil je graag dat 0 dB in het eerste apparaat ook weer 0 dB in het tweede apparaat is. Dat wordt opgelost met de INA137 versie van het ontvangende IC. Die heeft speciaal hiervoor een 'gain'van ½. Zo zal dan uiteindelijk Vo gelijk zijn aan Vin aan de zendende kant.

Dit is het wezen van een gebalanceerde audio verbinding. Waarvoor die nuttig is heb ik al eerder omschreven in 'Gebalanceerd, zo werkt het (goed)' Maar de kern is om storing die onderweg van het ene naar het andere apparaat wordt opgepikt weer kwijt te raken.

Wat heeft dit dan met 'gebalanceerde' apparaten te maken? Nou, gewoon niks. Sommige fabrikanten geloven in een symmetrische opbouw van de schakeling in hun apparaat. Als je dat doorvoert via drie draads audio verbindingen naar het volgende apparaat is dat een werkbaar concept maar als dat apparaat dan ook weer symmetrisch is opgebouwd heb je dus geen differentiaal ingang en dus ook geen onderdrukking van de onderweg opgepikte stoorsignalen.

Nu is dat laatste bij HiFi installaties ook niet zo relevant. De afstanden zijn zo kort dat er vrijwel geen storing wordt opgepikt. Maar het is verwarrend voor eindgebruikers. 99% van de XLR connectoren op audio apparatuur zijn bedoeld als gebalanceerde audio verbinding met een differentiaalingang op het ontvangende apparaat. De exoten gebruiken de connector naar hun eigen inzicht en dat mag natuurlijk ook maar met gebalanceerde audio verbindingen heeft het niks te maken.

[Kjelt]

Prima post weer Jossie  Kleine aanvullingen (als het mag).

Meer dan deze twee draden heb je dus niet meer nodig om het signaal over te brengen. De derde draad wordt gevormd door de afscherming en is alleen bedoeld om ons audiosignaal te beschermen tegen externe stoorbronnen. Hier gaat dus geen audiosignaal doorheen.

Helemaal correct en dit is vaak het lastigste te begrijpen voor velen. Omdat jouw plaatje nog de illusie zou kunnen geven dat de afscherming van de kabel wel degelijk naar het andere apparaat doorgetrokken wordt hier een plaatje van de concurrent Analog Devices die dit dus meteen duidelijk maakt, de afscherming hoeft maar aan een kant aangesloten te worden. Het complete (audio)signaal wordt dus via de twee draden overgedragen.

Nu is dat laatste bij HiFi installaties ook niet zo relevant. De afstanden zijn zo kort dat er vrijwel geen storing wordt opgepikt.

Tussen mijn pre/pro en voorkanaals eindversterker en subwoofers liggen anders 5 XLR kabels van 20 meter, dus het kan wel degelijk relevant zijn bij surround opstellingen met gescheiden eindversterkers.

[Audiofiel]

Wat heeft dit dan met 'gebalanceerde' apparaten te maken? Nou, gewoon niks. Sommige fabrikanten geloven in een symmetrische opbouw van de schakeling in hun apparaat. Als je dat doorvoert via drie draads audio verbindingen naar het volgende apparaat is dat een werkbaar concept maar als dat apparaat dan ook weer symmetrisch is opgebouwd heb je dus geen differentiaal ingang en dus ook geen onderdrukking van de onderweg opgepikte stoorsignalen.

Dat is niet correct. Bij een volledig gebalanceerd systeem worden de stoorsignalen wel degelijk opgeheven. En wel aan de uitgang, bij de luidsprekerklemmen, waar op de + het gewone signaal staat en op de – het geïnverteerde signaal. Stoorsignalen worden zo dus tot het einde geëlimineerd.


Uiteraard vereist dat wel een volledig symmetrische, dus gebrugde, eindversterker.

[jossie]

Bedankt voor je aanvullingen Kjelt. Mag zeker natuurlijk...

[jossie]

Dat is niet correct. Bij een volledig gebalanceerd systeem worden de stoorsignalen wel degelijk opgeheven. En wel aan de uitgang, bij de luidsprekerklemmen, waar op de + het gewone signaal staat en op de – het geïnverteerde signaal. Stoorsignalen worden zo dus tot het einde geëlimineerd.


Uiteraard vereist dat wel een volledig symmetrische, dus gebrugde, eindversterker.

Het klopt dat in een dergelijke opbouw stoorsignalen wegvallen in de luidspreker. Dat is dan ook een exoot. Welke heb je in gedachten?

Volgens mij hebben eindversterker ontwerpers niet het idee dat door hun symmetrische opbouw de rommel van voorgaande apparaten (moet) wordt weggewerkt. Bovendien is de uitstuurbaarheid van eindtrappen lager naarmate het stoorsignaal groter wordt (de eindtrap clipt dan eerder).


In de pro audio komen we die gelukkig niet tegen, daar houden we storing graag buiten het volgende apparaat. En dat geldt dus ook voor alle gebalanceerde ingangen die wel een differentiaalingang gebruiken. Overigens zijn tegenwoordig ook vrijwel alle XLR in en uitgangen op consumer apparaten zo opgebouwd.


Ennuh, je weet, uitzonderingen bevestigen de  regel. 

Ik lees zo her en der wel 's opmerkingen op het forum waarbij mensen blijkbaar de indruk hebben dat achter een XLR connector een intern gebalanceerd apparaat hoort en dat is (juist) niet zo. Ik hoop dat de uitleg over gebalanceerde audio verbindingen dat enigzins heeft verduidelijkt.

[Audiofiel]

Het klopt dat in een dergelijke opbouw stoorsignalen wegvallen in de luidspreker. Dat is dan ook een exoot. Welke heb je in gedachten?

Dat is geen exoot, dat is het geval bij iedere volledig gebalanceerde eindversterker. Dus dubbele versterkerlijnen voor + en – door de hele versterker heen. Daarmee een 3dB groter dynamisch bereik en niet het probleem van verliezen door meerdere malen onnodig terug gaan van gebalanceerd naar single ended.

Mijn CAM-350 monoblokken werken zo en de Omega's ook. Maar ook bij vele andere merken vind je deze versterkers, kijk maar eens naar de Krell eindversterkers.

Volgens mij hebben eindversterker ontwerpers niet het idee dat door hun symmetrische opbouw de rommel van voorgaande apparaten (moet) wordt weggewerkt.

Waaruit maak jij op welke beweegredenen ontwerpers al dan niet hanteren?

Bovendien is de uitstuurbaarheid van eindtrappen lager naarmate het stoorsignaal groter wordt (de eindtrap clipt dan eerder).

Dat zou veronderstellen dat het stoorsignaal groot is ten opzichte van het normale signaal en dat is uiteraard niet het geval, dus van verminderde uitstuurbaarheid is geen sprake. Stoorsignalen zullen al snel 50-70 dB onder het normale signaalniveau liggen.

In de pro audio komen we die gelukkig niet tegen, daar houden we storing graag buiten het volgende apparaat. En dat geldt dus ook voor alle gebalanceerde ingangen die wel een differentiaalingang gebruiken. Overigens zijn tegenwoordig ook vrijwel alle XLR in en uitgangen op consumer apparaten zo opgebouwd.

Pro audio is niet geïnteresseerd in de hoogst mogelijke geluidskwaliteit. Wel in het vermijden van storingen door lange kabels. En daarom wordt alleen voor de bekabeling het gebalanceerde principe gebruikt. Dus vóór de uitgang omzetten naar balanced en ná de ingang weer terug naar single ended. Als je dat doet vanaf een gebalanceerde bron naar een voorversterker en eindversterker, dan heb je het signaal dus al 4x omgezet...

Ennuh, je weet, uitzonderingen bevestigen de  regel. 

Zo ken ik er ook nog wel een paar.

Ik lees zo her en der wel 's opmerkingen op het forum waarbij mensen blijkbaar de indruk hebben dat achter een XLR connector een intern gebalanceerd apparaat hoort en dat is (juist) niet zo. Ik hoop dat de uitleg over gebalanceerde audio verbindingen dat enigzins heeft verduidelijkt.

Nee, dat is inderdaad niet altijd het geval. Maar soms ook wel. Veel stereo voorversterkers zijn bijvoorbeeld wel fully balanced opgebouwd.

[Kjelt]

het probleem van verliezen door meerdere malen onnodig terug gaan van gebalanceerd naar single ended.

Waarom zouden hier verliezen optreden? Omdat ze door een opamp heen gaan? Dat gebeurd met single ended ook. Zolang je binnen de railspanning van de opamps blijft zijn er geen verliezen.

Dan zou ik eerder vrezen voor CMOS analogue switches zoals ze bij vele pre/pró's in het pad zitten en ADC conversies.

[Audiofiel]

Waarom zouden hier verliezen optreden? Omdat ze door een opamp heen gaan?

Precies. Iedere extra stap geeft een kwaliteitsverlies.

Dat gebeurd met single ended ook.

Uit het verhaal uit de starttopic blijkt nu juist dat er bij iedere stap één extra opamp bijkomt (bij de zendende kant zelfs minimaal twee). Dus bij mijn voorbeeld van bron-voorversterker-eindversterker zijn dat dus 6 extra opamps waardoor het signaal loopt.

Zolang je binnen de railspanning van de opamps blijft zijn er geen verliezen.

Nu heb je het over de sterkte van het signaal. Dat zal geen verlies hebben en een (nagenoeg) perfecte versterkingsfactor van 1 laten zien.

Maar het gaat om de kwaliteit van het signaal waar de verliezen optreden. Naast de extra stap van de opamp speelt daarbij trouwens ook de kwaliteit van de gekozen opamp nog een rol.

Dan zou ik eerder vrezen voor CMOS analogue switches zoals ze bij vele pre/pró's in het pad zitten en ADC conversies.

Nu heb je het over digitale prepro's (dus een hele kleine groep apparaten) in plaats van analoge versterkers, waar gewoon relais in zitten en geen ADC of DAC plaatsvindt.

[Kjelt]

Precies. Iedere extra stap geeft een kwaliteitsverlies.

Er is geen extra stap, ieder audioapparaat heeft als buffer aan zijn uitgang een opamp zitten , zowel een single ended als balanced type, en aan de ingang zitten voor een single ended en ook voor ieder balanced apparaat weer een opamp als ingang. Soms zijn deze opamps discreet opgebouwd (met transistoren) maar het principe blijft gelijk. Ook bij jouw Classe reeks zitten er aan de uitgangen van cd spelers, voorversterker deze opamps en ook aan de ingangen van je voorversterker en eindversterker zitten deze opamps.

Uit het verhaal uit de starttopic blijkt nu juist dat er bij iedere stap één extra opamp bijkomt (bij de zendende kant zelfs minimaal twee).

Als je gebalanceerd wilt uitsturen heb je inderdaad twee opamps nodig maar dat geld ook voor jouw fully balanced setup ook daar zitten dezelfde opamps tussen.

Dus bij mijn voorbeeld van bron-voorversterker-eindversterker zijn dat dus 6 extra opamps waardoor het signaal loopt.

nee hoor, kijk eens naar je CAM350 schema daar zitten gewoon twee opamps aan de ingang. Dat is gewoon standaard design om voor buffering van in en outputs te zorgen. Of bedoel je iets anders? Laat eens zien in een schema wat je dan precies bedoeld want wellicht praten we langs elkaar heen.

Maar het gaat om de kwaliteit van het signaal waar de verliezen optreden. Naast de extra stap van de opamp speelt daarbij trouwens ook de kwaliteit van de gekozen opamp nog een rol.

Ja maar dan kunnen we lang blijven praten, Classe gebruikt nou ook niet de beste opamps die er zijn maar dat is logisch want die gaan gauw richting 50 euro per stuk. We hebben het even niet over Behringer spul ofzo maar iedere fatsoenlijke audioapparaat gebruikt behoorlijk goede opamps.

Nu heb je het over digitale prepro's (dus een hele kleine groep apparaten) in plaats van analoge versterkers, waar gewoon relais in zitten en geen ADC of DAC plaatsvindt.

Klopt wat ik dus bedoel om aan te geven is dat geen enkele surround pre/pro kan voldoen aan jouw zeer hoge normen, ook geen SSP800. En dat deze stappen veel meer invloed op het geluid hebben dan een enkele opamp.

[Audiofiel]

Er is geen extra stap, ieder audioapparaat heeft als buffer aan zijn uitgang een opamp zitten , zowel een single ended als balanced type, en aan de ingang zitten voor een single ended en ook voor ieder balanced apparaat weer een opamp als ingang.

Kijk nu eens naar het door Jossie gepostte schema:



A2 en A3 zijn alleen nodig bij balanced, bij single ended is A1 voldoende. Voor omrekenen naar balanced komen er dus 2 opamps bij.

nee hoor, kijk eens naar je CAM350 schema daar zitten gewoon twee opamps aan de ingang. Dat is gewoon standaard design om voor buffering van in en outputs te zorgen.

Die twee opamps zijn voor de buffer van positieve kant en de voor de negatieve kant van het signaal. Hier is dus geen extra opamp als verschilversterker die het signaal weer terugrekent naar single ended. Maar gewoon twee losse eindversterkers, één voor het positieve en één voor het negatieve signaal.

[ruud2]

vraag van een nitwit:
welke minimale eisen worden er gesteld aan de kabels (opbouw) ? bij een gebalanceerde verbinding?

[Audiofiel]

Minimaal 2 gelijkwaardige aders voor + en - met daaromheen een afscherming als derde geleider.

[Kjelt]

Kijk nu eens naar het door Jossie gepostte schema:

Dat is maar 1 ic , zoals je wellicht weet zijn er binnen een ic mits goed ontworpen veel minder verliezen dan als je met losse ic's werkt.

A2 en A3 zijn alleen nodig bij balanced, bij single ended is A1 voldoende. Voor omrekenen naar balanced komen er dus 2 opamps bij.

Goed laten we even aannemen dat het 3 losse opamps zouden zijn. Dan heb je dus tov een fully balanced circuit 1 opamp extra (de eerste).
Als je alleen single ended blijft heb je de twee andere opamps niet nodig.

Die twee opamps zijn voor de buffer van positieve kant en de voor de negatieve kant van het signaal. Hier is dus geen extra opamp als verschilversterker die het signaal weer terugrekent naar single ended.

Ja en als je wel had teruggerekend naar single ended was 1 opamp voldoende geweest dus hier heb je je extra opamp weer terug verdiend als je intern single ended werkt.

Kijk ik ben het wel met je eens dat het mooiste fully balanced vanaf de DAC is echter het aantal opamps is absoluut geen indikator van kwaliteit of verliezen. Kijk voor de lol eens naar 1 kanaal (alleen het rechter kanaal is dit , het linker kanaal is net zo uitgevoerd) van de classe cdp-10 cd speler en tel daar nou eens het aantal opamps, alsof dat een slechte cd speler was.. echt niet.

[Audiofiel]

Dat is maar 1 ic , zoals je wellicht weet zijn er binnen een ic mits goed ontworpen veel minder verliezen dan als je met losse ic's werkt.

Maar het blijven 3 opamps. En het is ook mogelijk bij een slechter ontwerp dat losse opamps beter werken dan zo'n combichip.

Kijk ik ben het wel met je eens dat het mooiste fully balanced vanaf de DAC is echter het aantal opamps is absoluut geen indikator van kwaliteit of verliezen. Kijk voor de lol eens naar 1 kanaal (alleen het rechter kanaal is dit , het linker kanaal is net zo uitgevoerd) van de classe cdp-10 cd speler en tel daar nou eens het aantal opamps, alsof dat een slechte cd speler was.. echt niet.

Bij zo'n CD-speler kun je niet zonder een aantal versterkingstrappen omdat het signaal uit de DAC ongeschikt is voor direct gebruik. Dus meestal heb je 3 trappen nodig. De laatste is vaak ook discreet opgebouwd bij Classé CD-spelers. Bij de losse DAC-1 wordt geen enkele opamp gebruikt en zijn alle trappen discreet. Daar komt dus geen opamp aan te pas, alleen kost zo'n ontwerp natuurlijk veel meer om uit te voeren.

[Kjelt]

Maar het blijven 3 opamps. En het is ook mogelijk bij een slechter ontwerp dat losse opamps beter werken dan zo'n combichip.

Zou kunnen, het blijft wel altijd een uitdaging om de balans precies te houden dus de weerstanden exact gelijk, dat gaat over het algemeen een stuk makkelijker met lasergetrimde ic's die er speciaal voor bedoeld zijn dan losse opamps en het matchen door een mens.

Bij zo'n CD-speler kun je niet zonder een aantal versterkingstrappen omdat het signaal uit de DAC ongeschikt is voor direct gebruik.

Klopt je hebt een stroom naar spanningsomzetting in het begin. Het ging mij er alleen om dat het aantal opamps niet altijd iets hoeft te zeggen over de geluidskwaliteit.

De laatste is vaak ook discreet opgebouwd bij Classé CD-spelers. Bij de losse DAC-1 wordt geen enkele opamp gebruikt en zijn alle trappen discreet. Daar komt dus geen opamp aan te pas, alleen kost zo'n ontwerp natuurlijk veel meer om uit te voeren.

En ook hier is het (met alle respect) de vraag of het de kwaliteit ten goede komt. Het kost enorm veel printplaat ruimte en dat geeft weer kans op inkoppeling, iedere transistor heeft weer zijn eigen afwijking, etc. etc.

[Audiofiel]

Jij bent gewoon meer een 1-chip-voor-alles believer. Vrijwel ieder high-end ontwerp trek jij in twijfel.

[Kjelt]

Jij bent gewoon meer een 1-chip-voor-alles believer. Vrijwel ieder high-end ontwerp trek jij in twijfel.

wel een high-end 1 chip 

[jossie]

Audiofiel, ik heb nog 's even naar het schema van de Cam 350 gekeken.

Die heeft XLR ingangen waarbij pin 2 en 3 gebufferd worden door een aparte normale opamp. Vervolgens gaan die + en - signalen naar de twee eindversterkers maar voor een van beide worden + en - omgedraaid.  Deze signalen worden aangesloten op gangbare differentiaalingangen.

Ook de Cam350 heeft dus (dubbele) differentiaalingangen. Gelukkig maar. Best of both worlds!

[Audiofiel]

Vervolgens gaan die + en - signalen naar de twee eindversterkers maar voor een van beide worden + en - omgedraaid.

Eén van de eindversterkers moet ook wel geïnverteerd zijn om aan de luidsprekerklemmen als somversterker te kunnen werken.

[jossie]

De differentiaal ingangen van de eindtrappen zorgen voor de onderdrukking van de stoorsignalen op de + en - lijn. Daar heeft de luidspreker dus bij de Cam 350 niks mee te maken.

[jossie]

Pro audio is niet geïnteresseerd in de hoogst mogelijke geluidskwaliteit. Wel in het vermijden van storingen door lange kabels. En daarom wordt alleen voor de bekabeling het gebalanceerde principe gebruikt. Dus vóór de uitgang omzetten naar balanced en ná de ingang weer terug naar single ended. Als je dat doet vanaf een gebalanceerde bron naar een voorversterker en eindversterker, dan heb je het signaal dus al 4x omgezet...

Wij zijn zeer geïnteresseerd  in de hoogst mogelijke geluidskwaliteit. Veel muziek waar jij graag naar luistert wordt met pro apparatuur opgenomen. Nodeloos te zeggen dat die apparatuur vrijwel uitsluitend gebalanceerde in- en uitgangen heeft.

[Audiofiel]

Vervolgens gaan die + en - signalen naar de twee eindversterkers maar voor een van beide worden + en - omgedraaid.  Deze signalen worden aangesloten op gangbare differentiaalingangen.

De differentiaal ingangen van de eindtrappen zorgen voor de onderdrukking van de stoorsignalen op de + en - lijn. Daar heeft de luidspreker dus bij de Cam 350 niks mee te maken.

Kun je mij in het schema aanwijzen waar volgens jou het balanced signaal terug naar single ended wordt gemaakt? Ik zie geen 'gangbare differentiaalingangen'. De CAM-350 is feitelijk 2 monoversterkers in één behuizing, waarbij de ene het normale en de andere het geïnverteerde signaal versterkt. Dus pas op de luidsprekeruitgangen wordt het signaal weer samengevoegd (en dat zou je als de somversterking kunnen zien).

[jossie]

Ja dat kan ik wel uitleggen. Wel handig als jij hetzelfde schema hebt. Heb je de servicemanual gedownload bij Classe?

[Audiofiel]

Uiteraard heb ik de service manual, die is hier te vinden. Als jij die ook hebt, kun je hier het schema posten met jouw uitleg.

[jossie]

Classe heeft in de service manual schema's van diverse apparaten gecombineerd. Dat is een beetje verwarrend.

Dit is de ingang. Twee normale followers die pin 2 en 3 bufferen. Via het relais gaan de lijntjes naar con101 en con102. Nu wordt het even gissen omdat in de service manual maar een eindtrap is opgenomen maar ik neem aan dat con101 naar een eindtrap gaat en con102 naar de andere. In het schema van de driver trap is sprake van con3 waar naar ik aanneem deze connectors op uitkomen.

Merk op dat bij con102 pin 1 en 3 zijn verwisseld om de eindtrappen verderop in tegenfase aan te sturen. Voor de helderheid deze pin nummers komen dus niet meer overeen met de pinning van de XLR (daar zijn 2 en 3 signaalvoerend en nu 1 en 3).