Meet & Greet bij Daxie - Room with a view

[PietDV]

Vorige zondagnamiddag was het er eindelijk van gekomen om eens een meet&greet te houden bij Daxie alias Wouter. Gebrek aan tijd en passende agenda's bleken nogal eens roet in het eten te gooien. Eerst en vooral wil ik ook Wouter bedanken voor z'n gastvrijheid, echt een vriendelijk en oprecht persoon die ook gepassioneerd is door z'n hobby.
Ik was best benieuwd om alles eens te horen en te zien aangezien ik bijna alle componenten nog niet gezien of gehoord had (behalve de OPPO BDP83 die ik zelf bezit). Ook Pieter-Jan en Geert (van d'ondergrondse) waren van de partij.
Wat ons onmiddellijk opviel toen we de cinema ruimte (met de mooie naam 'Room with a View") binnenkwamen,  was hoe mooi het wel was, veel mooier dan de foto's die we gezien hadden. Alles was echt wel mooi afgewerkt...proficiat Wouter echt top ! Er werd over veel nagedacht, er waren zelf al uitsparingingen voorzien aan de zijkanten om daarin toekomstige subwoofers te plaatsen.
Wouter had ook een nieuwe Onkyo set op bezoek (om te testen), de nieuwe voorversterker 5508 en eindtrap 5500. Wouter z'n set bestaat verder uit Dynaudio Gimini's (5 stuks), OPPO BDP83 als bron, Marantz 8003 processor met Emotiva XPA-5 eindversterker.  Mooi !
We zijn dus begonnen met de Onkyo processor+eindversterker. Eerste muziekstukjes kwamen van Gorki en Lais om wat in de mood te komen....het geheel klonk goed en wat onmiddellijk opviel was de goeie weergave van stemmen. We vonden dat we wel iets misten in het geheel, laat het ons muzikaliteit noemen, ook het pure gevoel met de muziek onbrak wat.... We hebben dezelfde stukje muziek nog eens beluisterd maar dan via de analoge uitgangen van de OPPO en dat klonk toch wel beter, maar toch.... Nadien overgegaan naar een stukje DVD van Kraftwerk , het bekende 'Radioactivity'. Dit klonk best wel ok maar het is dan ook echt wel een meesterwerk wat betreft surround weergave, moeilijk om met dit stuk een oordeel te vellen over de echte kwaliteit van de gehele setup. De projector dat Wouter gebruikt is trouwens een Epson TEW-5000 dewelke een prima beeld weergaf ! Nog even een SACD stukje van Dire Straits, dit klokt echt wel heel flets...we schreeuwden dan ook in koor om de Marantz processor aan te sluiten  .
Dezelfde stukjes Gorki, Lais nog eens de revu laten passeren op de Marantz en dit klonk toch al heel wat beter. We waren het eens dat de Marantz het toch heel wat beter deed dan de Onkyo desondans deze Onkyo al een  latere generatie processor is. Ook de SACD van Dire Straits was stukker beter, er kwam terug wat leven en dynamiek in de muziek.  Terug een stukje film (dat voor mij onbekend was maar dat subliem gemaakt is) : House of flying Daggers (op Blu Ray). In 1 woord : verbluffend op deze set !
We wilden meer en sommige onder ons waren toch ook wel gekomen om de zo welgeprezen Emotiva XPA-5 eens te horen (nietwaar Pieter-Jan  ;-) ?).  Na een potje koffie en taart was het dan zover....de 'normale" setup van Wouter met de Emotiva ! We zijn opnieuw begonnen met Gorki, Lais, Dire straits wat betreft pure muziek (op CD, SACD). Dit was een openbaring en duidelijk het beste wat we gehoord hadden. De Emotiva geeft duidelijk de kracht die de gimini's nodig hebben. Alles klonkt duidelijk ook muzikaler en opener. Wat opnieuw opviel was de sublieme weergave van stemmen. Opnieuw ook het sublieme stukje van' House of the flying Daggers', ook omdat Wouter de indruk had dat dit wel eens slechter zou kunnen klinken op de Marantz in vgl met de Onkyo maar niets is minder waar, persoonlijk vond ik het beter op de Marantz. Verder vergeleken we ook nog stukjes van de DVD 'Live at Abbey Road' : February Song (Josh Groban), 9 Crimes (Damien Rice) en Bamboleo van de Gipsy Kings. Ook hier waren we het unaniem eens dat dit het beste speelde op Wouter z'n set met de Marantz en Emotiva.
Samengevat, kan ik zeggen dat Wouter z'n componenten prima gekozen heeft en heel mooi met elkaar matchen. Het geluid is heel natuurlijk met de nodige kracht, open en muzikaal en heel sterk met stemmen. Prima keuzes Wouter en nogmaals bedankt voor het onthaal en de leuke meet&greet.

[Pieter-Jan]

In navolging van Piet krijgen jullie van mij ook een kleine impressie van ons luisterbezoek bij Wouter.
We schrijven iets na 14.00 uur als ik aanbel bij Wouter. Vrij snel wordt de deur opengemaakt en wordt ik vriendelijk verwelkomd door Wouter. Naast hem staat Geert (GVY) van d'ondergrondse; voor ons is dit de eerste kennismaking. Ook Geert blijkt een sympathieke man te zijn met een gezonde passie voor beeld en geluid.
Samen worden we de woonkamer binnengeloodst. Daar blijkt gezelligheid troef en zit de rest van de familie nog wat na te genieten met een dessert. De obligate afwas kan Wouter door ons bezoek vernuftig ontwijken.
Kort na onze ontmoeting, komt ook Piet aan. Nog even een observatie van de knap aangelegde tuin en de mooie inrichting van het huis en dan gaan we met z'n vieren richting de dedicated HT en muziekruimte van Wouter.
Room with a view. Zo heet de ruimte waarin Wouter de kille winteravonden kan verbijten. En dat kan hij doen in stijl. De wanden zijn, zoals het hoort in een dedicated ruimte met projectie, zo donker mogelijk ... nu ja ... zwart. Meteen valt op dat de ruimte akoestisch geoptimaliseerd is. Difussors tegen de zijwanden, een plafond dat akoestisch geperforeerd is. De ruimte is niet zo hoog. Af en toe moet je dus opletten dat je je hoofd niet stoot tegen de projector die er omhoog hangt boven een blok met heerlijk zittende cinemastoelen. Had ik al vermeld dat de ruimte heel mooi is afgewerkt?
Rondomrond staan 5 identieke dynaudio Gemini's opgesteld. Met een zwarte pianolak afwerking weeral mooi geïntegreerd met de ruimte. Alleen op de centerspeaker is een zwart doekje aangebracht om opgewenste reflectie van de scherm tegen te gaan.

Wouter had een andere voor- en eindversterkercombo op bezoek en daar begon onze luisternamiddag dan ook mee. De nieuwe onkyo-processor en bijhorende eindversterker doen het behoorlijk. We starten met Gorki en Laïs. Het nummer "Boris komt na een lange reis terug thuis" uit het album "Hij leeft" barst van de Afrikaanse invloeden. Het is heel mooi opgenomen en voert je mee op een exotische trip. Op de onkyo-combo is voldoende detail hoorbaar, maar ik mis iets. Het klinkt allemaal wat kil, de stem van Gorki-frontman Luc De Vos klinkt wat iel en mist warmte. Al bij al toch een zeer verdienstelijke prestatie, vonden we met z'n vieren. Laïs gaat in de lade om wat vrouwelijk gezang te laten horen. De stemmen klinken natuurlijk en zijn mooi geplaatst.
Daarna gaat het mis. Een SACD van Dire Straits verdwijnt in de OPPO. Hier gaat de onky-combo duidelijk in de mist. Het geheel ontbreekt body. De stem van Knophler is genepen. We zijn het allemaal eens, hier valt moeilijk naar te luisteren.

Tijd voor een wijziging in de weergaveketen dan. De onkyo eindversterker wordt vervangen door de Emotiva vijfkanaals. Ter referentie luisteren we onmiddellijk terug naar de SACD van Dire Straits.
Nu trekt het geheel een pak meer open. Knophler krijgt ineens body en warmte. De ielte is verdwenen.
Het video-schijfje "Live at Abbey Road" verdwijnt nu in de speler. "9 crimes" van Damien Rice bijt de spits af. Hier wordt ik al een pak vrolijker van. Natuurlijke stemmen, detail, ... gewoon fijn luisteren eigenlijk.
Ook Josh Groban en de Gipsy Kings volgen nog. Dezelfde indruk blijft bestaan.
Tussenin wordt ook de DVD minimum-maximum met de track Radioactivity beluistert. De mannen van Kraftwerk zijn genieën als het op surround-mixen aankomt en dat merk je. Het geheel heeft autoriteit, mooie geluidspans tussen verschillende luidsprekers. In sommige stukken lijkt de ruimte te verdwijnen.
Alleen zijn we het er allemaal over eens dat hier geen referentie mogelijk is omdat alles uit kunstmatige klanken bestaat. Het klinkt super, maar wellicht klinkt het op elke set goed.

Om het surroundpotentieel bij film te laten horen, wordt een scène uit "House of the flying daggers" geselecteerd. Ook ik had de scène nooit gezien (wel al over gelezen), maar dit is echt referentie- materiaal, toch wat de klank betreft. De onkyo processor tovert samen met de Emotiva-eindbak een ongelofelijk geluidsbeeld met diepe bassen te voorschijn. De zwaarden snijden in je oren, achteraf gezien iets te scherp, maar daarover later meer.

Over naar de initiële setup van Wouter. De Marantz Processor met Emotiva eindversterking. Nu merken we dat Wouter de perfecte investeringen op de juiste plaatsen heeft gemaakt. Voor muziek is deze combi heel mooi. Natuurlijk, warme stemmen en waar ik de rest van de namiddag nog geen last had, komt nu naar boven. Kippenvelmoment met Damien Rice en Josh Groban.
De "House of the flying daggers" scène gaat ook nu weer in de lade. Hier klinkt het na een gewenningsperiode (goh, wat is het soms moeilijk om in direct vergelijk te zeggen wat je het mooiste vindt) toch weer een stukje beter. De scherpte van de zwaarden is er wat af. Het moment dat er door het pareltjes gordijn wordt gestapt is het detail een pak beter en kan je bijna de afzonderlijke pareltjes onderscheiden.

Wouter vermoedde dat de Marantz pro het voor film zou moeten afleggen tegen de onkyo, maar niets is minder waar. Er is namelijk meer natuurlijkheid en meer detail. Op het eerste gevoel klinkt de onkyo iets indrukwekkender, maar de Marantz is duidelijk de betere – uiteraard op de set die Wouter samengesteld heeft.

Ik ben zelf nog eventjes nagebleven voor wat Katie Melua, Diana Krall, Norah Jones en andere, maar de set blijft het doen zoals het moet. Wouter mag trots zijn op zo'n mooie ruimte met bijhorende geluidsset en projector.

De indruk is zelfs zo groot gebleken dat ook ik de stap gewaagd heb om uit het verre Amerika een Emotiva XPA-5 te laten overkomen om mijn set te vervolledigen.

Rest me enkel nog om Wouter te bedanken voor de ontvangst, het lekker stukje taart en de fantastische namiddag.

[norman]

Nu ben ik toch wel heel nieuwsgierig geworden naar een vergelijking tussen de Marantz en de UMC-1 !

Leuk stuk om te lezen