Aankoopadviezen stereoset, budget €7000. Luxe is vanaf morgen een vaste bewoner!

[garmtz]

Wat een vreemde combi's...    Ben benieuwd!

[Bas Akkerman]

Wat een vreemde combi's...    Ben benieuwd!

Mij kwam het ook apart over, maar ik laat me graag verrassen!

[Bas Akkerman]

Een paar weken terug wilde ik al eens langsgaan bij Sense of Music in Leiden, maar toen waren de heren op vakantie. Afgelopen week kreeg ik echter te horen dat er weer tijd en ruimte was om een luistersessie te plannen. Het idee was om een demo-set te laten beluisteren van de Lyngdorf TDAi 2200 geïntegreerde versterker met als loopwerk de Lyngdorf CD-1 op monitor luidsprekers van Davis Acoustics, namelijk de Nikita. Daarnaast een Astin Trew voor- en eindversterker met een cd-speler van hetzelfde merk op Blumenhofer Genuin FS 5 luidsprekers. Omdat de Astin Trew-familie nog niet binnen was, werd de CEC TL-3N als loopwerk ingezet, aangesloten op een Mark Levinson 383.

Met de Lyngdorf set in combinatie met de Davis Acoustics luidsprekers begonnen we en ik was benieuwd wat de akoestiek zou doen met het geluid. Er lag namelijk geen kleed op de plavuizen en het plafond was van beton. Aan de muren hingen wat cd-kasten, maar dit leek me niet genoeg om het geluid wat in te tomen. Maar niets was minder waar, de vrije opstelling bleek enorm goed te werken. Daarover later meer.

Voor de volgers van het topic is het natuurlijk al wel bekend dat ik er een iets andere benadering van luisteren op na houd. Ik noteer graag wat ik hoor en maak er dan een verslagje van. Vooral forumlid S@m kwam op het idee om eens voor mijzelf op te schrijven wat ik nu het belangrijkste vond in muziek en daar een waardering aan te geven door middel van een cijfer. In het vervolg zal ik kort uitleggen hoe de set scoorde op een bepaald gebied en daar concluderend een cijfer op geven (de gebruikelijke schaal van 0-10, waarbij 0 de neiging geeft de luidspreker of set als brandhout te gebruiken en ik bij 10 het idee heb in de hemel beland te zijn en daar nooit, maar dan ook nooit meer uit te willen)
In volgorde van belangrijkheid heb ik de volgende punten:
Synergie (muzikaliteit, smooth, een makkelijke weergever), is er samenhang tussen de melodieën en hoor je het gevoel in de muziek terug? Is er een flow gedurende het nummer en luister je naar de muzikale boodschap of staat de set tussen de muziek en de ontvanger in? Dit vind ik verreweg het belangrijkste onderdeel omdat muziek me moet betrekken, boeien en een uiting van emotie is.
Definiëring (echtheid, verstaanbaarheid), klinkt een viool als een viool en is een stem genuanceerd, melodieus en heeft het zeggingskracht? Kun je de akoestiek van de opname horen en hoe is het naklinken van instrumenten? Belangrijke informatie, omdat het inzicht geeft in de muziek en (jawel, daar is ie weer) je daardoor betrekt bij wat je hoort.
Spreiding (diepte, up front, breedte, hoogte), hoeveel zwart is er om instrumenten, komen de bandleden bij jou in de huiskamer spelen en zijn zowel instrumenten als stemmen individueel aanwijsbaar? Minder belangrijk dan voorgaande punten, maar wel het grootste verschil tussen een koptelefoon en een luidspreker. Het gevoel van "erbij zijn" en de muziek als iets tastbaars kunnen "zien" kan erg boeiend zijn.
Bass (PRAT, strak, droog), is er pit in het nummer? Is de bass net zo snel en strak als de rest van het bereik van de speaker? Ik heb liever een luidspreker die niet al te diep gaat, maar wel een strakke bass heeft dan een speaker die put diep gaat, maar waarbij je het gevoel hebt door modder te lopen. Daarnaast is een beweegreden dat er nog altijd een sub woofer kan worden ingezet.

Zo, weer even genoeg uitleg gegeven, op naar de ervaringen.

Als eerste set speelde de Lyngdorf CD-1 in combinatie met Lyngdorf TDAi 2200 (samen €4500,-) en de Davis Acoustics Nikita monitorluidsprekers (€ 1795,-).
Synergie – 6, Definiëring – 6, Spreiding – 8, Bass – 5
Wat me als eerste opvalt, is de enorme spreiding en het totaal verdwijnen van de luidsprekers in de ruimte. Er ligt echt een eiland van geluid voor me, klaar voor ontdekking. Eerder breed dan diep, hoogte is er nauwelijks. Als ik Mumford&Sons (Little Lion Man) beluister, valt meteen op dat dit een moderne opname is. Alles staat wat compacter opgesteld, alsof de bandleden letterlijk tegen elkaar staan. Later bij het eerste nummer van Kind of Blue (jaja, ik leer het nog eens) is er al weer betere spreiding, waardoor iedereen zijn eigen kunstje mag vertonen op zijn instrument. Ik wijt de goede spreiding vooral ook aan de vrije plaatsing van de speakers, te meer een reden mijn stereo set in de woonkamer te posteren.
Het tweede dat me opvalt is dat deze luidspreker een voorliefde voor hout heeft en een wat warme, laid-back karakter heeft. Het naklinken van gitaren is vooral te horen in de klankkast, hetzelfde is het geval bij piano. Het lijken daardoor wel een beetje halve instrumenten, wel het hout, niet de snaren. Niet dat die niet te horen zijn, bij Clannad is nog steeds wel een onderscheid te maken tussen nylon en metaal, maar in verhouding valt metaal een beetje weg. Dat is ook mooi te horen bij het gemis aan puntigheid van hi-ats of de attack van gitaren. Maar vooral bij trompetten en saxofoons waar de scherpte van deze instrumenten wegvalt. En dat is jammer, want voor mijn gevoel moeten deze instrumenten haast op het irritante af scherp zijn, vooral de trompet.
Over het algemeen heb ik het idee dat er een dekentje over het geluid ligt. Daardoor wordt alles een beetje afgerond en samen met het laid-back karakter van de luidspreker betrekt deze luidspreker me niet bij de muziek. Definiëring wordt ook beïnvloed door het dekentje met als gevolg dat bijvoorbeeld in het geval van meerstemmigheid stemmen niet of nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn. Ook bij drukke passages van Little Lion Man loopt het nummer dicht en wordt het meer een brei dan een energiek muziekstuk.
Bass ten slotte, daar kan ik kort over zijn. Die is niet erg aanwezig, mede door het afgeronde karakter van de luidspreker die het middengebied het meest weergeeft.

We blijven bij de Lyngdorfs en sluiten nu de Blumenhofer Genuin FS 5 (€2000,-) aan. Een combinatie van meerdere technieken, maar de hoorn is het voornaamste verschil met wat ik al eerder heb gehoord aan luidsprekers.
Synergie – 9, Definiëring – 8, Spreiding – 8, Bass – 7
Ik laat voor het gemak en om zo direct mogelijk te kunnen vergelijken Miles Davis in de cd-lade. Nou ja, zijn cd dan, ik denk dat Miles teveel noten op zijn zang had om geduldig te wachten in een lade. Back to the track Basje.
De spreiding blijft nagenoeg hetzelfde. Niets mis mee, want die was al prima en ruim voldoende voor mijn smaak. Wat zeker wel toeneemt, is het gevoel dat de bandleden bij jou in de kamer staan, waardoor de betrokkenheid zeker toeneemt.
Er is nu veel duidelijker te horen dat er een piano wordt bespeeld, zowel het aanzetten op de snaren als de trillingen daarna in de kast. Of het verschil tussen saxofoon en trompet. Het dekentje van zonet is volledig weg, waardoor hi-ats niet beter klinken, maar veel beter. Net als de trompet en de saxofoons waar de eerste "lekker irritant" is en de laatste mooi "geknepen" klinkt. Ik hoor nu ook veel beter het trommelvel trillen als ook het vel van de jambe in Clannad. De galm in de zaal van Clannads nummer is terug. Misschien niet zo aanwezig als bij de electrostaten van forumlid Audiofiel, maar toch goed hoorbaar. Of dan het gitaarspel, uitstekend te volgen net als het vingerspel op de jambe. Ook dynamiek is beter te horen op deze luidsprekers, mooi te horen bij Clannad als de zachte gitaarsolo inzet. En waar ik net wat miste bij de gitaren is de attack nu weer helemaal terug. Lekker fel, hoewel een tikkeltje afgerond.
Dat drum dan net wat gewicht en body mist, zoals de gitaren, is een gemis dat ik wel wil nemen. Een gemis dat even later bij de hartslag van Pink Floyd groter is, nu verlang ik toch wel naar een sub woofer of een grotere luidsprekerkast.
Het lekkerste voor het laatst, zoals dat zo mooi heet. De 9 voor synergie.
Welk nummer ik ook draai, de muzikale boodschap komt stuk voor stuk uitstekend naar voren.
Stemmen zijn melodieuzer, de lijn in de complete melodie is goed te horen, muziek komt samen in de stemmen in instrumenten. De bedoeling van de artiesten is prima te volgen. Maar niets lijkt me te kunnen voorbereiden op het derde nummer dat ik beluister om te zien of deze set me écht weet te boeien. Als hoogtepunt is hier dan toch zeker Maria Mena (no pun intended). Ze staat bijna letterlijk rechts voor me te zingen. Haar stem is zo gekweld dat ik kippenvel krijg en niets meer wil opschrijven en mijn ogen sluit. Dit is spot on! Criticus als ik ben noteer ik nog wat zaakjes als dat het euvel van de moderne opname nog wat doorsijpelt in een wat compacter geluidsbeeld en wat harde weergegeven instrumenten waar dynamiek op eenzelfde punt lijkt te blijven. Maar al was dit de meest rot opgenomen opname, boeien doet het me.
Snel ga ik naar Pink Floyd, zien of ik ook door hen "begeisterd" kan worden. Dat valt wat tegen. Veel dingen gaan goed: weer dat prachtige geluidsbeeld, maar de muziek komt me wat afstandelijker over. Misschien is het ook gewoon de opname die de versterker laat horen. Ik ervaar wat minder druk in het geluidsbeeld en daardoor klinkt het allemaal wat vlakker. Ook de stemmen klinken minder duidelijk dan ik gewend ben. Misschien dat deze speakers net wat meer juice kunnen gebruiken?

Eens zien of dat met de combinatie van het CEC TL-3N loopwerk (€2500,-) en de geïntegreerde versterker Mark Levinson 383 (€4200,-). De Blumenhofers laten we staan.
Synergie – 7, Definiëring – 7, Spreiding – 9, Bass – 7
De hartslag is meteen meer aanwezig en is meer drukkend. Het gehele geluidsbeeld komt meer in de kamer en even later is de golf meer over me heen. De 1e sample van de stem hoor ik nu helemaal niet meer, de tweede stem nog wel. Dit is een beetje het tegenovergestelde van wat ik had verwacht. Over het algemeen krijgt alles wel een shot adrenaline en steroïde voor mijn gevoel. De golf, de gitaren, de stemmen, de samples. Maar voor mijn gevoel wordt het niet duidelijker, alleen grootser. Hetzelfde met Maria Mena. Haar stem wordt wat heser en vlakker, minder melodieus en de s- en t-klanken aangezet, alsof ze close-mic zingt. Ook nu weer heb ik het gevoel dat de muziek meer aanwezig is, groter is geworden. Ik luister daardoor naar de opname en niet meer naar de muziek. Met de Mark Levinson is het echt "van dik hout zaagt men planken" en "snelle stappen, snel thuis". Een wat mechanisch geluid, dat mooi zou passen in combinatie met electrostaten binnen een HT-setup kan ik me zo voorstellen. Voor mij in stereo echter niet geschikt. Alsof alle muzikanten ineens afgetraind uit de sportschool komen.

Omdat ik nog even benieuwd ben naar wat de invloed van de Lyngdorf cd-speler is, sluiten we de Mac direct aan op de Lyngdorf versterker. Overigens is het nog even goed aan te geven dat het hier om de uitvoering met Roomperfect en DA-converter gaat. Roomperfect hebben we bewust uitgelaten.
Na wat gezoek op de iPad kom ik bij Waiting for the Night van Depeche Mode uit. Weer die muzikale boodschap die spot-on is. Een rustgevend nummer met een ietwat droevige ondertoon. Grappig is om te horen dat het keyboard een noot te vlug speelt, dan daarmee stopt en een maat later wel echt begint te spelen. Dave Gahan is letterlijk aanwezig in de luisterkamer, zo ontzettend mooi. En in het refrein is mooi de tweestemmigheid te horen. Een nitpick stukje dat ik zelfs op de koptelefoon moeilijk te horen vind, maar wel enorm goed werd weergegeven op de electrostaten van Audiofiel is de fluisterende tweede stem van Martin Gore. Die is nu wel te horen, maar kan beter. Geen dealbreaker wat mij betreft, slechts een kers op de taart.
Als toetje werp ik Waiting for the Night in de cd-lade (ja, ik kan goed delegeren eh mikken). Puur om te zien wat de toegevoegde waarde is van een mooie cd-speler ten opzichte van streaming. Het is lastig het verschil te horen, maar het lijkt allemaal wat gemoedelijker te worden. Ook is er nog wat meer flow en synergie en is er ietsje betere definitie van stemmen en instrumenten. Persoonlijk zou ik dat geld dan vermoedelijk eerder bij een luidspreker leggen.

Wederom een mooie dag dus! En in het bijzonder de Lyngdorf TDAi 2200 heeft veel indruk op me achter gelaten. Zonder de luidsprekers te kort te doen, heb ik het idee dat de Lyngdorf de grootste invloed heeft gehad op het weergeven van de muzikale boodschap. In combinatie met een andere, muzikalere (?) luidspreker zou dit wel eens een enorm grote kandidaat kunnen worden voor een thuissessie.
Het is en blijft lastig te vergelijken, maar de SuperNait en deze Lyngdorf zou ik graag eens in een direct vergelijk horen. Ook al begrijp ik dat de nieuwwaarde van de Lyngdorf natuurlijk veel hoger is dan die van de SuperNait. De laatste lijkt iets rauwer te zijn en dat miste ik nu ook soms, maar de Supernait lijkt het af te moeten leggen wat muzikaliteit betreft.

[Deleted member]

Leuke review weer Bas! 

Wel een vraagje, je geeft aan dat je twee sets luidsprekers op de Lyngdorf hebt geluisterd en dat de Lyngdorf de RoomPerfect module aan boord heeft. Heb je met RP aan geluisterd of zonder? En indien met heeft Ronald de RP module wel opnieuw ingemeten bij het switchen van de luidsprekers?

[Bas Akkerman]

Ik heb het inderdaad even aangepast. We hebben Roomperfect bewust uitgelaten voor een eerlijk vergelijk; het kan dus misschien nog beter.

[Xander32]

Wederom een helder en prettig leesbaar luisterverslag; hulde .


Sander.

[S@m]

Helder verslag Bas!

[Martijn M]

Zijn hier nog ontwikkelingen?

[erik s.]

je conclusie bij de laatste luistersessie snap ik niet helemaal. je gaat van de Lyngdorf set met Davis naar de Lyngdorf set met Blumenhofer. dan knallen je waarderingspunten omhoog. lijkt mij dat de Blumenhofer dan een grote rol speelden.

[Bas Akkerman]

je conclusie bij de laatste luistersessie snap ik niet helemaal. je gaat van de Lyngdorf set met Davis naar de Lyngdorf set met Blumenhofer. dan knallen je waarderingspunten omhoog. lijkt mij dat de Blumenhofer dan een grote rol speelden.

Begrijpelijk! Ik had echter het idee dat de Davis de kwaliteiten van de Lyngdorfs verhulden en de Blumenhofers die juist lieten zien. Mijn idee is dat de Lyndorfs (en dan met name de DAC/versterker) voor de muzikaliteit zorgden en de Blumenhofers an sich daar een minder groot aandeel in hadden. Daarnaast vond ik de combinatie van Blumenhofer met Mark Levinson weer minder, dus dichtte ik daardoor de hoge waardering aan de Lyngdorfs toe. Neemt niet weg dat er goed sprake kan zijn van synergie en de combinatie Lyngdorf-Blumenhofer voor de muzikaliteit zorgde. Maar nogmaals, het directe "het in de huiskamer staan" wijt ik aan de Blumenhofers en dan vooral aan de hoorntechniek, het echte "de muzikaliteit en synergie" aan de Lyngdorf.

[AbZ]

Lyngdorf amps zijn juist nogal klinisch (maar wel goed).

[S@m]

En betreffende ML zit aan de 'warme' kant van neutraal. Als de Blumenhofers ook iets neigen naar dezelfde 'warme' kant dan klopt Bas z'n indruk wel.

[Bas Akkerman]

Lyngdorf amps zijn juist nogal klinisch (maar wel goed).

Frappant. Vind het ook lastig om nu alle Lyngdorf versterkers als muzikaal te bestempelen (heb er pas één gehoord), maar ik vond de combinatie Lyngdorf-Blumenhofer zeker niet klinisch, misschien niet eens neutraal. Welke combinaties met Lyngdorf heb jij gehoord AbZ?

En betreffende ML zit aan de 'warme' kant van neutraal. Als de Blumenhofers ook iets neigen naar dezelfde 'warme' kant dan klopt Bas z'n indruk wel.

Mm, dat vermoed ik ook. Dat de ML én de Blumenhofers aan de warme kant zijn. Want de combinatie van beiden vond ik to much. Zoals ik al schreef "van dik hout zaagt men planken". Iets dat ik trouwens iets anders vindt dan wollig.

[AbZ]

Frappant. Vind het ook lastig om nu alle Lyngdorf versterkers als muzikaal te bestempelen (heb er pas één gehoord), maar ik vond de combinatie Lyngdorf-Blumenhofer zeker niet klinisch, misschien niet eens neutraal. Welke combinaties met Lyngdorf heb jij gehoord AbZ?

Niet dezelfde combi's.  Alle Lyngdorf amps hebben deze eigenschap gemeen; ze behoren tot de neutraalste amps die je kunt vinden, denk ik.  Dat wordt niet anders van een andere speaker, hoewel smaken over het totaal kunnen verschillen.  O ja, de Blumenhofers die ik heb gehoord (heel ander modelletje) vond ik niet warm.

[Bas Akkerman]

Niet dezelfde combi's.  Alle Lyngdorf amps hebben deze eigenschap gemeen; ze behoren tot de neutraalste amps die je kunt vinden, denk ik.  Dat wordt niet anders van een andere speaker, hoewel smaken over het totaal kunnen verschillen.  O ja, de Blumenhofer die ik heb gehoord (heel ander modelletje) vond ik niet warm.

Ok, maar neutraal vind ik dan weer iets anders dan klinisch zoals je eerst zei. En natuurlijk wordt een versterker niet minder neutraal door een speaker, maar wel datgene wat je hoort. Als je geen ander vergelijk hebt, is de kans groot dat je een neutrale versterker als warm beschouwt omdat er een warme speaker aan gekoppeld is.

[AbZ]

Ok, maar neutraal vind ik dan weer iets anders dan klinisch zoals je eerst zei. En natuurlijk wordt een versterker niet minder neutraal door een speaker, maar wel datgene wat je hoort.

De kracht van Lyngdorf amps is dat ze dichtbij het ideaal(?) van 'wire with gain' komen.  Er wordt niets verhuld en niets aangedikt.  Of je hierbij nog verschil ziet tussen neutraal en klinisch, tja, dat vind ik vooralsnog niet informatief.

Als je geen ander vergelijk hebt, is de kans groot dat je een neutrale versterker als warm beschouwt omdat er een warme speaker aan gekoppeld is.

De logica ontgaat mij weer.  Waarom zou je die eigenschap aan de amp toeschrijven?

[Bas Akkerman]

De kracht van Lyngdorf amps is dat ze dichtbij het ideaal(?) van 'wire with gain' komen.  Er wordt niets verhuld en niets aangedikt.  Of je hierbij nog verschil ziet tussen neutraal of klinisch, tja, dat vind ik vooralsnog niet informatief.

Niet zozeer informatief als wel interpretatie. Ik zie neutraal als in "de muziek zorgt voor de muzikaliteit, niet de set" en klinisch als "de muziek wil wel muzikaal zijn, maar wordt afstandelijk gebracht". Analytisch is voor mij dan weer de overtreffende trap "zo op details gespitst dat de muziek uiteengerafeld wordt en slechts beschouwend wordt". Dit zijn geen waarde-oordelen, maar voor mij moet muziek me vooral betrekken.

De logica ontgaat mij weer.

What's new? Als je een neutrale versterker alleen met "warme" speakers hoort, kan je denken dat die versterker zelf "warm" is. Terwijl de versterker natuurlijk zelf niet warmer is geworden. Je zou zeggen dat mensen wel kunnen inschatten wat de klankkleur van een systeemonderdeel is. Maar ik denk dat mensen systeemonderdelen in verhouding weinig testen in vergelijking met verschillende systemenonderdelen en zodoende de klankkleur (beter: welk onderdeel voor welke klankkleur zorgt) moeilijk kunnen inschatten.

[AbZ]

Niet zozeer informatief als wel interpretatie. Ik zie neutraal als in "de muziek zorgt voor de muzikaliteit, niet de set" en klinisch als "de muziek wil wel muzikaal zijn, maar wordt afstandelijk gebracht". Analytisch is voor mij dan weer de overtreffende trap "zo op details gespitst dat de muziek uiteengerafeld wordt en slechts beschouwend wordt". Dit zijn geen waarde-oordelen, maar voor mij moet muziek me vooral betrekken.

Lyngdorf staat voor de 1e optie ("de muziek zorgt voor de muzikaliteit, niet de set")
en zo hoort het imho ook, al is het maar omdat het niet eens anders kan.

What's new? Als je een neutrale versterker alleen met "warme" speakers hoort, kan je denken dat die versterker zelf "warm" is. Terwijl de versterker natuurlijk zelf niet warmer is geworden. Je zou zeggen dat mensen wel kunnen inschatten wat de klankkleur van een systeemonderdeel is. Maar ik denk dat mensen systeemonderdelen in verhouding weinig testen in vergelijking met verschillende systemenonderdelen en zodoende de klankkleur (beter: welk onderdeel voor welke klankkleur zorgt) moeilijk kunnen inschatten.

Je kunt er gevoeglijk vanuit gaan, dat de specifieke klank (en eventuele vervorming) van een set
voor >95% wordt bepaald door de speakers icm met de akoestiek.

p.s. die procentuele schatting is nog aan de zéér lage kant 

[S@m]

De kracht van Lyngdorf amps is dat ze dichtbij het ideaal(?) van 'wire with gain' komen.  Er wordt niets verhuld en niets aangedikt. 

Ik noem het liever 'het karakter'...

[AbZ]

Ik noem het liever 'het karakter'...

Je kunt ook zeggen 'het doel'    (en daar slagen ze goed in) maar ik snap je wel 

Hee, ik had al anticiperend tussen haakjes een vraagtekentje achter 'ideaal' gezet 

[Bas Akkerman]

Lyngdorf staat voor de 1e optie ("de muziek zorgt voor de muzikaliteit, niet de set")
en zo hoort het imho ook, al is het maar omdat het niet eens anders kan.

Mee eens, absoluut mee eens! Maar nog best lastig te vinden...

Je kunt er gevoeglijk vanuit gaan, dat de specifieke klank (en eventuele vervorming) van een set
voor >95% wordt bepaald door de speakers icm met de akoestiek.

Mijn ervaring tot nu toe is dat de versterker en DAC nog behoorlijk veel doet met de klank, meer dan die 5% in ieder geval) en ja, ik begrijp dat die 5% illustratief bedoeld was. Eens zien of en waar daar een topic over is.

[AbZ]

ik begrijp dat die 5% illustratief bedoeld was.

De 'diepere' betekenis is dat die 5% een gangbare grens is voor statistische significantie 
maar daar kan en hoef je als individu geen rekening mee te houden hoor.

[Bas Akkerman]

Ik ben vandaag naar Studio Wilbert in Utrecht geweest en ik heb daar naar Audio Physic, B&W en Magnepan geluisterd in combinatie met Cyrus en Moon. Een dezer dagen komt daar weer een verslagje van. Het was weer een enerverende dag waarin ik weer wat meer richting heb wat ik zoek en vooral waar het te vinden is...

[Softpower]

Ik ben vandaag naar Studio Wilbert in Utrecht geweest en ik heb daar naar Audio Physic, B&W en Magnepan geluisterd in combinatie met Cyrus en Moon. Een dezer dagen komt daar weer een verslagje van. Het was weer een enerverende dag waarin ik weer wat meer richting heb wat ik zoek en vooral waar het te vinden is...

Vet! kan nu al niet meer wachten op je verslag....

ik verwacht van mijn medewerkers altijd dat ze concreet zijn en een dezer dagen is bij ons in het bedrijf altijd voer voor extra vragen.. ook als ik dat roep...


ook al ben je geen medewerker van ons toch:

 bij deze gaarne concreter zoiets in de trant van voor zondag 4 september 16.00 uur is er een verslag. (wat natuurlijk veel te lang wachten is, maar wel concreet)

hurry hurry hurry ik denk dat ik namens veel volgers van dit topic spreek

[Bas Akkerman]

Voor vrijdag 9 september 2011 21.00u heb ik dat verslag online. Concreet, toch?