Aankoopadviezen stereoset, budget €7000. Luxe is vanaf morgen een vaste bewoner!

[S@m]

Aha, het Yogimannetje...

[AbZ]

is goeie tweak he, meer rust en zo 

[S@m]

is goeie tweak he, meer rust en zo 

[Bas Akkerman]

Wat vind je van Astin Trew AT1000 + 2 x AT5000 eindversterkers + DSS Systeem luidsprekers? Nu in de aanbieding bij acf audio.
http://acfaudio.nl/occasions.htm

Mooie set lijkt me! Maar ik zie de tweede eindversterker er niet meer bij. Bedoelde je deze set als geheel, want dan is ie inmiddels verkocht denk ik.

Houten, ronde schijfjes schijnen ook te werken, dus die boedha doet vast veel goeds!

[Cobraatje]

Zelf ben ik liefhebber van de ribbon tweeter, zou misschien ook jouw smaak kunnen zijn Bas.
De Aurum Cantus Volla's zijn te beluisteren bij Auee Audio.

[Bas Akkerman]

Zelf ben ik liefhebber van de ribbon tweeter, zou misschien ook jouw smaak kunnen zijn Bas.
De Aurum Cantus Volla's zijn te beluisteren bij Auee Audio.

Dank je voor je tip! Volgens mij gebruikte Monitor Audio die ook en ik was er niet zo heel erg van onder de indruk. Maar het is natuurlijk goed mogelijk dat deze speakers weer heel anders klinken!

[Spijkie]

Hier ook een liefhebber van de Ribbons, eerst in de XTZ en nu middels Piega. Vind dit toch altijd erg realistisch met stemmen.

Groeten,

Spijkie

[Cobraatje]

Dank je voor je tip! Volgens mij gebruikte Monitor Audio die ook en ik was er niet zo heel erg van onder de indruk. Maar het is natuurlijk goed mogelijk dat deze speakers weer heel anders klinken!

Aurum Cantus maakt zijn eigen ribbon tweeters, meer info http://www.aurumcantus.com/
Bijgevoegd een foto van de Volla

[Bas Akkerman]

Nou, waar mogelijk zal ik ze dan zeker eens beluisteren!  

Vrij onverwacht, maar gisteren ben ik bij forumgenoot Audiofiel geweest. Hij heeft een DAC van Classé in de aanbieding en speelt met electrostaten. Ondanks dat mijn voorkeur uitgaat naar nieuwe spullen , was ik toch wel nieuwsgierig naar de DAC én naar het geluid van electrostaten. Hieronder heb ik een klein verslagje gemaakt van mijn ervaringen. Natuurlijk moet je dit in het licht zien van duurdere apparatuur dan waar ik budget voor heb. Het is geen set die ik snel thuis kan hebben staan, maar het geeft wel een richting aan. Evengoed kwamen er een hoop punten naar voren die ik al bij mijn vorige luistersessies in meer of mindere mate heb gehoord en die ik het waard vind om te delen.
Als laatste wil ik Audiofiel en zijn gezin bedanken voor de gastvrijheid en de gezellige middag!

De eerste set was de Classé CAP-151 geïntegreerde versterker (€3600) en de Classé CDP-1 cd-speler (€4500) die via de Classé DAC (€4500) de deuntjes doorgaven aan de Acoustat 1+1. Via verschillende ingangen op de versterker kon ik gedurende de nummers direct schakelen tussen de DAC van de cd-speler en de speler als loopwerk met de DAC. Erg handig! Nummers die eigenlijk steeds terugkwamen waren: Nil sen la van Clannad, de eerste drie nummers van Pink Floyd, Waiting for the night van Depeche Mode en Abandoned Mine van The Nits.

Laat ik beginnen te benoemen hoe ik de electrostaten heb ervaren. Snelheid en detaillering zijn dingen die me al bij de eerste noten opvielen. Dat resulteerde vooral in het mooi en lang uitklinken van instrumenten en zang. Uitklinken hoor je ook op andere weergevers, maar dat valt vaak minder op doordat die luidsprekers minder snel spelen en daardoor noten en zang meer in elkaar overvloeien. Verder vond ik deze speakers erg sterk in het middengebied en ook wat betreft tonaliteit, waardoor stemmen en instrumenten in dat middengebied enorm natuurgetrouw overkwamen. De combinatie van deze snelheid, detaillering en tonaliteit zorgden voor een vloeiende weergave. Mocht ik besluiten tot het scheiden van stereo en HT dan zouden electrostaten in het HT-gedeelte zeer zeker een goede mogelijkheid zijn, even los van de aanschafprijs. Dit alles vraagt wel een goede match met de rest van de set, vooral de versterker. Nu hadden de electrostaten soms al de neiging wat afstandelijk over te komen (weer die puntjes, minder het plaatje), maar de Classé apparatuur wist te grote afstandelijkheid te voorkomen. Zelf zou ik, als dat überhaupt mogelijk is vanwege de power die de electrostaten van een versterker vragen, héél erg benieuwd zijn naar de combinatie van een buizenversterker met een electrostaat. Dat is in mijn budget (hoogstwaarschijnlijk) een onmogelijkheid, maar ik denk dat het voor mij absoluut "best of both worlds" zou zijn.
Wat ik het minste van deze speakers vond, was de wat mindere basweergave. Laat ik dit wel nuanceren, de basweergave an sich was helemaal niet slecht. Maar omdat die basweergave het moet opnemen tegen (de snelheid van) het prachtige midden en hoog viel dat wat tegen. De bas was net wat bloemiger en minder gedetailleerd dan ik eerder heb ervaren. Daardoor misten sommige instrumenten net dat beetje volume en werden ze kleiner afgebeeld dan ze in werkelijkheid zijn. Zouden de electrostaten bij Audiofiel iets anders geplaatst kunnen worden of de akoestiek (met een aangepast plafond?) aangepast worden, dan zou de basweergave en het algehele geluidsbeeld misschien wel beter worden. Iets dat hijzelf meer dan erkent en in een woonkamer die je deelt met een gezin wil je natuurlijk toch concessies doen.
Moest ik de electrostaten in één woord duiden, dan zou dat "puurheid" zijn, als een heldere druppel water.

Dan mijn ervaringen met de DAC. Wat me vooral opviel aan het verschil tussen de cd-speler en de DAC was de toegenomen spreiding, detaillering en diepte in de muziekstukken.
Het eerste liet zich vooral merken in het "zwart" om stemmen en instrumenten. Die kregen meer lucht waardoor ze beter aangeduid konden worden, elk een plaatsje kregen en ze langer uitklonken. Zonder dat de muziek uiteengerafeld werd door die spreiding. De jambe, stemmen, gitaren, geluidseffectjes, allemaal werden ze makkelijker aan te wijzen en kreeg je meer inzicht in de opbouw van het nummer. Een eyeopener was de tweede, fluisterende stem in Waiting for the night. Die had ik nog op geen enkele set zo duidelijk gehoord als via mijn eigen koptelefoon én bij deze set. Helaas heb ik dit nummer ook niet op alle sets gespeeld, dus dit wordt zeker een toevoeging aan mijn setlist. Het leuke was ook dat de dochter van Audiofiel helemaal geboeid werd door dit nummer en er rustig van werd, precies het effect dat ik ook met dit nummer kan hebben! Nogmaals, deze set is wat nieuwwaarde betreft duurder dan ik me kan veroorloven, maar het geeft wel ten dele aan wat je daardoor kan bereiken.
Het tweede, de detaillering, is altijd lastig te omschrijven. Laat ik het omdraaien en zeggen dat een gebrek aan detail voor mij leidt tot een vlakkere weergave van instrumenten en stemmen. In dit geval gaf de DAC meer detail, zodat stemmen en (vooral) houten instrumenten voller, rijker in tonaliteit werden en daardoor aan echtheid wonnen. Of, zoals Audiofiel het treffend zei, de hartslag bij Pink Floyd klonk nu als een hartslag en niet als een kickdrum. Het viel me ook op dat de losse DAC wat ronder (in het hoog) klonk en de cd-speler juist wat meer up front overkwam. Daardoor vond ik slechte opnames beter genietbaar op de losse DAC. We hebben ook nog even wat nummers via de Mac geluisterd en ook daar wist de DAC een bevredigend resultaat te behalen, ondanks dat de nummers slechts in 192bits waren geript. Grootste verschil was een gebrek aan details, waardoor het allemaal wat vlakker overkwam. Desondanks wist de DAC te voorkomen dat ze scherp en schel klonken, wat vaak gebeurt bij nummers in die bitrate.
Als laatste de toegenomen diepte. Een klein puntje lijkt dit misschien en de verandering was ook niet enorm groot. Toch deed het met de beleving behoorlijk veel. Samen met de vloeiende weergave van de electrostaten, zorgde dit namelijk voor inzage in (opbouw van) een muziekstuk. Ik vind het lastig te omschrijven, maar eigenlijk heb ik datzelfde met een 3D-film. Mits goed gedaan geeft die dieptewerking een extra laag aan de beleving. Het wordt er geen betere film van, maar je wordt daardoor meer in de film gezogen. Kortom, door iets betere diepte die de DAC weergaf, werd je net wat meer betrokken bij de muziek, werd het spannender.
Al het bovenstaande met toevoeging dat de cd-speler op zich al erg goed speelt.

Tot slot hebben we met dezelfde cd-speler via de losse DAC nog even geluisterd naar de Classé Omega Pre (voorversterker) en de CAM-350 monoblokken.
Omdat we net wat hadden gekletst over muziek, stond de muziek niet zo hard. En wat me al eerder op was gevallen bij betere versterking, gebeurde nu ook. Juist ook op zacht volume was er direct meer autoriteit te horen met als gevolg dat de set wilde dat je luisterde. Begrijp me niet verkeerd, je kunt deze set gerust voor achtergrondmuziek gebruiken, maar de "stem van de muziek" wordt krachtiger. Niet in your face, maar een krachtige verleidster. Alles kreeg een extra zetje. Meer zwart en tegelijkertijd een groter uitklinken, betere spreiding en daardoor juist meer synergie, nog betere detaillering waardoor je bijvoorbeeld gitaarspel nog makkelijker kon volgen, een duidelijker verstaanbaarheid. Kleine verbeteringen op papier en je hoort niet méér geluiden of effecten, maar krachtiger, duidelijker muziek is het resultaat. Zoals je wel eens hebt wanneer er iemand binnen komt en je aandacht als vanzelf naar diegene toe wordt getrokken. Pure echtheid zo je wilt en ik kan me voorstellen dat die erg verslavend is (en slecht voor je portemonnee).

[S@m]

Leuk verslag weer Bas, maar heb ik eroverheen gelezen of mis ik toch het puntje kippenvel...?

[Bas Akkerman]

Leuk verslag weer Bas, maar heb ik eroverheen gelezen of mis ik toch het puntje kippenvel...?

Nee hoor, daar heb je niet overheen gelezen! Ik wijt het gebrek daaraan ook aan de electrostaten, die me net iets te afstandelijk klonken om kippenvel te krijgen. Dat heeft trouwens ook zeker te maken met het wennen aan dit geluid hoor, ik ben blijkbaar toch gewend geraakt aan kastkleuring.

[Audiofiel]

Leuk verslag Bas en een heel gezellig bezoekje gisteren. Ik hoop dat je weer wat verder in je queeste bent gekomen.

[Audiofiel]

Leuk verslag weer Bas, maar heb ik eroverheen gelezen of mis ik toch het puntje kippenvel...?

Kippenvel kun je ook krijgen van een teveel aan vervorming. Ik in ieder geval wel.

[Bas Akkerman]

Kippenvel kun je ook krijgen van een teveel aan vervorming. Ik in ieder geval wel.

Haha, wat dat betreft heb ik inderdaad al vaker verkeerde kippenvel gehad dan goede kippenvel bij het beluisteren van sommige dingen. En tsja, smaak hè? Blijft lastig, maar jouw set is zeker indrukwekkend, ook al ontbrak het me dan aan kippenvel. Overigens is kippenvel ook wat lastiger te krijgen met afleiding van invloeden van buitenaf. Die ervaring neem ik weer mee in de keuze voor een stereoset in de woonkamer of apart...

[S@m]

Kippenvel kun je ook krijgen van een teveel aan vervorming. Ik in ieder geval wel.

Maar waarschijnlijk hebben we het in dit geval over kippenvel door emotie, betrokkenheid  Ik in ieder geval wel.

En hoe mooi gedetaileerd, ruimtelijk, 3-dimensionaal, met een zwarte achtergrond, ruisvrij, met of zonder vervorming, sprankelend, ed de muziek weergegeven kan worden uiteindelijk gaat het om kippenvel

[Audiofiel]

Grappig dat je dat zo omschrijft, S@m, voor mij hoeft de ideale set dat helemaal niet te hebben. Het gaat mij om genieten en de beleving van de muziek en kippenvel is voor mij maar een heel klein onderdeel daarvan. En dan is het vaak bij mij juist meer een waarschuwingssignaal (er is iets mis) dan een fijn gevoel voor wat betreft muziekbeleving. Maar ik ken audiovrienden die het zo hebben als ik en ik ken audiovrienden die het zo hebben als jij. Is gewoon je persoonlijke beleving.

[garmtz]

Kippenvel is bij mij geen MUST (zou heel vervelend zijn als je het constant hebt), maar ik krijg bijvoorbeeld op de zaak kippenvel als de combinatie die ik heb neergezet (of waar een klant om heeft gevraagd) ECHT goed is en vol synergie. Dus als IK kippenvel krijg, dan is de set perfect in synergie en de muzikaliteit optimaal. Het kan al weg zijn door een 'verkeerde' bron, kabel of versterker, is dus heel kritisch.

[Audiofiel]

Ik schaar jou ook precies bij die tweede groep. Dacht nog, zal ik zijn naam noemen... maar daar ben je al.


Ik weet dus dat het bij jou zo werkt en ik kan dus ook S@m prima begrijpen. Maar niet iedereen gebruikt dezelfde voelsprieten voor de kwaliteitsbeleving van een set, zoveel weet ik ook. Ik zou zelf juist niet kunnen leven met een set waarbij ik steeds maar kippenvel heb. In mijn geval is er dan wat mis. Daarentegen als ik bij een set een brok in de keel krijg (geen kikker) of waterige ogen, dan ben ik meer op mijn plek.

[Bas Akkerman]

Kippenvel is bij mij geen MUST (zou heel vervelend zijn als je het constant hebt), maar ik krijg bijvoorbeeld op de zaak kippenvel als de combinatie die ik heb neergezet (of waar een klant om heeft gevraagd) ECHT goed is en vol synergie. Dus als IK kippenvel krijg, dan is de set perfect in synergie en de muzikaliteit optimaal. Het kan al weg zijn door een 'verkeerde' bron, kabel of versterker, is dus heel kritisch.

Prima samengevat! Synergie en muzikaliteit, dáár gaat het mij ook om. En dat kan dus inderdaad al verkeerd gaan, maar ook juist beter worden, door één onderdeel van de set. Goed samenstellen is dus een must en dat kost nu eenmaal tijd en aandacht.

En over (goede) kippenvel. Ik zal thuis een hoop nummers luisteren die mij simpelweg geen kippenvel kunnen geven, omdat ze net niet die snaar raken. Ik wil echter wel altijd betrokkenheid horen in een set!

[S@m]

Ik schaar jou ook precies bij die tweede groep. Dacht nog, zal ik zijn naam noemen... maar daar ben je al.


Ik weet dus dat het bij jou zo werkt en ik kan dus ook S@m prima begrijpen. Maar niet iedereen gebruikt dezelfde voelsprieten voor de kwaliteitsbeleving van een set, zoveel weet ik ook. Ik zou zelf juist niet kunnen leven met een set waarbij ik steeds maar kippenvel heb. In mijn geval is er dan wat mis. Daarentegen als ik bij een set een brok in de keel krijg (geen kikker) of waterige ogen, dan ben ik meer op mijn plek.

Haha, gelukkig heb ik ook niet constant kippenvel hoor. Al ben ik wel kouwelijk aangelegd dus 't komt toch regelmatig voor om andere redenen dan muzikaal. Misschien is 'een brok in de keel' beter uitgedrukt...

Natuurlijk heeft ieder z'n eigen (vaak tijdelijke) voorkeur en beleving, ik stel het vrij vaak nogal zwart-wit geloof ik, maar zo bedoel ik het niet.

[aMUSEd]

Interessant om deze verschillen te lezen.
Alhoewel ik kippenvel een groot compliment vind naar de hardware toe is het een slechte (onbetrouwbaar) kwaliteitsindicator.

[Audiofiel]

Dat is waar, want kippenvel hangt behalve van muziek en omgevingstemperatuur ook nog af van je stemming.

[S@m]

Interessant om deze verschillen te lezen.
Alhoewel ik kippenvel een groot compliment vind naar de hardware toe is het een slechte (onbetrouwbaar) kwaliteitsindicator.

Eens...

[Bas Akkerman]

Haha, gelukkig heb ik ook niet constant kippenvel hoor. Al ben ik wel kouwelijk aangelegd dus 't komt toch regelmatig voor om andere redenen dan muzikaal. Misschien is 'een brok in de keel' beter uitgedrukt...

Natuurlijk heeft ieder z'n eigen (vaak tijdelijke) voorkeur en beleving, ik stel het vrij vaak nogal zwart-wit geloof ik, maar zo bedoel ik het niet.

Klopt! "Brok in de keel" is ook iets dat moeilijk te omschrijven is, het is meer een ervaring. Net als kippenvel, of tranen in je ogen, maar ook een grote glimlach. Het zijn echter wel lichamelijke uitdrukkingen van emoties die we op dat moment ervaren. En die ervaring hoeft wat mij betreft ook echt niet alleen verdrietig te zijn. Ik kan ook kippenvel krijgen van een nummer dat mij een blij gevoel geeft, of juist een boos gevoel, me angstig maakt, of me doet verwonderen. Ik geloof echter wel dat bepaalde nummers er in slagen altijd een bepaalde emotie op te roepen. Ook al ervaar je die emotie dan de ene keer meer dan de andere keer, ook afhankelijk van je stemming.
Wat dat betreft moet de uiteindelijke set die muzikale boodschap in de vorm van emotie bij mij op kunnen roepen. Zoals gezegd niet bij elk nummer is dat mogelijk, maar wel bij de nummers die me keer op keer één of meerdere emoties laten beleven. Die set is een middel daarvoor en geen doel op zich.

Interessant om deze verschillen te lezen.
Alhoewel ik kippenvel een groot compliment vind naar de hardware toe is het een slechte (onbetrouwbaar) kwaliteitsindicator.

Dat is een interessante uitspraak! Hoe bedoel je dat? Als dat je emotie je waarnemingsvermogen vertroebelt?

[aMUSEd]

Dat is een interessante uitspraak! Hoe bedoel je dat? Als dat je emotie je waarnemingsvermogen vertroebelt?

Zoals Audiofiel al schrijft hangt het ontstaan van kippenvel af van veel factoren.
Het is daarom slecht reproduceerbaar.